Στείλτε την περιβόητη «τρόϊκα» στον αγύριστο, προτού πάρετε και σείς τον ίδιο δρόμο !

Εν Δελβινακίω τη 27η Μαϊου 2011
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ, έκανε τις ακόλουθες Δηλώσεις :
« Απο την εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» (Κυριακή, 22.5.2011), αλλά και απο αλλη ιδιαίτερα αξιόπιστη πηγή, πληροφορήθηκα με οδύνη καί αγανάκτηση, οτι η Κυβέρνηση στά νέα, σκληρά μέτρα λιτότητος, που θα λάβη κατ’ αυτάς, περιλαμβάνει «κούρεμα» τών μισθών των κληρικών, τους οποίους θα αναλάβη να καλύψη με δικούς της πόρους η Εκκλησία.
Η είδηση είναι εξοργιστική. Γιατί όχι μόνο εχει προσφέρει στο Κράτος ασύλληπτα ποσά η Εκκλησία σε χρήμα και σε ακίνητη περιουσία απο τον προπερασμένο αιώνα, αλλά και μέχρι σήμερα συνεχίζει να προσφέρη. Η προσφορά της στους γέροντες, στους άστεγους, στους ασθενείς, στους κατακοίτους, στα νειάτα, ανέρχονται σε 100.000.000 ΕΥΡΩ τον χρόνο, κατά τους πιο μέτριους υπολογισμούς.
Επειτα οι εφημέριοι - ιδίως της υπαίθρου - πώς κινούνται για να πάνε να εξυπηρετήσουν και τα πιο μακρυνά χωριά, φέρνοντας την παρηγοριά του Θεού στους λιγοστούς κατοίκους ; Δεν χρησιμοποιούν νερό στα αυτοκίνητα, αλλά βενζίνη, η οποία είναι δαπανηρή, και τα έξοδα τα βάζουν απα την τσέπη τους. Επειτα, αρκετοί απο τους Ιερείς, που έχουν συνάψει δάνεια, για διαφόρους λόγους, πώς θα τα αποπληρώσουν ; Και, γενικά, πώς θα τα βγάζουν πέρα, αν, μάλιστα, σημειωθή οτι, κατά κανόνα, είναι πολύτεκνοι;
Σάς ερωτώ, κύριοι του οικονομικού κυβερνητικού Ἐπιτελείου : Τα έχετε παραδώσει όλα στους ξένους καλοθελητές μας ; Εχετε γίνει αχάριστοι και αγνώμονες προς....την Εκκλησία, την τροφό και φρουρό του Έθνους ; Τα ζυγίζετε όλα με το χρήμα ; Με την φορομπηχτική σας μανία έχετε φέρει σε απόγνωση τον λαό μας.
Σας προειδοποιώ : Σταματήστε αυτὴ την τακτική και στείλτε την περιβόητη «τρόϊκα» στον αγύριστο, προτού - αργά ή γρήγορα - πάρετε και σείς τον ίδιο δρόμο. Διαμαρτύρομαι εντόνως. Και στέλνω θερμά μηνύματα προσευχής προς τον Άγιο Θεό να λυπηθή την προσφιλή μας Πατρίδα.
Ξαναλέω : Σταματήστε προτού να είναι πολύ αργά ».

(Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως).
 
www.imdpk.gr

Το είδαμε στο Ρωμαίικο Οδοιπορικό
Απο το φιλικό ιστολόγιο
http://koukfamily.blogspot.com/2011/05/blog-post_1192.html

Σημείωση δική μου:
Αϊντε.....

Χειραγώγηση μέσω των λέξεων !

Ο άνθρωπος, απ’ τη στιγμή που αρχίζει να μεγαλώνει πάνω στη Γη, βρίσκεται να κολυμπάει σχεδόν κυριολεκτικά μέσα σε μια θάλασσα λέξεων, που με την ηχητική τους δόνηση και το νοητικό τους περιεχόμενο, διαμορφώνουν ένα ευρύ και ισχυρά δυναμισμένο λεκτικό σύμπαν, μέσα στο οποίο ο άνθρωπος, ατομικά και συλλογικά αναπτύσσεται, ζει, εργάζεται και δημιουργεί. Η σχέση μεταξύ του πλαισίου αυτού, και της αντίληψης του ανθρώπου για τον εαυτό του και την πραγματικότητα η οποία τον περιβάλλει, είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορεί να νοηθεί η ύπαρξη του ενός χωρίς την ταυτόχρονη ύπαρξη του άλλου.

 Λεκτικό σύμπαν και άνθρωπος συγκροτούν μια ενιαία ζωντανή υπόσταση που συντηρείται από μόνη της και εξελίσσεται, χάρις στην αμοιβαία μεταξύ τους σχέση, σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο. Όπως ο άνθρωπος ατομικά και συλλογικά διαμορφώνει το εκάστοτε νοητικό περιεχόμενο των λέξεων, έτσι και οι λέξεις διαμορφώνουν σε μεγάλο βαθμό τα νοήματα και τις αξίες, τις δυνατότητες και τα εμπόδια, με βάση τα οποία ο άνθρωπος ρυθμίζει τις υποθέσεις του και καθορίζει την πορεία του πάνω στη Γη.

 Ανάλογα με το νόημα που εμείς δίνουμε στις λέξεις και ανάλογα με το σύστημα αξιών που έχουμε αποδεχθεί μέσα μας, προδιαγράφουμε την ευτυχία και τη δυστυχία της ζωής μας, τους στόχους μας και τις απογοητεύσεις μας. Η διαπίστωση της σχέσης αυτής, μας παρακινεί να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί, όσον αφορά τη χρήση των λέξεων στη ζωή μας. Οι λέξεις, μέσω έκφρασης, καταγραφής και επικοινωνίας, μπορούν εύκολα να μετατραπούν σε εσωτερικούς και εξωτερικούς δυνάστες μας, ιδιαίτερα στην εποχή μας, που η σχέση του ανθρώπου με το λεκτικό σύμπαν πάσχει ολοένα και πιο σοβαρά.

 Ακούμε, βλέπουμε και χρησιμοποιούμε λέξεις, που αν και μας είναι "γνωστές", εντούτοις δεν τις αναγνωρίζουμε πραγματικά, και δεν συνειδητοποιούμε το αληθινό εσωτερικό τους περιεχόμενο. Αυτό σημαίνει πως σε μεγάλο βαθμό λειτουργούμε ασυνείδητα, και παρασυρόμαστε από μαζικά νοητικά ρεύματα που διαμορφώνονται από παράγοντες τους οποίους, όσο παραμένουμε ασυνείδητοι, δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Το λεξιλόγιό μας φτωχαίνει με ραγδαίους ρυθμούς, και αυτό σημαίνει πως το πεδίο δράσης της ζωής μας συρρικνώνεται, με αντίστοιχους περιορισμούς στην ποιότητα των καταστάσεων που βιώνουμε ή εκφράζουμε στο περιβάλλον μας.

Η απλοποίηση των συντακτικών δομών, στερεί ακόμα περισσότερο από τα εκφραστικά μας μέσα, έναν μεγάλο πλούτο, ο οποίος είναι αναγκαίος για να συνειδητοποιήσουμε τις πιο λεπτοφυείς διαστάσεις του εαυτού μας και της πραγματικότητας. Η διαστρέβλωση του τρόπου προφοράς μιας λέξης, έχει σαν αποτέλεσμα η εκπεμπόμενη δόνηση να μη βρίσκεται σε αρμονία με το αληθινό νόημα της λέξης αυτής. Η υποβάθμιση της δονητικής ταυτότητας των λέξεων, προκαλεί μια αντίστοιχη υποβάθμιση των νοητικών δυνατοτήτων των ανθρώπων. Ακόμα πιο σημαντικά, κάθε άνθρωπος χρησιμοποιεί τις λέξεις μέσα από το δικό του, υποκειμενικό, διανοητικό αντιληπτικό πλαίσιο, και η διόγκωση του υποκειμενισμού αυτού στην εποχή μας, δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων.

