ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ !

30 Οκτωβρίου 2009

Βεβαίωσις "κοινωνικών φρονημάτων"..του 1951


Απο την καταπληκτική σελίδα: http://www.mokro.gr/history_old_papers.htm
Ευχαριστώ θερμά τον κύριο Τσιανάκα για την ευγενή του παραχώρηση !
Σημείωση δική μου:
..Υπηρέτησε εις τας τάξεις του Εθνικού Στρατού...-λέει-
...δεν ανεμείχθη εις καμμίαν αντεθνικήν οργάνωσιν..
...τυγχάνει εθνικόφρων ...
και οτι η παρούσα χορηγείται δια πάσαν Νόμιμον χρήσιν...

Μήπως σήμερα ειναι προσόντα τα ακριβώς αντίθετα; Λέω ρε παιδιά, εδώ σ' αυτή τη Χώρα ζώ κι εγώ...
Μήπως , επαναλαμβάνω, ειναι και προσόν και  " μαγκιά" το να μην υπηρετήσει κάποιος στον Εθνικό Στρατό  , το να ειναι  αναμεμειγμένος σε "αντεθνικές καταστάσεις..." και το να μη φρονεί Εθνικά ; (ως μη εθνικόφρων)....
Μη μου πείτε οτι ...καταργήθηκε και ο ορος "Εθνικός-ή" απο διάφορα Υπουργεία, δεν θα σας πιστέψω...και βέβαια θα αστειεύεστε , αν διατείνεστε οτι υπάρχουν υπουργοί, βουλευτές, καλλιτέχνες με"πατριωτικά" ενδιαφέροντα και δημοσιογράφοι, που δεν εχουν υπηρετήσει εις τον Εθνικόν Στρατόν....Ετσι δεν ειναι;
Και βέβαια ποτέ, τα τελευταία χρόνια, δεν εξεδόθη καμμία βεβαίωσις και κανένα πιστοποιητικόν ιδεολογικής συγγενείας απο καμμία κλαδική κανενός κόμματος δια πάσαν νόμιμον ή μή χρήσιν.....
Ε; δεν ακουσα !
Μήπως, τελικά, για να πάει καλά αυτός ο τόπος, χρειάζεται, οι κυβερνήτες του και οι λοιποι παρατρεχάμενοι να μας προσκομίσουν "Πιστοποιητικόν Εθνικοφροσύνης:"...... Λέω!.....
Ι.Β.Ν.

29 Οκτωβρίου 2009

28 Οκτωβρίου 2009

28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940...ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΓΗ...

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ...
ΖΗΤΩ Η ΠΑΤΡΙΣ...
ΖΗΤΩ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ...
Απο το Αρχείο του Υπουργείου (Εθνικής ;) Αμύνης

