ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ !

30 Δεκεμβρίου 2010

Η Ιστορία της Βασιλόπιτας !

Η ιστορία της Βασιλόπιτας
Απο τον Νίκο Κυριαζή


Η ιστορία συνέβη πριν 1500 χρόνια περίπου στην πόλη Καισάρεια της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία.
Ο Μέγας Βασίλειος ήταν Δεσπότης της Καισάρειας και ζούσε αρμονικά με τους συνανθρώπους του. Κάποια μέρα όμως ο βασιλιάς Ουάλης τύραννος της περιοχής, ζήτησε να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της Καισαρείας, αλλιώς θα πολιορκούσε την πόλη, για να την κατακτήσει. Ο Μέγας Βασίλειος ολόκληρη τη νύχτα προσευχόταν να σώσει ο Θεός την πόλη. Ξημέρωσε η νέα μέρα και ο βασιλιάς αποφασισμένος περικύκλωσε αμέσως την Καισάρεια με το στρατό του. Μπήκε με την ακολουθία του και ζήτησε να δει τον Δεσπότη.
Με θράσος και θυμό ο αδίστακτος βασιλιάς απαιτούσε το χρυσάφι της πόλης. Ο Μέγας Βασίλειος απάντησε ότι οι άνθρωποι της πόλης του δεν είχαν τίποτε άλλο πέρα από πείνα και φτώχια. Ο στρατηγός με το που άκουσε αυτά τα λόγια θύμωσε ακόμα περισσότερο και άρχισε να απειλεί το Μέγα Βασίλειο ότι θα τον εξορίσει πολύ μακριά από τη πατρίδα του. Οι χριστιανοί της Καισαρείας αγαπούσαν πολύ τον Δεσπότη τους και θέλησαν να τον βοηθήσουν. Μάζεψαν λοιπόν από τα σπίτια τους ό,τι χρυσαφικά είχαν και του τα πρόσφεραν, ώστε δίνοντάς τα στο σκληρό βασιλιά να σωθούν. Στο μεταξύ ο ανυπόμονος Ουάλης διέταξε αμέσως το στρατό του να επιτεθεί στο φτωχό λαό της πόλης.
Ο Μέγας Βασίλειος, που ήθελε να προστατέψει την πόλη του, προσευχήθηκε και μετά παρουσίασε στο βασιλιά ό,τι χρυσαφικά είχε μαζέψει μέσα σε ένα σεντούκι. Τη στιγμή όμως που ο βασιλιάς πήγε να ανοίξει το σεντούκι και να αρπάξει τους θησαυρούς, έγινα το θαύμα ! Όλοι οι συγκεντρωμένοι είδαν μια λάμψη και αμέσως μετά ένα λαμπρό καβαλάρη να ορμάει με το στρατό του επάνω στο σκληρό Ουάλη και στους δικούς του. Σε ελάχιστο χρόνο ο κακός βασιλιάς και οι δικοί του αφανίστηκαν. Ο λαμπρός καβαλάρης ήταν ο Άγιος Μερκούριος και οι στρατιώτες του οι Άγγελοι.
Έτσι σώθηκε η πόλη της Καισαρείας. Τότε όμως ο Δεσπότης της, Ο Μέγας Βασίλειος, βρέθηκε σε δύσκολη θέση!
Θα έπρεπε να μοιράσει τα χρυσαφικά στους κατοίκους της πόλης και η μοιρασιά να είναι δίκαιη, δηλαδή να πάρει ο καθένας ό,τι ήταν δικό του. Αυτό ήταν πολύ δύσκολο. Προσευχήθηκε λοιπόν ο Μέγας Βασίλειος και ο Θεός τον φώτισε τι να κάνει. Κάλεσε τους διακόνους και τους βοηθούς του και τους είπε να ζυμώσουν ψωμάκια, όπου μέσα στο καθένα ψωμάκι θα έβαζαν και λίγα χρυσαφικά. Όταν αυτά ετοιμάστηκαν, τα μοίρασε σαν ευλογία στους κατοίκους της πόλης της Καισάρειας. Στην αρχή όλοι παραξενεύτηκαν, μα η έκπληξη τους ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν κάθε οικογένεια έκοβε το ψωμάκι αυτό κι έβρισκε μέσα χρυσαφικά. Ήταν λοιπόν ξεχωριστό ψωμάκι, η Βασιλόπιτα. Έφερνε στους ανθρώπους χαρά κι ευλογία μαζί. Από τότε φτιάχνουμε κι εμείς τη Βασιλόπιτα με το φλουρί μέσα, την Πρώτη μέρα του χρόνου, τη μέρα του Αγίου Βασιλείου.
Η Βασιλόπιτα , Αγιοβασιλιάτικο έθιμο πολλών αιώνων, μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, για να μας θυμίζει την Αγάπη και την Καλοσύνη Αυτού Του Αγίου.
Απο το φιλικό ιστολόγιο:
http://lehouri.blogspot.com/2010/12/blog-post_29.html

29 Δεκεμβρίου 2010

ATM της MARFIN BANK στο xωριό μου ,στο Πανόπουλο Ηλείας !

Ο συντοπίτης και φίλος μου επιχειρηματίας κ Γιώργος Πανόπουλος εκανε ενα ακόμη "δώρο"  , που ειναι και επίκαιρο λόγω εορτών,στο χωριό μας και στην ευρύτερη περιοχή. Εγκατέστησε ΑΤΜ στην επιχείρησή του στο Πανόπουλο Ηλείας . Αυτό σημαίνει οτι θα εξυπηρετείται ο κόσμος ολης της περιοχής γιατί δεν θα χρειάζεται πλέον να τρέχουν στην Αμαλιάδα,στον Πύργο ή στην Πάτρα για συναλλαγές οπως ειναι οι πληρωμές των δημοσίων υπαλλήλων της περιοχής και των συνταξιούχων.
Ενας ακόμη λόγος ,δηλαδή ,να επισκέπτονται το χωριό μου ατομα απο την ευρύτερη περιοχή οπου θα αφήνουν και τον πολύτιμο οβολό τους στα καταστήματα του χωριού μου, καφενεία, cafe, εστιατόρια, Σούπερ Μάρκετ κλπ.
Ενα ακόμη μεγάλο μπράβο, λοιπόν, στο Γιώργο τον Πανόπουλο που , ειτε το παραδέχονται κάποιοι είτε οχι , ειναι τοπικός ευεργέτης.(Να σημειωθεί εδώ ,για μια ακόμη φορά ,οτι απασχολεί στην επιχείρησή του που εδρεύει στο χωριό μας 260 διακόσια εξήντα ατομα, νέους ανθρώπους )
Απο μένα δημόσια ενα μεγάλο μπράβο ! Μπράβο Γιώργο, να εισαι καλά !

