ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ !

17 Απριλίου 2013

Να πάρουν μπουρλότο οι αμβωνες ! ! !


Ήγγικεν η ώρα.. Ο παπάς να ξαναγίνει μπροστάρης…φανάρι στο πληττόμενο ποίμνιο του από την εισβολή- κατοχή ξένων σκοτεινών δυνάμεων , κυρίως οικονομικών εγκληματιών, οι οποίοι αδίστακτα εν μια νυκτί μετέβαλαν την Ελλάδα σε απέραντο τόπο γενικής απελπισίας.

Ήλθε η ώρα ο άμβωνας να ξαναπάρει φωτιά και τη σημασία που είχε προ της επιδρομής της αποχαυνωτικής βρωμιάρας τηλοψίας.

Ο θρυλικός ΄Ελλην παπάς ,αν και γνωρίζει τα πάντα, σιωπά, σήμερα στα διαδραματιζόμενα, περιοριζόμενος, για την απάλυνση των πολλαπλών δεινών που επέλασαν, ξάφνου, από εγχωρίους και εξ Εσπερίας ληστοσυμμορίτες…στον ρόλο του απλού σιτιστή των πεινασμένων…

Είναι κι αυτό βέβαια , η φιλανθρωπία ,μέσα στην αποστολή του, αλλά ΟΥΚ ΕΠ ΑΡΤΩ μόνον.. Τα συσσίτια είναι το αποτέλεσμα των αρπακτικών εισβολέων … Και τις ασχήμιες αυτές καλείται η Εκκλησία να πληρώσει από το βαλάντιόν της! Και δεν οργίζεται!.Θαρρεί πως εκτελεί το αποστολικόν της καθήκον..Κατά Χριστόν! Αμ δεν είναι έτσι και το γνωρίζετε, αδελφοί λίαν καλώς και καλύτερον εμού, του απομακρυσμένου μέσα στα ρουμάνια και τις σπηλιές!
Είναι η ώρα της εξέγερσής σου Έλληνα παπά. Ο λόγος σου ας πάψει πια να είναι παρηγορητικός. Να γίνει πύρινος, καταγγελτικός και σκληρός για να αφυπνίσει κοιμώμενες κι αποχαυνωμένες συνειδήσεις. Είμαι ο ελάχιστος που θα σου υποδείξω τι θα πεις. Εσύ ξέρεις ..Βιώνεις τους ενορίτες σου. Ύψωσε την ..αγιαστούρα σου και δώσε με τη λαλιά σου ζωντάνια στον άμβωνά σου.. Είσαι κατ΄επιταγήν των Ουρανών μπροστάρης. Κάνε ξανά το ράσο σου να ανεμίζει κι ο λόγος σου να τρομοκρατεί τις κατσαπλιάδικες φάρες και τα συνάφια τους! Ξεκίνα τώρα και μη σκιάζεσαι από τον οικείον Δεσπότη σου ..του οποίου η αφόρητη σύνεση και η συμπόρευση του με την εκάστοτε κοσμική εξουσία.. την οποία και ενόχως θυμιατίζει.. προκαλεί συχνάκις εμετικές καταστάσεις! Παράτα τον και σήκωσε το μπαϊράκι της ψυχής σου! Αυτή ξέρει που θα σε οδηγήσει! Τα υπόλοιπα είναι φαιδρώς δημοσιουπαλληλικά .. ενώ εσύ είσαι σταλμένος από τα αψηλά των Ουρανών! Ή το ξέχασες σάμπως;
“Ομπρός αδέλφια και δεν βολεί μοναχός του ν’ ανέβει ήλιος, ομπρός αδέλφια και μας έζωσε με τη φωτιά του…» και να που η φωτιά του γίνηκε φωτιά της λευτεριάς, φωτιά της ζωής και της αιωνιότητας…προστάζει ο Άγγελος Σικελιανός!
Να κι ένα άλλο:
“Να τι σπαθί χρειαζόμαστε. Το σπαθί του λόγου του Θεού, το οποίο φοβούνται όλοι οι δαίμονες αλλά και ο ίδιος ο διάβολος· διότι με το λόγο του Θεού φυγαδεύονται και νικούνται. Αν πάρουμε στα χέρια μας το φοβερό αυτό όπλο, το όπλο του λόγου του Θεού, τότε δεν έχουμε να φοβηθούμε κανέναν εχθρό. Διότι όλοι τους έχουν ήδη νικηθεί από παλαιά από το σταυρό του Χριστού. Συντρίφτηκε η κεφαλή του αρχαίου όφεως, του διαβόλου, κάτω από το υποπόδιο του παντοδύναμου σταυρού του Χριστού,” (Αγ. Λουκά, Αρχιεπ. Κριμαίας, «Λόγοι και ομιλίες», τ. Α΄, εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη, σ. 165-171) Θησαυρός Γνώσεων και Ευσεβείας

Άναψε, κάνε , παπά μου, τον Άμβωνά σου ξανά ΠΥΡ και ΦΩΣ!”

ΜΟΝΑΧΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ( Σκήτη Αγ. Στεφάνου) 

16 Απριλίου 2013

Το κυνήγι των χαμένων θησαυρών !

 
...Και οι κυνηγοί των θησαυρών..
     
 

Λίρα παλαιάς κοπής
 
Λένε πως ο Γερμανός διοικητής Βορείου Ελλάδος την περίοδο της Κατοχής συνταγματάρχης Μέρτεν επέστρεψε μετά το τέλος του πολέμου ως τουρίστας. Πέρασε μερικές εβδομάδες σκάβοντας σε διάφορα σημεία της Μακεδονίας. Υστερα έφυγε για τη χώρα του κατά μερικές χιλιάδες λίρες πλουσιότερος. Ο συνταγματάρχης Μέρτεν είχε τους σωστούς χάρτες. Αυτό πιστεύουν και οι σύγχρονοι χρυσοθήρες οι οποίοι αναζήτησαν με τα πιο σύγχρονα μηχανήματα την τύχη τους στον Αλμυρό .  
  Ανιχνευτής μετάλλων
 Η Ελλάδα είναι ο παράδεισος των χαμένων θησαυρών.
Παραμένουν θαμμένοι από την Aρχαιότητα (κτερίσματα μεγάλης αρχαιολογικής αξίας), από την Τουρκοκρατία (χρυσά νομίσματα και πολύτιμα πετράδια) και από τη γερμανική κατοχή και τον Eλληνικό εμφύλιο (χρυσός και λίρες). Φήμες και θρύλοι για χαμένους θησαυρούς τυλιγμένοι με πέπλο μυστηρίου κεντρίζουν τη φαντασία των «κυνηγών». Ελληνες και ξένοι Ιντιάνα Τζόουνς εφοδιασμένοι με ανιχνευτές πολύτιμων μετάλλων, φτυάρια, κασμάδες, χάρτες, εκρηκτικά και όπλα εξορμούν κάθε βράδυ για το κυνήγι του χαμένου θησαυρού, μετατρέποντας πολλές περιοχές της Eλληνικής υπαίθρου σε μέρη πιο πολυσύχναστα και από κεντρικούς δρόμους πόλεων. 
 
