Η βρύση στο Πετρωτό !

  

   Η Βρύση του Πετρωτού

 Γράφει ο Ιωάννης Ντινόπουλος
Φωτογραφίες Ιωάννης Ντινόπουλος 

Η ηλικία της μεγάλη και η δροσιά της διαρκής...Και η ιστορία της είναι μεγάλη και ακόμη μεγαλύτερη η λίστα των ανθρώπων που ξεδίψασαν, σκύβοντας πάνω στον πέτρινο κούτουλα ή κάνταλό της, χρόνια τώρα ! Κοντά στο Κάστρο της Οχιάς και δίπλα στο πέτρινο γεφύρι -το Πετρωτό- πάνω σε δρόμο στρατηγικής σημασίας, αλλά αποχαρακτηρισμένης πλέον διαβάθμισης, περιμένει τον περαστικό να τον ξεδιψάσει και να τον ταξιδέψει στην ιστορία της...

  Το ποτάμι ο Πηνειός και το πέτρινο γεφύρι, το πετρωτό 

 Ο αμαξιτός (ή αμαξωτός) δρόμος που συνδέει πλέον την Κρυόβρυση με τον κάμπο, που περνάει τώρα πίσω απο το Γερακάρι και η μεγάλη αστυφιλία, ερήμωσαν σχεδόν αυτό το δρόμο και τον τόπο. Τώρα μόνο κανας κυνηγός ή κανας τσοπάνης ή το πολύ κανας φυσιοδίφης περαστικός και καταλαχάρης θα ξεπεζέψει δίπλα της...

Το νερό της σταθερό σε ποσότητα χειμώνα -καλοκαίρι και τότε που το νερό του ποταμιού που περνάει μπροστά της σε τρομάζει με τη βουή και τον όγκο του και το καλοκαίρι που το νερό του ποταμιού είναι ελάχιστο ή δεν κυλάει καθόλου στην ξεραμένη κοίτη του. Κανείς δεν μπόρεσε να εξηγήσει το φαινόμενο της σταθερής ποσότητας νερού που βγάζει, λές και κάποια κρυφή ή μυστική στρόφιγγα είναι ρυθμισμένη κάπου βαθειά στη γή, απ΄όπου έρχεται το στοιχείο ζωής , το νερό, που φτάνει ως τα χείλη της !

Εφτασα δίπλα της μετά από διαδρομή μιάς και πλέον ώρας με τα πόδια, ανάμεσα από ανθισμένα σπάρτα, ασφάκες, σφερδούκλια, τρικοκκιές, αρκουδόβατα και λογής λογής αγριολούλουδα και χορτάρια...

Ναί, και αυτή χορταριασμένη, αλλά πάντα φιλόξενη, περιμένει υπομονετικά να δροσίσει και να ξαποστάσει όποιον τη χρειάζεται !

Χάϊδεψα με συγκίνηση τον πέτρινο τοίχο της και ακουμπώντας και τα δυό μου χέρια πάνω της έσκυψα και ήπια νερό...Καμιά σχέση με πλαστικά μπουκάλια και πλαστικά συναισθήματα, ένωσα τις παλάμες μου, τις γέμισα με νερό και έπλυνα το πρόσωπό μου και τα μάτια μου, που είχαν βουρκώσει...

"Νίψον ανομήματα", θυμήθηκα, και ξανάριξα νερό, δεν θυμάμαι πού, αν αυτή τη φορά ήταν στο πρόσωπο ή την ψυχή μου...

 

 Η στρούγκα ή ο,τι εχει απομείνει απ΄αυτήν

Οι τρείς μεγάλες ιτιές που κάνανε ίσκιο γύρω της για τους ανθρώπους αλλά και για τα πρόβατα που σταλίζανε το καλοκαίρι, δεν υπάρχουν πιά. Και εδώ και σαράντα περίπου χρόνια έχει να περάσει απ΄εκεί ο ταχυδρόμος από τη Δίβρη, για να μοιράσει γράμματα στους Ντιναίους. ( Ο αείμνηστος  ο Λάμπης ο Σκουρλέτης )

Υπάρχει μόνον ο πλάτανος μπροστά από τη στρούγκα, αλλά δε βρήκα τη μεγάλη πέτρα την επίπεδη, όπου πάνω της ήταν χαραγμένο επιτραπέζιο παιχνίδι, που παίζαμε διαλέγοντας μικρά πολύχρωμα ποταμολίθια..

