σύγνεφο, καταχνιά δέν απερνούσε
τ' ουρανού σέ κανένα από τά μέρη.
Καί από 'κεί κινημένο αργοφυσούσε
τόσο γλυκό στό προσωπο τ' αγέρι,
πού λες καί λέει μές στης καρδιάς τά φύλλα:
Γλυκειά η ζωή καί ο θάνατος μαυρίλα.
Χριστός Ανέστη ! Νέοι, γέροι, και κόρες,
ολοι, μικροί μεγάλοι, ετοιμαστείτε.
Μέσα στές εκκλησιές τές δαφνοφόρες
μέ τό φώς της χαράς συμμαζωχτείτε.
Ανοίξετε αγκαλιές ειρηνοφόρες
ομπροστά στούς Αγίους, καί φιληθείτε.
Φιληθείτε γλυκά χείλη μέ χείλη,
πέστε Χριστός Ανέστη, εχθροί και φίλοι.
Δάφνες εις κάθε πλάκα εχουν οι τάφοι,
καί βρέφη ωραία στήν αγκαλιά οι μαννάδες.
Γλυκόφωνα, κοιτώντας τές ζωγραφι-
σμένες εικόνες, ψάλλουνε οι ψαλτάδες.
Λάμπει τό ασήμι, λάμπει τό χρυσάφι,
από τό φώς πού χύνουνε οι λαμπάδες.
Κάθε προσωπο λάμπει απ' τό αγιοκέρι,
οπού κρατούνε οι Χριστιανοί στό χέρι.
Διονύσιος Σολωμός
2 σχόλια:
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ ΦΙΛΕ ΜΟΥ.ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
Αληθώς Ανέστη!
Χρόνια Πολλά και καλά!
Χάθηκες και ανησυχώ!
Ελπίζω να είναι όλα καλά για σένα!!
Δημοσίευση σχολίου