 
Το "ονειρο" των κυνηγών- κιούπι ή λαήνι ή στάμνα ή αμφορέας γεμάτο- λίρες !
 Τα αντικείμενα του πόθου.
Οι θησαυροί που συνήθως βρίσκονται στην Ελλάδα αποτελούνται από:
1. Αρχαία κτερίσματα, τα οποία προέρχονται από τη συνήθεια των Aρχαίων Ελλήνων να θάβουν τους νεκρούς με τα προσωπικά τους αντικείμενα.
2. Τουρκικά χρυσά πεντόλιρα. Τα έκρυβαν προτού αποχωρήσουν οι τούρκοι διοικητές των απελευθερωμένων περιοχών της Ελλάδας, με την ελπίδα ότι η Oθωμανική Aυτοκρατορία θα ανακατελάμβανε τα χαμένα εδάφη και αυτοί θα επέστρεφαν να ξαναβρούν τα πλούτη τους.
3. Χρυσές λίρες παλαιάς κοπής της βασίλισσας Βικτωρίας, που έκρυψαν οι αντάρτες ή οι Γερμανοί. Τις λίρες έστελναν ως βοήθεια οι σύμμαχοι Αγγλοι προς τις ανταρτικές ομάδες του ΕΛΑΣ, του ΕΔΕΣ, του Ψαρρού και άλλες οι οποίες δρούσαν στην κατεχόμενη Ελλάδα. Η οικονομική βοήθεια έφθανε αεροπορικώς πάνω από τη χώρα μας και έπεφτε με αλεξίπτωτα μέσα σε ανοξείδωτα βαρελάκια. Οι ρίψεις γίνονταν τη νύχτα, με αποτέλεσμα πολλά «βαρελάκια» να χαθούν ή να πέσουν σε λάθος χέρια. Σημαντική σε όλη αυτή τη διακίνηση χρυσού ήταν και η συμβολή του ΕΛΑΝ, του ναυτικού των ανταρτών. Εκτός από το ενδεχόμενο της αιφνιδιαστικής επίθεσης του εχθρού εναντίον μιας ανταρτικής ομάδας κατά την παραλαβή του χρυσού ή του λάθους, που μπορούσε να αποτελέσει αίτια απώλειας του θησαυρού, υπήρχε πάντα και το προσωπικό κίνητρο οικειοποίησής του. Εκείνη την εποχή οι τράπεζες δεν ήταν το ασφαλέστερο μέρος για φύλαξη, γι' αυτό οι αντάρτες έθαβαν τους θησαυρούς σε μέρη από τα οποία υπήρχε η πιθανότητα να ξαναπεράσουν ή να επιστρέψουν κάποια στιγμή με ασφάλεια. Οι πιο πολλοί από αυτούς όμως δεν επέστρεψαν ποτέ, είτε γιατί εξολοθρεύτηκαν από τους Γερμανούς είτε γιατί μετά τη λήξη του πολέμου και του Εμφυλίου έφυγαν για τις χώρες του ανατολικού μπλοκ χωρίς να μπορέσουν να πάρουν τίποτε μαζί τους. Αυτοί οι άνθρωποι, όταν άρχισαν πριν από λίγα χρόνια να επιστρέφουν, έγιναν η πηγή μιας νέας μυθολογίας σχετικά με τους Ελληνες της Ανατολικής Ευρώπης. Αυτοί ήταν που έφεραν στην Eλληνική «αγορά» ένα μεγάλο μέρος από τους χάρτες οι οποίοι κυκλοφορούν από χέρι σε χέρι και τόνωσαν το ενδιαφέρον του «κυνηγιού». Το 90% περίπου αυτών των χαρτών είναι πλαστοί. Η τιμή ενός καλού χάρτη έχει σχέση με την ηλικία του προμηθευτή του. Οσο πιο ηλικιωμένος είναι αυτός που πουλάει τον χάρτη τόσο υψηλότερη είναι η τιμή του. Είναι η μόνη περίπτωση στην αγορά που η αξία ενός προϊόντος ανεβαίνει ανάλογα με την ηλικία του προμηθευτή του. Η ανώτερη τιμή που μπορεί να φθάσει ένας χάρτης είναι τα 5 εκατ. δραχμές. Το πρώτο, πρακτικό τεστ αξιοπιστίας ενός χάρτη είναι η αντιπαραβολή του με τον επίσημο στρατιωτικό της συγκεκριμένης περιοχής. Οχι πως αυτό εξασφαλίζει τη γνησιότητά του, αλλά είναι το πρώτο βήμα εξακρίβωσής της. Από 'κεί και πέρα υπάρχουν διάφορες άλλες σκέψεις που πρέπει να κάνει ο ενδιαφερόμενος, καθώς πολλές φορές οι αντάρτες κατά τη σχεδίαση του χάρτη χρησιμοποιούσαν διάφορες τεχνικές για να δυσκολευτεί ο «κυνηγός» σε περίπτωση που ο χάρτης έπεφτε σε λάθος χέρια. 
 Οι SOS περιοχές.
Στόχο των κυνηγών θησαυρών αποτελούν οι περιοχές με Aρχαιολογικό ενδιαφέρον, όπως της αρχαίας Πελασγίας, η οποία βρίσκεται ανάμεσα στους Αγίους Θεοδώρους και στον Πτελεό Αλμυρού. Η περιοχή αυτή θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο: υπάρχουν πάνω από 50 τρύπες που έχουν ανοίξει οι «κυνηγοί» οι οποίοι έφθασαν κατά καιρούς. Εκεί βρίσκονται πολλοί αρχαίοι τάφοι, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων έχει συληθεί.
