Φιλία Μεταξύ Ανδρών & Γυναικών;...(Επαναδημοσίευση )

 Φιλία Μεταξύ Ανδρών & Γυναικών;...

Υπάρχει Αληθινή Φιλία Μεταξύ Ανδρών  Γυναικών;

 

Μπορεί ένας άνδρας και μια γυναίκα να είναι απλώς φίλοι; Πρόκειται για ένα θέμα που έχει απασχολήσει πολλούς ερευνητές και έχει αποτελέσει το κεντρικό θέμα σε αρκετές ταινίες. Αυτό ήταν και το αντικείμενο της έρευνας που έκανε η Diane Felmlee, κοινωνιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, στο Ντέιβις σε 406 ενήλικες.

Η πλειοψηφία , ποσοστό 83,5%, δήλωσε ότι ναι, οι άνδρες και οι γυναίκες μπορούν να είναι φίλοι. Μόλις το 2% απάντησε όχι και το 12% ίσως. Άνδρες και γυναίκες δεν είχαν διαφορετικές απόψεις.

Φαίνεται λοιπόν ότι φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών μπορεί να υπάρξει, όμως η σχέση αυτή κρύβει προκλήσεις και είναι πιο δύσκολο να διατηρηθεί.

Καταρχήν η έρευνα δείχνει ότι υπάρχουν διαφορές στο πώς οι άνδρες και οι γυναίκες μπορούν να αναπτύξουν και να διατηρήσουν τις φιλίες τους. Η διαφορά αυτή αρχίζει πολύ νωρίς, ήδη από την παιδική ηλικία. Τα αγόρια συνήθως παίζουν παιχνίδια σε μεγαλύτερες ομάδες ενώ τα κορίτσια προτιμούν παιχνίδια σε πιο στενό κύκλο.

Οι φιλίες των γυναικών έχουν χτιστεί πάνω στην υποστήριξη και τη συντροφικότητα. Οι άνδρες εστιάζουν στις κοινές δραστηριότητες.

«Οι γυναίκες εγκρίνουν περισσότερο τα κλάματα και τους εναγκαλισμούς μεταξύ των φίλων σε σύγκριση με τους άνδρες, γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχει μεγαλύτερη οικειότητα στις γυναικείες φιλίες», δηλώνει η Diane Felmlee.

Από τη στιγμή που οι φιλίες των γυναικών είναι κατά κανόνα "πρόσωπο με πρόσωπο", ενώ εκείνες των ανδρών θεωρούνται πιο ομαδικές, αυτές οι διαφορές μπορούν να δημιουργήσουν εμπόδια για τις γυναίκες και τους άνδρες που θέλουν να είναι φίλοι μεταξύ τους.

Ένα άλλο εμπόδιο για τις φιλίες μεταξύ ατόμων του αντίθετου φύλου είναι ότι υπάρχει η πιθανότητα να αναπτυχθεί ερωτική έλξη μεταξύ τους. «Παρόλο που η έρευνα δείχνει ότι οι άνδρες - περισσότερο από τις γυναίκες – δυσκολεύονται να κρατήσουν το ερωτικό στοιχείο έξω από τη φιλία», αναφέρει η Diane Felmlee « από τη μελέτη προκύπτει ότι οι γυναίκες είχαν περισσότερες πιθανότητες από τους άνδρες να αναφέρουν ότι η ερωτική έλξη είναι ένα γεγονός που κάνει δύσκολες τις φιλίες μεταξύ ανδρών και γυναικών.»

Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι μπορεί κάποιοι τρίτοι να βλέπουν με «περίεργο» μάτι τη συγκεκριμένη σχέση και οι δύο φίλοι να βρίσκονται συχνά στη δυσάρεστη θέση να εξηγούν ή να δικαιολογούν τη φιλία τους.

Αν παρόλα αυτά επιμένετε να έχετε φιλίες με άτομα του αντίθετου φύλου, υπάρχουν κάποια πράγματα που καλό είναι να έχετε κατά νου:

* Φροντίστε να αποκτήσετε πληροφορίες για το νέο φίλο ή τη φίλη σας και για τις προηγούμενες φιλίες του με άτομα του αντίθετου φύλου.