Ι.Β.Ντινόπουλος

19 Δεκεμβρίου 2010

Το σενάριο ! Ι.Β.Ντινόπουλος

Το σενάριο !
Αν φαντάζεστε τον δήμιο καναν αξύριστο, άγριο και με ουλή στο μέτωπο ή το πηγούνι, απατάστε πλάνην οικτράν ...
Οπως πέσανε ολα τα ανδρικά κάστρα,  ετσι και αυτό..
Σήμερα μπορείτε να  συναντήσετε ως "δήμιο υπηρεσίας" μια πανέμορφη γυναίκα με πολύ προσεγμένο  ντύσιμο και βάψιμο . Με φουλάρι στό λαιμό και  γόβα στιλέττο...ετοιμη για εκτέλεση καθήκοντος !
Ετσι ηταν και η κυρία που συνάντησα στα γραφεία της τηλεόρασης, όπου ειχα κάνει αίτηση για δουλειά !
-Θα μας φέρετε και ενα σύντομο σενάριο, μου ειπε πολύ αυστηρά, γραμμένο απο σάς , αληθοφανές, πειστικό και αδημοσίευτο ! Θα προστεθεί στο βιογραφικό σας και θα τα ξαναπούμε, μου είπε και σηκώθηκε να μου δείξει..την εξοδο !
Βγαίνοντας απο το γραφείο της το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ηταν αν αυτή η γυναίκα συνευρίσκεται ερωτικά με κάποιον, ποιός θα μπορούσε να ειναι αυτός και πόση ωρα χρειάζεται για να...ξεπεζέψει πρώτα απο το καλάμι που καβαλάει...
Θού , Κύριε, φυλακήν τω στοματί μου, ειπα, εγώ εδώ ηρθα  για δουλειά και οχι για σχόλια και ψυχαναλύσεις  γυναικών...
Αληθοφανές κυρία μου το θέλετε; Αληθινό σενάριο θα σας φέρω εγώ ! Kαι μάλιστα απ΄αυτά τα καταπληκτικά σενάρια που γράφει  η ιδια η ζωή ! Φτάνει να κατεβώ στίς πιάτσες των απόκληρων... Εκεί όπου η Λάχεσις και η Ατροπος παραβγαίνουν στο ποιά απο τις δυό θα πονέσει περισσότερο τους ανθρώπους...
Βέβαια κάποιες κατηγορίες τις απέκλεισα εκ των προτέρων, για ευνόητους λόγους...                    
Κατέληξα στο να αναζητήσω κάποιον μπεκρή , όπου η χρήση οινοπνεύματος θα του ειχε χαλαρώσει τον έλεγχο και αρα θα  μπορούσε να μιλήσει για τη ζωή του, πολύ πιό ευκολα , σε εναν αγνωστο !
Επρεπε ομως να ντυθώ κι εγώ ανάλογα, σαν μπεκρής , να μυρίζω οινόπνευμα, να κόβω το"ρό" σαν τους Γάλλους και σαν τους μεθυσμένους, να προσποιούμαι λόξυγκα  και να εχω και κανα ψευτοσενάριο στο μυαλό μου απο τη δική μου -υποτίθεται- πονεμένη ζωή !
Μόνο και μόνο για το αξίωμα  του ..."όμοιος ομοίω αεί πελάζει..",  αν χρειαστεί...
****************
-Μπορώ να καθήσω; τον ρώτησα !
-Και δε κάθεσαι, μου είπε, σάμπως δικό μου ειναι το παγκάκι; Απο που εισαι ρε παιδί, με ρώτησε, αφού κατέβασε πρώτα το μπουκάλι με το κρασί απο τα χείλη του !
-Μη με ρωτάς απο που ειμαι του απάντησα, αλλά τι μπορεί να κουβαλάει αυτή η ταλαίπωρη η πλάτη μου !
- Α, μπα ; ! Για ρίξε  ενα τσουβάλι ρε παλληκάρι  να το ζυγιάσουμε ! μου ειπε, και να το συγκρίνουμε αν θες με κανα δικό μου...Ακου εκεί πόσα βαστάει η πλάτη του ! !
Κατάλαβα οτι πρέπει να του πω μια δική μου ιστορία  για να μου διηγηθεί κι εκείνος μια μεγαλύτερη ή μια πιο πονεμένη ή μια πιό "βαρειά" ...
Φαίνεται πως ήμουν σε καλό δρόμο και άρχισα την διήγησή μου:
-Εγώ, κύριος, αγαπώ τους ανθρώπους και ας εχω εξουσία στα χέρια μου..Ξέρεις πόσες φορές εχω πεί τι ωραίος ανθρωπος; Οχι, κύριος, επειδή φοράει κουστούμι Αρμάνι , αλλά επειδή εχει μυαλό Νίνα Ρίτσι και καρδιά Πιέρ Γκαρντέν, κατάλαβες; Και για την εξουσία που σου λέω μην  ψάχνεις αστέρια  στις επωμίδες μου, αλλά κάτω απο το γιακκά, οπως γίνεται και με τους αξιωματικούς στις πολεμικές επιχειρήσεις...
Πολεμική επιχείρηση ειναι η ζωή, κύριος...Θα δείς σε λίγο που θα σηκώσω το γιακκά, που θα τελειώσω τον πόνο μου ηθελα να πώ...
Ναί, κύριος και τις γυναίκες τις αγαπώ..κι ας εχω εξουσία...
..εκεί κόμπιασα λίγο και τον ειδα να μου προτείνει να πιώ απο το μπουκάλι του. Ημουν σίγουρος οτι περιμένει με ενδιαφέρον να τελειώσω για να ...ζυγιάσουμε κι ενα απο τα δικά του τσουβάλια-βάρη..
Αυτό που χρειαζόμουν δηλαδή...
Εβγαλα απο το τρύπιο φαρδύ σακκάκι μου ενα μπουκαλάκι ρετσίνα , ειπια δυό γουλιές και συνέχισα...
-Εγώ κύριος ημουν  παντρεμένος με μια πολύ ομορφη γυναίκα και την αγαπούσα πολύ..κι ακόμα, κύριος, την αγαπάω, με παρακολουθείς;
- Για κύλα το πιο γλήγορα ρε παλληκάρι, μου ειπε και έκανε και την ανάλογη κίνηση με το χέρι του...
-Εφυγε, κύριος, έφυγε, σαν "κυρία"... Μια μέρα ντύθηκε με κείνο το όμορφο κίτρινο φόρεμα που της πήγαινε καταπληκτικά και έφυγε για μια επίσκεψη στη θεία της... Ακόμη την περιμένω ,κύριος,  και ας ξέρω πως δε θα ξαναρθεί..και να ξέρεις ,κύριος , οτι όσο πιό όμορφη ειναι μια γυναίκα με τόσο λιγότερες ενοχές αφήνει τον αντρα της...
Απο τότε μισώ θανάσιμα το κίτρινο...Εφυγα απο την Αθήνα γιατί δεν μπορούσα να βλέπω τα ταξί και τα τρόλεϋ..
Δεν αγόρασα ποτέ μου μπανάνες απο τότε..ούτε κίτρινα λεμόνια, μόνον πράσινα..
Ηρθα εδώ στην πόλη σου και νοίκιασα μια γκαρσονιέρα εκεί στην πλατεία...Αλλά εχω πρόβλημα σοβαρό , γιατί το φθινόπωρο κιτρινίζουν τα φύλλα της ιτιάς που ειναι μπροστά μου και τρελαίνομαι, κατάλαβες κύριος;
Αφού να φανταστείς πήγα και αγόρασα πινελάκια ζωγράφων και πράσινο χρώμα , αγόρασα και μια σκάλα διπλή, σαν αυτή που εχουν οι τεχνίτες του ΟΤΕ, και άρχισα να βάφω τα φύλλα της ιτιάς πράσινα, ενα -ενα...
Ξανάφερε το μπουκάλι στο στόμα και ...μήπως σε κουράζω ; τον ρώτησα !
-Είπαμε πατριώτη οτι θα ζυγιάσουμε δυό τσουβάλια, ενα του καθενού, για προχώρα, για προχώρα...
-Την πρώτη μέρα , κύριος , που έβαφα τα φύλλα γελάγανε στο καφενείο...τη δεύτερη τους άκουσα να λένε : "Μα καλά, τι κάνει ο μαλάκας "! και την τρίτη μέρα , κύριος , μου  κουβαλήσανε το εκατό ! Ναι το εκατό !
Μαζί με εναν δικό σας απο δώ , σύμβουλος νομίζω οτι δήλωσε , με πήγανε στο Ψυχιατρείο. Στο τρελοκομείο κύριος, τ΄ακούς; επειδή έβαφα τα φυλλαράκια της ιτιάς πράσινα και μάλιστα με δικά μου λεφτά !
-Γιατί ηρθες εδώ ρε φίλε ; με ρώτησε ο γιατρός  !
-Δεν ηρθα γιατρέ μου , του ειπα, με φέρανε !
-Γιατί;  εδειρες καμμία;
-Θα μπορούσε γιατρέ μου, πιό παλιά βέβαια, αλλά δεν το ΄κανα !
-Τότε; εβρισες κανέναν;
-Οχι γιατρέ μου, κανέναν, απλά εχω μια απέχθεια στο κίτρινο, κατάλαβες; Πως εχουν κάποιοι έλειψη φωσφορικής διυδρογενάσης ,γιατρέ μου, και δεν μπορούν να μυρίσουν ναφθαλίνη; Κάπως ετσι κι εγώ ! Μεγάλη απέχθεια στο κίτρινο ! Κάτι μου λείπει εμένα ...και  δεν μπορώ να βλέπω το κίτρινο!  Το μόνο κίτρινο που αντέχω γιατρέ μου ειναι αυτό απο τα σπάρτα , τίς ασφάκες και τα σφάλαχτα που ανθίζουν στο χωριό μου...
-Πάρτε τον , ειπε ο επιστήμων..
Εμεινα μαζί τους πάνω απο μήνα , δε θυμάμαι ακριβώς..Μου δίνανε τρία χαπάκια την ημέρα, τους παρακάλεσα "πρός Θεού, οχι κίτρινα..." και οταν εφυγα ,κύριος , μου δώκανε ενα χαρτί με κάτι ακαταλαβίστηκους ψυχιατρικούς όρους...σαν αυτά που ζητάνε οι δικηγόροι απο κάποιους πελάτες τους για να μπερδεύουνε τους δικαστές...Τρελόχαρτο ,κύριος, τρελόχαρτο...που εχει τόση δύναμη-η εξουσία που σου ΄λεγα-που ούτε το απολυτήριο Στρατού, ούτε το πτυχίο Πανεπιστημίου μου εξασφαλίσανε...
Τώρα μπορώ να δέρνω  όποιον θέλω, κύριος, χωρίς κυρώσεις...χωρίς !
 Απλά θα με πηγαίνουν για λίγο πάλι "μέσα" και θα μου ανανεώνουν την ισχύν....γιου νόου;...
-Δηλαδή,  αν την δείς μπροστά σου τώρα δε θα τη δείρεις;  με διέκοψε !
-Οχι. Οχι, κύριος, δε θα τη δείρω. Θα την αγκαλιάσω ,αν μου το επιτρέψει, θα την φιλήσω και θα ...
και θα της τραγουδήσω: 
"Σε ικετεύω φύγε, τα χείλη θα ματώσω, να μη φωνάξω σ΄αγαπώ, να μη φωνάξω μείνεεε..."
Ζούσα τόσο έντονα αυτά που του 'λεγα,  που τα μάτια μου γεμίσανε δάκρυα...
..Ξαφνικά σηκώθηκε, έβγαλε το παλιό σακκάκι και το καπέλο, ξεκόλλησε το ψεύτικο μουστάκι του, χτένισε λίγο τα μαλλιά με τα δάχτυλά του και μου ειπε :
 -Φίλε μ΄ εσωσες. Η ιστορία σου ήταν καταπληκτική. Μια βδομάδα ξεροσταλιάζω εδώ ν΄ακούσω ενα σενάριο ζωής , "αληθοφανές, πειστικό και αδημοσίευτο". Διεκδικώ μια θέση στην τηλεόραση. Το κρασάκι σου θα προπληρωθεί για ενα εξάμηνο...Καλή σου νύχτα !
Εμεινα αφωνος...
Πρίν χαθεί στο σκοτάδι του φώναξα !
- Ρε σύ, κύριος ,τι τίτλο θα βάλεις;
-"Κίτρινον το μισητόν.."μου αποκρίθηκε και χάθηκε μέσα στη νύχτα !...