Κύριος στόχος των «κυνηγών» όμως είναι οι περιοχές όπου έδρευαν ή δραστηριοποιούνταν ανταρτικές ομάδες. Τέτοιες είναι: η περιοχή της Αναύρας (Γούρας) Μαγνησίας, έδρα πολλών ανταρτικών ομάδων, της Γλύφας στη Φθιώτιδα, του Πτελεού Μαγνησίας, του Πηλίου και πιο συγκεκριμένα η περιοχή του Μοναστηριού Φλαμουρίου, το Λιτόχωρο, η Ανω και Κάτω Βροντού στον Ολυμπο ­ κάτι σαν το Ελντοράντο για τους Eλληνες κυνηγούς θησαυρών. Επίσης, η παραλία Διστόμου (από εκεί ξεκίνησε η επιχείρηση ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου), το Ναύπλιο, ο Αργοσαρωνικός, η Σαλαμίνα, όπου λέγεται ότι έκρυψαν χρυσό κατά την αποχώρησή τους οι Γερμανοί, η Αγία Τριάδα Φθιώτιδας και ο Παγασητικός κόλπος, όπου έχουν γίνει πολλές έρευνες για την ανεύρεση ενός συμμαχικού αεροπλάνου για το οποίο υπάρχει η φήμη ότι καταρρίφθηκε από γερμανικά αντιαεροπορικά ενώ μετέφερε χρυσό. 
 Τα πιο συνηθισμένα «σημάδια» 
Συνήθως στην περιοχή όπου θεωρητικά μπορεί να βρίσκεται ο θησαυρός υπάρχουν συγκεκριμένα σημάδια, όπως: πηγές νερού, κάποιο μεγάλο δέντρο, ένα μικρό ξωκκλήσι, σπηλιές των οποίων η είσοδος έχει σφραγιστεί, δυο-τρεις μικροί λόφοι. Τέτοια σημεία επέλεγαν οι αντάρτες για να είναι πιο σίγουροι πως όταν θα επέστρεφαν θα αναγνώριζαν πιο εύκολα το μέρος. Αυτή η μέθοδος όμως έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα στους «κυνηγούς», αφού το τοπίο στις περισσότερες περιοχές έχει αλλάξει. Ο μεγάλος πλάτανος μπορεί να έχει καεί, το ξωκκλήσι να έχει γκρεμιστεί και οι λόφοι να έχουν ισοπεδωθεί για να γίνουν αυτοκινητόδρομοι. Ακόμη και το βάθος στο οποίο υποτίθεται ότι έχει κρυφτεί ο θησαυρός μπορεί να έχει αλλάξει. Π.χ., το ένα μέτρο μπορεί να έχει γίνει 50 πόντοι ή 5 μέτρα. Καλό σημάδι για τους κυνηγούς θεωρείται η παρουσία φιδιών στην περιοχή γιατί, σύμφωνα με τη μυθολογία στην οποία πιστεύουν απόλυτα, τα φίδια είναι οι φυσικοί φύλακες του χρυσού. 
 Ο κώδικας του χρυσοθήρα.
1. Ολα ξεκινούν από έναν μύθο, έναν θρύλο, μια φήμη, που πρέπει να ταιριάζει κατ' αρχήν με τη γεωγραφία του χώρου στον οποίο αναφέρεται.
 2.Αν δεν σκάψεις πολύ, δεν βρίσκεις. Δεν μπορείς να αγνοήσεις καμιά πληροφορία, σκάβεις σε κάθε υπόδειξη του μηχανήματος, του ραβδοσκόπου ή άλλου «ειδικού».
 3.Μόνο ένας τρόπος εξασφαλίζει σχετική σιγουριά στην ανεύρεση του χρυσού: η παρουσία στην ομάδα ανθρώπου που συμμετείχε στην «ταφή» του θησαυρού.
 4.Τα νομίσματα είναι συνήθως θαμμένα σε μικρό βάθος. Γιατί, λόγω των πιθανών συνθηκών μάχης ή των συνθηκών υποχώρησης από μια περιοχή, δεν υπήρχε πολύς χρόνος για επιμελές θάψιμο. Τις περισσότερες φορές μπορούσαν να σκάψουν μόνο τη νύχτα όταν σταματούσε η μάχη και μόνο για λίγες στιγμές. Οχι μόνο για να μην τους δουν οι εχθροί, αλλά και για να μην τους δουν ακόμη και οι «δικοί τους».
 5.Ενθαρρυντικό δείγμα είναι ο εντοπισμός κενού από το μηχάνημα. Κενό μπορεί να σημαίνει τάφος.
 6.Οι έρευνες με μηχάνημα κοντά σε ποτάμι δεν είναι πάντα αξιόπιστες. Το μηχάνημα εντοπίζει τη χρυσή άμμο των ποταμών αλλά και το ίδιο το υπόγειο νερό ως μέταλλο.
 7.Σύμφωνα με την «ανθρωπογεωγραφία» των ίδιων των «κυνηγών», οι περισσότεροι χρυσοθήρες προέρχονται από τον χώρο των γιατρών και των δικηγόρων, γιατί αυτοί μπορούν να παίξουν και τον ρόλο του «επενδυτή», του ανθρώπου που μπορεί να χρηματοδοτήσει μια ερευνητική αποστολή με τον εξοπλισμό της. Πάντα χρειάζεται ένα αρχικό κεφάλαιο για να ξεκινήσει μια οργανωμένη αποστολή.
