ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ !

29 Απριλίου 2010

Το πρόγραμμα "Καλλικράτης" στην Ηλεία !

Δήλωση του Δημάρχου Λασιώνος Ηλείας για το "πρόγραμμα Καλλικράτης".

Κώστας Παπαντωνόπουλος   
Τετάρτη, 28 Απρίλιος 2010


Ο νέος αυτοδιοικητικός χάρτης της Ηλείας
 
Θα συνεχίσουμε την προσπάθεια για τη δημιουργία ενός ισχυρού ορεινού δήμου, ο οποίος θα περιλαμβάνει τους δήμους και τους οικισμούς που βρίσκονται στο οροπέδιο Φολόης και στις παρυφές του όρους Ερύμανθος με την οποία αποτελούμε ενιαία ενότητα από άποψη γεωγραφικών, αναπτυξιακών, οικονομικών, πολιτιστικών και ιστορικών χαρακτηριστικών.

Βασίλης Παπαντώνης 
Δήμαρχος Λασιώνος Ηλείας
  Η πρόταση για το νέο δήμο που αφορά την Ορεινή Ηλεία περιλαμβάνει τους δήμους:  Αρχαίας Ολυμπίας, Φολόης, Λαμπείας και Λασιώνος.
Στο Ν. Ηλείας από 22 δήμοι παραμένουν 7: 

1.Δήμος Ζαχάρως με έδρα τη Ζαχάρω αποτελούμενος από τους δήμους α. Ζαχάρως και β. Φιγαλείας, οι οποίοι καταργούνται.


2.Δήμος Ανδρίτσαινας με έδρα τα Κρέστενα αποτελούμενος από τους δήμους α. Σκιλούντος β. Ανδριτσαίνης και γ. Αλιφείρας, οι οποίοι καταργούνται.


3.Δήμος Πύργου με έδρα τον Πύργο αποτελούμενος από τους δήμους α. Πύργου β. Ωλένης γ. Ιαρδάνου και γ. Βώλακος, οι οποίοι καταργούνται.


4.Δήμος Αμαλιάδος με έδρα την Αμαλιάδα αποτελούμενος από τους δήμους α. Αμαλιάδας και β. Πηνείας, οι οποίοι καταργούνται.


5.Δήμος Αρχαίας Ολυμπίας με έδρα την Αρχαία Ολυμπία αποτελούμενος από τους δήμους α. Αρχαίας Ολυμπίας β. Λασιώνος  γ. Φολόης και δ. Λάμπείας, οι οποίοι καταργούνται.


6.Δήμος Κυλλήνης με έδρα τα Λεχαινά αποτελούμενος από τους δήμους α. Λεχαινών β. Ανδραβίδας γ. Κάστρου Κυλλήνης και δ. Βουπρασίας, οι οποίοι καταργούνται.


7.Δήμος Πηνειού με έδρα τη Γαστούνη αποτελούμενος από τους δήμους α. Γαστούνης  β. Βαρθολομιού και γ. Τραγανού, οι οποίοι καταργούνται.. 


Απο το Antroni.gr

25 Απριλίου 2010

Ανοιχτή επιστολή 166 δασκάλων και νηπιαγωγών προς τον Πρόεδρο της ΔΟΕ κ. Μπράτη.