 Τέλος, καθώς ο άνθρωπος μιλάει ολοένα και λιγότερο μέσα απ’ την καρδιά του, και ολοένα και περισσότερο μέσα από την επικρατούσα "εικόνα" κάθε λέξης, στερεί από τις λέξεις που προφέρει ή σκέπτεται, το αληθινό τους περιεχόμενο, όπως π.χ. μπορούμε να δούμε στις λέξεις: αγάπη, φιλία, ελευθερία, αξία, ομορφιά, εργασία, ζωή, θάνατος, τιμή, αξιοπρέπεια, αδελφοσύνη, πνευματικότητα. Μιλάμε για αγάπη αλλά δεν είμαστε αγάπη, για συλλογικότητα αλλά είμαστε ατομιστές, για αμοιβαιότητα αλλά είμαστε συμφεροντολόγοι, για φιλία αλλά είμαστε εγωιστές, για φιλανθρωπία αλλά είμαστε φιλάργυροι, για πνευματικότητα αλλά είμαστε υλιστές, για ζωή αλλά ζούμε μέσα στην αδράνεια, για ελευθερία αλλά ζούμε ως υπόδουλοι, για τιμιότητα αλλά κλέβουμε και εξαπατάμε τους άλλους, ιδιαίτερα στα πιο λεπτοφυή και ουσιαστικά πεδία.

 Πιο συγκεκριμένα, αν για παράδειγμα χρησιμοποιούμε τη λέξη «ελευθερία», και είμαστε εσωτερικά όσο πιο ελεύθεροι γίνεται, σεβόμαστε την ελευθερία των άλλων, αντιλαμβανόμαστε το ουσιαστικό της περιεχόμενο, και την προφέρουμε μέσα απ’ την καρδιά μας, τότε η λέξη αυτή γίνεται ένας ζωντανός λόγος, που έχει τη δύναμη να αφυπνίσει στους άλλους ανθρώπους το αίσθημα και τον πόθο για την ελευθερία. Στην αντίθετη περίπτωση, συντελούμε στην περαιτέρω υποβάθμιση του νοήματος της λέξης, και εδραιωνόμαστε, μαζί με το περιβάλλον μας, σε μια κατάσταση υποδούλωσης και υποτέλειας.

Η χρήση των λέξεων με υποτιμητικό χαρακτήρα, υποβιβάζει την ποιότητα της εσωτερικής μας και της συλλογικής μας ζωής. Η σκόπιμη αλλοίωση του περιεχομένου μιας λέξης με στόχο την παραπλάνηση, είναι ένα φαινόμενο ιδιαίτερα ανησυχητικό στην εποχή μας, που οι λέξεις χρησιμοποιούνται ακόμα και από τους πιο επίσημους φορείς της κοινωνίας και της πολιτείας, για τη χειραγώγηση των "άλλων", ενώ ο συντονισμός πολλών ανθρώπων στο νέο μεταλλαγμένο νόημα, δημιουργεί ένα δυναμικό ρεύμα, που μπορεί να οδηγήσει ολόκληρες κοινωνίες στην καταστροφή. Επομένως, όσο πιο κοντά βρισκόμαστε στο αληθινό περιεχόμενο μιας λέξης την οποία σκεφτόμαστε ή εκφέρουμε, και όσο πιο καθαρή και ισχυρή είναι η εκπεμπόμενη δόνηση, τόσο πιο δημιουργική θα είναι η ομιλία μας. Από αυτά αντιλαμβανόμαστε πως οι λέξεις είναι ζωντανές υποστάσεις που εξελίσσονται ή υποβαθμίζονται ακολουθώντας την εξέλιξη ή την υποβάθμιση των ανθρώπων και των εποχών ή θα μπορούσαμε να πούμε καλύτερα ότι ο άνθρωπος, ανάλογα με την εξέλιξή του, εισδύει σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βάθος των λέξεων, προσεγγίζοντας ή απομακρυνόμενος σταδιακά από τον άφατο Λόγο από τον οποίο τα πάντα προήρθαν.

Οι λέξεις συγκροτούν ένα ενδιάμεσο πεδίο μεταξύ Πραγματικότητας και ανθρώπινης Αντίληψης, και όποιος γνωρίζει να χρησιμοποιεί αυτό το πεδίο, μπορεί να απελευθερώσει ή να χειραγωγήσει τους ανθρώπους, σύμφωνα με τα κάθε φορά κριτήρια και στόχους του. Από αυτήν την άποψη, οι λέξεις είναι ένα πολύ ισχυρό μέσο εκπαίδευσης των ανθρώπων, ένα "κλειδί" στην εξελικτική τους πορεία, ένα "όχημα" επικοινωνίας, που εκτός από το φανερό νόημα που μεταδίδουν, περικλείουν ένα πλούτο κωδικοποιημένων πληροφοριών, ενώ ταυτόχρονα δίνουν και το κλειδί για την αποκωδικοποίησή τους, που δεν είναι άλλο από την αναζήτηση της αλήθειας, με καθαρή καρδιά και διαυγή νου. Η ισχύς των λέξεων βρίσκεται μέσα στον κρυμμένο Λόγο που περικλείουν, που έχει τη δύναμη να ανοίγει τις πόρτες για τις πιο ουσιαστικές διαστάσεις της ζωής.

 Για αυτό, αντιστεκόμενοι στα ρεύματα της εποχής, ας αγωνιστούμε να «καθαρίσουμε» στην αντίληψή μας, και να ανασύρουμε στη συνειδητότητά μας, το αληθινό περιεχόμενο των λέξεων, ώστε να γίνουν αυτές ολοένα και περισσότερο ζωντανοί, φωτεινοί και μεταμορφωτικοί Λόγοι, σπίθες άσβεστες του Μοναδικού Λόγου.

Κίμων Θεοδωρόπουλος

http://vickytoxotis.blogspot.com/

Η ιστορία του Αράπη !

Η Ιστορία του Αράπη. 

Στo πέρασμα του χρόνου, διάφορα συνταρακτικά γεγονότα πού ξεπερνούσαν το μέτρο της καθημερινότητας και που δεν μπορούσαν εύκολα να μπουν στο αυλάκι του απλοϊκού τρόπου ζωής, έκαναν βαθιά αίσθηση στη συνείδηση του λαού και χαράχτηκαν έντονα στη μνήμη του. Από αυτά τα γεγονότα, κομμάτια αλήθειας, όπως τα είδε και τα άκουσε ο λαός, ζυμώθηκαν βαθιά μέσ' την ψυχή του με τους φόβους και τις προλήψεις πού έκρυβε εκεί, τράφηκαν με τη φαντασία και το όνειρο και υφάνθηκαν με την ποίηση. Έτσι δημιουργήθηκαν οι θρύλοι, γοητευτικές ιστορίες, που πολλές φορές είναι αντίθετοι και από αυτήν την λογική. Σαν παραμύθι και ιστορία μαζί, μεταδόθηκαν οι θρύλοι από στόμα σε στόμα και από γενιά σε γενιά και έφθασαν έτσι μέχρι τις μέρες μας. Ένα τέτοιο θρύλο θα σας διηγηθούμε εδώ, που αναφέρεται στον δικό μας τόπο, όπως τον ακούσαμε από τους γεροντότερους του χωριού. 