24 Οκτωβρίου 2009

Ο ρομαντικός καβαλάρης .......Ι.Ντινόπουλος


...Ειχε αρχίσει να σουρουπώνει, οταν ο ξένος  μπήκε καβάλα στο αλογό του σ΄ενα κεφαλοχώρι της περιοχής μου.
Εδεσε το αλογό του σε ενα δέντρο δίπλα στο δρόμο , κατέβασε μια δερμάτινη τσάντα σαν την ταχυδρομική και κοίταξε τα δυό πρώτα σπίτια που ορθώνονταν μπροστά του, δεξιά και αριστερά απο το δρόμο...
Στο λίγο φως του λυκόφωτος που ειχε απομείνει πρόσεξε οτι το ενα ειχε πολλά λουλούδια στο μπαλκόνι του και αρα σκέφτηκε οτι οι ανθρωποί του θα ειναι περισσότερο ευγενείς...
Ανέβηκε τα σκαλιά του , λοιπόν, και χτύπησε το μπρούτζινο ρόπτρο δυό-τρεις φορές...Τόκ, τόκ, τόκ...
....Η πότρα ανοιξε και μπροστά του εμφανίστηκε μια νέα και πανέμορφη γυναίκα...
Για λίγα δευτερόλεπτα δεν μίλησε κανείς...Ισως και ο νέος να αρεσε τόσο πολύ στην ωραία γυναίκα , οσο αρεσε και αυτή σε αυτόν...
Τη σιωπή εσπασε αυτός, που κοιτώντας την στα μάτια της ειπε:
- Αν ειστε μόνη, οι αρχές μου μου επιβάλλουν να φύγω..Αν ομως μένει κι αλλος στο σπίτι σας, τότε θα σας παρακαλούσα να με φιλοξενήσετε....Ειμαι ξένος, ψυχολόγος ερευνητής και ...
-Περάστε, του ειπε η νέα και ομορφη γυναίκα, δεν μένω μόνη μου, τα υπόλοιπα μου τα λέτε μέσα..
Μπήκε διστακτικός και κοιτούσε να δεί και κάποιον αλλον...
-Μένω με τον σύζυγό μου, του απήντησε εκείνη βλέποντας την αμηχανία του, ο οποίος ηταν κουρασμένος και εχει ξαπλώσει...
Η εγκληματικότητα  ηταν αγνωστη τότε και ο κόσμος ανοιγε πολύ ευκολα τα σπίτια του...
Ενώ σήμερα που γίναμε πολιτισμένοι ..τα πράγματα εχουν αλλάξει πολύ... 
..Σε λίγο ειχε εξοικειωθεί κάπως ο ξένος και μιλούσε με την κυρία...
.. η οποία ομως πάνω στα ελάχιστα και διαφανή ρούχα που φορούσε, εβαλε μια ρόμπα την οποία ή ξέχασε ή δε θέλησε να κουμπώσει...Καλλίτερα να μην τη φορούσε καθόλου...γιατί ουτε τα καλλίγραμμα πόδια της , ουτε το καταπληκτικό σε αναλογία και στητό της στήθος  εκρυψε..Απεναντίας !
Χωρίς να την αδικώ, νομίζω οτι προκαλούσε τον ξένο και απολάμβανε τη λαγνεία με την οποία την κοιτούσε...
Στο μεταξύ τον ειχε ρωτήσει να του ετοιμάσει φαγητό και χωρίς να παρεξηγήσω και αυτόν , ναι θα της ελεγε , εστω και αν ειχε φάει πρίν απο λίγο...οπως και της ειπε...
Το να σε περιποιείται μια νέα και ομορφη γυναίκα ειναι απόλαυση μοναδική !
(Θα 'λεγα οτι και το αντίθετο-το να περιποιείται δηλαδή ενας αντρας μια νέα και ομορφη γυναίκα) ειναι ακόμη πιο ομορφο !)
Η κυρία αρχισε να πηγαινοέρχεται στην κουζίνα , στρώνοντας το τραπέζι του ξένου, με τη ρόμπα πάντα ανοιχτή...
Κανα δυο φορές ,μάλιστα , αφήνοντας πράγματα πάνω στο τραπέζι ακούμπησε το στήθος της-εντελώς τυχαία ! -στον ωμο του ξένου και τον εκανε να ανατριχιάσει...
Αφού του εστρωσε το τραπέζι, κάθησε δίπλα του ακουμπώντας τα πόδια της στην καρέκλα του και αρχισε να τον ρωτάει διάφορα πράγματα για την επιστήμη του , για την ερευνα που κάνει κλπ, χωρίς να κουμπώσει ...την ευλογημένη τη ρόμπα...