* Σιγουρευτείτε ότι είστε πολύ σαφείς για το τι θέλετε (και τι δεν θέλετε) από τις φιλίες σας και ότι βάζετε όρια, δεδομένου του … κινδύνου μέσα από τη φιλία να γεννηθεί ένας νέος έρωτας.

* Μην ξεχνάτε τον/την σύντροφό σας. Πρέπει να του/της δείχνετε ότι αυτός ή αυτή είναι η πρώτη προτεραιότητά σας και το άτομο που πάνω από όλους εμπιστεύεστε, αλλιώς θα βρεθείτε αντιμέτωποι με τη ζήλια ή το θυμό του/της με κίνδυνο να χαλάσει και η ερωτική σας σχέση και η φιλία σας.


πηγή: http://www.inargolida.gr/

πηγή: http://www.healthierworld.gr/


Σημείωση δική μου:

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Εταιρείας Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας (ΕΜΑΣ) χειρουργό ουρολόγο κ. Κώστα Κωνσταντινίδη, «για βιολογικούς, κοινωνικούς και πολιτιστικούς λόγους και προς όφελος της εξέλιξης των κοινωνιών σε όλο τον πλανήτη, την ανδρογυνική φιλία δεν τη θέλει ούτε η φύση αλλά ούτε και η παραγωγική διαδικασία."
...Και συνεχίζει ο καταπληκτικός γιατρός...
Σε σύγχρονες έρευνες, στην Αμερική κυρίως, φαίνεται πως στην ερώτηση αν υπάρχουν φιλίες μεταξύ αντρών και γυναικών, το μεγάλο ποσοστό (87%) απαντά “ναι”, λέει. Νομίζω, όμως, πως η απάντηση αυτή είναι πολιτικά ορθή αλλά όχι τίμια: ποιος θα δεχόταν σήμερα να αποδεχτεί τον ρόλο του... ουραγκοτάγκου σε μια κοινωνία όπου τον ανδρικό θαυμασμό τον ποινικοποιεί σαν σεξουαλική παρενόχληση;» ρωτάει ο κ. Κωνσταντινίδης κρίνοντας αναπόφευκτη την ερωτική έλξη μεταξύ ετεροφύλων. 

Ι.Β.Ν.

Η Τελειότητα της «Κυριακής Προσευχής»

 Η Τελειότητα της «Κυριακής Προσευχής»

* Είναι ένα κείμενο που θα μπορούσε, με επικοινωνιακά - γλωσσικά κριτήρια, να χαρακτηρισθεί ως «ιδανικό» *

Η ανάγκη επικοινωνίας τού ανθρώπου με τον Θεό (όποιον θεό πιστεύει), η ανάγκη τής προσευχής, είναι από πολύ παλιά γνωστή στον άνθρωπο και εμφανίζεται στις γλώσσες των περισσοτέρων λαών. 

Στην Ελληνική η λέξη προσεύχομαι (απευθύνω ευχή, αίτημα ή παράκληση προς τους θεούς) πρωτοαπαντά στον Αισχύλο, ενώ ως τεχνικός όρος η λέξη προσευχή μαρτυρείται πολύ αργότερα στην Αγία Γραφή, στο κείμενο τής Παλαιάς Διαθήκης και ­ με ιδιαίτερο βάρος και βάθος ­ στο κείμενο τής Καινής Διαθήκης. Δεν έχω, δυστυχώς, τον επιστημονικό θεολογικό οπλισμό, για να ερμηνεύσω το βαθύτερο περιεχόμενο, το δογματικό νόημα και τη σημασία που έχει στην ορθόδοξη, ιδίως, παράδοση η έννοια τής προσευχής. Αυτό που ακροθιγώς επιχειρώ να δείξω εδώ, στο θεωρητικό πλαίσιο μιας κειμενογλωσσικής ανάλυσης που ανάγεται στον Roman Jakobson, είναι η γλωσσική δομή τής Κυριακής Προσευχής, όπως μας παραδίδεται από το Ευαγγέλιο (Ματθ. 6, 9-13 και Λουκ. 11, 2-4), την οποία θεωρώ ως ιδανικό κείμενο. 