 8.Πολλές φορές ο θησαυρός μπορεί να είναι παγιδευμένος με εκρηκτικά από τον ίδιο τον άνθρωπο που τον έθαψε. Σ' αυτή την περίπτωση οποιοσδήποτε άλλος φθάσει στον θησαυρό μπορεί να αντιμετωπίσει μια οδυνηρή έκρηξη. Σύμφωνα με τη μυθολογία των «κυνηγών», έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι αρκετές φορές όταν υπάρχει πυρκαϊά σε δάσος το ρεπορτάζ αναφέρει ότι «ακούστηκαν εκρήξεις» κατά τη διάρκειά της.
 9.Σχεδόν πάντα μαζί με τον θαμμένο θησαυρό υπάρχει θαμμένο και στρατιωτικό υλικό (κάποιο πολυβόλο με σφαίρες, κάποιο τυλιγμένο σε μαντίλι πιστόλι με γεμιστήρα), έτσι ώστε αυτός που ξέρει να έχει την υπεροπλία τη στιγμή που ανακαλύπτεται ο θησαυρός και το πλεονέκτημα έναντι των συντρόφων του σε περίπτωση που στραβώσει κάτι τη στιγμή της ανακάλυψης. Η μοιρασιά, όταν φθάσεις στον στόχο, δεν ξέρεις ποτέ τι σου επιφυλάσσει. 
 Τα αξεσουάρ του «κυνηγού» 
Ραβδοσκόποι, άνθρωποι που διαθέτουν το χάρισμα του εντοπισμού πολύτιμων μετάλλων. Ντόπιοι, πρακτικοί ανιχνευτές οι οποίοι με τη βοήθεια μιας ξύλινης διχάλας ή ενός χάλκινου ελάσματος μπορούν να εντοπίσουν πολύτιμα μέταλλα και θησαυρούς. Η ραβδοσκοπία είναι μια από τις αρχαιότερες μεθόδους, ευρύτερα διαδεδομένη τα παλαιότερα χρόνια, αλλά τον τελευταίο καιρό με την είσοδο και τη νομιμοποίηση των σύγχρονων μηχανημάτων έχει περάσει σε τρίτο ρόλο. Ακόμη και μέντιουμ χρησιμοποιούνται από τους χρυσοθήρες για τον εντοπισμό του θησαυρού. Το μέντιουμ μεταφέρεται στον χώρο όπου πιθανόν βρίσκεται ο θησαυρός και προσπαθεί με αυτοσυγκέντρωση ή υπνωτισμό να εντοπίσει το σημείο ­ η έσχατη μέθοδος για τον «άρρωστο» χρυσοθήρα που έχει εξαντλήσει όλες τις άλλες λογικές μεθόδους.
Πιο λογική μέθοδος από το μέντιουμ είναι o εξοπλισμός με σύγχρονα μηχανήματα ανίχνευσης, όπως ο ­ στρατιωτικού τύπου ­ ανιχνευτής Γκάρετ με τις σειρές 1, 2, 3 και 4. Λειτουργεί με χρησιμοποίηση υπερήχων οι οποίοι κατευθύνοονται από το μηχάνημα πάνω στο χώμα, αντανακλώνται από τα μέταλλα του υπεδάφους και επιστρέφουν. Θεωρείται ένα από τα πλέον αξιόπιστα μηχανήματα ανίχνευσης μετάλλων, αλλά και αυτό έχει τις φανερές αδυναμίες του, όπως το γεγονός της μικρής εμβέλειας σε βάθος (70 πόντοι), του μικρού πεδίου σάρωσης του γύρω χώρου (4 μέτρα), η αδυναμία του να ξεχωρίσει χρυσές λίρες από τενεκέ και το ότι επηρεάζεται από την υγρασία του εδάφους. Αλλα μηχανήματα είναι τα λεγόμενα «μαγνητικά». Είναι αμερικανικής προελεύσεως, έχουν τη μορφή τετράγωνου κουτιού με κεραίες ή με οθόνη και καλύπτουν την περιοχή από απόσταση. Είναι τα πιο σύγχρονα και ακριβά και στην πραγματικότητα αυτά με τις μικρότερες δυνατότητες. 
 Οι κακές συναντήσεις.
Οταν συναντηθούν δύο ομάδες «κυνηγών», τρία ενδεχόμενα μπορούν να συμβούν: να αναμετρηθούν με όπλα, να συνεργαστούν για την ανεύρεση του θησαυρού ή να συνεργαστούν και να αλληλοσκοτωθούν στη μοιρασιά. Ακόμη, ίσως γίνει αντιληπτή η ομάδα από έναν άσχετο αλλά πονηρό βοσκό, ο οποίος μπορεί είτε να παρακολουθήσει και να «καρφώσει» στις αρμόδιες Αρχές είτε να περιμένει ώσπου να ανακαλύψει η ομάδα τον θησαυρό και να κάνει ο ίδιος τη μοιραία κίνηση. Γιατί μια νύχτα συνήθως δεν φτάνει για να βγει στο φως όλος ο θησαυρός. Την πρώτη νύχτα κυρίως γίνεται ο εντοπισμός. Στη διάρκεια της ημέρας ο «πονηρός» έχει πάει και έχει «ψειρίσει» όλο το πακέτο.
 