Μάλιστα οπως ειχε καθήσει δίπλα του, εκεινο που φορούσε σα γιαλιστερό μισοφόρι ειχε ανεβει τόσο ψηλά , που του ανθρώπου δεν του πήγαινε μπουκιά κάτω...
Το αρωμά της τον μέθυσε πολύ πιο πολύ απο το λίγο κρασί που ηπιε....
...απλωσε το χέρι του και... ο,τι βρέξει ας κατεβάσει σκέφτηκε...και κατά τον αείμνηστο Παπαγιαννόπουλο τη "χούφτωσε" για τα καλά...
Τράβηξε το χέρι του μόνον οταν η κυρία εβγαλε μια δυνατή κραυγή (στριγγλιά)...
Ο ξένος μαζεύτηκε και περίμενε τον ...κεραυνό που θα ακολουθούσε...
Πετάχτηκε  πάνω ο σύζυγός της που κοιμότανε, αυτή εκλεισε τη ρόμπα μέχρι επάνω ως σεμνή κυρία (!!!!)
και...
-Τι συμβαίνει ρε γυναίκα; μου εκοψες το αιμα με τη φωνή σου, ποιός ειναι ο κύριος;
...Ενα -ενα,  αντρα μου, του ειπε εκείνη, να συνέλθω γιατί φοβήθηκα τόσο πολύ !
Ο κύριος ειναι επιστήμονας και ειναι φιλοξενούμενός μας, αλλά βάζοντάς του ψάρι να φάει πνίγηκε με ενα κοκκαλάκι και τρόμαξα τόσο πολύ.... Σου ζητώ συγγνώμη που σε αναστάτωσα ...
Οι δυό αντρες συστηθήκανε (αφού του ξένου ηρθε η καρδιά  στη θέση της) και καθήσανε μέχρι αργά συζητώντας εγκάρδια...
Εκεί ο ξένος του ειπε πως αντικείμενό του ειναι η  ψυχολογία και οτι κάνει μια ερευνα, κάτι σα "χαρτογράφηση της ψυχής των γυναικών" ας πούμε , καταγράφοντας τις διακυμάνσεις της συμπεριφοράς τους...και εκανε τον οικοδεσπότη να γελάσει...
-Εδώ αγαπητέ ,του ειπε, ειναι αδύνατον να "χαρτογραφήσουμε" ο καθένας την ψυχή της γυναίκας του και εσυ νομίζεις οτι μπορείς να το κάνεις για πολλές γυναίκες;  που πάς ρε φίλε, που πάς ; δεν μου μοιάζεις για αφελής !...
Η κυρία αφου εστρωσε  το κρεβάτι του ξένου , παρακολούθησε για λίγο τη συζήτησή τους και ...απεσύρθη διακριτικά....
Φώτισε ο Θεός την ημέρα, που λένε και στο χωριό μου, και ο ξένος , που αμφιβάλλω αν εκλεισε μάτι ολη τη νύχτα, χαιρέτησε , υποκλήθηκε ευγενικά στην κυρία και εφυγε απο το σπίτι που φιλοξενήθηκε...φορτωμένος με σκέψεις...
χωρίς να ξέρει πιο δρόμο να ακολουθήσει...
Πήρε ενα δρόμο στη τύχη που περνούσε απο ποτάμι...
Εκεί ο ξένος ξεπέζεψε απο το αλογό του, κοίταξε για λίγο την κοίτη του ποταμού και αρχισε μια -μια τις σελίδες της μελέτης του να τις πετά στο ποτάμι..
..και ειχε πολλές σελίδες, πάρα πολλές...πολύ καιρό τώρα εκανε την ερυνά του... η χθεσινή θα ηταν η τελευταία του καταγραφή...
Ομως αυτή η γυναίκα αλλαξε ψυχολογία τρείς τέσσερις φορές μέσα σε λίγα λεπτά ! Και ηταν και τόσο ομορφη,  να ειναι πάντα καλά.... !
Τον προκάλεσε απροκάλυπτα, απήλαυσε τη λαγνεία του, τον κάρφωσε -οταν η ιδια τον οδήγησε σε αποκλίνουσα συμπεριφορά - τον κάλυψε με πολύ ψύχραιμο και αριστουργηματικό τρόπο και του ξανάκλεισε το μάτι με νόημα λίγο πριν πάει για υπνο , "σκαζοντάς" του και ενα γλυκύτατο χαμόγελο !
Πόσο δίκιο, λοιπόν, ειχε ο αντρας της οταν του ελεγε, χωρίς να ξέρει τι ειχε προηγηθεί:
-Που πάς ρε φίλε, που πάς;...

