Οδός Πυρσόγιαννη(ς)...Ι.Ντινόπουλος

Ναί ! γνώριζα ολες τις οδούς της γειτονιάς μου, αλλά και της ευρύτερης περιοχής

Γιατί ειχα ακούσει ενα θείο μου-τότε- που μου ΄λεγε οτι:

-Oταν εισαι κυνηγός στην εξοχή μαθαίνεις ολα τα μονοπάτια και γνωρίζεις καλλίτερα τη φύση και οταν εισαι "κυνηγός" στην πόλη μαθαίνεις ολες τις οδούς της περιοχής σου και... στρώνεις και τα παπούτσια.

Τις γυναίκες βέβαια, γιατί αυτές ειναι το εν δυνάμει θήραμα στην πόλη, δεν θα τις μάθεις ποτέ ! (Ποιός τις εμαθε για να τις μάθεις και εσύ; Και οταν ακούω αυτό το βλακώδες οτι τις ξέρει κάποιος τις γυναίκες, απλά το εκλαμβάνω ως δημόσια δήλωση για το πόσο μακριά ειναι..νυχτωμένος!)

Και ειχε δίκιο σε ολα..

Ειχα κάνει χιλιόμετρα "κυνηγώντας" και στις δυό ζώνες, στην αγροτική και στην ..αστική !

Στην αστική ζώνη μάλιστα, ισως περισσότερα χιλιόμετρα, γιατι

εκεί δεν εχεις εναλλαγές παραστάσεων και δεν καταλαβαίνεις τις αποστάσεις...

Και αυτές οι ευλογημένες γυρίζανε γύρω-γύρω...

Τους λόγους, βέβαια, τους κατάλαβα πολύ αργότερα..

Ο πρώτος λόγος ηταν να σε κουράσουν και να εγκαταλείψεις την προσπάθεια..

Ο δεύτερος να σε μπερδέψουν και να σε οδηγήσουν μακριά απο την ακριβή τους διεύθυνση-καμμία δεν θα ηθελε να εκτεθεί στα μάτια συγγενών και γειτόνων -τότε !

Ο τρίτος -και αυτόν μου τον εκμυστηρεύτηκε κάποια- ηταν να περάσετε κάτω απο το μπαλκόνι κάποιας φίλης της , για να της δείξει οτι "κυνηγιέται" και αρα οτι ειναι πολιορκίσιμο και αξιόλογο κάστρο...

..και ο τελευταίος ηταν , για να διαρκέσει περισσότερο η πολιορκία τους και να πιστωθεί στο ενεργητικό τους ως μία ακόμη άνοδος των ερωτικών τους μετοχών...

Βέβαια η πολιορκία ή το κυνήγι γινότανε μέσα απο κανόνες κοσμιότητος και δεν ειχε ποτέ βωμολοχίες ή ο,τι αλλο θα μπορούσε να προσβάλει τη γυναίκα.

Ηταν τιμή ευθεία και ειλικρινής, χωρίς ίχνος απαξίας και προσβολής. Ησαν ρόλοι ξεκάθαροι, του αρχέτυπου κυνηγού και της -μετά την κατάκτηση- "προστατευομένης ντελικάτης" , για την οποία ο κατακτητής θα λειτουργούσε ως κουβαλητής αλλά και ως κυρίαρχος του ερωτικού παιχνιδιού , και πάντα υπερ αυτής !!!

Κανόνες αντίστοιχοι και με τον συνειδητοποιημένο κυνηγό αγρίων θηραμάτων..

(Μου αρέσει αυτός ο διαχωρισμός, άγρια και ήμερα θηράματα, μόνο που κάποιες φορές-κρίνοντας απο την "επικινδυνότητά" τους-δυσκολεύεσαι να πείς ποιά είναι τα μέν και ποιά τα δέ....! !)

Ναί ! Πάντα μέσα απο κανόνες !

Σήμερα ομως μειωθήκανε και οι κανόνες και οι αστικοί "κυνηγοί" και αυτό το βεβαιώνουν οι ειδικοί και κυρίως οι γυναίκες, που σε λίγα χρόνια θα θεωρούν τον αντρα "κόσμιο κυνηγό" ως είδος εν ανεπαρκεία...Ισως και προστατευόμενο ! Κάτι σαν NATURA 2010 ας πούμε !!!