Κατά το κείμενο τού Ευαγγελίου, την παραδίδει ο ίδιος ο Κύριος στους ανθρώπους (εξ ου και «κυριακή» προσευχή), λέγοντας «ούτως ουν προσεύχεσθε υμείς» και συνοδεύοντάς την μ' ένα πολύ διδακτικό ηθικό αλλά και γλωσσικό σχόλιο: «Προσευχόμενοι δε μη βαττολογήσητε, ώσπερ οι εθνικοί. δοκούσι γαρ ότι εν τη πολυλογία αυτών εισακουσθήσονται. μη ουν ομοιωθήτε αυτοίς. οίδε γαρ ο πατήρ υμών ων χρείαν έχετε προ τού υμάς αιτήσαι αυτόν» (Ματθ. 6, 7-9).

Εξ ορισμού ως προσευχή, ως κείμενο ευχών και αιτημάτων / παρακλήσεων, το κείμενο τής κυριακής προσευχής (γνωστό και ως «Πάτερ ημών») λειτουργεί μ' έναν κεντρικό μηχανισμό τής γλώσσας, την τροπικότητα. Είναι ο μηχανισμός τής γλώσσας που, άλλοτε γραμματικοποιημένος (με τη μορφή των εγκλίσεων τής Προστακτικής, τής Υποτακτικής και τής Ευκτικής, όπως συμβαίνει στην αρχαία ελληνική γλώσσα) και άλλοτε λεξικοποιημένος (με «δείκτες τροπικότητας», όπως τα ας, να και θα στη Νέα Ελληνική), χρησιμοποιείται από τον ομιλητή τής Ελληνικής για επικοινωνιακές ανάγκες όπως η έκφραση επιθυμίας, ευχής, παράκλησης, προτροπής, προσταγής, απαγόρευσης, απειλής κ.τ.ό.

Το κείμενο τής Κυριακής Προσευχής είναι υπόδειγμα λιτότητας, περιεκτικότητας και ευθυβολίας. 

Περιλαμβάνει: 

α) μια επίκληση προς τον Θεό, εκφρασμένη με την πτώση τής επίκλησης, την κλητική, με την οποία και αρχίζει: 

Πάτερ ημών... 

β) τρεις ευχές / επιθυμίες, εκφρασμένες με τριτοπρόσωπους μονολεκτικούς τύπους τής κατεξοχήν τροπικής έγκλισης, τής Προστακτικής: αγιασθήτω - ελθέτω - γενηθήτω... και γ) τρία αιτήματα / παρακλήσεις, εκφρασμένα με τους κατεξοχήν τύπους Προστακτικής, τους τύπους τού β' προσώπου: δος - άφες - μη εισενέγκης, αλλά ρύσαι...

Κάθε ευχή και κάθε αίτημα εξειδικεύεται (η εξειδίκευση αποτελεί έναν άλλο κεντρικό μηχανισμό τής γλώσσας) με τα πιο άμεσα και απαραίτητα στοιχεία. 

Οι τρεις ευχές μ' ένα ομοιόμορφο ονοματικό υποκείμενο: αγιασθήτω ­ το όνομά σου, ελθέτω ­ η βασιλεία σου, γενηθήτω ­ το θέλημά σου. Τα τρία αιτήματα με δύο συμπληρώματα (προσώπου και πράγματος) στο κάθε ρήμα τους: δος ­ ημίν τον άρτον, άφες ­ ημίν τα οφειλήματα ημών, μη εισενέγκης ­ ημάς εις πειρασμόν και ρύσαι ­ ημάς από τού πονηρού (εις πειρασμόν και από τού πονηρού είναι εμπρόθετα συμπληρώματα / αντικείμενα).

Περαιτέρω, λιτή πάντοτε, εξειδίκευση γίνεται με ελάχιστες αναφορές τόπου, χρόνου και τρόπου: πάτερ ημών ­ ο εν τοις ουρανοίς (εξειδίκευση τόπου), γενηθήτω το θέλημά σου ­ ως εν ουρανώ και επί τής γης (εξειδίκευση τόπου), δος ημίν σήμερον τον άρτον ημών τον επιούσιον (εξειδίκευση χρόνου), άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ­ ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών (εξειδίκευση τρόπου).

Το περιεχόμενο τού κειμένου κλιμακώνεται νοηματικά: προηγούνται οι ευχές και ακολουθούν τα αιτήματα. 