   
Σας παραθέτω ανοικτή επιστολή 166 Εκπαιδευτικών μας, την οποία μου απέστειλε για ενημέρωση ο καλός φίλος Εκπαιδευτικός Λάζαρος Α. τον οποίο ευχαριστώ πολύ.
κ. Μπράτη,
Στις 5-11-2009, δηλώσατε στην Εφημερίδα « τα Νέα» αλλά και σε τηλεοπτικά μέσα:
«Συμφωνώ απόλυτα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Δεν πρέπει να υπάρχουν στα σχολεία σύμβολα όπως οι σταυροί ή οι θρησκευτικές εικόνες που διαχωρίζουν τους μαθητές. Το σχολείο θα πρέπει να εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες σε όλους χωρίς κανένας μαθητής να αισθάνεται μειονεκτικά λόγω της καταγωγής ,της φυλής ή του θρησκεύματός του».
Από την δήλωσή σας αυτή, προκύπτουν βασανιστικά ερωτήματα, τα οποία και σας απευθύνουμε:
1. Κατά την άποψή σας, θα πρέπει να κυματίζει η Ελληνική σημαία στην αυλή κάθε Ελληνικού σχολείου, αφού σ' αυτήν εμπεριέχεται ο σταυρός και κάποιοι μαθητές θα «αισθάνονται μειονεκτικά» κατά τη δήλωσή σας;
2. Από πότε η εικόνα του Χριστού είναι διχαστική. Από πότε το σύμβολο του Σταυρού, σύμβολο θυσιαστικής αγάπης και προσφοράς προς τον άνθρωπο είναι διχαστικό;
3. Υπάρχει, στ' αλήθεια, ωραιότερο παιδευτικό πρότυπο από το πρόσωπο του Χριστού;
4. Γιατί να κλείνουμε τα σχολεία στις διακοπές των Χριστουγέννων και του Πάσχα, αφού κάποιοι μαθητές δεν γιορτάζουν τη Γέννηση και την Ανάσταση του Χριστού; Ας τα κλείνουμε σε κάποιες άχρωμες, άοσμες και ανοημάτιστες γιορτές του σπανακιού, της πατάτας, των κατοικίδιων ζώων, των άγριων ζώων..
5. Γιατί να γιορτάζουμε τις Εθνικές επετείους και να καταθέτουμε στεφάνι στη μνήμη των νεκρών προγόνων μας, αφού αυτοί δεν είναι πρόγονοι κάποιων αλλοεθνών μαθητών;
6. Θα πρέπει μέσα στις σχολικές αίθουσες να αναφέρουμε τις λέξεις Ελλάδα, πατρίδα, Χριστός, Παναγία, Άγιος Γεώργιος;....
7. Με τι πάμε να εμπνεύσουμε τα παιδιά μας; Άδεια θέλετε να τα ξεπροβοδίσουμε στον αγώνα της ζωής;
8. Τι είδους σχολείο, τελικά, θέλετε;
Πριν δύο χρόνια περίπου, υπήρξατε, με δηλώσεις σας, αυτόκλητος και φανατικός υποστηρικτής του βιβλίου Ιστορίας της κας Ρεπούση. Σήμερα, είστε και πάλι από τους πρώτους υπερασπιστές της απόφασης ενός τμήματος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, όμως, παύει να είναι σύμπτωση.
Διατυπώνετε τις απόψεις σας με την πεποίθηση ότι είναι προοδευτικές και επαναστατικές ενώ είναι άκρως αντιδραστικές και διχαστικές. Θα έπρεπε να γνωρίζετε ότι σήμερα προοδευτικό είναι ό,τι αντιστέκεται στις δυνάμεις που απεργάζονται την ισοπέδωση των λαών και την αφομοίωσή τους στην χοάνη ενός σύγχρονου συγκρητισμού, ενός κακώς νοούμενου διεθνισμού και την μετατροπή των ανθρώπων σε άβουλα καταναλωτικά όντα, με μοναδικό ιδανικό την οικονομική τους ανέλιξη, που δυστυχώς ούτε αυτή μπορούν να πετύχουν.
Διατρανώνουμε την έντονη αντίθεσή μας και διαφωνία μας με τις απόψεις που διατυπώσατε. Δεν μας εκφράζουν ούτε στο ελάχιστο. Θα πρέπει όμως να εκφράσουμε και την βεβαιότητά μας ότι δεν εκφράζουν και τη συντριπτική πλειοψηφία των δασκάλων και νηπιαγωγών όλης της χώρας αλλά και τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών της χώρας μας.
Οπότε καλό είναι όταν αναφέρεστε σε ζητήματα που δεν εκφράζουν τη βάση των δασκάλων, να διευκρινίζετε ότι αυτά που λέτε είναι προσωπική σας άποψή και όχι να επιχειρείτε να ενισχύσετε τη προσωπική σας γνώμη χρησιμοποιώντας το συνδικαλιστικό σας αξίωμα. Μια τέτοια στάση φαλκιδεύει και υπονομεύει το συνδικαλιστικό κίνημα και το μετατρέπει σε προπαγανδιστικό μηχανισμό.
Και μη βιαστείτε να μας χαρακτηρίσετε ως ρατσιστές, συντηρητικούς, εθνικιστές και ό,τι άλλο τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται για να σπιλώσει και να αφανίσει, όποια φωνή δε συμφωνεί με αυτό που πλασάρεται ως δήθεν προοδευτικό και μοντέρνο.
Όλοι μας, δουλεύουμε σε σχολεία στα οποία φοιτούν αλλοδαποί μαθητές, τους οποίους αγαπούμε και προσπαθούμε για την πρόοδό τους, σεβόμενοι την ιδιαιτερότητά τους και τα βασανάκια τους, χωρίς όμως και να αγνοούμε και σε ποιον τόπο ζούμε.
Πιστεύουμε, λοιπόν, ότι η Ελλάδα, η παράδοσή της (που δεν πρέπει να τη φαντάζεται κανείς σαν το ξόδι ενός ένδοξου φέρετρου - αλλά σαν μια οντότητα παρούσα και συγκαιρινή.)1 και γενικά ο κοσμοπολίτικος χαρακτήρας του πολιτισμού της, μπορεί να βοηθήσει και να εμπνεύσει και τα παιδιά αυτά, χωρίς καθόλου να βιάσει τα όποια άλλα πιστεύω τους.
Όλα τα υπόλοιπα είναι και λέγονται εκ του πονηρού και εξυπηρετούν αλλότριους σκοπούς και στόχους.
Στις 16 Απριλίου του 1964, σε ομιλία του στη Φιλοσοφική Σχολή Θεσσαλονίκης ο Σεφέρης τόνιζε μεταξύ άλλων:

1. «..είμαστε ένας λαός με παλικαρίσια ψυχή, που κράτησε τα βαθιά κοιτάσματα της μνήμης του σε καιρούς ακμής και σε αιώνες διωγμών και άδειων λόγων. Τώρα που ο τριγυρινός μας κόσμος μοιάζει να θέλει να μας κάνει τρόφιμους ενός οικουμενικού πανδοχείου, θα την απαρνηθούμε άραγε αυτή τη μνήμη; Θα το παραδεχτούμε τάχα να γίνουμε απόκληροι;.»2.

Ο υπομνηματικός αυτός λόγος του νομπελίστα ποιητή μας, θεωρούμε πως εξακολουθεί να είναι απολύτως επίκαιρος.
1. ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ, ΔΟΚΙΜΕΣ, ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΟΣ, ΕΠΙΜΕΤΡΟ, σελ. 332
2. ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ, ΔΟΚΙΜΕΣ, ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ, σελ. 178

Ακολουθούν οι υπογραφές των 166 εκπαιδευτικών. (οι οποίες είναι στην διαθεση του ιστολογίου μας αλλά για λόγους χώρου δεν αναρτώνται)

Απο το φιλικό ιστολόγιο:
http://koukfamily.blogspot.com/2010/04/166.html

24 Απριλίου 2010

Η λογική του κολιμπρί ! Πιέρ Ραμπί !

 Η φωτογραφία ειναι απο το Photo-net

....Στη διάρκεια μιας πυρκαγιάς στο δάσος, λέει ενα παραμύθι, όλα τα ζώα τρέχουν να ξεφύγουν από τη φωτιά εκτός από ένα κολιμπρί, το οποίο παίρνει μια σταγόνα νερό στο ράμφος του και τη ρίχνει στη φωτιά.
-Είσαι τρελός, δεν θα σταματήσεις την πυρκαγιά, του λέει ένα ζώο. 
-Το ξέρω, απαντά το κολιμπρί, «όμως κάνω αυτό που μου αναλογεί».