Θα τους λείψει πολύ η γοητεία της πολιορκίας....όποια κι αν ειναι η μόρφωσή τους ή η οικονομική τους κάλυψη...

Φτάνει να θυμούνται οτι ειναι αξιολάτρευτα θηλυκά , μόνον οταν αποβάλλουν απ' τη συμπεριφορά τους το λίγο "νταλικιέρη", το λίγο "αχθοφόρο", το λίγο "λεμβούχο της Μάλτας", το λίγο "οικοδόμο", και το λίγο "μάγγα του Βοτανικού" , που κάποιοι διεστραμένοι "κοινωνικοί μόδιστροι" τους φορέσανε , ως σύγχρονη κατάκτηση, αλλοιώνοντάς τους τη φυσιογνωμία και καθιστώντας τες-εκδικητικά θα ' λεγα- μοναχικές !

Τέλος πάντων, οσο μειωθήκανε οι κυνηγοί ....

...τόσο αυξηθήκανε οι οδηγοί και ...το κυνήγι για μια θέση στάθμευσης, η οποία δεν εξασφαλίζεται εύκολα και πρέπει να ξαναγίνουν χιλιόμετρα, που και αυτή τη φορά μαθαίνεις τους δρόμους της περιοχής σου και ...στρώνεις και τη μηχανή του αυτοκινήτου σου...

..Και, που η χαρά σου, οταν βρείς θέση, ειναι μεγαλύτερη απο το να κατακτήσεις το κάστρο που λέγαμε πρίν...

Και οταν παρκάρεις και βλέπεις τον αλλον να ψάχνει ακόμη, αισθάνεσαι σαν επιβάτης σε TAXI μια βροχερή μέρα, βλέποντας δεκάδες τεντωμένα χέρια να αναζητούν ελεύθερο στην Πατησίων...

Σχέτη ευτυχία δηλαδή...

Βρέ που καταντήσαμε !

Πολλές φορές στη γιορτή μου, οι οικογένειες συγγενών και φίλων έρχονται μοιρασμένες με διαφορά αρκετής ωρας .... Πρώτα ερχεται η γυναίκα με τα παιδιά και πολύ αργότερα ο σύζυγος που ψάχνει εναγωνίως να παρκάρει...

Κάποιες φορές , μάλιστα, μόλις που προλαβαίνουν το μπουφέ !!!

Και μη μου πείτε οτι μόλις βρήκατε θέση και σταθμεύσατε το αυτοκίνητό σας, βγήκατε , βγάλατε το ακριβό σας στυλό και σημειώσατε τα νούμερα των αυτοκινήτων μπροστά και πίσω απο το δικό σας; Γιατί μπροστά στο λαχείο που μόλις κερδίσατε... δεν σκέφτεστε οτι ο ενας απο τους δυό "γείτονές" σας μπορεί να χτυπήσει το αυτοκίνητό σας στο ξεπαρκάρισμά του ! ! Και αν ειναι και καμμιά οδηγός απ' αυτές τις συμπαθείς- εως ερωτικές- ξανθιές...πάει το φανάρι ...

Ετσι το βρήκα και εγώ μια μέρα σπασμένο, γιατί ούτε εγώ βέβαια κρατούσα στοιχεία των γειτονικών αυτοκινήτων..

Ο Ελληνας ειναι ανετος ρε παιδιά, γυφτιές θα κάνουμε;

Ετσι και η κυρία που με χτύπησε ηταν αριστοκράτισσα.. Εβγαλε το ακριβό της στυλό και μου αφησε ενα σημείωμα πιασμένο κάτω απο τον υαλοκαθαριστήρα...

Επιτρέψτε μου , ομως , να το αφηγηθώ- κάπως- ποιητικά !

Τράβηξα το σημείωμα

που βρήκα κολλημένο

σ' ενα μικρό αυτοκίνητο

που 'χα παρκαρισμένο..

-Χτύπησα το αμάξι σας,

κυρία"χι", ωστόσο

περάστε απο το γραφείο μου

στοιχεία να σας δώσω !

Κράτησα το σημείωμα

να πάω να τη ζητήσω

οχι τόσο για τη ζημιά,

μα για να την γνωρίσω...

Πήγα. Και, ω! τι εκπληξη !

θα την θυμάμαι αιώνια..

..ηταν αυτή που αγάπαγα

στα παιδικά μου χρόνια ! ! !

Ι.Β.Ντινόπουλος