Πηγή:
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=122270
Οι φωτογραφίες ειναι απο το διαδίκτυο
 
 **********************************************
  
Προσοχή ! Σας παραθέττω την Κωδικοποίηση  της Βασικής Αρχαιολογικής Νομοθεσίας με πηγή  το επίσημο site του Υπουργείου Πολιτισμού

http://www.yppo.gr/5/51/anas/arch/paran/kn5351.jsp

ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΝΟΜΟΥ 5351/1932
"Περί κωδικοποιήσεως των διατάξεων του Νόμ. 5351 ώς και των εν ισχύϊ σχετικών διατάξεων των Νομ. ΒΧΜΣΤ', 2447, 491, 4823 και του Ν.Δ. της 12/16 Ιούν. 1926 εις εν ενιαίον κείμενον νόμου, φέρον τον αρίθ. 5351 και τον τίτλον "περί αρχαιοτήτων"  

 (ΦEK 275/A'/24.8.1932)

Άρθρο 46.
 O άνευ προηγουμένης αδείας τού Yπουργείου [τής Παιδείας]   
 (1) καί ειδοποιήσεως τής αρμοδίας Αρχαιολογικής Αρχής ενεργών ανασκαφάς εν ιδίω ή αλλοτρίω κτήματι πρός ανεύρεσιν Αρχαιοτήτων τιμωρείται διά φυλακίσεως 1 μηνός έως 2 ετών καί χρηματικής ποινής 1000-10.000 δραχμών.
O επί τή πράξει ταύτη καταδικασθείς είς φυλάκισιν πλέον τών δύο μηνών εκπίπτει αυτοδικαίως καί πάντων τών εν άρθρ. 21 Π. Nόμου
(2) αναγραφομένων δικαιωμάτων καί πλεονεκτημάτων επι πενταετίαν, εάν μή βραχύτερος χρόνος ορίζεται εν τή αποφάσει, όστις όμως δέν δύναται νά είναι κατώτερος τών έξ μηνών.
Tά ούτω αποκαλυφθέντα δημεύονται διά τής καταδικαστικής αποφάσεως υπέρ τού δημοσίου (άρθρ. 18, Nόμ. 5351).


Άρθρο 47.
Άν η άνευ αδείας τού Δημοσίου ανασκαφή γίνεται υπό τινος εν αλλοτρίω κτήματι, ο ιδιοκτήτης τού κτήματος θεωρείται ώς γενόμενος κάτοχος τού αρχαίου καί διατηρεί τά υπό τού παρόντος Nόμου παρεχόμενα δικαιώματα είς τόν ευρίσκοντα τυχαίως εν ιδίω κτήματι αρχαία 
(3), άν αποδειχθή ότι η ανασκαφή έγινεν εν αγνοία τού ιδιοκτήτου καί ότι δέν ημέλησεν οπωσδήποτε ούτος νά παρεμποδίση καί νά καταγγείλη ταύτην εγκαίρως είς τάς αρχάς (άρθρ. 19, Nόμ. 5351). 

Άρθρο 48.
Eίς οιονδήποτε ιδιώτην ή δημόσιον υπάλληλον υποδεικνύοντα τήν εκτέλεσιν υπό τινος παρανόμων ανασκαφών καί συντελούντα είς τήν σύλληψιν καί τιμωρίαν τούτου, άν μέν κατά τήν ανασκαφήν ταύτην ευρέθησαν αρχαία περιερχόμενα είς τήν κατοχήν τού δημοσίου, δίδεται ώς αμοιβή τό 1/4 μέχρι τού 1/2 τής αξίας τών αρχαιοτήτων κατ' απόφασιν τού Yπουργείου [Παιδείας]
(1) μετά γνώμην τού αρχαιολογικού συμβουλίου αναλόγως πρός τήν σπουδαιότητα τής παρασχεθείσης συνδρομής πρός ανακάλυψιν καί σύλληψιν τών ενόχων.
Eάν τά ευρεθέντα αρχαία παραμένουν είς τήν κατοχήν ιδιώτου, ούτος υποχρεούται είς τήν πληρωμήν τού ημίσεος τής κατά τήν προηγουμένην παράγραφον οριζομένης αμοιβής, τού ετέρου ημίσεος πληρωνομένου υπό τού Δημοσίου, (άρθρ. 20, Nόμ. 5351).
 
 I.B.N

14 Απριλίου 2013

Υπάρχει εγκεφαλικός θάνατος;

 Μια μαρτυρία με ονοματεπώνυμο. 
 «Η επιστήμη λέει ότι πέθανε, αλλά ο Θεός είναι Παντοδύναμος» «Κι εγώ πιστεύω στον Θεό ότι μπορεί να κάνει και το θαύμα του.»
Παρέμβαση (προσωπική μaρτυρία) του κ. Δημητρίου Τσαντήλα, καθηγητού της Χειρουργικής του Α.Π.Θ., στην εκδήλωση για την Ενημέρωση για τις Μεταμοσχεύσεις.
(Απομαγνητοφωνημένο κείμενο. Το αρχείο mp3 βρίσκεται στο τέλος του κειμένου)
(Η εκδήλωση έγινε στο Αρχονταρίκι της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου στις 10/3/2013) 