του Γιώργου Αγγελόπουλου

Σημείωση δική μου:
Το πουλί κολιμπρί ειναι απο τα μικρότερα πουλιά στον πλανήτη ! Το μέγεθός του ομως δεν το εμπόδισε, με βάση τα λεγόμενα του συμβολικού παραμυθιού του Ραμπί, να καταθέσει...την αναλογούσα του "υποχρέωση"!
Κανείς, λοιπόν, και  απο εμάς δεν ειναι ασήμαντος και αδύναμος , οσο μικρός κι αν ειναι οικονομικά και κοινωνικά...
..Και οταν κινδυνεύει ο Εθνικός και Πολιτισμικός μας "βιότοπος", ας συμβάλλουμε ολοι , με τη συλλογική μας δύναμη , στην σωτηρία του !
Σε ολους μας αναλογεί μια υποχρέωση ! Μην το ξεχνάμε ! 

..Τουλάχιστον δεν θα παραδοθούμε αμαχητί !
Ι.Β.Ν.

22 Απριλίου 2010

Ο Ελληνισμός χρειάζεται επειγόντως μια νέα ηρωική Έξοδο ! Του Σάββα Ιακωβίδη

Ο Ελληνισμός χρειάζεται επειγόντως μια νέα ηρωική Έξοδο!

Ο μέγας Ναπολέων είπε, κάποτε, πως σε έναν λαό, που έχει ητ τηθεί, χρειάζεται μια επανάσταση. Δηλαδή μια εξανάσταση ψυχών, μυαλών, βούλησης και θέλησης, αποφασιστικότητας και αγώνα για να ξαναστηθεί στα πόδια του. Να αποκαθάρει τα λάθη και να επουλώσει τις πληγές του, να ανακτήσει την αξιοπρέπειά του και να εκτιναχθεί προς τα εμπρός. Ο Ελληνισμός κατέπεσε στα γόνατα. Σέρνεται. Γελοιοποιείται και αυτορεζιλεύεται. Ευθύνεται τα μέγιστα για το κατάντημά του. Και τώρα εκλιπαρεί τη στήριξη των εταίρων του, για να μην ακουστεί ξανά η απαίσια κραυγή, «δυστυχώς, επτωχεύσαμεν». Πριν πτωχεύσει οικονομικά ο Ελληνισμός πτώχευσε ηθικά, αξιακά, εθνικά, πατριωτικά.
Πού είναι η περιώνυμη Ελληνική περηφάνια; Πού είναι το ανεπανάληπτο Ελληνικό φιλότιμο; Πού είναι η Ελληνική λεβεντιά με την ανίκητη θωριά στις κρίσιμες ώρες;
Πού είναι η Ελληνική αρχοντιά, αυτή που μας ανέδειξε και μας καθιέρωσε ως ηγήτορες του πολιτισμού; Πού είναι, προπάντων, η Ελληνική αξιοπρέπεια, που πυρπολούσε τις καρδιές και πύργωνε τη θέληση να αγωνιστούμε γι’ αυτήν την έρμη πατρίδα;
Όλα σχεδόν κατερειπωμένα, διαλυμένα, σκεπασμένα από παχύ στρώμα σκόνης και λήθης, θυσία στον ατομοκεντρισμό, στην εγωπάθεια, στην ασύλληπτη αρπαχτή, στην προχειρότητα, στην ανευθυνότητα. Τώρα, σπεύσαμε στην Ευρώπη και παρακαλέσαμε να μας σώσουν. Να σωθεί η Ελλάδα για να σωθεί η ευρωζώνη, για να σωθεί και η αξιοπρέπεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτής της πανίσχυρης οικονομικά Ένωσης, που συμπεριφέρεται ως υπανάπτυκτη χώρα!
Πώς κατάντησε έτσι η Ελλάδα μας; Πώς οι Έλληνες κατάντησαν έτσι την Ελλάδα; Δυστυχώς, στα ίδια βήματα ακολουθεί, σε μικρότερο βαθμό, και η τουρκοκατεχόμενη Κύπρος. Και δεν φαίνεται να καταλαβαίνει πού μας οδηγούν οι γενναίες προσφορές του Δ. Χριστόφια στους Τούρκους κατακτητές.
Πριν από καιρό, προσκλήθηκα από τον Όμιλο Πνευματικής Ανανεώσεως και είχα την τιμή να μιλήσω στα μέλη του, την περ. Τρίτη, με θέμα: «Η επιβίωση του Ελληνισμού στην εποχή της παγκοσμιοποίησης». Μεταξύ άλλων, είπα και τα εξής, με αφορμή και την επέλαση του αδίστακτου τουρκισμού:
«Ο Ελληνισμός δεν υπήρξε ποτέ πολυάριθμος. Ήταν και είναι ευάριθμος μπροστά στην υπεροψία των αριθμών, στην αλαζονεία των πυροβόλων και στην ακαμψία των συμφερόντων. Διαθέτει, όμως, υπερόπλα που, δυστυχώς, τα υποτιμά και τα αχρηστεύει με την αδιαφορία ή την ανυπαρξία εκείνης της περηφάνιας, που αναδύει η αμάχητη Ελληνική αρχοντιά και λεβεντιά, και η αξεπέραστη τελετουργία των τεχνητών του μαρμάρου, των πελεκητών του λόγου και των λαξευτών της λέξης. Αυτά τα υπερόπλα, με τα οποία μπορούμε να πολεμήσουμε πρώτα τη δική μας μιζέρια και αναίρεση, είναι κατ’ αρχήν ο Ελληνικός πολιτισμός μας, που φώτισε και καταύγασε την ανθρωπότητα.
Συνταιριασμένος με την Ορθοδοξία και τη Χριστιανική θρησκεία μας, είναι το αήτ τητο  πυρηνικό μας κεφάλαιο ενάντια σε αμφισβητήσεις, ψεύδη και παραποιήσεις.»
Οι άλλοι ισχυροί πυλώνες της επιβίωσης του Ελληνισμού είναι η Ελληνοχριστιανική μας παράδοση και, προπάντων, η Ελληνική παιδεία μας. Ελληνική παιδεία σημαίνει Ελλάδα και ελληνικότητα των Ελλήνων της Κύπρου. Η Κύπρος δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς την Ελλάδα. Κι αν χαθεί η Κύπρος, η Ελλάδα θα ακρωτηριασθεί και θα συρρικνωθεί. Κι όμως: Από τη σημερινή κυβέρνηση και τον υπουργό Παιδείας προωθείται απογαλακτισμός της Κύπρου από την Ελλάδα, επειδή η παιδεία μας είναι πάρα πολύ Ελληνοκεντρική και Εθνοκεντρική, άρα δεν ταιριάζει, λένε, με την κωμική και γελοία πολιτική της λεγόμενης δικοινοτικής επαναπροσέγγισης και της πονηρής πολυπολιτισμικότητας. 