Τα παλιά χρόνια, τότε που Τούρκοι πάταγαν τα χώματα μας, ζούσε εδώ που τώρα είναι χτισμένο το γραφικό Αράπηδες, ένας Αράπης. Κατάμαυρος, ψηλός, θεόρατος και θηρίο στη δύναμη, πέταγε την πέτρα και την έφθανε την πέρα μεριά στα ψαρέϊκα αμπέλια. Γι’ αυτό ο κόσμος μια τοποθεσία εκεί τη λέει «Βαριαράπη».
Φερμένος από μακριά ο Αράπης, από την Αραπιά – απ’ όπου και το όνομα του – ριγμένος σε τούτη την ερημιά (το χωριό μας χτίστηκε αργότερα) ποιος ξέρει από ποιον ανεμοστρόβιλο, ρίζωσε πάνω στο βράχο και πρόκοψε. Έχτισε το σπίτι του σύρριζα στο βράχο, πιο κει από τη βρύση και παντρεύτηκε μια χριστιανή. Φιλιώ την έλεγαν. Απόχτησε δυο κόρες. Απόχτησε και πολύ βιός: χιλιάδες γιδοπρόβατα, εκατοντάδες βόδια και αμέτρητα φλουριά. Μόνο γιό δεν απόχτησε ο Αράπης. Και από τον καημό του τούτο, έφτιαξε ένα χρυσό άγαλμα, μεγάλο σαν ένα παιδί.
Λένε ότι ακόμα βρίσκεται τούτο τα άγαλμα βαθιά κρυμμένο μέσα στη χαραμάδα του βρά­χου. Κανείς όμως χριστιανός δεν πρόκειται να το βρει ποτέ, παρά μόνο κάποιος απόγονος του Αράπη. 

Στην περιοχή μας εκείνη την εποχή υπήρχε μόνο ένα Τουρκοχώρι (δεν αρέσαν στους Τούρ­κους τα βουνά), χτισμένο στο απέναντι καταράχι, εκεί που είναι τώρα τα ψαρέϊκα χωράφια. Σωροί από πέ­τρες έχουν απομείνει σήμερα από κείνο το χωριό και ένα μικρό κομμάτι καλοχτισμένου τοίχου μαρτυράει τη θέση του τζαμιού. Στο χωριό εκείνο κα­τοικούσε ο Αγάς. Με τον Αγά λοιπόν ο Αρά­πης ήταν φίλος. Ίσως και επει­δή ο Αγάς τον φοβόταν και τον υπολόγιζε τον Αράπη. Γι' αυτό τον είχε απαλλάξει και από τους φόρους. Και να πώς. Κάποτε, ειδοποιημένος ο Αράπης ότι επρόκειτο να τον επισκεφθούν οι αποσταλμένοι του Αγά για τους φόρους, πήγε και τους περίμενε κάπου στα μι­σά του δρόμου, τούτη τη μεριά της Γκούρας, στη θέση Κοκκορίκια. Εκεί έστησε μια σούβλα και έψενε ένα βόδι. Μέ­σα στην κοιλιά του βοδιού είχε βάλει ένα κριάρι, μέσα στο κριάρι ένα λαγό και μέσα στο λαγό μια πέρδικα. Όλα τούτα τα γυρόφερνε με εξαιρετική ευκολία, έ­χοντας το νου του κατά το δρόμο.

Μόλις κατάφθασαν οι άνθρωποι του Αγά, τους καλοδέχθηκε, ρώτησε για την υγεία του «πολυχρονεμένου», κατά πώς ταίριαζε και σε λίγο προφασίστηκε ότι ήθελε να πάει «προς νερού» του. Παρακάλεσε τους ξένους να γυρίσουν λίγο τη σούβλα «και προσοχή να μη καεί το ψητό». Μάταια όμως αυτοί προσπαθούσαν. Τόσο βαριά ήταν ή σούβλα! Σε λίγο, μόλις μύρισε καμένο το ψητό, γύρισε ο Αράπης, δήθεν τρέχοντας και «Έ ορέ εσείς, τόσοι άνθρωποι! Το αφήσατε και κάηκε!» Άρπαξε τη σούβλα με το μικρό το δάχτυλο και άρχισε να την γυρίζει γρήγορα – γρήγορα.. Έκπληκτοι οι άνθρωποι του Αγά, ούτε λέξη δεν τόλμησαν να ξεστομίσουν για φόρους. Προσκάλεσαν μόνο τον Αράπη να επισκεφθεί τον Αγά, όποτε του ήταν βολετό. Ο Αγάς – του είπαν - είναι φίλος του και θα χαρεί πολύ. Και ο Αράπης δεν παρέλειψε να στείλει στον Αγά ένα γενναίο κοψίδι από το ψητό, σαν πεσκέσι. Από τότε ο Αγάς δεν ξανάστειλε στον Αράπη για φόρους. Ο Αράπης, σα μουσουλμάνος, κάθε Παρασκευή δεν έκανε καμιά δουλειά, δεν πήγαινε ούτε στα πράματα του, που τα απόλαγε μόνα τους στην πλαγιά. Αυτό όμως δεν άργησαν να το εκμεταλλευτούν οι Καραμιχαίοι – χριστιανοί αυτοί – που είχαν τα σπίτια τους από πάνω, στη Ντράσα. Πήγαιναν λοιπόν κάθε Παρασκευή και με την ησυχία τους έκλεβαν τα καλύτερα σφαχτά του Αράπη. Είδε και απόειδε και αυτός και μια Παρασκευή αποφάσισε να παρακούσει τον Προφήτη, που στο κάτω-κάτω καθόλου δεν φρόντιζε τα πράματα του. Πήγε στην πέρα μεριά, αγνάντιο στα πράματα και παραφύλαγε. Κάποια ώρα είδε τους Καραμιχαίους να μπαίνουν στο κοπάδι και σαν νοικοκυραίοι, να ξεκόβουν μερικά σφαχτά και να φεύγουν. Εξοργισμένος τους φώναξε. 

«Άει ορέ Καραμιχαίοι και θα σας κανονίσω εγώ. Τρεις ημέρες ζωής ακόμη θα μετρήσετε». Οι Καραμιχαίοι φοβήθηκαν και για να μη τους σκοτώσει ο Αράπης, αποφάσισαν να τον σκοτώσουν αυτοί πρώτοι. Του έστησαν καρτέρι στην Κοντηλάκα, σε σημείο που ήξεραν ότι θα περνούσε φυλάγοντας τα πράματα του και όταν αυτός ανυποψίαστος πλησίασε, τον τουφέκισαν και τον σκότωσαν.
Μετά τον πήραν και πήγαν και τον έριξαν σε μια τρύπα που υπάρχει εκεί κοντά. Από τότε ο κόσμος την τρύπα αυτή τη λέει «Τρύπα του Αράπη». Στη φωτογραφία από το δορυφόρο έχει σημειωθεί η θέση της Τρύπας του Αράπη, σε σχέση με τους Αράπηδες και τα γύρω χωριά. 