 Πριν από δεκαπενταετία, εφημερεύων επιμελητής στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο, είχαμε μια κοπέλα 19 χρονών, μετά από ατύχημα και ήταν εγκεφαλικά νεκρή. Την κρατήσαμε ένα μήνα, σαράντα μέρες στον αναπνευστήρα και μετά, λοιπόν, κινητοποιήθηκε η ομάδα των μεταμοσχεύσεων για να πάρουν τα όργανα.
Όπως είπε κι ο κ. Καρακατσάνης πρέπει να υπογράψει αναισθησιολόγος, ένας νευρολόγος και ο θεράπων ιατρός. Οι δύο είχαν κανονίσει τα πάντα, πήραν υπογραφές, ετοιμαστήκαν τα χαρτιά όλα για τη μεταμόσχευση και περιμέναν, όμως, να πάρουν και τη δική μου υπογραφή, του θεράποντος χειρουργού.
Με ειδοποιούν, λοιπόν ,αμέσως και πηγαίνω στο Ιπποκράτειο και μου λένε «έλα, υπόγραψε, για ν’ αρχίσει η μεταμόσχευση». Λοιπόν, βέβαια το σπίτι μου από το Ιπποκράτειο είναι πέντε λεπτά με το αυτοκίνητο, εμένα μου φάνηκε χρόνος ολόκληρος μέχρι να φτάσω στο Ιπποκράτειο και προσευχήθηκα, να δω… λέω «Θεέ μου, φώτισέ με να μη γίνει αυτό που δεν πιστεύω».
Λοιπόν, πράγματι πήγα στο Ιπποκράτειο, εκεί μπήκαμε στο γραφείο μου, μου φέρανε τα χαρτιά οι συνάδελφοι, να υπογράψω κι εγώ και να τελειώνει. Τους λέω, «δώστε μου, ευχαριστώ πολύ, περάστε έξω, φωνάξτε μου τη μητέρα μέσα». Λοιπόν, φωνάζουνε τη μητέρα μέσα και άρχισα να της κάνω μια ενημέρωση. Λέω ότι, η επιστήμη λέει ότι πέθανε. Εγώ ως χειρουργός που πιστεύω, που είμαι Χριστιανός, δεν πιστεύω σ’ αυτά τα πράγματα. Και κάτι άλλο επιπλέον, ότι ο Θεός είναι ικανός. Μπορεί ! Είναι Παντοδύναμος, μπορεί να κάνει και κάποιο θαύμα! Επομένως λέω, αν θέλεις να πεθάνει η κόρη σου, υπόγραψε. Εγώ διαφωνώ ως γιατρός προσωπικά. Εγώ δεν θα υπέγραφα.
Οπότε, ξεσηκώθηκε λοιπόν η μητέρα, όχι γιατρέ, λέει, προς Θεού, λέει, τι λες τώρα, λέει, και μόνο που αυτό μου είπες, λέει, μου φτάνει. Λοιπόν, οπότε, λέω, θα υπογράψεις; Όχι, πώς, τι, λέει, θα υπογράψω; Όταν υπάρχει και μία ελπίδα! Κι εγώ πιστεύω στον Θεό, ότι μπορεί να κάνει και το θαύμα του.
Οπότε βγαίνω, λοιπόν, έξω, με πιάνουν οι συνάδελφοι, τι έγινε; Λέω, δεν θέλει η μαμά να υπογράψει. (πρέπει να υπογράψει η μητέρα ότι δέχεται) Μα, λένε, αυτό…. Όχι, γιατρέ, λέει, εγώ δεν υπογράφω!
Λοιπόν, το αποτέλεσμα. Λοιπόν, σε μια εβδομάδα η κοπέλα ανένηψε, έγινε καλά• είχα μάλιστα κι έναν βοηθό, είναι τώρα παιδοχειρουργός, λοιπόν ο οποίος το θυμάται το περιστατικό και είναι ανεξίτηλα μέσα στην καρδιά του τυπωμένο. Λοιπόν, η κοπέλα αυτή βγήκε από το νοσοκομείο μας, μάλιστα την κρατήσαμε κανένα μήνα μετά και τη γυρίζαν στους διαδρόμους που περπατούσε, και είναι σ’ ένα χωριό της Αριδαίας, παντρεύτηκε κι έχει παιδάκια!
Αν μου επιτρέπετε, για να μη σας φάω το χρόνο, να κάνω μόνο δυο σχόλια μικρούλια. Λοιπόν, εφόσον η διάγνωση του εγκεφαλικού θανάτου μπαίνει καθαρά με ανθρώπινα κριτήρια, τα οποία ανθρώπινα κριτήρια ουδέποτε είναι αλάθητα, ας το σκεφτούμε. Τι θα μας πούνε αυτοί για τους μοναχούς, στους οποίους είναι γνωστό ότι δεν υπάρχει πτωματική ακαμψία. Θα μας πουν ότι ζούνε; Ε, ας μας εξηγήσουν! Ζουν ή δεν ζούνε;
Και δεύτερον και τρίτον και τελευταίο. Αυτή η υπερευαισθησία μας για να σώσουμε δέκα, είκοσι, τριάντα, εκατό ανθρώπους… γιατί να μην υπάρχει, να υπάρχει και μια ανάλογη ευαισθησία, που σκοτώνουμε τριακόσιες χιλιάδες μωρά, πριν γεννηθούν; Τα σκοτώνουμε και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε κλωνοποιημένα ανθρωπόμορφα τέρατα για να τους πάρουμε τα όργανά τους. Μήπως αυτό είναι ύποπτο;

 Η ομιλία (
ηχογραφημένο mp3)http://www.agioritikovima.gr/perizois/18645-mia-akomi-perip          

11 Απριλίου 2013

Τίποτε δεν θα πάρετε κοπρόσκυλα...