Ι.Β.Ντινόπουλος
(Δικαιώματα κατοχυρωμένα)
Σημείωση:
Ευχαριστώ τη φίλη μου Ελένη Αντωνακοπούλου για την ιδέα που μου εδωσε με το..κίτρινο
Το σκίτσο ειναι απο το διαδίκτυο

18 Δεκεμβρίου 2010

Μινιόν "Το μεγαλύτερο μεγάλο κατάστημα" των παιδιών

 
 
Το 1926 ο μικρός Γιάννης Γεωργακάς κατεβαίνει στην Αθήνα από την ορεινή Τριφυλία προκειμένου να δουλέψει στο μπακάλικο του θείου του. Γράφεται σε νυχτερινό γυμνάσιο και κουβαλώντας μικροπράγματα γυρνούσε τα περίπτερα κάνοντας τον πωλητή. Γνωρίζεται με τον Άγγελο Σεραφειμίδη που είχε περίπτερο στην Ομόνοια και το ονόμαζε «Μινιόν». Γρήγορα τον εμπιστεύεται και γίνονται συνέταιροι. Μια από τις καινοτομίες που εισήγαγε ήταν να πουλάει σε σετ τις λάμες για τα ξυραφάκια (ακόμα πουλιόταν κάθε μια χωριστά). Αυτό κάνει το «Μινιόν» ιδιαίτερα γνωστό και έτσι κατακλύζεται με αυτή την προσφορά συνεχώς από πελάτες. Οι δουλειές αυξάνονται και το 1939 νοικιάζουν και δεύτερο περίπτερο.
 