Όπως ο πολύ αγαπητός μου Ανδρέας Παστελλάς, φιλόλογος-ποιητής, σημειώνει, «ο Ελληνικός πνευματικός πολιτισμός και η Ιστορία της Κύπρου θεμελιώθηκαν πάνω σε πανάρχαια και στέρεα δομικά υλικά», δηλ. η Ελληνική γλώσσα, τα δημιουργήματα στους τομείς των Γραμμάτων και των Τεχνών, και αυτά ακριβώς αποτελούν την κιβωτό της συλλογικής μας μνήμης, επειδή ανά τους αιώνες διαμόρφωσαν την ιδιαίτερη Ελληνική φυσιογνωμία μας.» Θα συμφωνήσω και θα προσυπογράψω ασμένως όσα ο Κώστας Ε. Χατζηστεφάνου, τ. Αναπληρωτής καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην υφυπουργός Παιδείας υπογραμμίζει: ‘’Για να επιβιώσει ο Ελληνισμός, πρέπει να εξουδετερωθούν όσοι απεργάζονται τον εθνικό αποχρωματισμό και τον θρησκευτικό αποπροσανατολισμό του, με την αποσύνδεσή μας από τις φυλετικές και γλωσσικές ρίζες μας, το ιστορικό παρελθόν μας, από τον πνευματικό και πολιτιστικό πλούτο και τη θρησκευτική μας παράδοση’’.

