Μεσ' απο τα γλυκά νερά λαχταριστή επετάχθη
και το σπαθάτο ανήψωσε, περήφανο κορμί
κ' υστερα ελύγισε ελαφρά δεξιά-ζερβά, ετινάχθη
κι απέ στον άμμο αρχίνησε να τρεχαλάει μ' ορμή.
Τα στήθη μέσ' απ' το μαγιώ σα φρούτα παραδείσια
προβάλανε και βούλιαζε με χάρη ο αφαλός,
παίζαν στ' αγέρι τα ξανθά μαλλιά της τα φειδίσια
και στα μεγάλα μάτια της αντίφεγγε ο γιαλός.
Τ' αγαλματένια πόδια της τ' ασύγκριτα, οι λαγώνες
όλο της το σπαρταριστό ροδόλευκο κορμί
ήσαν τραγούδι αρμονικό που τόνισαν οι αιώνες
ακούραστα σπουδάζοντας, σοφά κάθε γραμμή.
Αχόρταγα κοιτούσαμε το πλάσμα εκείνο, οι φίλοι
κι όταν μεσ' το τσαντήρι της έτρεξε να κρυφτεί
ξέφυγε πόθου στεναγμός απ' ολωνών τα χείλη...
πόθου που πήγε στου γιαλού τα βάθη να θαφτεί...
Πηγή: Αλεξανδρινή Τέχνη
Τομ. 3-αρ. 1-1929
Σπύρος Παναγιωτόπουλος
Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Πατρών
Σημείωση δική μου:
Δεν έβαλα φωτογραφία για να αφήσω τη φαντασία του καθενός να "δημιουργήσει" την ....αναδυομένη του !
...που για όσους "κυνηγούς" και θαυμαστές του ωραίου φύλου απομείναμε, δεν θα διαφέρει πολύ απο την αναδυομένη του 1929, του όποιου '29 και που πάντα θα αποτελεί πηγή έμπνευσης και αιτία...πόθου στεναγμού !
Ι.Β.Ν.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
5 σχόλια:
Είναι υπέροχο!
Αυτός δεν είναι ποιητής γλύπτης είναι του γυναικείας ομορφιάς!!
*Για ποιά "αναδυόμενη του 1929" μιλάς?
Καλό μήνα!
Καλησπέρα κυρία "ΖΖ"
και καλό μήνα !
Τι κάνετε;
Ναί εχετε δίκιο, και γλύπτης και λάτρης της γυναικείας ομρφιάς ειναι ο ποιητής...
Το ποίημα γράφτηκε το 1929 και αρα μιλάει για την αναδυομένη εκείνης της εποχής, που εκτός απο το μαγιώ το σημερινό που εγινε πιο... φτωχό σε υφασμα, η ομορφιά ηταν η ιδια...
ισως και λίγο περισσότερη τότε !
Καλή σας νύχτα !
(Παρένθεση: Ημουν μια βδομάδα στη Σύρο και δεν υπήρχε τρόπος να επικοινωνήσω μαζί σας. Μήπως πρέπει να αναθεωρήσετε και να βάλετε το e-mail σας στο ιστολόγιο;)
Τότε τα κάλη περισσότερο καλημένα! Η φαντασία οργίαζε των ανδρών τώρα με όλα αποκαλυμμένα ούτε καν εντυπωσιάζονται!
*Σοβαρά ήσασταν εδώ??
Τουλάχιστον περάσατε όμορφα?
Το μυστήριο νομίζω είναι πιο όμορφο!!
Έχει δίκιο η Ζουζού. Πρόκειται για ένα αριστούργημα. Σωστό, να μη βάζεις εικόνα. Έτσι ο κάθε Πυγμαλίων θα φτιάξει την Γαλάτειά του, την αιώνια μούσα της καρδιάς του. Εγώ πάντως θα της έδινα το όνομα Γαλάτεια -που είναι και όνομα Ωκεανίδας- μιας και ο ποιητής την περιγράφει μέσα στο υγρό στοιχείο. Ό,τι πιο ωραίο για το καλοκαίρι είναι αυτό το ποίημα.
Έλειψα για διακοπές και μου έλειψες! Γύρισα για λίγες μέρες.
Θερμή καλημέρα !!!
Υ.Γ. Άσε που ο τρόπος γραφής προσεγγίζει το δικό σου το ύφος!
Καλησπέρα κυρία "ΖΖ"
Και πάλι εχετε δίκιο..
Οσο πιο πολλά δείχνει η γυναίκα τόσο πιο λίγα μπορεί να φανταστεί ο ανδρας...
Και ερωτικό στοιχείο χωρίς φαντασία δεν νοείται...
Ειναι, ισως ,γιατί η φαντασία ιδανικοποιεί, ενώ η πραγματικότητα-και ιδίως η γυμνή !-υστερεί κατά πολύ της ιδανικοποιημένης....
Ναι, επισκέφτηκα την καταπληκτική Σύρο που μπορεί να καλύψει τις απαιτήσεις ολων της των επισκεπτών της...
Για μένα ειναι η Αρχόντισσα των Κυκλάδων.
Οσο για το μυστήριο που λέτε, επιτρέψτε μου να εχω κάποιες επιφυλάξεις, σε πρακτικό επίπεδο. Για παράδειγμα, αν κινδύνευα και δεν εβρισκα κανέναν απο τους δέκα γνωστούς που εχω εκεί, μου στερήσατε τη δυνατότητα-θεωρητικά- να καταφύγω σε σάς, την ενδεκάτη....
Αρα, μου ειστε ενδιαφέρουσα και "μυστηριώδης" οπως λέτε, αλλά στην-υποθετική- ανάγκη..αχρηστη !!!
Σκεφτείτε το σας παρακαλώ !!
Σας ευχαριστώ πολύ !
4 Αύγουστος 2009 3:45 μμ
Δημοσίευση σχολίου