 Με την απελευθέρωση το «Μινιόν» βρίσκει ανταγωνιστή το «Μπιζού» που αντιγράφει τις μεθόδους τους. Ο συνέταιρος του Γεωργακά φεύγει το 1950 στην Αμερική. Τότε αποφασίζει να πάρει άδεια εξαγωγής ελληνικών προϊόντων και εισαγωγής ξένων. Με αυτό τον τρόπο οι δουλειές διαρκώς αυξάνονται. Στα τέλη του `50  έχει αγοράσει ένα ολόκληρο δεκαώροφο κτήριο κοντά στο πρώτο «Μινιόν». Νοικιάζοντας και αγοράζοντας θα φτάσει το 1975 να κατέχει ένα μπλοκ 5 δεκαώροφων κτηρίων στο τετράγωνο Πατησίων και Σατωβριάνδου.

Το «Μινιόν» από κατάστημα νεωτερισμών είχε εξελιχθεί στο «μεγαλύτερο μεγάλο κατάστημα», όπως έλεγε. Ήταν το πρώτο πολυκατάστημα της πόλης που πουλούσε από καρφίτσες και τρόφιμα μέχρι υπολογιστές και αυτοκίνητα!.
Μια αδιευκρίνιστη πυρκαγιά τον Δεκέμβριο του 1980 προκαλεί στο Μινιόν ζημιές 2 δις. Δραχμών. Την ίδια μέρα ακόμα μια φωτιά στο κατάστημα «Κατράντζος» κάνει την πυροσβεστική ανίσχυρη για να μπορέσει να τα σώσει.
Με επιμονή του Γεωργακά και θέληση των εργαζομένων το κατάστημα κατάφερε να αναγεννηθεί κυριολεκτικά από τις στάχτες του. Μετά από συνεχείς πιέσεις στην τότε πολιτική ηγεσία κατάφερε να λάβει υψηλό δάνειο. Με την διαφορά ότι πλέον το Μινιόν άνηκε στο κράτος και ο ιδιοκτήτης του ήταν ένας απλός υπάλληλος…
Το Μινιόν παρ’ όλες τις δυσκολίες κατάφερε να λειτουργήσει ακόμα καλύτερο. Ίσως το `80 να ήταν και η χρυσή δεκαετία του. Είναι γεγονός ότι έφερε όχι απλά πολλά νέα προϊόντα στην αγορά αλλά άλλαξε ακόμα – ακόμα και τις συνήθειες που τότε υπήρχαν στο αθηναϊκό εμπόριο.
Εισήγαγε τις κυλιόμενες σκάλες σε κτήριο (μόνο στην Ομόνοια υπήρχαν τότε), καθιέρωσε τις εκπτωτικές κάρτες μέλους, τη λίστα γάμου και φυσικά εκπαίδευε όλους τους εμποροϋπαλλήλους τους σε τεχνικές πωλήσεων και καλής συμπεριφοράς.
Για τους σημερινούς τριαντάρηδες και εικοσάρηδες ίσως η παιδική τους ηλικία να ήταν κατά ένα μεγάλο ποσοστό συνυφασμένη με εικόνες από το Μινιόν. Από την μεγάλη ποικιλία σε σχολικές τσάντες στις αρχές της χρονιάς, αλλά κυρίως από τις εκδηλώσεις για παιδιά που διοργάνωνε με κάθε ευκαιρία.
Ο τελευταίος όροφος του Μινιόν άνοιγε μόνο κάθε Χριστούγεννα. Ήταν πραγματικά η χαρά του παιδιού. Στολισμένες βιτρίνες με παιχνίδια, μουσική, διαγωνισμοί και δεκάδες παιδικοί ήρωες που υποδέχονταν και έβγαζαν φωτογραφία με τα παιδιά. Δεν ήταν απλά μια γιορτινή ατμόσφαιρα καλά σχεδιασμένη, ήταν μια αυθεντική παιδική χαρά. Οι μικροί σε ηλικία ήθελαν περισσότερο εκείνα τα χρόνια απλά να περάσουν από το Μινιόν για να δουν τους παιδικούς τους ήρωες (από τον Ιππότη της ασφάλτου μέχρι τον κουικάρα!) ακόμα και αν χρειάζονταν να κάνουν ταξίδι από την επαρχία.
Όλα αυτά μέχρι το 1998 οπότε το Μινιόν έκλεισε «προσωρινά» για να ανακαινιστεί. Μέχρι σήμερα οι πράσινες λινάτσες το κοσμούν περιμετρικά και ο νέος του ιδιοκτήτης υπόσχεται να το αναγεννήσει στην παλαιά του αίγλη μέχρι την άνοιξη του 2011.
http://topaliatzidiko.blogspot.com/
http://athinapisovitrina.blogspot.com/

Σημείωση δική μου:
Ετυχε να εργάζομαι πολλά χρόνια δίπλα στο Μινιόν και να το γνωρίσω στίς δόξες του ! Πρίν ακόμη γεμίσουμε με ...πολυπολιτισμό ! Εζησα απο κοντά την καταστροφή του-νεαρός τότε- απο τον εμπρισμό και την αναγέννησή του απο τίς στάχτες του ! Ειδικά τις γιορτές των Χριστουγέννων ηταν το σημείο αναφοράς μικρών και μεγάλων ! Ηταν το πιο γιορτινό μεγάλο κατάστημα της Αθήνας !
Ψάχνοντας πρίν λίγες μέρες στο προσωπικό μου αρχείο, βρήκα ενα δωράκι  του 1980 μέσα σε σακκουλάκι του Μινιόν απο εκπρόσωπο του ωραίου φύλου ! Πολλές αλυσιδωτές συγγενείς παραστάσεις...με συγκινήσανε ! !
Ι.Β.Ν.

15 Δεκεμβρίου 2010

Γιατί οι άνδρες χάνουν τα λογικά τους μπροστά σε όμορφες γυναίκες ; ! ! !

Ερευνα αποδικνύει ότι οι άνδρες χάνουν τα λογικά τους  μπροστά σε όμορφες γυναίκες ! ! !














Οι άντρες χάνουν το μυαλό τους όταν βρεθούν δίπλα σε όμορφες γυναίκες. Λίγα λεπτά συζήτησης με μία καλλονή έχουν ως αποτέλεσμα χειρότερες επιδόσεις σε νοητικά τέστ και προσωρινή αμνησία. Αντίθετα, οι γυναίκες που συναναστρέφονται με έναν όμορφο άνδρα δεν έχουν καμία επίπτωση στην πνευματική τους διαύγεια, σύμφωνα με έρευνα Ολλανδών ψυχολόγων.

