Πάνω στους ουρανούς ειν΄οι θεοί κρυμένοι,
κόρες της Νύχτας: Η τυφλή Κλωθώ υφαίνει
το νήμα της στο μυστικό τ΄αδράχτι. Κλώθει
η Λάχεσις όσους μας τυρανούνε πόθοι..
Ανόητα η Ατροπος την πεπρωμένη (πρεπομένη)
τυλιγαδιάζει τύχη μας αφηρημένη.
Το νήμα της ζωής μας που της παρεδόθη
στο θάνατο σκορπίζει δίχως να το νοιώθει.
Χωρίς συνείδησι, οπως μικροί σαλιάγκοι
σερνάμενοι στη γή χαράζουμε πιγμένο
σε φωτεινή γραμμή αφρό,ετσι κι οι μοίρες..
..γυρνώντας μαύρο νήμα στ΄αδραχτιού τις γύρες
κλώθουν κουτά ο,τ΄ειναι καθενός γραμμένο..
Μεσ΄τη δημιουργία μιά θεά: η Ανάγκη !
Π.Βρισιμιτζάκης
Περιοδικό Αλεξανδρινή Τέχνη 1927
(Απο τη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Πατρών)
4 σχόλια:
Υπέροχο το ποίημα!
Επίκαιρο,και σημαδιακό!
Ενημερώνω τους @φίλους ότι τ'αρμρνάκι άλλαξε μουράγιο!
Η νέα του διεύθυνση:http://armenakisyros.blogspot.gr/
Καλό φθινόπωρο εύχομαι
με φιλιά θαλασσινά!
Καλησπέρα Ελένη !
ΣΕ ευχαριστώ που πέρασες να με δείς.
Καλό φθινόπωρο και σε σένα.
Την αλλαγή του "μουράγιου σου" την εχω δεί , σε ευχαριστώ ομως και για την ενημέρωση.
Καλή σου νύχτα !
καιρο ειχα να ερθω απο εδω λογω καλοκαιριου.Ευχομαι καλο μηνα και καλο φθινοπωρο να εχεις!!!!Πολυ καλο το ποιημα!!!!
Καλημέρα φίλε Σκρουτζάκο !
Σε ευχαριστώ που πέρασες.
Και εγώ απουσίαζα απο την "υπερλεωφόρο της πληροφορίας" για κανα μήνα !
Τώρα, ναί, καλό Φθινόπωρο με υγεία και δύναμη σε ολους.
Καλή σου μέρα φίλε !
Δημοσίευση σχολίου