Ξεκινάει με ό,τι αναφέρεται στον ίδιο τον Θεό, για να περάσει μετά στα αιτήματα. Κι εδώ κλιμάκωση, από τα υλικά στα πνευματικά αιτήματα: τα προς το ζην ­ άφεση αμαρτιών ­ προστασία από τον πειρασμό. 

Γλωσσικά σε όλο το κείμενο κυριαρχεί και προβάλλεται το ρήμα: αγιασθήτω, ­ ελθέτω, ­ γενηθήτω, δος, ­ άφες, ­ μη εισενέγκης, ­ ρύσαι. Κυριαρχούν και προτάσσονται οι ευχές και τα αιτήματα. Η εξειδίκευσή τους επιτάσσεται, τα υποκείμενα δηλαδή και τα αντικείμενά τους (με εξαίρεση το αντικείμενο τού δος).

Συμπέρασμα. Το κείμενο τής κυριακής προσευχής είναι ένα κείμενο που θα μπορούσε, με επικοινωνιακά - γλωσσικά κριτήρια, να χαρακτηρισθεί ως «ιδανικό». Είναι λιτό, γιατί περιορίζεται σε βασικές πληροφοριακές δομές (επίκληση ­ ευχές ­ αιτήματα), σε εξίσου βασικές εξειδικευτικές πληροφορίες (ονοματικά υποκείμενα στις ευχές ­ διπλά ονοματικά συμπληρώματα στα αιτήματα) και σε ελάχιστες εξειδικεύσεις χρόνου, τόπου και τρόπου. 

Με μια εντυπωσιακή οικονομία γλωσσικών μέσων ­ στο κείμενο χρησιμοποιείται μόνο Προστακτική, με εξαίρεση τη μοναδική διαπιστωτική ρηματική δήλωση, την Οριστική αφίεμεν ­ επιτυγχάνεται μια ουσιαστική, καίρια και γνήσια μορφή επικοινωνίας, χωρίς ρητορείες, επιτηδεύσεις και περιττό λεκτικό φόρτο. 

Η συμμετρία και η έντονα αισθητή επανάληψη των ίδιων συντακτικών και μορφολογικών δομών (το γνωστό φαινόμενο τού «παραλληλισμού»), που φάνηκε ελπίζω έστω και αμυδρά στη σύντομη ανάλυσή μας, εξασφαλίζει στο κείμενο τής κυριακής προσευχής αίσθηση ρυθμού και μέτρου (που δεν θίξαμε εδώ), γεγονός που οδηγεί στην εύκολη πρόσληψη και μνημονική ανάκληση τού κειμένου. 

Πρόκειται για ένα θαυμαστό, τέλειο στην απλότητα και τη βαθύτητά του κείμενο, που δείχνει ανάγλυφα την εκφραστική δύναμη, στην οποία μπορεί να φθάσει η γλώσσα τού ανθρώπου, απόρροια τής ιδιότητας που μοιράζεται «κατά χάριν» ο άνθρωπος με τον Θεό, απόρροια τού πνεύματος.

Ο κ. Γεώργιος Μπαμπινιώτης είναι καθηγητής Γλωσσολογίας, πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το Βήμα: Νέες Εποχές, σ. 53, 26/8/2001

 

 https://hellenica.blogspot.com/2016/

ΣΥΝΕΙΜΙ ΤΙΝΙ

 ΣΥΝΕΙΜΙ ΤΙΝΙ

ΣΥΝ & ΕΙΜΙ & ΤΙΝΙ

Λέξεις τρεις,

πλούτος αμύθητος νοημάτων.

Σύνειμί τινι 

 

ΣΥΝ:

το θετικό, το επιπλέον,

αυτό που προστίθεται

και προσθέτει.

Προστιθέμενο, ενώνεται,

τελειώνει και τελειούται.

Η ερωτικότερη των προθέσεων,

τρία γράμματα που κάνουν τη διαφορά.

 

Μετουσιώνουν,

τον άνθρωπο σε συνάνθρωπο,

την ομιλία σε συνομιλία…

την κίνηση σε συγκίνηση…

τον πόνο σε συμπόνια.