Η έρευνα, από ψυχολόγους του πανεπιστημίου Ράντμπουντ, δημοσιεύτηκε στο «Journal of Experimental and Social Psychology» (Περιοδικό Πειραματικής και Κοινωνικής Ψυχολογίας), σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ».

Οι ερευνητές, κάνοντας τα σχετικά πειράματα, διαπίστωσαν ότι οι άνδρες, που κάνουν παρέα έστω και λίγα λεπτά με μια πολύ ελκυστική γυναίκα,αποδίδουν στη συνέχεια λιγότερο καλά στα νοητικά τεστ (δηλαδή χάνουν τα λογικά τους, όπως λέει ο λαός, ) σε σχέση με όσους συνομίλησαν με μια γυναίκα που δεν θεωρούσαν ωραία.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι αυτό πιθανώς συμβαίνει, επειδή …
από τα πανάρχαια χρόνια οι άνδρες χρησιμοποιούν ένα πολύ μεγάλο τμήμα των δυνατοτήτων του εγκεφάλου τους προκειμένου να εντυπωσιάσουν τις γυναίκες, με συνέπεια -ειδικά στην περίπτωση μιας αληθινά ωραίας γυναίκας- να μην τους απομένουν και πολλές νοητικές δυνατότητες για άλλες διαδικασίες και δραστηριότητες.

Οι Ολλανδοί ψυχολόγοι επισήμαναν ότι η έρευνά τους δείχνει πως η απόδοση των ανδρών στην εργασία ή στο σχολείο μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά εξαιτίας του φλέρτ με μια ωραία συνάδελφο ή συμμαθήτρια (ή περισσότερες!). Είναι χαρακτηριστικό ότι η ολλανδική έρευνα ξεκίνησε, όταν ένας από τους Ολλανδούς ψυχολόγους σοκαρίστηκε από το γεγονός ότι, μετά τη συνομιλία του με μια πανέμορφη γυναίκα που μόλις είχε γνωρίσει, ξέχασε τη διεύθυνση του σπιτιού του, όταν αυτή τον ρώτησε που έμενε!

Από την άλλη, η έρευνα διαπίστωσε ότι δεν ισχύει το αντίστροφο, δηλαδή οι γυναίκες δεν επηρεάζονται, όσον αφορά στις νοητικές ικανότητές τους, από την παρέα με έναν ωραίο άνδρα. Πιθανότατα αυτό οφείλεται στο ότι οι άνδρες, πολύ περισσότερο από τις γυναίκες, είναι βιολογικά προγραμματισμένοι, μετά από εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης, να νοιάζονται για την «κατάκτηση» μιας γυναίκας – και όχι το αντίστροφο.

Η προσπάθεια εντυπωσιασμού του άλλου φύλου απορροφά ένα μεγάλο μέρος των γνωσιακών-νοητικών δυνατοτήτων του άνδρα, σε σημείο μερικές φορές να παθαίνει αμνησία ή να γίνεται «χαζός». Τα νοητικά τεστ (μνήμης κ.λπ.) έδειξαν, πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι οι άνδρες, μετά τη συνομιλία με μια γοητευτική γυναίκα, γίνονται κατά μέσο όρο -άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο- πιο αργοί και λιγότερο ακριβείς.

Όσο περισσότερο ένας άνδρας σκεφτόταν τη συγκεκριμένη γυναίκα στη συνέχεια, τόσο χαμηλότερο ήταν το σκορ του στα τεστ. Αντίθετα, οι επιδόσεις των γυναικών στα τεστ δεν χειροτέρευσαν, όσο ωραίος και αν ήταν ο άνδρας με τον οποίο είχαν συνομιλήσει προηγουμένως.

Σύμφωνα με τον ψυχολόγο Τζορτζ Φίλντμαν της Βρετανικής Ψυχολογικής Εταιρείας, η έρευνα δείχνει ότι οι άνδρες για εξελικτικούς λόγους έχουν προγραμματιστεί να σκέφτονται υποσυνείδητα τρόπους για να περάσουν τα γονίδιά τους στις επόμενες γενιές, γι’ αυτό το λόγο, όταν συναντούν μια ωραία γυναίκα, κατά βάθος τη βλέπουν ως την ιδανική σύντροφο για την αναπαραγωγή των γονιδίων τους. Όμως οι γυναίκες αναζητούν και άλλες ιδιότητες στον άνδρα, όπως ο πλούτος ή η ευγενική και πνευματώδης συμπεριφορά και δεν «τρελαίνονται» απλώς και μόνο από το ωραίο του πρόσωπο.

Πηγή: http://news24gr.blogspot.com/2010/11/blog-post_9475.html
Πηγή: sigmalive.com

14 Δεκεμβρίου 2010

Για μένα βρέχουν τα βουνά... Δημήτρης Αχνούλας !



************
..Για μένα βρέχουν τα βουνά ,  για μένα ανταριάζουν
..Με την Αγάπη που ΄μπλεξα και πως θα τα ξεμπλέξω !
  Δεν ειναι κρίμα πέστε μου..
************
Αφιερωμένο στους Ελληνες του Εξωτερικού που με "παρακολουθούν"και στους λάτρεις του Δημοτικού μας τραγουδιού !

Ι.Β.Ν.