Οι Καραμιχαίοι μετά το φονικό έφυγαν από το κονάκι τους για να μη τους πιάσουν και εγκαταστάθηκαν κάπου στην Πηνεία. Έτσι τέλειωσε άδοξα και άδικα η ζωή του Αράπη. Η γυναίκα του είχε πεθάνει πριν, κάποια Κυριακή που γυρνούσε από την εκκλησία στου Σέρβου – πήγαινε κάθε Κυριακή στην εκκλησία σαν καλή χριστιανή, ο Αράπης της το επέτρεπε – και πήγε ο Αράπης και την έθαψε στο Κυνηγού. Από τότε το μέρος αυτό το λένε Βαρυφίλου, από το όνομα της άτυχης γυναίκας. Τα κορίτσια τα πήρε ο Αγάς και τα προστάτεψε, μέχρι που τα πάντρεψε. Ο θησαυρός του Αράπη στοίχειωσε και τα λεφτά του βγαίνουν τις νύχτες και βόσκουν. 

Υπήρχαν μέχρι πρόσφατα γυναίκες στο χωριό που έπαιρναν όρκο ότι είχαν ακούσει κάποια νύχτα, πριν πολλά χρόνια, μια παράξενη αχοβολή μέσα στο πηχτό φεγγαρόφωτο, εκεί κατά το Τζάρκο, σαν από χιλιάδες, κάθε λογής κουδούνια, τροκάνια και τσοκάνια, ανάμικτους με μυριάδες άλλους παράξενους ήχους, σαν απόκοσμη μουσική. Ήταν, λένε, τα λεφτά του Αράπη που είχαν βγει για βοσκή.

Ηλίας Χειμώνας Ιατρός Καρδιολόγος
http://www.servou.gr/

---

Η καμαριέρα και η πεταλούδα στη θεωρία του ...χάους !

Η καμαριέρα και η πεταλούδα στη θεωρία του ...χάους !

Πόσο θα επηρεάσει την Ελλάδα η υπόθεση Στρός Κάν; ρωτούν οι εφημερίδες. Για σκέψου ! Τόσο ρευστή είναι η παγκόσμια κατάσταση, που μια καμαριέρα απο αφρικανική χώρα, στο λουτρό μιας σουίτας του Sofitel της Νέας Υόρκης, μπορεί να επηρεάσει τις συντάξεις και τα επιδόματα στην Ελλάδα ! Από την πεταλούδα που πετάει στο Χόνγκ Κόνγκ (και προκαλεί καταιγίδα στην Ευρώπη), φτάσαμε στην καμαριέρα που "της την πέφτει" ο πρόεδρος του ΔΝΤ !

Το μήνυμα είναι σαφές πρός ολους. Ουδείς έχει εξασφαλισμένη τη θεσούλα του ! Θα μου πείτε, εδώ σε άλλες χώρες οι πολιτικοί έχουν αναστατώσει την δημόσια ζωή και δεν τρέχει τίποτα ! Ο Μπερλουσκόνι έχει κρεβατοκάμαρα κέντρο διερχομένων γυναικών, ο Σαρκοζί ήταν παντρεμένος και έκανε χωριστές διακοπές (και με άλλη συντροφιά) από τη γυναίκα του, ο δικός μας ο Ανδρέας κατέβηκε απο το αεροπλάνο...αρραβωνιασμένος ενώ δεν είχε χωρίσει, ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών κυκλοφορούσε με "τον καλό του" και δεν άνοιγε μύτη...

Πώς τώρα μια καμαριέρα κατήγγειλε για βιαστή της τον Στρός είναι κομμάτι δύσκολο να το βρούμε. Τα σενάρια πολλά. Από το θάρρος και την τόλμη μιάς καμαριέρας  μέχρι το καλοστημένο "κόλπο γκρόσο" από τους αντιπάλους του Ντομινίκ Στρός Κάν, που δεν είναι λίγοι και δεν είναι κορόιδα!

Αν η υπόθεση είναι "στημένη", είναι βέβαιο ότι οι "κατασκευαστές" της γνώριζαν καλά τις συνήθειες του Ντομινίκ ! Του έριξαν το δόλωμα, "τσίμπησε", κι απο κεί και πέρα όλα έγιναν φυσιολογικά !

Στίς ΗΠΑ οι εξουσίες είναι ανεξάρτητες, η Αστυνομία "κάνει παιχνίδι" και δεν παίρνει χαμπάρι από παρεμβάσεις και οι εισαγγελείς εκλέγονται (!) από τον λαό και δεν αφήνουν χαμένη την ευκαιρία  που θα τους χαρίσει δημοφιλία !

Με δυό λόγια, ο Ντομινίκ "την είχε βαμμένη" απο τη στιγμή που η καμαριέρα έβαλε τις φωνές ! Τώρα πως γίνεται να έφυγε, να έφτασε στο αεροδρόμιο, να μπήκε στο αεροπλάνο και να τον κατέβασε η Αστυνομία αφού είχε αρχίσει η τροχοδρόμηση, μόνο σε ταινία  του Ρομάν Πολάνσκι θα το μάθουμε. Παθών, βλέπεις, ο σκηνοθέτης !

Απ΄εκεί και πέρα, καλό θα είναι κάποιοι, που με το πάθημα του Ντομινίκ άρχισαν να "κελαηδάνε", να σταματήσουν τα μαθήματα ηθικής απο καθέδρας  και εκ του ασφαλούς, διότι , όπως λέει ο λαός "αμα εχεις χ...τη φωλιά σου, μη μιλάς "

Καζίνο ειναι η ζωή, καζίνο !

Απο την "Ακίδα" της εφημερίδας " Η Δημοκρατία "

"Μας την πέσαν οι βάρβαροι"...

"Μας την πέσαν οι βάρβαροι !"

Του Γιάννη Σαρλά

 Είναι στιγμές, που τα δάκρυα στερεύουν! Όμως, η οργή… υπερχειλίζει και γίνεται καταρράκτης! Ίσως η προχθεσινή στυγερή δολοφονία του 44χρονου συμπατριώτη μας από τους αλλοφύλους, βαρβάρους λαθρομετανάστες, οι οποίοι δεν σεβάσθηκαν όχι μόνο την συγκεκριμένη ανθρώπινη ζωή αλλά και ολόκληρη την Ελλάδα που τους φιλοξενεί, καταπατώντας τον Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους, στο οποίο εισήλθαν απρόσκλητα (όχι για να δουλέψουν) για να…καταλάβουν και να λεηλατήσουν, να βιάσουν και να σκοτώσουν, να ήταν η σταγόνα, που θα προκαλέσει το…τσουνάμι της λαϊκής αγανάκτησης για να τα σαρώσει όλα! Ίσως πάλι και όχι.

  Και να πρέπει να θρηνήσουμε κι άλλα θύματα επειδή ο Έλληνας ακόμη και αυτήν την ύστατη ώρα, την ώρα που κοντοζυγώνει ο αφανισμός του γένους του με κύριους πυλώνες την λαθρομετανάστευση και την υπογεννητικότητα, αυτός ο νεοΈλληνας λοιπόν, επιθυμεί να κοιμάται…συνειδητά! Κάτι σαν το συνειδητό ονείρεμα δηλαδή! Μέχρι να υποστεί την…ονείρωξη των υγρών και καυτών δακρύων του…πνευματικού του αυνανισμού! Σε έναν δρόμο δίχως επιστροφή…Διότι ο Ύπνος και ο Θάνατος ήταν δίδυμα αδέρφια κατά την Μυθολογία…

 Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος Βιολόγος σαν την αφεντιά μου για να διαπιστώσει, ότι η φύση του Έλληνα έχει υποστεί μεταλλάξεις. Πράγματι, από έναν λαό πανθήρων έχει μεταλλαχθεί σε έναν λαό προβάτων! Μεταμόρφωσαν τον Έλληνα σε ένα φοβισμένο πρόβατο, που σκύβει το κεφάλι για να μην χάσει την όποια δουλίτσα του (συνήθως στο Δημόσιο) την οποία και εκέρδισε με την αξία των…σιαλογόνων αδένων του, γλείφοντας κάποιον πολιτικό, ο οποίος με αυτόν βεβαίως τον τρόπο εξασφάλιζε την επανεκλογή του! Και αυτό το αλισβερίσι μεταξύ βολής (βολέματος δηλαδή) και…Βουλής, είχε αναχθεί σε…εθνικό σπορ (τύφλα να χει το basketball) αλλά κυρίως είχε μετουσιωθεί σε πρότυπο ζωής και σε όραμα για το μέλλον!