 

Από το τρέφομαι

γεννούν το σύντροφο,

από το πάσχω,

το συμπάσχω, τη συμπάθεια.

Από το πλέω

το συμπλέω… 

 

ΕΙΜΙ:

η ουσία των όντων,

όλων των όντων

που μπορούν να δηλώσουν:

ειμί, υπάρχω, υφίσταμαι.

Από αυτό, το ΟΝ το υπέρτατο

το αιώνιο και άφθαρτο

«τό κινούν ακίνητον…»

 

Από αυτό,

η ουσία,

η αληθινή φύση των πάντων.

Σειρά της δοτικής

(της πτώσης του «διδόναι και δίδοσθαι»)

να συμπληρώσει, να συγκρατήσει,

να συνδέσει, να συγκροτήσει… 

 

ΣΥΝΕΙΜΙ ΤΙΝΙ

Δεν είμαι, έτσι απλά, με κάποιον.

Για να είμαι «σύν τινι»

θα πρέπει να δοθώ

και να λάβω.

Αυτή είναι η ουσία της συνουσίας.

Αυτός που είναι μαζί σου,

Δεν είναι κατ’ ανάγκη

σύντροφός σου.

 

Ο σύντροφος «συν - τρέφεται» σοι

με τους ίδιους πόθους

τις ίδιες ελπίδες.

Δεν τρέφεται από τις σάρκες σου.

Δεν απομυζά την ελευθερία σου.

Tα ηδονικά εδέσματα,

που η ζωή απλώνει μπροστά σας

απολαμβάνει να μοιράζεται μαζί σου

και συμπάσχει «σοι»

στα αντίξοα. 

 

Οι συνόντες τω Σωκράτη

Δεν ήσαν όσοι τυχαία τον συναντούσαν.

Ήσαν οι μαθητές του,

οι λάτρεις,

οι κοινωνοί,

οι μέτοχοι του πνεύματός του. 

 

Προσοχή:

Η «από» (το πλην) και το α το στερητικό,

μας την έχουν στημένη

Για να αφαιρέσουν

Να απομονώσουν

Να απομακρύνουν

Να αποξενώσουν

Δ.Β.

 https://hellenica.blogspot.com/2007/

Η ελληνική λέξη που δεν μπορεί να μεταφραστεί σε καμία άλλη γλώσσα στον κόσμο !

Η ελληνική λέξη που δεν μπορεί να μεταφραστεί σε καμία άλλη γλώσσα στον κόσμο

Εκτενές αφιέρωμα σε μία ελληνική λέξη που δε μπορεί να μεταφραστεί έκανε το BBC. Η λέξη αυτή δεν είναι άλλη από την λέξη «φιλότιμο».

Σύμφωνα με το βρετανικό μέσο, η επίσημη μετάφραση «αγάπη για την τιμή» είναι ανεπαρκής για να συμπυκνώσει το νόημα της ισχυρής αυτής λέξης.

Στο Τολό, στην ανατολική ακτή της Πελοποννήσου, σύμφωνα με το δημοσίευμα, ένας γερμανός ανώτερος δημόσιος υπάλληλος και συγγραφέας, ο Andreas Deffner αρχίζει να καταλαβαίνει περί τίνος πρόκειται.

Η γιαγιά Βαγγελιώ, ιδιοκτήτρια του καταλύματος και η κόρη της Ειρήνη, του σέρβιραν ένα πιάτο νόστιμη, σπιτική (και βεβαίως, ζεστή) σούπα, νομίζοντας ότι είναι αδιάθετος.

«Αυτή ήταν η πρώτη μου εμπειρία με το φιλότιμο και σίγουρα όχι η τελευταία», λέει ο Deffner, που έγραψε αργότερα ένα βιβλίο για το θέμα αυτό.

Η ακριβής έννοια του «φιλότιμου» αποτελεί αντικείμενο διαμάχης, δεδομένου ότι η λέξη ανήκει στο πάνθεον των στοιχείων λεξικολογίας που αψηφούν την εύκολη εξήγηση, σημειώνει το BBC.

Η «αγάπη για την τιμή», που θεωρείται η επίσημη μετάφραση, είναι μια χρηστική όσο και ανεπαρκής προσπάθεια απόδοσης της.

ta meteora.gr

 

 Πηγή 2