13 Δεκεμβρίου 2010

Ελευθερία: Η ετυμολογία της λέξης

ΕΛΕΥΘΗΣΑΤΕ ΡΙΟΝ.
Πολλά γράφτηκαν γι αυτή, πολύ αίμα χύθηκε στο όνομα της. Κι όμως αν ρωτήσεις δέκα ανθρώπους τι είναι ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σχεδόν κανείς δεν θα έχει μια πρόχειρη συμπιεσμένη φράση για να δώσει τον απόλυτο ορισμό της . (Μόνο ο Ανδρ. Παπανδρέου έγραψε 9 εννέα τόμους με τίτλο "Η Ελευθερία του ατόμου"!) κάτι πράσινα βιβλία είναι δεν τα έχω διαβάσει. Η πολυπλοκότητα και ο πλατειασμός της μη στοχευμένης σκέψης μας οφείλεται στο ότι δεν κατορθώσαμε να συλλάβουμε τον ορισμό της ελευθερίας εκ πρώτης !  Λείπουν αναφορές για την γένεση της λέξης και οι ΕΙΚΑΣΙΕΣ στα λεξικά για την ετυμολογία της οργιάζουν.
Ακόμα και Ινδοευρωπαϊκά ρήματα έχουν ακουστεί λευθ.. κλπ . Σ αυτό που συμφωνούμε όλοι περί ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ είναι πως πρόκειται για σύνθετη λέξη και φέρεται να περιφρουρεί κάποια δικαιώματα μας η κάπως έτσι . Στο μυαλό μας λειτουργεί υποσυνείδητα και αυτεπάγγελτα συνυφασμένη με άλλες έννοιες " την Λύτρωση την Ανεξαρτησία και περισσότερο μάλλον με την ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ) Αποδέσμευση όμως από τί ; Αν δεχθούμε ότι ο όρος Ελευθερία μας βολεύει για κάθε είδους αποδέσμευση, τότε από μόνη της δεν μπορεί να σταθεί, - κάθε φορά που την χρειαζόμαστε θα πρέπει να την προσδιορίζουμε , δηλ. άλλο θα είναι η ελευθερία της σκέψης, και άλλο η ελευθερία του τύπου, ή κάνω λάθος ; Εδώ προκύπτει το ερώτημα ,( Πως γεννήθηκε η Ελευθερία, γιατί είναι πανάκεια σε κάθε είδους αποδέσμευση ) ; Ακούστε τώρα και την λύση του ΑΙΝΙΓΜΑΤΟΣ . ( Μην ωρύεστε γλωσσολόγοι δεν είναι ντροπή να μαθαίνετε κάτι νέο από αγροίκο φιλόσοφο...!)
Η λέξη χωρίζεται σε ( ΕΛΕΥΘΕ ) και ( ΡΙΟ ) . Απόλυτα Αρχαία Ελληνική ρίζα και των δυο συνθετικών ! το "Ελευθε" από το έλευσις - ελευθώ - ελευθήσσομαι - ήλθον κλπ ( περνώ εισέρχομαι κλπ) Ενώ το "Ρίον" η Χερσόνησος - το Χερσαίο στέρεο έδαφος - η Στεριά ( σήμερα λέμε ακρωτήριο - το άκρο του ΡΙΟΥ ) βλέπε Ομηρική φράση κλπ. Η φράση λοιπόν πρέπει να ήταν "ΕΛΕΥΘΕΣΤΕ ΡΙΟΝ ή ΕΛΕΥΘΗΣΑΤΕ ΡΙΟΝ" ή τέλος πάντων κάπως έτσι , εδώ είναι που χρειάζεται η βοήθεια των αρχαιολόγων - φιλολόγων ερευνητών. Τώρα ποιός θα μπορούσε να εκφωνεί αυτή την φράση, οπού στο πέρασμα των αιώνων να καταλήξει υψίστη έννοια για τους απανταχού καταπιεσμένους ανά τον κόσμο;
Την φράση αυτή θα μπορούσε να την εκφωνεί μόνο κάποιος ηγέτης ομάδας που εισερχόταν από την θάλασσα προς την στεΡΙΑ - λιμάνι ! Είναι όμως δυνατόν ένας και μόνο άνθρωπος να εκφώνησε αυτή την φράση, να γεννήθηκε η λέξη Ελευθερία, και να παραμένει άγνωστο το όνομά του ; Το ποιο πιθανό είναι να πρόκειται για σταθερή φράση που έπαιζε σπουδαίο ρόλο σε κύριο τομέα της Αρχαίας Ελληνικής ζωής ! Γνωρίζουμε ότι στην Αρχαιότητα οι Έλληνες ήσαν απόλυτα συνυφασμένοι με την ναυτική ζωή . Οι ναυτικοί ήσαν επιλεγμένοι ικανότατοι άνθρωποι εκ των πραγμάτων, δεδομένου ότι ακόμα και το κοντινότερο ταξίδι εγκυμονούσε μεγάλους κινδύνους . Η συνύπαρξη κατά την διάρκεια του ταξιδιού απαιτούσε απόλυτη πειθαρχία,  λιτότητα και περιορισμούς στο έπακρον, ακόμη και στο νερό . Είναι ευνόητο ότι ένα πλοίο δεν είχε την ικανότητα να μεταφέρει πλεόνασμα εφοδίων, διότι θα το αφαιρούσε από το ωφέλιμο εμπορικό του φορτίο. Κατά συνέπεια είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί κατά την αναχώρηση και ιδιαίτερα κατά την ΠΡΟΣ-ΕΛΕΥΣΗ των πλοίων στον λιμένα οι γιορτές και οι τελετές ήσαν μεγάλες .
Οι ναυτικοί και οι οικογένειές τους επίσης έχαιραν μεγάλης εκτίμησης ,είτε ήσαν αξιωματούχοι είτε σκλάβοι. Σημειώστε εδώ ότι η ναυτική εβδομάδα που ακόμα γιορτάζεται, είναι απόρροια του παρελθόντος. Βλέπε ( Κυβερνήσεια - Δελφίνια - Πλοιοθέσια κλπ ). Δεδομένου ότι ένα πλοίο , είτε πολεμικό είτε εμπορικό δεν ήταν ποτέ βέβαιο ότι θα επιστρέψει στο λιμάνι, η έκφανση των εκδηλώσεων κατά την προσέλευση ήταν πομπώδεις και σε κλήμα μεγάλης συγκίνησης. Σκεφθείτε γυναικόπαιδα και γονείς να συρρέουν στην προκυμαία εν αναμονή, ενίοτε και ετών, για να ξαναδούν ζωντανό τον πάτερα, τον γιο, τον σύζυγο, που αν μη τι άλλο, επέστρεφε από τον μακρινό ορίζοντα, φέρνοντας μαζί του τον πολυπόθητο πλούτο, με την ελπίδα να έχει εξασφαλίσει την απαιτούμενη δυνατότητα ώστε να μην ξαναβρεθεί δέσμιος του δυσβάστακτου αυτού έργου και καθήκοντος, της ναυτικής ζωής.