Δυστυχώς, αυτά πληρώνουμε σήμερα...! Επειδή όμως, το πολεμικό γονίδιο της φυλής (ο τίτλος του πιο…φιλοπόλεμου λαού στον κόσμο ανήκει δικαιωματικά στους Έλληνες αφού στην αρχαιότητα δεν υπήρχε ούτε ένα έτος, που να μην διεξαχθούν μάχες είτε μεταξύ ημών και των βαρβάρων είτε μεταξύ...ημών και ημών) μπορεί ανά πάσα στιγμή να επανενεργοποιηθεί, κάποιοι επιθυμούν και την…βιολογική εξαφάνισή μας με την αλλοίωση της φυλετικής και εθνολογικής σύνθεσης του πληθυσμού της Ελλάδος και την μετατροπή μας σε έναν πολυπολιτισμικό αχταρμά, σε έναν…ομογενοποιημένο ανθρώπινο κιμά για να είναι λέει…ευκολοκυβέρνητος!

 Ποιοί; Μα οι φωστήρες της Παγκόσμιας διακυβέρνησης, οι ελίτ και οι κλειστές κάστες του πολιτικών και οικονομικών ιερατείων, οι οποίοι συνεπικουρούμενοι από τους ντόπιους, αήθεις πολιτικάντηδες, επιχειρούν να καταστρέψουν την Ευρώπη των εθνών-κρατών, με το να εξαλείψουν τον εθνολογικό και φυλετικό χαρακτήρα των λαών της, ακριβώς για να εξουδετερώσουν κάθε πυλώνα αντίστασης, που ενδεχομένως να αποτελέσει τροχοπέδη στα σχέδιά τους. Στα σχέδια της υποδούλωσης και του μισανθρωπισμού! Διότι όπως κάθε άνθρωπος έχει γεννηθεί διαφορετικός, κατά ανάλογο τρόπο και κάθε λαός έχει τα ιδιαίτερα φυσικά-ανθρωπολογικά αλλά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά του.

Κατά συνέπεια, κάθε απόπειρα απεμπόλησης της εθνολογικής του ταυτότητας, ή καλύτερα, κάθε απόπειρα…κιμαδοποίησης του σε ένα χωνευτήρι εθνών, πολύ απλά αντίκειται στην φυσική νομοτέλεια διότι αντιβαίνει στους νόμους της ίδιας της ανθρώπινης φύσης, μετατρέποντας τους ανθρώπους σε άβουλα ρομπότ, έχοντας επί της ουσίας, απολέσει κάθε λόγο ύπαρξης! Βεβαίως, ο πρωταρχικός στόχος είναι η εξαφάνιση του Ελληνισμού, ως δημιουργού και διαμορφωτού του Ευρωπαϊκού-Δυττικού πολιτισμού! Στην συνέχεια, όλα θα γίνουν πιο εύκολα!
Κάποτε ξέρετε, ρώτησαν τον Κίσινγκερ, ποιο αποτελεί το αντίπαλο δέος στην λεγόμενη Παγκοσμιοποίηση. «Μήπως είναι η Ρωσία…; Η Κίνα ίσως...;» Και αυτός τους απήντησε: «Όχι, είναι η Ελλάδα!» Ο νοών νοήτω... Και ποια είναι βασική μέθοδος, την οποίαν εφαρμόζουν για να επιτύχουν το παραπάνω σχέδιο; Σαφώς, η αθρώα και ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση! Γνωρίζετε, ότι 1,5 δις. άνθρωποι από τις χώρες της Αφρικής και της Ασίας επιθυμούν να έρθουν και να εγκατασταθούν στην Ευρώπη; Όσοι το καταφέρνουν ή τους…καταφέρνουν με βάση το προηγούμενο σχέδιο, σε ένα ποσοστό άνω του 90% χρησιμοποιούν την χώρα μας ως πύλη εισόδου!

 Ενώ με την κατάπτυστη συνθήκη Δουβλινο ΙΙ του εθνοπροδότη Σημίτη, υποχρεωτικά παραμένουν εδώ, δίχως να μπορούν να μεταβούν σε καμία άλλη Ευρωπαϊκή χώρα! Είναι σημαντικό λοιπόν να καταστεί σαφές, ότι αυτοί οι λαθραίοι βάρβαροι ουδεμία σχέση έχουν με οικονομικούς μετανάστες! Διότι πολλοί γραικύλοι θολοκουλτουριάρηδες και…ψευτοανθρωπιστές της καρπαζιάς (δεν τους παίρνουν όμως στα σπίτια τους να τους φιλοξενήσουν) τολμούν να τους συγκρίνουν με τους δικούς μας Έλληνες οικονομικούς μετανάστες στην Γερμανία και στις Η.Π.Α. οι οποίοι έφευγαν ύστερα από πρόσκληση, με τις αρχές της φιλοξενούσας χώρας να τους κοιτάζουν μέχρι και στα…δόντια για να τους εγκρίνουν την είσοδο και να τους χορηγήσουν άδεια παραμονής!

 Η λογική κατά συνέπεια της μετανάστευσης, είναι η οργανωμένη μετάβαση συγκεκριμένων (και...καρατσεκαρισμένων) ανθρώπων σε μια χώρα με σκοπό την εργασία, η οποία χώρα αφενός να τους χρειάζεται και αφετέρου να δύναται να τους εντάξει στο δυναμικό της και να τους παρέξει τα απαραίτητα, ούτως ώστε οι συνθήκες φιλοξενίας τους να είναι βιώσιμες ενώ η παραμονή τους δεν θα υπερβαίνει ένα…πεπερασμένο χρονικό διάστημα, μετά το πέρας του οποίου οι οικονομικοί μετανάστες είναι υποχρεωμένοι να επιστρέψουν στις πατρίδες τους.

Άλλωστε, η καλύτερη ευχή για κάθε άνθρωπο, ο οποίος αποφασίζει να ξενιτευτεί για να επιβιώσει, δεν είναι άλλη από τον σύντομο επαναπατρισμό! Μήπως πρέπει να σας υπενθυμίσω ποιά χωρίς λόγια…λογική επικρατεί στο...Ελλάντα εδώ και αρκετά χρόνια; Μα, αυτή της…κατάληψης και του απολύτου χάους! Διότι η λαίλαπα των λαθροεποίκων (για τους οποίους δεν γνωρίζουμε, ούτε από πού κρατά η σκούφια τους, ούτε πού κατοικούν ούτε τι διάβολο θέλουν στην χώρα μας…) που βιώνουμε στο πετσί μας εδώ και τόσον καιρό, αποτελεί την πιο καταστροφική εισβολή Τριτοκοσμικών λιποτακτών, οι οποίοι εγκατέλειψαν τις πατρίδες τους και έρχονται στην Ευρώπη για να εγκατασταθούν και να λεηλατήσουν.