Για να εξουδετερωθούν, όμως, οι υπονομευτές και οι τυμβωρύχοι της Ελληνικής γλώσσας, οι διαστρεβλωτές και οι δολιοφθορείς της Ιστορίας, οι αμφισβητίες του Ελληνικού πολιτισμού μας και να χαθούν, ως τήκεται κηρός, οι υβριστές και οι λασπολόγοι κατά της Ορθοδοξίας, κανείς από εμάς δεν δικαιούται πια να σιωπά, και ουδείς νομιμοποιείται να ανέχεται όσα τεκταίνονται. Σιωπή σημαίνει ανοχή και συνενοχή, δηλαδή συμβολή στην κατερείπωση του Ελληνοχριστιανικού πνευματικού, πολιτιστικού, ιστορικού και εθνικού οικοδομήματος, που σκέπει και θωρακίζει τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία.» Θα κλείσω με τα λόγια του Νικηφόρου Βρεττάκου: ‘’Αυτό που είπε ο Μεσολογγίτης Χαρίλαος Τρικούπης: ‘Η Ελλάς προώρισται να ζήσει και θα ζήσει’, έχουμε ρίζες και μπορεί να βγει αληθινό. Αρκεί, όπως εκείνοι δεν φοβόντουσαν το θάνατο, να μη φοβόμαστε κι εμείς την αλήθεια. Και να παραδεχθούμε: Έχουμε κι εμείς σήμερα ανάγκη από μια Έξοδο. Μια έξοδο από τον ασφυκτικό κλοιό της ίδιας της ολιγωρίας μας, του ίδιου του ψεύδους μας, του ίδιου του εαυτού μας.
Οφείλουμε να αντιτάξουμε άμυνα στην εθνική μας φθορά. Έχουμε ανάγκη, ως Έθνος από ένα άλλο τείχος, μιαν άλλη τάφρο. Οι ψυχές των παιδιών μας, μέσα στη γενική κρίση που τα περιβάλλει, έχουν μείνει ανοχύρωτες’’».
Χρειαζόμαστε επειγόντως, στην Ελλάδα και στην Κύπρο, μια νέα ηρωική Έξοδο από τη μιζέρια, την παραίτηση, τον ωχαδερφισμό, την ιδιοτέλεια και το ζεμανφουτισμό. Για να σωθούμε, να σώσουμε τον τόπο και να θωρακίσουμε τα παιδιά μας.

http://kostasxan.blogspot.com/2010/03/blog-post_31.html

TΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ από την ΣΗΜΕΡΙΝΗ

3 Απριλίου 2010

Χριστός Ανέστη ! Η Ημέρα της Λαμπρής ! !



 Η ημέρα της Λαμπρής !
Καθαρότατον ήλιο επρομηνούσε
της αυγής τό δροσάτο ύστερο αστέρι,
σύγνεφο, καταχνιά δέν απερνούσε
τ' ουρανού σέ κανένα από τά μέρη.

Καί από 'κεί κινημένο αργοφυσούσε
τόσο γλυκό στό προσωπο τ' αγέρι,
πού λες καί λέει μές στης καρδιάς τά φύλλα:
Γλυκειά η ζωή καί ο θάνατος μαυρίλα.

Χριστός Ανέστη ! Νέοι, γέροι, και κόρες,
ολοι, μικροί μεγάλοι, ετοιμαστείτε.
Μέσα στές εκκλησιές τές δαφνοφόρες
μέ τό φώς της χαράς συμμαζωχτείτε.

Ανοίξετε αγκαλιές ειρηνοφόρες
ομπροστά στούς Αγίους, καί φιληθείτε.
Φιληθείτε γλυκά χείλη μέ χείλη,
πέστε Χριστός Ανέστη, εχθροί και φίλοι.

Δάφνες εις κάθε πλάκα εχουν οι τάφοι,
καί βρέφη ωραία στήν αγκαλιά οι μαννάδες.
Γλυκόφωνα, κοιτώντας τές ζωγραφι-
σμένες εικόνες, ψάλλουνε οι ψαλτάδες.

Λάμπει τό ασήμι, λάμπει τό χρυσάφι,
από τό φώς πού χύνουνε οι λαμπάδες.
Κάθε προσωπο λάμπει απ' τό αγιοκέρι,
οπού κρατούνε οι Χριστιανοί στό χέρι.

Διονύσιος Σολωμός

Χριστός Ανέση !
Χρόνια Πολλά σε Ολους σας !
Ι.Β.Ν.