Το πλοίο ζυγώνει ...η συγκίνηση μεγαλώνει... τώρα διακρίνονται πρόσωπα...οι ΕΥΧΕΣ ΠΙΑΣΑΝΕ ΤΟΠΟ ... νάτος ..νάτος ο μπαμπάς ...στριγκλίζουν τα πουλάκια στο λιμάνι...οι ερέτες (κωπηλάτες) προσπαθούν να κρατήσουν το ρυθμό τους ...δεν αντέχουν γιατί άρχισαν να ακούνε τα ονόματα τους ξεκάθαρα ... τα παιδιά μου...φωνάζει ο ένας ...η γυναίκα μου λέει ο άλλος...
 Ο Κυβερνήτης αγωνίζεται να κρατηθεί ψύχραιμος ...άνδρες ...κωπηλάτες ..ΣΙΑ...ΜΑΪΝΑ...φωνάζει με όση φωνή του απέμεινε...τους κάβους στο μόλο...το πλοίο πλευρίζει και πριν καλά- καλά αγγίξει τις ξύλινες προστατευτικές δοκούς , όλα τα βλέμματα γεμάτα αγωνία γυρνούν ψιλά στην γέφυρα του πλοίου,  ο τριηραυλίτης παιανίζει το την λήξη της αποστολής, όλοι κρατούν τις ανάσες τους και ο γενειοφόρος άρχοντας του πλοίου εκφωνεί το πολυπόθητο " ΕΛΕΥΘΗΣΑΤΕ ΡΙΟΝ " ΠΕΡΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΣΤΕΡΙΑ ...που είναι ισοδύναμο του ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΕΣΤΕ ...Το πλήρωμα εγκαταλείπει άτακτα το πλοίο πέφτοντας στις αγκαλιές των οικείων του με την πρόσκαιρη πάντοτε υπόσχεση ...ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΦΥΓΩ ΠΟΤΕ.... Όσο και αν έψαξα δεν θα βρήκα άλλη εκδοχή που να μπορεί να συνδέσει την υψίστη αυτή έννοια με την ΑΝΑΓΚΗ, την ΥΠΟΤΑΓΗ ,τον ΠΛΟΥΤΟ ,την ΔΟΞΑ και την ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ στο έπακρον και δίχως να αλλοιώνεται η λέξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ !
Θα μου επιτρέψετε τώρα να εμμένω στην θέση ότι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ δεν επιδέχεται πληθυντικό ! Ισούται απόλυτα με την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ δύναμη του ατόμου (έστω και εκούσια) δηλ. ( Είμαι τόσο ελεύθερος όσο κρατά η τσέπη μου, ή όσο με στηρίζουν άλλοι.. ) Η πρόταση των περισσοτέρων αντιλογούντων πως η πνευματική Ελευθερία δεν συνυπόσχεται πλούτο, εμπίπτει στο κενό δια "της  εις άτοπον απαγωγής".
1) Κανείς εκ των φιλοσόφων που μπόρεσαν να γνωστοποιήσουν τις σκέψεις τους δεν υπήρξε φτωχός ( Ναι .. και ο Σωκράτης και ο Ιησούς ) οι μαθητές τους αποτελούσαν τον πλούτο τους.
2) Όσο και αν στοχάζεται κανείς, αν δεν βρει την ευκαιρία να δημοσιεύσει τον στοχασμό του επαρκώς, απλά θα υπάρχει πάντοτε πίσω από κάποιον άλλο που φωνάζει περισσότερο.
3) Δημοσιεύω σημαίνει χρόνος - χρήμα - δυνατότητα - αντοχή κλπ
 4) Κάθε φορά που ένας στοχασμός δημοσιοποιείται το κόστος που επισύρει είναι διπλό, διότι κάποιος πρέπει να διαθέσει τον απαιτούμενο χρόνο για ανάγνωση και κατανόηση
5) Όλες τούτες οι φλυαρίες μου, για να έρθουν σε εσάς χρειάζονται τα στοιχειώδη. Έναν Η/Υ , μια σύνδεση DSL, αρκετό κλεμμένο χρόνο από την άμεση παραγωγή, και τα αντίστοιχα από εσάς
6) Κατά κοινή αποδοχή ( η ελευθερία μου σταματά εκεί που αρχίζει η δική σου ) - έτσι αόριστα ;)
7) Οι ΚΑΠΙΤΑ-ΛΗΣΤΕΣ και οι ΦΙΛΕ-ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ λένε.. ( η περιουσία μου μπορεί να εκτείνεται στο Άπειρο ) αναπτύσσομαι σου λέει ο άλλος ...ΟΠΑ ΡΕ ΜΕΓΑΛΕ,  θα μας ...πατήσεις...για να μην πω τίποτα άλλο ...
8) Οι ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ακόμα συμπληρώνουν το μανιφέστο προσπαθώντας να κλείσουν την τρύπα τού ( ποιός θα υποδεικνύει τις ανάγκες του άλλου, και ποια θα είναι η αντίστοιχη αμοιβή )
9) Εγώ και μερικοί άλλοι προσπαθούμε με πενιχρά μέσα να πείσουμε πως δεν υπάρχει άλλη λύση από την ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ του Σόλωνα και την ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ - Μόνος τρόπος η "οριοθέτηση του πλούτου" ΠΛΑΦΟΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ. Έχεις το δικαίωμα να αποκτήσεις τόσο πλούτο ,όσο το πηλίκο που προκύπτει από την διαίρεση του εκάστοτε πληθυσμού δια του ΑΠΟΡΡΕΟΝΤΑ τοπικού ΠΛΟΥΤΟΥ -έστω κατά προσέγγιση με δημοψήφισμα- και κατά κοινή αποδοχή. Εκείνοι που πιστεύουν ότι αξίζουν περισσότερο πλούτο θα αιτούνται δημοσίως.. ( πόσους πολίτες θέλουν να θανατώσουν για να καρπωθούν τα περίσσια μερίσματα και δικαιώματα τους. ) ή άλλως : "Πληθυσμός δια του Πλούτου - Ποσό Απαραβίαστο"
"Τόση και μόνον τόση η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Ανθρώπου"