 Άνθρωποι, οι οποίοι δεν αγαπούν και δεν σέβονται την ίδια τους την πατρίδα, είναι ποτέ δυνατόν να σεβασθούν την χώρα που τους φιλοξενεί; Αλήθεια, αναρωτηθήκατε πού εξοικονομούν τα περίπου 5000 Ευρώ το…κεφάλι για να πληρώσουν τον δουλέμπορο για την μεταφορά, την στιγμή που ο μέσος μηνιαίος μισθός στις χώρες τους κυμαίνεται στα…10 με 20 Ευρώ;!! Εξάλλου, το πρόβλημα δεν είναι μόνο ποσοτικό αλλά κυρίως ποιοτικό διότι ακόμη και να μπορούσε η Ελλάδα να τους θρέψει, οι πολιτισμικές διαφορές καθώς και οι διαφορές στην νοοτροπία μεταξύ ημών και των…εν λόγω, καθιστούν απαγορευτικό κάθε ενδεχόμενο συνύπαρξης.

 Οι αξιακοί κώδικες αυτών των ανθρώπων είναι μηδαμινοί έως ανύπαρκτοι, (στις χώρες τους σφάζονται για ένα κομμάτι ψωμί ενώ τις γυναίκες τις θεωρούν πράγμα) η δε θρησκεία τους (η συντριπτική τους πλειοψηφία είναι Μουσουλμάνοι) εκτός του ότι επιτρέπει αλλά και προάγει φαινόμενα εμετικά και διαστροφικά για την ανθρώπινη φύση, όπως είναι η παιδεραστία και η κτηνοβασία, αποπνέει συν τοις άλλοις και ένα απύθμενο μίσος για τις θρησκείες κάθε άλλου δόγματος, κηρύσσοντας…ιερό πόλεμο εναντίον ημών των…απίστων!

Αποτελεί με άλλα λόγια, ίδιον της φύσης του Ισλάμ το χαρακτηριστικό της επιθετικότητας και του επεκτατισμού. Πείτε μου, γιατί όλος αυτός ο συρφετός δεν πάει να ζήσει και να εργασθεί στην Σαουδική Αραβία για παράδειγμα, (οι οποίοι είναι ομόφυλοί τους αλλά και…ομόσταυλοί τους, συγγνώμη, ομόθρησκοί τους ήθελα να πω) όπου το… μέλι ή μάλλον το πετρέλαιο αλλά και το χρυσάφι ρέει στους δρόμους άφθονο; (Υποθέτω, πως γνωρίζετε, ότι οι Σαουδάραβες όχι μόνο δεν πληρώνουν λογαριασμούς σε ηλεκτρικό, νερό και τηλέφωνο αλλά προικοδοτούνται με αρκετές χιλιάδες Ευρώ ο καθείς από…την κούνια τους) Γιατί λοιπόν δεν...εισβάλλουν εκεί για να τους περιθάλψουν και να τους κάνουν τις…νοσοκόμες;

Διότι πολύ απλά, οι Σαουδάραβες δεν είναι…Μ@@@@ΕΣ ούτε προδότες της πατρίδος τους, όπως οι δικοί μας κυβερνώντες! Κυβερνώντες, οι οποίοι έχουν εκμαυλίσει τους θεσμούς, ευνουχίσει την Ελληνική Αστυνομία, (που από προστάτης και αρωγός του πολίτη έγινε…προαγωγός και καρεκλοκένταυρος γραφειοκράτης) έχουν ξεδοντιάσει αλλά και διαβρώσει την Δικαστική εξουσία, έχουν μετατρέψει σε υπαλλήλους τους όλες τις Ανεξάρτητες Αρχές της Πολιτείας, έχουν διορίσει τους λεγόμενους κομματικούς τους στρατούς σε όλες εκείνες τις θέσεις κλειδιά και στα κέντρα λήψεως των αποφάσεων ενώ όσο για τον…πραγματικό στρατό, αυτόν τον υποθάλπουν καθημερινά κάνοντας αντεθνική προπαγάνδα (θυμηθείτε τις ρήσεις Βενιζέλου για τους ιπταμένους φύλακες του Αιγαίου μας μόλις πριν λίγο καιρό) επιχειρώντας να τον κουτσουρέψουν τόσο ηθικά όσο και οικονομικά ενώ έχουν μεταβάλλει την ηγεσία του σε…Φιλιπινέζες της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας!

 Πολλοί βγήκαν και είπαν, ότι το συγκεκριμένο έγκλημα εις βάρος του άτυχου συνέλληνα μας, όπως και τόσα άλλα, διεπράχθη εν τη…απουσία του Ελληνικού Κράτους. Λάθος, αγαπητοί αναγνώστες. Η εγκληματικότητα, όπως και η κάθε είδους παραβατικότητα, η σήψη και η διαφθορά στην Ελληνική κοινωνία, υφίσταται λόγω της παρουσίας του Ελληνικού Κράτους, το οποίο έχει μετεξελιχθεί στην χειρότερη μορφή δυνάστη των δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών. Έχει μετουσιωθεί σε ένα κράτος ρατσιστή του Ελληνισμού, απεμπολώντας οτιδήποτε το Ελληνικό!

 Ίσως ήρθε η ώρα για την εκ βάθρων κατάλυση αυτού του μορφώματος, που ονομάζεται αστικό κοινοβουλευτικό σύστημα και αποτελεί, ένα κακέκτυπο ψευτοδημοκρατίας, την χειρίστη μορφή κεκαλυμμένης ηθικοπνευματικής και οικονομικής δουλείας, που γνώρισε ποτέ ο Έλληνας πολίτης. Και ίσως η κατάρρευση αυτού του σάπιου κράτους, αυτών των διαβρωμένων και διεφθαρμένων δομών εξουσίας να πρέπει να γίνει πρώτα από τα ζωντανά κύτταρα του Ελληνικού Έθνους, από τις υγιείς δυνάμεις του Ελληνισμού, από εκείνους δηλαδή τους Έλληνες πολίτες, οι οποίοι νιώθουν υπερήφανοι που είναι Έλληνες και συνεχίζουν να έχουν την Ελλάδα στην καρδιά τους, πριν το επιχειρήσουν οι…οχτροί , που έχουν μπει προ πολλού στην πόλη, όπως αναφέρει και ο ποιητής!

 Διότι αγαπητοί μου, μακάρι να γίνω μάντης κακών αλλά φρονώ πως δεν είναι μακριά η μέρα, όπου ψευτοαναρχικοί και λαθρομετανάστες θα βγουν στους δρόμους για να ξεκινήσουν τον χειρότερο εμφύλιο πόλεμο, που θα γνωρίσει ποτέ η Ελλάς! Ελπίζω να το λέω εις ώτα...ακουόντων αλλιώς πραγματικά νίπτω τα…πλήκτρα μου! Ίσως και να έχω καταντήσει κουραστικός με το να γράφω άρθρα για την λαθρομετανάστευση και για την Ελληνική…κατάντια!

 Θα προτιμούσα βέβαια να έγραφα για το Ελληνικό…θαύμα, για το οποίο μίλησε ο Βάσκος Πρύτανης της Βασιλικής Ακαδημίας Φρειδερίκος Σαγκρέντο ή για τις διδαχές των Ελλήνων, τους οποίους ο μέγας Γερμανός ποιητής Ιωάννης Γκαίτε αποκαλεί …διδασκάλους του (επιστολή στον υιόν του Αύγουστο) ακόμη και για τις ρήσεις του…Αδόλφου Χίτλερ, ο οποίος στο βιβλίο του "Ο Αγών μου" δηλώνει ξεκάθαρα, ότι ο ανθρώπινος πολιτισμός είναι δημιούργημα του Ελληνικού Πνεύματος! Βλέπετε όμως ότι, η σημερινή πραγματικότητα και…επικαιρότητα είναι…κομματάκι διαφορετική!