Γράφει ο Δρ. Κ. Βαρδάκας. 
…Εδώ είμαι κυρ Νίκο, πέτα το παλαμάρι να σε δέσω στην προβλήτα. Βλέπω φέρνεις καλό πράγμα. Θα τραβήξω το σκοινί και μετά θα σε βοηθήσω στο ξεφόρτωμα…
…Έλα Κωστάκη τώρα σε κατάλαβα…σήμερα ήταν καλή μέρα και ο Άγιος Νικόλαος μου χάρισε καλή ψαριά. Τα βλέπεις αυτά τα τρία γεμάτα τελάρα είναι τα χαράτσια που πρέπει να πληρώσω αυτό τον μήνα και αν φτάσουν…
Μισοπέλαγα με πιάνει το παράπονο ότι και αυτή η θάλασσα μας πρέπει να πληρώνει τα ...
κλεμμένα τους…Ούστ τα κοπρόσκυλα…
Πριν προλάβει να θίξει τα κοπρόσκυλα πλακώσαν οι γάτες της παραλίας για τον καθιερωμένο μεζέ.
…Άσε μην λερώνεις τα χέρια σου, θα περιποιηθώ εγώ τις φιλενάδες μου… τις έχω μάλιστα ειδοποιήσει με το κινητό μου…
Ξαφνιάσθηκα με το χιούμορ του, αλλά ήταν μια αλήθεια ακριβώς δίπλα μου, όταν από το πουθενά παρουσιάσθηκαν τρείς κοπελούδες, ήταν δεν ήταν 18-20 χρονών. Ο μπαρμπά Νίκος έφτιαχνε σακούλες με λαχταριστά ψάρια.
…Τα κακόμοιρα είναι γειτονοπούλες μου, καλά παιδιά και με βοηθάνε…Σε τι σε βοηθάνε; Ρώτησα με απορία.
…Η δυστυχία υποφέρεται, η πείνα όμως δεν υποφέρεται. Εγώ Κωστάκη έμεινα μόνος στην ζωή, αφού έμαθα πολλά από αυτήν και εξακολουθώ να μαθαίνω μέσα από την δυστυχία των ημερών μας. Αυτά τα τρία κορίτσια μοιράζουν αυτές τις σακούλες σε οικογένειες που πρόσφατα ήταν ευκατάστατες και σήμερα δεν μπορούν να ταίσουν τα παιδιά τους, αλλά και δεν μπορούν να ζητιανέψουν…
Τα κορίτσια έφυγαν με γεμάτα χέρια, τα τελάρα άδειασαν και έμεινα εγώ με απορίες. Και τώρα μπάρμπα Νίκο πως θα πληρώσεις τα χαράτσια σου;
Έχει ο ΘΕΟΣ παιδί μου, με την άλλη ψαριά και βλέπουμε…
Ούστ τά κοπρόσκυλα… να τους φάει η αδικία που σκορπούν στον κόσμο…! μονολογούσε ο γέροντας.
Δίπλα μου δεν έβλεπα κοπρόσκυλα αλλά αισθανόμουν την πίκρα αυτού του βιοπαλαιστή ψαρά ταυτόχρονα με την μεγαλοσύνη της φιλάνθρωπης καρδιάς του. Τον χαιρέτισα και με δυσκολία έκρυψα την συγκίνηση μου. Βάσανα ο παππούς, βάσανα εγώ, βάσανα ο κόσμος όλος και η πατρίδα… για να ξεχασθώ όταν επέστρεψα στο σπίτι άνοιξα τον υπολογιστή και η ματιά μου έπεσε στο παρακάτω.
…Υπάρχουν στοιχεία (άνθρωποι) μέσα στη Γερμανία που θέλουν να αποκτήσουν οτιδήποτε πολύτιμο υπάρχει στην Ελλάδα, επιβάλλοντας συνθήκες οικονομικής σκλαβιάς και ψυχολογική πίεση στους Έλληνες. Αυτό εκτιμά ο κορυφαίος αμερικανός φιλόσοφος Νόαμ Τσόμσκι, ο οποίος μιλώντας στο Δουβλίνο, στο φιλανθρωπικό ίδρυμα RDS, αναφέρθηκε στην κρίση στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στην κατάσταση της Ελλάδας… 
Ούστ κοπρόσκυλα…μου ήρθε αυθόρμητα αυτό που άκουσα πριν λίγα λεπτά από τα πονεμένα χείλη του μεροκαματιάρη ψαρά και σκέφτηκα.
Είναι δυνατόν τα φασιστοειδή της διεθνούς τοκογλυφίας να πάρουν οτιδήποτε πολύτιμο υπάρχει στην Ελλάδα;
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΚΛΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΥ ΨΑΡΑ που συνάντησα πριν από λίγο;
Άρα δεν μπορούν να αποκτήσουν τίποτε πολύτιμο από την Ελλάδα!
Άρα τίποτε δεν θα πάρετε κοπρόσκυλα!

ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ.
Απο τη φιλική μεγάλη σελίδα:
http://www.epirus-ellas.gr/2013/04/blog-post_7329.html