Σημείωση: 
Τυχαίο περιστατικό ως "συγγενής παράστασις" μου ανέσυρε στη μνήμη αυτο το παραμύθι απο τα παιδικά μου χρόνια...
Αν κάποιοι απο σας, κύριοι, συναντήσατε ασύμμετρες διακυμάνσεις στη συμπεριφορά γυναικών, θα ειναι τελείως συμπτωματικό....
Και εσείς κυρίες μου, μη με "πυροβολείτε" ενα παραμύθι εγραψα, ενα παραμύθι...
Ι.Ντινόπουλος


15 Οκτωβρίου 2009

Ο καθένας απ' ο,τι εχει δίνει.......Ι. Ντινόπουλος

Μεγαλώσανε στην ίδια γειτονιά και είναι φίλοι από τότε..
Mαζί στα σχολεία τους, στα παιχνίδια τους, σε πολλές κοινωνικές εμφανίσεις ως ενήλικες, αφού είναι επώνυμοι στην ίδια πόλη !
Ακόμη και στο στρατό συναντηθήκανε για λίγο- σε κάποια μονάδα- ως έφεδροι αξιωματικοί...
Διευθύνουν και οι δυο τις επιχειρήσεις που κληρονομήσανε και είναι επιτυχημένοι επιχειρηματίες με αντικείμενα διαχρονικής αξίας.
Ο ένας έχει επιχείρηση εμπορία ξυλείας. Ένας ατέλειωτος αριθμός εφαρμογών στην καθημερινή μας ζωή. Και ο άλλος εμπορία δερμάτων. Ποιος δε φοράει παπούτσια δερμάτινα, ποιος δε φοράει ζώνη, ποια γυναίκα δεν κρατά στα χέρια της τσάντα δερμάτινη. Νομίζω ότι και οι από πεποίθηση "οικολόγες" θα φορέσουν κάποια στιγμή γόβα και θα κρατήσουν τσάντα δερμάτινη. Δε φαντάζομαι- βρε αδερφέ -να πάνε στο γάμο τους φορώντας ελβιέλες !
Τέλος πάντων, οι όμορφοι και πετυχημένοι νέοι της ιστορίας μας παντρευτήκανε (νυμφευτήκανε είναι το σωστό) δύο πολύ όμορφες νεαρές , που χιλιάδες άλλες γυναίκες θα θέλανε να βρισκόντουσαν στη θέση τους . Είχανε τα πάντα. Ναι τα πάντα...ακόμη και στα "Παρίσια" πηγαίνανε για ψώνια...
Σ' αυτή την περίπτωση, όταν δηλαδή η γυναίκα έχει τα πάντα ή όταν ο σύζυγός της προσπαθεί να της προσφέρει όσα περισσότερα μπορεί, η γυναίκα έχει δυο μόνον -τόσο απλές- υποχρεώσεις:
Η πρώτη είναι να του "κάθεται" περισσότερο και η άλλη είναι να του "αντιμιλάει" λιγότερο...(Και στις δυο περιπτώσεις ...το κέρδος είναι πολλαπλάσια  δικό της)
Η συνταγή δεν είναι δική μου, την άκουσα από μια γιαγιά αρκετά χρόνια πριν και τη βρίσκω σοφή  και άρα διαχρονική..
Απορώ με τους διαπρεπείς ειδικούς, ψυχολόγους, κοινωνιολόγους, οικογενειακούς συμβούλους και λοιπούς παρατρεχάμενους του είδους. Δεν το έχουν καταλάβει; Δεν μπορεί ! Ίσως εσκεμμένα να βάζουν αέρα στα μυαλά της γυναίκας, η οποία κάποιες φορές γίνεται η προσωποποίηση της άρνησης και της αντίρρησης, για να  προσβάλλουν το κύτταρο της κοινωνικής συνοχής που λέγεται οικογένεια.....Λέω ίσως....(Δεν είναι ανάγκη να το υιοθετήσετε !!!)
Τέλος πάντων παρασύρθηκα και πλατίασα λίγο , συγγνώμη...
Οι γυναίκες τους , είπαμε, είναι πανέμορφες, τουλάχιστον εξωτερικά...Γιατί η μία έχει το διάολο μέσα της- κατά το κοινώς λεγόμενον- Της φταίνε τα πάντα και όλοι... "Τρώγεται" ακόμη και με τα ρούχα της, εκείνα τα πανάκριβα που έφερε από τους Παρισίους...Και κυρίως ζηλεύει θανάσιμα τη γυναίκα του φίλου του άνδρα της , τη Φωτεινή , ας πούμε ότι τη λένε έτσι, γιατί χαμογελάει και γεμίζει ο τόπος φως...
Την άλλη τη "στριμμένη" και ζηλιάρα θα την ονομάσουμε Φαβιόλα ή όπως αλλιώς θέλετε αλλά με την ...ίδια κατάληξη...
Η Φαβιόλα , λοιπόν, ζηλεύει τη Φωτεινή και κάθε φορά προσπαθεί να την μειώσει, να την ξεφτιλίσει...
και αυτή της χαμογελάει όλο γλυκύτητα από το περίσσευμα της ψυχούλας της...
Μια μέρα, αγαπητοί μου, η Φαβιόλα έστειλε την υπηρέτριά της στο χασάπη τους και της είπε να του ζητήσει όλα τα κέρατα από τα τραγιά που έσφαξε εκείνη τη βδομάδα..
Πήγε λοιπόν η Φρόσω...και..
-Τι τα θέλει , ρε Φροσύνη,  τα κέρατα η αφεντικίνα σου;
-Δεν ξέρω κύριε, μου είπε να μου γεμίσετε το καλάθι...
Αγκομαχώντας η μικρόσωμη υπηρέτρια πήγε  τα κέρατα στη Φαβιόλα....
-Πάρτα, της είπε εκείνη και τράβα τα απέναντι στη Φωτεινή...και πες της "χαιρετίσματα" από την αφεντικίνα μου....
Τι να κάνει η Φρόσω, το ΄βλεπε το παράξενο, αλλά γεννήθηκε φτωχούλα με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
Τα φορτώνεται και πάλι τα κέρατα , εδώ ταιριάζει αυτό που λένε " γαμ.... το κέρατό μου" και τα πάει απέναντι στη Φωτεινή...
-Τι κουβαλάς Φροσούλα μου, της είπε όλο γλυκύτητα εκείνη, μόλις την είδε φορτωμένη...Κάτσε να σε φιλέψω κάτι , σου έχω και ένα φακελάκι-μη με παρεξηγήσεις- να το στείλεις στη Μανούλα σου....
Βούρκωσε η Φροσούλα και με χείλη που τρέμανε της είπε: Κυρία μου, κυρία Φωτεινή εσάς ήθελα να έχω κυρία....κοιτάξτε τι μου έδωσε να σας φέρω....και την πήρανε τα κλάματα...
-Μην στενοχωριέσαι κούκλα μου, της είπε η Φωτεινή και πήρε το καλάθι με τα κέρατα...
Πήγε στο πίσω μέρος του σπιτιού, το άδειασε στον κάδο απορριμμάτων, έπλυνε το καλάθι και το γέμισε με τριαντάφυλλα απ' τον κήπο της, από κείνα που μοσχοβολάνε...σαν την καρδούλα της...
Ανέβηκε στο σπίτι και έδωσε το καλάθι με τα τριαντάφυλλα στη Φροσούλα, λέγοντάς της τα εξής:
- Πολλούς χαιρετισμούς θα πείς στη φίλη μου τη Φαβιόλα, την ευχαριστώ πολύ για το δώρο της, ας δεχτεί και αυτή το δικό μου...και πες της Φροσούλα μου, ότι ο καθένας απ' ό,τι έχει δίνει, απ' ό,τι έχει, τ' ακούς ; ....