 Κλείνω λοιπόν, λέγοντας, ότι το όχημα…αφελληνισμού και…βασανισμού των Ελλήνων πολιτών, το οποίο ονομάζεται Ελληνικό Κράτος, πρέπει να εξαφανισθεί άμεσα διότι πολύ απλά είναι εναντίον του…Ελληνικού Έθνους, όπως πολύ σοφά είπε πρόσφατα ο Κωνσταντίνος Πλεύρης. Δυστυχώς όμως σήμερα, οι μισοί Έλληνες είναι…Μισέλληνες! Ίσως όχι μόνο σήμερα…!

Διότι…πολύ απλά, όσο Έλληνας ήταν ο Λεωνίδας , δυστυχώς άλλο τόσο ήταν και ο Εφιάλτης…!

Σημείωση δική μου: Κύριε Υπουργέ προστασίας του Πολίτη, τι ακριβώς προστατεύετε;.....

Ι.Β.Ν.

το τελειταίο σύνορο

Απο το φιλικό ιστολόγιο:

http://epirus-ellas.blogspot.com/2011/05/blog-post_4734.html

Στους κάμπους αναστέναξα ! Δημήτρης Αχνούλας !

***************

" Στους κάμπους αναστέναξα και βγήκαν δυό λουλούδια,

το 'να ειν' η αγάπη μου η παλιά και τ' αλλο η καινούργια.."

****************

Απολαύστέ το , οι λάτρεις του ειδους, το τραγουδάει υπέροχα ο Δημήτρης Αχνούλας !

 Ι.Β.Ν.

Η σφενδόνη του Γύγη !

Η σφενδόνη τού Γύγη, καί μία απίστευτη δικαστική απόφαση !

 Ο Πλάτων, στό Β΄ Βιβλίο τής «Πολιτείας» του, διά στόματος τού αδελφού του, Γλαύκωνος, διηγείται ενα μύθο, προκειμένου να θεμελιώσει και να επεξηγήσει τον ισχυρισμό του , οτι κανείς δέν είναι δίκαιος μέ τήν θέλησή του ( «ουδείς εκών δίκαιος»), θέληση η οποία θά επήγαζε από τήν αναγνώριση τής αξίας τής δικαιοσύνης, αλλά γίνεται δίκαιος από ανάγκη, διότι αυτός κατανοεί, ότι είναι αδύνατον νά αδικεί, χωρίς καί ο ίδιος εν συνεχεία νά αδικηθή.

Διηγείται, λοιπόν, ο Γλαύκων, ότι ο Γύγης, ένας βοσκός τού βασιλιά τής Λυδίας, βρίσκει τυχαία ένα μαγικό δακτυλίδι, έπειτα από τήν εμφάνιση δύο καταστροφικών φυσικών φαινομένων.

Ο Γύγης πήρε τό δακτυλίδι καί τό περιεργαζότανε. Κάποια ημέρα διαπίστωσε, ότι τό πολύτιμο εύρημά του είχε μία εντυπωσιακή μαγική δυνατότητα. Θέτοντας τήν πέτρα τού διακτυλιδιού, τήν «σφενδόνην», στήν κλειστήν παλάμη του, καί περιστρέφοντάς την, τότε ο ίδιος γινότανε αόρατος, καί, όταν τήν εγύριζε κατά τήν ανάστροφη φορά, ο ίδιος εμφανιζότανε πάλι!

 Κατάλαβε ο αγαθός βοσκός , ότι είχε πλέον στά χέρια του ένα ισχυρότατο όπλο. Γιατί, σκέφθηκε, μπορούσε μ’ αυτό νά κάνει ό, τι δήποτε ήθελε, χωρίς νά γίνεται αντιληπτός, χωρίς νά ελέγχεται από κανέναν, μά, κυρίως, χωρίς νά τιμωρείται γιά οποιεσδήποτε πράξεις του!

 Από τή μία στιγμή στήν άλλη, ο Γύγης ένοιωθε ακατανίκητος, καθ’ ότι είχε στήν εξουσία του μία τεράστια δύναμη ( τήν σφενδόνη), η οποία μπορούσε νά λειτουργήσει πρός όφελός του, έστω καί άν η χρησιμοποίησή της οδηγούσε στήν διάπραξη αδικίας, ακόμη καί εγκλήματος. Ο άσημος μέχρι τότε Γύγης έγινε, κατόπιν, εραστής τής βασίλισσας καί, μέ τήν βοήθειά της, σκότωσε τόν βασιλιά του, χωρίς νά τόν αντιληφθή κανείς καί επομένως χωρίς νά τιμωρηθή, καταλαμβάνοντας μάλιστα ο ίδιος τήν εξουσία. Κατέλαβε, δηλαδή, μία θέση, τήν οποία τού εχάρισε η δύναμη ενός χρυσού δακτυλιδιού μέ τήν πολύτιμη σφενδόνη, χωρίς νά νοιάζεται γιά τά άδικα καί απάνθρωπα μέσα, που χρησιμοποίησε, καί τά οποία τόν οδήγησαν νά γίνει εγκληματίας, αλλά μέ μοναδικά κίνητρά του ( συνηθισμένα στήν ανθρώπινη φύση) τήν δόξα καί τό χρήμα.

Στήν αφήγησή του ο Γλαύκων θεμελιώνει τήν έννοια τής αδικίας ως ανθρωπολογικού χαρακτηριστικού καί ερμηνεύει ιστορικοκοινωνικά τήν έννοια τής δικαιοσύνης.

Ο άνθρωπος, λέγει ο Γλαύκων, ρέπει εκ φύσεως πρός τήν αδικία, γιά τά ατομικά οφέλη, που τού εξασφαλίζει. Όμως, αδικών ο ίδιος, κινδυνεύει νά υποστή τήν βλάβη καί τήν αδικία τών άλλων , εάν επικρατήσει μία κατάσταση γενικευμένης αδικίας. Γι’ αυτό καί η ανθρωπότητα επροχώρησε σέ έναν κοινωνικό συμβιβασμό, σέ ένα είδος «κοινωνικού συμβολαίου», θεσπίζοντας νόμους, που ορίζουν, ότι κανείς δέν θά αδικεί, αλλά ούτε καί θά αδικείται.

 Προκύπτει, λοιπόν, ο συμβατικός χαρακτήρας τής δικαιοσύνης (εντάσσεται στό πεδίο τών ανθρωπίνων συμβάσεων), τήν οποίαν εντέλλονται, στήν εποχή μας, νά εφαρμόζουν τά δικαστήρια κάθε χώρας, προκειμένου νά εξοβελίσουν ή νά περιορίσουν δραστικά τήν αδικία, η οποία αποτελεί στοιχείο τής ανθρωπίνης φύσεως.

 Η εφαρμογή, λοιπόν, τών νόμων (τών ανθρωπίνων συμβάσεων κατά τής αδικίας) από αυτούς, οι οποίοι εντέλλονται νά τούς προωθούν (από τούς δικαστές, δηλαδή), είναι η λυδία λίθος γιά τήν αποτροπή τής αδικίας καί γιά τήν εμπέδωση τής δικαιοσύνης μεταξύ τών μελών μίας κοινωνίας (τού εξοβελισμού τής αδικίας δηλαδή).