Η βρύση χτίστηκε το 1934 απο Ντιναίους των Τσιπιάνων. Αυτοί ήσαν οι εντολείς- εργοδότες και κατασκευαστής -τεχνίτης πέτρας- ήταν ο αείμνηστος Ιωάννης Τζουβάλας (Μαστορογιάννης) από τη Δίβρη. Η μάλλον δεν ήταν από τη Δίβρη, εκεί έμενε..κανείς δεν ξέρει από που καταγόταν. Κάποιοι λένε πως ήταν Ηπειρώτης φυγόδικος...Τέλος πάντων, αυτός είχε φτιάξει πολλά σπίτα στην περιοχή και βρύσες και μαντριά...
Τότε οι άνθρωποι, λένε, πως φυλάγανε τα χρήματά τους στη Γή, που "λειτουργούσε" ως μορφή Τράπεζας, όπως λένε και οι κυνηγοί θησαυρών...
Κάποιων άλλων εργαζομένων τα χρήματα τα φύλαγε ο εργοδότης τους, ο πιό έμπιστος εργοδότης τους..

Ετσι είπανε και για τον Τζουβάλα, ότι τα χρήματά του για την κατασκευή της βρύσης-ίσως και άλλα ακόμη -τα φυλάγανε οι Ντιναίοι στα Τσίπιανα και ότι τάχα με τον πόλεμο του ΄40, που χαθήκανε τα λεφτά, χαθήκανε και του Τζουβάλα.
Τώρα, πως γίνεται από το 1934 που χτίστηκε η βρύση να μην έχει πάρει ακόμη τα λεφτά του ο Τζουβάλας, εξι χρόνια μετά, μου φαίνεται πολύ περίεργο...

Και αυτό ειπώθηκε για να δικαιολογηθεί η καταστροφή της εντοιχισμένης  μαρμάρινης πλάκας και του περιεχομένου της πάνω απο τη βρύση. Λένε δηλαδή ότι πέρασε από εκεί κάποτε ο γιός του Τζουβάλα και για να εκδικηθεί αυτούς που -τάχα- δεν πληρώσανε τον πατέρα του, έσβησε με σφυρί τa αναγραφόμενα στην πλάκα-επιγραφή.

Η αλήθεια, αγαπητοί μου, είναι άλλη. Ενας συγγενής και  φίλος των Ντιναίων λένε ότι   έσβησε το περιεχόμενο της πλάκας και κυκλοφόρησε την πιό πάνω δικαιολογία.
Θάθελα να τον αναφέρω να τον μάθετε, αλλά θα του κάνω μεγάλη χάρη. Θα τον κάνω έναν μικρό Ηρόστρατο* και ενώ κανείς δεν θα ξέρει ποιός έχτισε τη βρύση, θα γνωρίζουν ολοι ποιός κατάστρεψε την επιγραφή με τα ονόματα των κτητόρων της .

Η επιγραφή, λοιπόν, έγραφε:

"ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΠΑΝΑΓΟΥ 

ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ.

ΕΡΓΟΝ ΝΤΙΝΑΙΩΝ

ΕΝ ΕΤΕΙ 1934"

Για να μείνει στην αιωνιότητα το όνομα αυτών που κατασκεύασαν τη βρύση και ξεδίψασε ...στα δροσερά της χείλη κόσμος και κοσμάκης !...

Ντινόπουλος Ιωάννης

 

*Ο Ηρόστρατος ήταν Αρχαίος Έλληνας παροιμιώδης εμπρηστής από την Έφεσο.

Προκειμένου, όπως είχε δηλώσει, να μείνει το όνομά του στην Ιστορία έφθασε στο σημείο να πυρπολήσει το 356 π.Χ.  τον Ναό της Αρτέμιδας στην Έφεσο. Οι Εφέσιοι συνέλαβαν αυτόν και τον θανάτωσαν και απαγόρευσαν τη μνεία του, η οποία όμως διατηρήθηκε, στηλιτεύοντας πάντα την ανόσια πράξη του.