Η κυριαρχία στη σχέση. Ποιος ο ρόλος της τελικά στην αγάπη;; Το πέρασμα από το εγώ στο εμείς.

Η κυριαρχία στη σχέση. Ποιος ο ρόλος της τελικά στην αγάπη;; Το πέρασμα από το εγώ στο εμείς.  

Τρόποι με τους οποίους βιώνει κάποιος την αγάπη. Διαφορετικές εκφάνσεις αγάπης. Εισαγωγή στην έννοια της αγάπης. 

Είναι γνωστό ότι στις περισσότερες σχέσεις υπάρχει ένας ανταγωνισμός ανάμεσα στα δύο ταίρια. Εκ των παγμάτων κάποιος πρέπει να κυριαρχήσει. Στο παρελθόν αλλά και πάντα τον ρόλο αυτό τον είχε και θα τον έχει το αρσενικό στην πλειοψηφία των ζεγαριών. Στην πραγματικότητα όμως σε πολλά ζευγάρια κυριαρχεί η γυναίκα και μάλιστα μερικές φορές η κυριαρχία αυτή ευνουχίζει τις επιλογές του ανδρός της. Υπάρχουν βέβαια και κάποιες άλλες σχέσεις πολύ πιο σπάνιες που οι δύο σύντροφοι κοιτάζονται στα μάτια και καταλαβαίνουν ποιος από τους δύο πρέπει να υποχωρήσει. Η σχέση αυτών των ζευγαριών στηρίζεται στην αμοιβαία αγάπη και υποχωρητικότητα. Έχουν και οι δύο περάσει από το εγώ στο εμείς και το εμείς είναι που ορίζει τελικά τις αποφάσεις τους. 

Γνωρίζοντας λοιπόν ότι οι περισσότεροι φέρουν μία άποψη για το ποιός πρέπει να κυριαρχήσει σε μια σχέση θεωρώ ότι καλό θα ήταν να αναλύσουμε παραμέτρους των φαινομένων και των τριών περιπτώσεων που ανέφερα με στόχο να αναδειχθεί η ορθότερη άποψη. Φυσικά κανείς δεν πρέπει να προσπαθήσει να επιβάλλει την άποψή του και οι υποκειμενικότητες στο τέλος θα πρέπει να προωθήσουν την κατάσταση εκείνη που ορίζει μία ΑΠΟΛΥΤΗ πραγματικότητα η οποία θα ορίζει τελικά και το μεγάλο μέγεθος της αγάπης ή καλύτερα του έρωτα μεταξύ των συντρόφων. 

Θεωρώ ότι στο παρόν θέμα δεν πρέπει να αναφερθούμε στις σχέσεις των ομοφυλοφύλλων γιατί εκ των πραγμάτων οι σχέσεις αυτές είναι σχέσεις όπου κυριαρχεί το εγώ. Αν δεν κυριαρχούσε το εγώ δεν θα είχαμε παρατηρήσει το φαινόμενο να θεωρούν φυσιολογική μία επιλογή που από τα πανάρχαια χρόνια ονομάστηκε παρά φύσιν. Η αντικειμενικότητα ορίζει την άποψη πως ο γάμος είναι επιλογή συντροφικότητας με απώτερο στόχο την τεκνοποίηση. Δεν είναι απλά μία συμβίωση. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν απαρνηθεί την φύση τους με αποτέλεσμα να αποτελούν μία ξεχωριστή κατηγορία συντρόφων η οποία καλό θα είναι να συζητηθεί σε άλλο θέμα στο μέλλον.

Είναι σαφές σε όσους έχουν βιώσει μία σχέση απόλυτου έρωτα ότι για να σταθεί στον χρόνο πρέπει το ζευγάρι να περάσει από το εγώ στο εμείς. Πόσο εύκολο όμως είναι να συμβεί αυτό και πόσα προβλήματα θα αντιμετωπίσουν οι δύο σύντροφοι μέχρι να καταφέρουν να πάψουν να λένε «εγώ» αλλά και να φροντίζουν πρωταρχικά να σκέφτονται το εμείς;; Πως γίνεται λοιπόν να ξεπεραστούν τα όποια προβλήματα εκ των πραγμάτων θα προκύψουν;;;;

Είναι ορθό να λένε ότι δεν υπάρχει τέλεια αγάπη ορισμένοι και να μην αναζητούν τρόπους για να φτάσουν στην τελειότητα ή μήπως είναι προτιμότερο να αναζητηθεί η αυτογνωσία στο κάθε μέλος ενός ζεύγους με στόχο την ολοκλήρωση της ψυχής και τελικά την κατάσταση που ο καθένας ξεχωριστά θα νιώσει την ΤΕΛΕΙΑ αγάπη;;;

Είναι αυτονόητο, λοιπόν, ότι όταν οι δύο σύντροφοι περάσουν από το εγώ στο εμείς τότε υπάρχει αμοιβαιότητα συναισθημάτων και όσο πιο τέλεια βιώνουν την σχέση τους τόσο μεγαλύτερη είναι η αγάπη τους και τελικά ο δεσμός τους.

Όταν οι σύντροφοι περάσουν από το εγώ στο εμείς…τότε φροντίζουν να μην καυγαδίζουν γιατί απλά αυτό συμβαίνει ότι κυριαρχει το εγώ. Αν δεν υπάρχει εγωισμός στην σχέση τότε απλά δεν υπάρχουν καυγάδες και ο έρωτας ανέρχεται σε πολύ υψηλά επίπεδα και τελειότητα αλλά και χτίζεται τελικά μία απίστευτη ομορφιά στην σχέση.

 Πηγή