Καί η δικαιοσύνη προωθείται μέ τήν καταδίκη τής αδικίας καί όχι μέ τήν θώπευσή της!

Η δέ θώπευση τής αδικίας (τής οιασδήποτε αντικοινωνικής καί απάνθρωπης συμπεριφοράς) μπορεί νά υλοποιηθή μέ δύο τρόπους: είτε μέ τήν απαλλαγή τού αδικούντος, είτε μέ τήν τιμωρία τού αντισταθέντος στήν αδικία (τού αδικηθέντος).

Τότε, καί στήν μία καί στήν άλλη περίπτωση, αυτός που θωπεύει τήν αδικία δέν πράττει τίποτε άλλο, παρά νά χαρίζει στόν αδικούντα, καί σέ κάθε επίδοξον εραστή καί αυτουργό τής αδικίας, τήν σφενδόνη τού Γύγη, διά τής οποίας η αδικία θά συντηρείται, θά διευρύνεται, θά μένει ατιμώρητη, θά αποκτά νέους οπαδούς, καί θά θρυματίζει τήν ανθρώπινη σύμβαση εξοβελισμού τής αδικίας, ως στοιχείου τής ανθρωπίνης φύσεως.

Βάσει τών ανωτέρω συλλογισμών, ποία συμπεράσματα, λοιπόν, μπορεί νά συναγάγει κανείς, όταν διαβάσει τήν είδηση (ΠΑΤΡΙΣ, 07.04.2011) γιά μία δίκη στό Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο (Κακουργιοδικείο) τού Πύργου Ηλείας, κατά τήν οποίαν ο αδικηθείς κατεδικάσθη, διότι αντιστάθηκε κατά τού αδικήσαντος; 

Η είδηση: 

  Τόν Νοέμβριον τού 2008, στό χωριό Ελαιώνας τού Αιγίου, δύο ληστές εφώρμησαν στήν οικία ενός 77χρονου καί τού άρπαξαν 1.100 Εὐρώ. Ο ηλικιωμένος αντεστάθη (!), καί στήν επακολουθήσασα συμπλοκή άρπαξε ένα κουζινομάχαιρο, μέ τό οποίο κατέφερε τραύμα στόν μηρό τού ενός τών ληστών.

Ο τραυματισμένος ληστής διεκομίσθη στό νοσοκομείο, όπου εξέπνευσε μετά από 9 ημέρες.

Τό δικαστήριο τού Πύργου, τό οποίον εσυνεδρίασε τήν 6ην Απριλίου 2011, επέβαλε στόν αντισταθέντα 77χρονο(!) τήν ποινή τής καθείρξεως επί δέκα καί μισό έτη (τήν ΑΝΩΤΑΤΗ ποινή!), μήν αναγνωρίζοντας, ότι ο θανάσιμος τραυματισμός προεκλήθη από τήν προσπάθεια τού αδικουμένου (τού ηλικιωμένου) νά διαφυλάξει απαράγραπτα ανθρώπινα δικαιώματά του (τήν περιουσία του, τήν οικιακή ασυλία του καί τήν σωματικήν του ακεραιότητα). Στόν δέ ληστή-συνεργό τού θανόνος, ενώ αυτός είχε παραπεμφθή στό ίδιο δικαστήριο μέ τήν κατηγορία τής συνέργειας σέ ληστεία (κακούργημα), τού «κατελογίσθη» τελικώς «συνέργεια σέ απόπειρα κλοπής»(!) (μετατροπή τής κατηγορίας σέ ελαφρύτερη-πλημμέλημα) καί τού «επεβλήθη» η... βαρυτάτη «ποινή» τών τριών μηνών μέ αναστολή!

Η θωπεία τής αδικίας, που ελέγαμε προηγουμένως!

 Έχει σκεφθή κανείς από όλους αυτούς, οι οποίοι «εδίκασαν» αυτήν τήν δίκη, σέ ποία κοινωνία μάς οδηγούν τέτοιες κραυγαλέα άδικες αποφάσεις; Ποία μηνύματα «εκπέμπει» μία τέτοια απόφαση στήν κοινωνία;

Ποίαν στάση, άραγε, υποδεικνύεται νά κρατούν οι πολίτες τής χώρας μας, εμπρός σέ εγκληματικά φαινόμενα, ληστείες, απόπειρες φόνου, απρόκλητες καταστροφές καί κάθε είδους κλοπές καί επιθέσεις μέσα στήν κατοικία τους;

Μήμως, νά «καλοδεχόμαστε», χωρίς καμμία αντίσταση, μέσα στό σπίτι μας τούς ληστές, τούς εγκληματίες, τούς λωποδύτες καί όλα τά κοινωνικά αποβράσματα, αλλοδαπά καί εγχώρια;

Μήπως, λοιπόν, χωρίς νά τό καταλάβουν, χαρίζουν έτσι τό «δακτυλίδι μέ τήν σφενδόνη τού Γύγη» στούς ανά τήν Ελλάδα ληστές, στούς επίδοξους εγκληματίες, αλλά καί στόν επιζήσαντα ληστή, αδιαφορώντας γιά τίς εκρηκτικές κοινωνικές συνέπειες στήν χώρα μας, στήν οποίαν η εγκληματικότητα, λόγω καί τής «άνωθεν» κατευθυνομένης «αλλοδαπής λαίλαπας», έχει φθάσει σέ δυσθεώρητα ύψη;

Μήπως έπρεπε νά σκεφθούν, ότι, μέ τέτοιες αποφάσεις, η χώρα μας θά πλημμυρίσει από «Γύγηδες», αλλοδαπούς ή εγχώριους, φέροντες αυτοί «υπερήφανοι» τίς «σφενδόνες» τής ατιμωρησίας τους, που τούς «χαρίζονται» αφειδώς, πρός θλίψη καί κοινωνικήν αγανάκτηση τών απλών ανθρώπων τής κοινωνίας μας;

Αλήθεια, άν κανείς δέν μπορεί νά μάς προστατεύσει από τούς εγκληματίες, τούς δολοφόνους καί τούς ληστές, τότε ποίαν χρείαν έχουμε τών «προστατών» μας;

Μήπως, τό «δίδαγμα», που «εκπέμπει» αυτή η «απόφαση», είναι, ότι γιά νά σωθούμε πρέπει νά γίνουμε όλοι «Γύγηδες», σέ μία κατάσταση γενικευμένης αδικίας, μιά καί τόσο απλόχερα μοιράζεται ένθεν κακείθεν τό «δακτυλίδι μέ τήν σφενδόνη τής ατιμωρησίας», καί αφού οι όποιες αδικίες μας θά τυγχάνουν τής επίσημης «θωπείας»;

Μήπως, άραγε, αυτήν τήν κοινωνία θέλουν τά διάφορα «κέντρα» νά «επιβάλουν» στήν Ελλάδα σήμερα;

Πηγή:

Απο την σελίδα του πατριώτου μου καθηγητού κου Λιβαθινού ! 

http://kardamas.blogspot.com/2011/04/blog-post_19.html

Σημείωση δική μου:

 Να...σας χαιρόμαστε κύριοι δικαστές, να σας χαιρόμαστε...(τους συγκεκριμένους)  Μας κάνετε... υπερήφανους !

Προάγετε πολιτισμό και κυρίως προστατεύετε τις έννομες προτεραιότητες των πολιτών !...Ακριβώς εφ' ω ετάχθητε...δηλαδή !

Ι.Β.Ν.