ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ !

18 Δεκεμβρίου 2010

Μινιόν "Το μεγαλύτερο μεγάλο κατάστημα" των παιδιών

 
 
Το 1926 ο μικρός Γιάννης Γεωργακάς κατεβαίνει στην Αθήνα από την ορεινή Τριφυλία προκειμένου να δουλέψει στο μπακάλικο του θείου του. Γράφεται σε νυχτερινό γυμνάσιο και κουβαλώντας μικροπράγματα γυρνούσε τα περίπτερα κάνοντας τον πωλητή. Γνωρίζεται με τον Άγγελο Σεραφειμίδη που είχε περίπτερο στην Ομόνοια και το ονόμαζε «Μινιόν». Γρήγορα τον εμπιστεύεται και γίνονται συνέταιροι. Μια από τις καινοτομίες που εισήγαγε ήταν να πουλάει σε σετ τις λάμες για τα ξυραφάκια (ακόμα πουλιόταν κάθε μια χωριστά). Αυτό κάνει το «Μινιόν» ιδιαίτερα γνωστό και έτσι κατακλύζεται με αυτή την προσφορά συνεχώς από πελάτες. Οι δουλειές αυξάνονται και το 1939 νοικιάζουν και δεύτερο περίπτερο.
 
 Με την απελευθέρωση το «Μινιόν» βρίσκει ανταγωνιστή το «Μπιζού» που αντιγράφει τις μεθόδους τους. Ο συνέταιρος του Γεωργακά φεύγει το 1950 στην Αμερική. Τότε αποφασίζει να πάρει άδεια εξαγωγής ελληνικών προϊόντων και εισαγωγής ξένων. Με αυτό τον τρόπο οι δουλειές διαρκώς αυξάνονται. Στα τέλη του `50  έχει αγοράσει ένα ολόκληρο δεκαώροφο κτήριο κοντά στο πρώτο «Μινιόν». Νοικιάζοντας και αγοράζοντας θα φτάσει το 1975 να κατέχει ένα μπλοκ 5 δεκαώροφων κτηρίων στο τετράγωνο Πατησίων και Σατωβριάνδου.

Το «Μινιόν» από κατάστημα νεωτερισμών είχε εξελιχθεί στο «μεγαλύτερο μεγάλο κατάστημα», όπως έλεγε. Ήταν το πρώτο πολυκατάστημα της πόλης που πουλούσε από καρφίτσες και τρόφιμα μέχρι υπολογιστές και αυτοκίνητα!.
Μια αδιευκρίνιστη πυρκαγιά τον Δεκέμβριο του 1980 προκαλεί στο Μινιόν ζημιές 2 δις. Δραχμών. Την ίδια μέρα ακόμα μια φωτιά στο κατάστημα «Κατράντζος» κάνει την πυροσβεστική ανίσχυρη για να μπορέσει να τα σώσει.
Με επιμονή του Γεωργακά και θέληση των εργαζομένων το κατάστημα κατάφερε να αναγεννηθεί κυριολεκτικά από τις στάχτες του. Μετά από συνεχείς πιέσεις στην τότε πολιτική ηγεσία κατάφερε να λάβει υψηλό δάνειο. Με την διαφορά ότι πλέον το Μινιόν άνηκε στο κράτος και ο ιδιοκτήτης του ήταν ένας απλός υπάλληλος…
Το Μινιόν παρ’ όλες τις δυσκολίες κατάφερε να λειτουργήσει ακόμα καλύτερο. Ίσως το `80 να ήταν και η χρυσή δεκαετία του. Είναι γεγονός ότι έφερε όχι απλά πολλά νέα προϊόντα στην αγορά αλλά άλλαξε ακόμα – ακόμα και τις συνήθειες που τότε υπήρχαν στο αθηναϊκό εμπόριο.
Εισήγαγε τις κυλιόμενες σκάλες σε κτήριο (μόνο στην Ομόνοια υπήρχαν τότε), καθιέρωσε τις εκπτωτικές κάρτες μέλους, τη λίστα γάμου και φυσικά εκπαίδευε όλους τους εμποροϋπαλλήλους τους σε τεχνικές πωλήσεων και καλής συμπεριφοράς.
Για τους σημερινούς τριαντάρηδες και εικοσάρηδες ίσως η παιδική τους ηλικία να ήταν κατά ένα μεγάλο ποσοστό συνυφασμένη με εικόνες από το Μινιόν. Από την μεγάλη ποικιλία σε σχολικές τσάντες στις αρχές της χρονιάς, αλλά κυρίως από τις εκδηλώσεις για παιδιά που διοργάνωνε με κάθε ευκαιρία.
Ο τελευταίος όροφος του Μινιόν άνοιγε μόνο κάθε Χριστούγεννα. Ήταν πραγματικά η χαρά του παιδιού. Στολισμένες βιτρίνες με παιχνίδια, μουσική, διαγωνισμοί και δεκάδες παιδικοί ήρωες που υποδέχονταν και έβγαζαν φωτογραφία με τα παιδιά. Δεν ήταν απλά μια γιορτινή ατμόσφαιρα καλά σχεδιασμένη, ήταν μια αυθεντική παιδική χαρά. Οι μικροί σε ηλικία ήθελαν περισσότερο εκείνα τα χρόνια απλά να περάσουν από το Μινιόν για να δουν τους παιδικούς τους ήρωες (από τον Ιππότη της ασφάλτου μέχρι τον κουικάρα!) ακόμα και αν χρειάζονταν να κάνουν ταξίδι από την επαρχία.
Όλα αυτά μέχρι το 1998 οπότε το Μινιόν έκλεισε «προσωρινά» για να ανακαινιστεί. Μέχρι σήμερα οι πράσινες λινάτσες το κοσμούν περιμετρικά και ο νέος του ιδιοκτήτης υπόσχεται να το αναγεννήσει στην παλαιά του αίγλη μέχρι την άνοιξη του 2011.
http://topaliatzidiko.blogspot.com/
http://athinapisovitrina.blogspot.com/