Πηγή:
Παιδικές μου μνήμες , απο τα παραμύθια της Μητέρας μου
Ι.Ντινόπουλος

11 Οκτωβρίου 2009

Ο λαγός, ο φτωχός και ο βάτραχος...

 Γράφει ο Ιωάννης Ντινόπουλος
Κάποτε -που λέτε- αποφάσισε ο λαγός ( Lepus Europaeus) να πάει να πνιγεί ! Αιτία για το διάβημά του αυτό ηταν το οτι εχει πολλούς εχθρούς που τον επιβουλεύονται και ο διαρκής φόβος που του προκαλούσε αυτή η κατάσταση. Πράγματι ο λαγός εχει πολλούς εχθρούς, ολα τα σαρκοφάγα:  λύκους, τσακάλια, αλεπούδες, αγριόγατες, νυφίτσες (εχθρούς εδάφους) και ολα τα αρπακτικά: ορνεα, αετούς, γεράκια (εχθρούς αέρος) .Κάπου διάβαζα οτι το γεράκι, στη βυθισή του να συλλάβει το λαγό , αναπτύσσει ταχύτητα που φτάνει τα 170 Kh την ωρα ! Και φυσικά και τον ανθρωπο που τον κυνηγάει για το νοστιμότατο "στφάδο" του ! ! Δικαιολογημένα λοιπόν θεωρείται το πιο φοβισμένο ζώο.
Οταν ομως εφτασε στο ποτάμι , για να πραγματοποιήσει την απόφασή του, τρία τέσσερα βατραχάκια που λιαζόντουσαν στα ποταμολίθια της οχθης του ποταμού, μπλούμ, μπλούμ πέσανε στη λιμνούλα και χαθήκανε με το μακροβούτι τους κάτω απο τις ρίζες ενός πλατάνου...
Αναθάρρεψε τότε ο λαγός, γιατί ειδε οτι και ο ιδιος προκαλεί φόβο σε κάποιους αλλους, και δεν πραγματοποίησε την απόφασή του...
Επέστρεψε-που λέτε- στην περιοχή του και αρχισε να οργανώνει τις αμυνές του...
Πρώτη του αμυνα , λοιπόν, ειναι το τρέξιμό του. Ο λαγός τρέχει πολύ και απο την ιδιότητά του αυτή βκήκε η φράση "εγινε λαγός.." 
Καί δεν τρέχει απλά πολύ, τρέχει στην ανηφόρα γιατί τον διευκολύνουν τα πίσω πόδια του που ειναι πιό μακριά απο τα μπροστινά. Ετσι λοιπόν τον κυνηγούν τα κυνηγόσκυλα αλλά δεν τον πιάνουν. Απ' εδώ βγήκε η φράση "περνάει η σκύλα το λαγό" που δηλώνει το αφύσικο, το ανέφικτο , το μη πραγματοποιήσιμο...
Δεύτερη αμυνά του ειναι ο πολλαπλασιασμός του, που σημαίνει οτι, οσοι απο το ειδος μας κι αν γίνουμε βορά στους εχθρούς μας, το ειδος μας δεν θα χαθεί...
(Αν το αντίθετό του εχει κάποια σχέση με το δημογραφικό των Ελλήνων θα ειναι καθαρά συμπτωματικό !)
Μόνο που εδω ο λαγός ειναι προικισμένος με μια ιδιαιτερότητα μοναδική ! Η μήτρα του θηλυκού ειναι δισχιδής με αποτέλεσμα να διακρατεί δυο γέννες ταυτόχρονα. Δηλαδή πριν απο τον τοκετό γονιμοποιείται ξανά και συλλαμβάνει , ενώ ειναι ηδη εγκυος. Το φαινόμενο αυτό δεν παρατηρείται σε κανένα αλλο θηλαστικό και ονομάζεται επικύηση..