Συγγραφέας: ΜΑΝΙΑΣ ΠΑΡΗΣ

Σημείωση δική μου:
Απ' ο,τι θυμάμαι απο το Σχολείο μου..Ελευθερία ειναι η κατάσταση στην οποία ευρίσκεται όποιος δεν υπόκειται σε εσωτερικό ή εξωτερικό καταναγκασμό, δρά με τη δική μου απόφαση και προαίρεση και ειναι ανεξάρτητος απο ξένη βούληση !
Ι.Β.Ν.

2 Δεκεμβρίου 2010

Λόγος - Αντίλογος


Ος άν τα ονόματα επίστηται, επίστασθαι και τα πράγματα (Πλάτων-Κρατύλος)
Οποιος γνωρίζει τα ονόματα, γνωρίζει και τα πράγματα.
«Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». Αντισθένης
Χρησιμοποιούμε την γλώσσα για να επικοινωνήσουμε με τις σκέψεις μας και έτσι οι λέξεις που χρησιμοποιούμε αντανακλούν τον τρόπο που σκεφτόμαστε.
Χρησιμοποιούμε λέξεις για να ντύσουμε τις σκέψεις μας και οι σκέψεις μας δομούν πράγματα τα οποία είναι θέμα χρόνου να υλοποιηθούν. Λέγεται ότι όταν μια καινούργια ασθένεια λάβει όνομα (βαπτισθεί) είναι θέμα χρόνου να βρεθεί το φάρμακο της. (ασχέτως αν μπλοκάρεται η ίαση της).
Αν λοιπόν οι λέξεις είναι ένα σημαντικό σκαλοπάτι προς την συγκεκριμενοποίηση-υλοποίηση των ιδεών-σκέψεων μας, τότε θα πρέπει να τους δίδουμε και την ανάλογη προσοχή και μάλιστα να προσέχουμε πως τις χρησιμοποιούμε.
Στην αρχαία Ελλάδα η ονοματοδοσία-ονοματοθεσία ήταν ένα σημαντικό εγχείρημα και δεν μπορούσε ο οποιοσδήποτε να δίδει ονόματα αυθαίρετα στο ο,τιδήποτε. Για τον λόγο αυτό όταν αλλάζονται τα τοπωνύμια, αλλάζει η ταυτότητα και η οντότητα τους.
Στην Ελληνική γλώσσα οι λέξεις είναι "φύσει" και όχι επί "συμβάσει", σηματοδοτούν δηλαδή και εμπερικλείουν την σημασία και την ουσία τους, την οποία ο εγκέφαλος την αποκωδικοποιεί βάσει της κραδασμικής της συχνότητας και ποτέ δεν κάνει λάθος. Αντίθετα με τις άλλες γλώσσες που οι λέξεις δεν είναι παρά μια τυχαία σειρά από γράμματα. Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε πως θα λέμε το κάθε πράγμα και έτσι έχουμε τις "επί συμβάσει" λέξεις.
Στην Ελληνική γλώσσα ,ουσιαστικά, δεν υπάρχουν συνώνυμα, καθώς όλες οι λέξεις έχουν λεπτές εννοιολογικές διαφορές μεταξύ τους.
Συμπερασματικά λοιπόν αν θέλω να αλλάξω την φύση των πραγμάτων το πιο απλό πράγμα που έχω να κάνω είναι να τους αλλάξω ...το όνομα, αρκεί με μεθοδικότητα να επαναλαμβάνω την λέξη που θέλω να καθιερώσω δίπλα-δίπλα με αυτήν που θέλω να καταργήσω. Είναι θέμα χρόνου να ξεχαστεί η παλιά ή να γίνει μια λέξη με διφορούμενο ή παραποιημένο νόημα. Με αυτό τον απλούστατο τρόπο άλλαξαν και αλλάζουν πολλές ουσιαστικές έννοιες και έτσι αλλάζει και η ζωή μας.
Παλαιόθεν η εργασία ήταν Δικαίωμα του κάθε πολίτη. Όμως οι πολιτικοί μας τα τελευταία χρόνια, την εναλλάσσουν με την απασχόληση σαν συνώνυμες και έτσι δεν άργησε το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων να μετονομαστεί σε Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας. Όλοι μας γνωρίζουμε την διαφορά μεταξύ των δύο λέξεων. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι οι δύο αυτές λέξεις δεν είναι ταυτόσημες. Η λέξη απασχόληση ακυρώνει από μόνη της κάθε περιθώριο διεκδίκησης. Η λέξη απασχόληση καταγράφεται σαν να μας κάνουν χάρη που μας απασχολούν. Ούτε φυσικά και η κοινωνική ασφάλιση είναι συνώνυμη με την κοινωνική προστασία. 'Όταν όμως ο καταναλωτής, συγγνώμη, πολίτης θέλω να πω, απασχολείται και μάλιστα υποαπασχολείται, είναι θέμα χρόνου να αντιληφθεί τι του συμβαίνει και τότε χρειάζεται να υπάρχουν μηχανισμοί "προστασίας" για να μην μπορεί να εξεγερθεί.
Ο πολίτης έγινε καταναλωτής και η κοινωνία καταναλωτική. Τώρα που υπάρχει "κρίση", ο καταναλωτής έγινε άνεργος και πλεονάζον προσωπικό...
Ένα ακόμα φαινόμενο που έχει πάρει διαστάσεις χιονοστιβάδας είναι το γεγονός ότι οι νεοέλληνες όταν θέλουν να δηλώσουν ότι κάτι είναι όμορφο, νόστιμο, εύγεστο, καταπληκτικό , μυρωδάτο , οτιδήποτε δηλαδή εκφράζει ποιότητα και υπεροχή , υπάρχει μια μοναδική λέξη ή μάλλον δύο ...τρομερό και φοβερό και έτσι έχει μπει και στρογγυλοκάτσει στη ζωή και την ψυχή μας ο τρόμος και ο φόβος.
Είναι επίσης πραγματικά ενδιαφέρον, το πως όλοι οι Έλληνες έχουν το ίδιο όνομα και μάλιστα διεθνές, όταν μιλούν μεταξύ τους. Ίσως γι΄αυτό να έχουν γίνει μαλθακοί και μαλακοί και να μην αντιλαμβάνονται τι τους συμβαίνει στα αλήθεια. Βέβαια αν τολμήσεις και τους αναφωνήσεις με το όνομα που χρησιμοποιούν ....ενίστανται, είναι θεμιτό μόνο μεταξύ τους.
Είναι άξιον λόγου πως έχουν διαστρεβλωθεί και παραποιηθεί λέξεις όπως οικολογία, αειφόρος ανάπτυξη κλπ. ώστε ψάχνουμε κάθε φορά να ερμηνεύσουμε τα αυτονόητα.
Επειδή υπάρχει άμεση σχέση της γλώσσας με την σκέψη, και απλή γλώσσα σημαίνει απλή σκέψη, όποιος περιορίζει την γλώσσα, περιορίζει την σκέψη των ανθρώπων. Αν τώρα καταργείς και λέξεις ακόμα χειρότερα.
"Ο Orwell στο μυθιστόρημά του «1984» έχει μιλήσει πρώτος για τέτοιου είδους τεχνάσματα, όπου η λεγόμενη «Νέα Ομιλία» (newspeak) είναι το κορυφαίο επιχείρημα του ολοκληρωτικού καθεστώτος όπου όταν η «Νέα Ομιλία» εδραιωθεί, το καθεστώς δεν θα έχει να φοβηθεί τίποτα, αφού οι πολίτες δεν θα μπορούν να επαναστατήσουν για τον απλούστατο λόγο ότι δεν θα μπορούν καν να σκεφτούν κάτι διαφορετικό από αυτά που λέει το καθεστώς αφού λέξεις όπως ελευθερία, πολιτικά δικαιώματα, ισότητα κλπ. είτε δεν θα υπάρχουν, είτε θα χρησιμοποιούνται με τελείως διαφορετικό νόημα. (π.χ. η λέξη «ελεύθερος» δεν θα έχει την έννοια της ελευθερίας ως αξίας για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά, αλλά θα χρησιμοποιείται μόνο σε προτάσεις όπως: «ο δρόμος είναι ελεύθερος» ή «είμαι ελεύθερος από τις 3 έως τις 5» )" .
Ο Ελληνικός λόγος σύμφωνα με τον Ηράκλειτο δεν είναι μέσο συμβατικής επικοινωνίας αλλά λογική αναλογία και αντί-λόγος.
"Επομένως, Ερμογένη, λέει ο Σωκράτης, δεν είναι δουλειά κάθε ανθρώπου να βάζει όνομα, αλλά κάποιου δημιουργού ονομάτων, και αυτός είναι καθώς φαίνεται, ο νομοθέτης που ορισμένος είναι από όλους τους ανθρώπους, ο πιο σπάνιος στον κόσμο".
 Πλάτωνος Κρατύλος.

Αιτία ελομένου, Θεός αναίτιος, λοιπόν. Γι αυτό που έρχεται, ο "Θεός" δεν φταίει.

Αγγέλα Χρυσουλάκη


Απο το φιλικό ιστολόγιο

http://ofis780.blogspot.com/2010/11/blog-post_19.html