Σημείωση δική μου:
Ετυχε να εργάζομαι πολλά χρόνια δίπλα στο Μινιόν και να το γνωρίσω στίς δόξες του ! Πρίν ακόμη γεμίσουμε με ...πολυπολιτισμό ! Εζησα απο κοντά την καταστροφή του-νεαρός τότε- απο τον εμπρισμό και την αναγέννησή του απο τίς στάχτες του ! Ειδικά τις γιορτές των Χριστουγέννων ηταν το σημείο αναφοράς μικρών και μεγάλων ! Ηταν το πιο γιορτινό μεγάλο κατάστημα της Αθήνας !
Ψάχνοντας πρίν λίγες μέρες στο προσωπικό μου αρχείο, βρήκα ενα δωράκι  του 1980 μέσα σε σακκουλάκι του Μινιόν απο εκπρόσωπο του ωραίου φύλου ! Πολλές αλυσιδωτές συγγενείς παραστάσεις...με συγκινήσανε ! !
Ι.Β.Ν.

6 σχόλια:

zoyzoy είπε...

Τι μου θύμισες!
Κάθε ταξίδι στην πρωτεύουσα ήταν και απαραίτητος σταθμός το ΜΙΝΙΟΝ.
Δεν γνώριζα την ιστορία του πραγματικά αξιοθαύμαστος ο ιδιοκτήτης του.

Καλές γιορτές εύχομαι!

Ιωάννης είπε...

Καλησπέρα "ΖΖ" μου !

Καλό ειναι να θυμόμαστε αλλά και να συγκινούμαστε με πράγματα και καταστάσεις περασμένων ετών , για να αποδεικνύουμε στους δικούς μας αλλά και στους εαυτούς μας οτι δεν χάσαμε ακόμη τον "ανθρωπο", οσο και αν κάποιοι προσπαθούν με κάθε τρόπο για αυτό...

Σου ευχομαι απο καρδιάς καλά Χριστούγεννα !

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΑ!!!

Η zoyzoy (αφορμή ΜΙΝΙΟΝ και αναμνήσεις) μου μίλησε για το μπλογκ σου, χαίρομαι και καλώς σε βρίσκω πατριώτη μου (καταγωγή μου από την πλευρά του πατέρα μου)

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ιωάννης είπε...

Καλώς ορισες πατριώτισσά μου !
Χρόνια πολλά και σε σένα !
Ευχαριστώ τη Ζουζού που σου μίλησε για μένα και εσένα που με επισκέφτηκες !
Θα προσπαθώ να γίνομαι καλλίτερος για να σας κρατάω κοντά μου !

Καλή σου μέρα και χρόνια πολλά !

DaisyCrazy είπε...

πωπω τι μου θύμισες! τ'αγαπούσα πολύ το μινιόν και συχνά πήγαινα εκεί απλά για βόλτα χωρίς να ψωνίσω κάτι.
όποτε περνούσα από κοντά μετά που έκλεισε κι έμεινε ένα κενό κουφάρι ένιωθα ότι περνούσα μπρος από ένα φάντασμα. ελπίζω να ξανανοίξει!

Ιωάννης είπε...

Κυρία DaisyCrasy !
Σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και για το χρόνο σου να σχολιάσεις την ανάρτησή μου για το Μινιόν !

Σκέφτεσαι πόσα εχουν χάσει τα παιδιά σήμερα που δεν το γνώρισαν;
Θα χαρώ πολύ αυτό το κουφάρι, οπως χαρακτηριστικά το λές, να αποχτήσει και πάλι ζωή και να ξαναδώσει χαρά σε μικρούς και μεγάλους !

Σου ευχομαι χρόνια πολλά και καλή πρωτοχρονιά !