Η ταχύτητα και  η αρμονία πολλαπλασιασμού του λαγού και του "ξαδερφού" του κουνελιού απασχόλησε το Fibonacci ( κάπου στο 1200 μ.Χ.) που εφτειαξε τη γνωστή κλίμακα Fibonacci που αγγίζει την αρμονία του χρυσού αριθμού Φ (1.618 ή τετετραγωνική ρίζα του 5 συν ενα δια δύο)
 δηλαδή ,πιο απλά ,ο κάθε αριθμός προκύπτει απο το αθροισμα των δύο προηγούμενών του, 1+1 =2 2+1=3 3+2=5 5+3=8 8+5=13  13+8=21...και ουτω καθ' εξής
(Μπορείτε να δείτε λεπτομέρεις εδώ_)
Μόλις γεννηθούν τα μικρά τα σκορπίζει δεξιά- αριστερά κάνοντας ετσι διασπορά κινδύνου και απ' εδώ βγήκε η φράση: " γίναμε σαν του λαγού τα παιδιά"..
Και πάμε στην τρίτη του αμυνα που ειναι η ιδιότητα του "κατεπτηχέναι", να ζαρώνει δηλαδή να μαζεύεται,  κάνοντας τον ογκο του πιο μικρό και αρα λιγότερο ορατό απο τα γερακίσια μάτια...και τους λοιπούς του εχθρούς.
Απ΄εδώ και πέρα θα παρακολoυθείστε το συλλογισμό μου, τι σχέση δηλαδή μπορεί να εχει ο λαγός με το φτωχό !
Ο λαγός λέγεται και πτώξ απο το κατεπτηχέναι..Πτώσει=εαυτόν κατακρύπτει, φοβείται
 (Λεξικόν Ησυχίου του Αλεξανδρινού, σελ.208)
Πτωχός (ιδια ρίζα) ειναι ο επαίτης (ειδατε αλήθεια καναν επαίτη να ζητιανεύει καμαρωτός;) παρά του πτώσσειν, ο εστι ταπεινούσθαι. Σημαίνει και το επαιτείν. "Αλλά πτώσσων κατά δήμον.." Απο της αυτής δε εννοίας επιθετικώς ο λαγωός πτώξ δειλόν γάρ το γένος και δια τούτο ταπεινούμενον.
(Ομηρικόν Λεξικόν, Απολλώνιοι σοφιστές σελ.137)
Πτώκας λαγωούς. Πτώξ=λαγωός. Πτώσσοντες=δειλιώντες. Πτωχός=επαίτης παρά το πτώσσειν, ο εστι ταπεινούσθαι.
(Φωτίου του Πατριάρχου σελ. 471)
 Το δε πτώξ λαγωός συνήθως επιθετον κατ' εξαίρετον, ωστε ότε τις ειπει μόνον το πτώξ, λείπει τότε το κύριον ο λαγωός.
(Ευσταθίου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης σελ.243)
Επανέρχομαι στο συλλογισμό μου: Ειδατε κάποιον φτωχό να περπατάει καμαρωτός κρατώντας με τους αντίχειρες τις τιράντες του στο υψος της κλείδας; Οχι βέβαια ! Μόνο οι πλούσιοι και ιδιως  οι νεόπλπουτοι περπατάνε ετσι...Γιατί ο φτωχός με τόσα μέτωπα που εχει να αντιμετωπίσει (τα πιο πολλά προβήματα επιλύονται με χρήματα-τα οποία δεν εχει-) περπατάει ως πτωξ, ζαρωμένος, πτυχωμένος, δειλός, ταπεινός,  σκυφτός!!!!....
Οι φόβοι του "πτώκα λαγωού", λοιπόν , δεν διαφέρουν και πολύ απο τους φόβους του"πτώκα ανθρώπου"...
...εκ του κατεπτηχέναι. Και οι δυό αμύνονται "διπλωμένοι" μειώνοντας τον ογκο τους, καθιστώντας τον ετσι μικρότερο στόχο στα βέλη των επιβουλέων τους...Για αυτό και οι φτωχοί ειναι ασημοι (οχι ασήμαντοι) γιατί ως "διπλωμένοι" εχουν μικρότερη κοινωνική επιφάνεια και περισσότερη ταπεινότητα, χωρίς φρου-φρου και αρώματα...


Σημείωση:
Το κουβαρντιλίκι χαραχτηρίζει κατά κύριο λόγο τους φτωχούς, για τους οποίους σημαίνει προσωρινή αναδίπλωση στην προσπάθειά τους να φανούν κοινωνικά ισοι (τρομάρα τους) με τους κατέχοντες....
Ι.Β.Ντινόπουλος

Η ανάρτησή μου αυτή αναδημοσιεύτηκε απο:
http://diolkos.blogspot.com/2011/06/blog-post_1410.html

και απο το:
http://artozinos.blogspot.gr/2009/10/blog-post_14.html

8 Οκτωβρίου 2009

Κλήσις εν ονόματι του νόμου του 1962....


 Κλήσις εν ονόματι του νόμου του 1962 απο το προσωπικό μου αρχείο.


...Επι αγροτικώ αδικήματι, ού έλαβε γνώσιν...

.."Εν περιπτώσει μη εμφανίσεώς του θέλουσιν ενεργηθή κατ' αυτού αι κατά των λιπομαρτύρων προβλεπόμεναι κυρώσεις..."


Σχόλια δικά μου:
Οι σχεδόν αγράμματοι αγρότες-κτηνοτρόφοι  καταλαβαίνανε τη γλώσσα αυτή τη δεκαετία του '60..

Σήμερα οι νέοι μας , με πολλά σχολεία, φροντιστήρια, διατριβές κλπ. , τι λέτε; την καταλαβαίνουν; ! !

(Το εγγραφο αυτό δημοσιεύεται και απο τη σελίδα  Antroni.gr του φίλου και συμμαθητού μου Κώστα Παπαντωνόπουλου)

Ι.Ντινόπουλος

5 Οκτωβρίου 2009

Γεωργίου Παπανδρέου (του Γέρου της Δημοκρατίας) ...Εμπιστευτικόν ! ! !

Κόντρα στην επιλεκτική μνήμη και την επιλεκτική λήθη !
Τά θυμόμαστε ολα ή τα ξεχνάμε ολα !
Επι ισοις οροις...



Τι σχόλια να κάνω εγώ στό "Γέρο της Δημοκρατίας" ! ! !
Αυτός για να τα λέει αυτά , κάτι - πολύ περισσότερο - θα γνώριζε !

 Ι.Β.Ν.