Αστροφυσικός του Χάρβαρντ αποδεικνύει την ύπαρξη Θεού

 Αστροφυσικός του Χάρβαρντ αποδεικνύει την ύπαρξη Θεού 

 

Αστροφυσικός του Χάρβαρντ με μαθηματική εξίσωση αποδεικνύει την ύπαρξη Θεού – Ο τύπος που αποκαλύπτει την ύπαρξή Του

Η επιστήμη συχνά θεωρείται αντίθετη προς τη θρησκεία. Ωστόσο, ένας επιστήμονας του Χάρβαρντ υποστηρίζει ότι ένας μαθηματικός τύπος αποδεικνύει την ύπαρξη του Θεού.

Ο Δρ. Γουίλι Σουν, αστροφυσικός και αεροδιαστημικός μηχανικός, μίλησε πρόσφατα στο δίκτυο Tucker Carlson, όπου ανέλυσε πώς η πρόβλεψη της αντιύλης το 1928 μπορεί να αποτελεί ένδειξη ότι το σύμπαν σχεδιάστηκε σκόπιμα.

Ο Δρ. Σουν αναφέρθηκε στο «επιχείρημα της λεπτής ρύθμισης», σύμφωνα με το οποίο οι φυσικοί νόμοι και οι συνθήκες του σύμπαντος είναι τόσο ακριβώς προσαρμοσμένοι ώστε να επιτρέπουν την ύπαρξη ζωής, που καθίσταται εξαιρετικά απίθανο αυτό να συνέβη τυχαία.

Μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, η ύλη και η αντιύλη σχηματίστηκαν ταυτόχρονα. Ωστόσο, στο σύμπαν υπάρχει λιγότερη αντιύλη. Δεδομένου ότι η αντιύλη έχει αντίθετο φορτίο από την ύλη, αν υπήρχαν σε ίσες ποσότητες, θα αλληλοεξουδετερώνονταν.

Η ασυμμετρία αυτή θεωρείται από κάποιους επιστήμονες ένδειξη ότι το σύμπαν έχει σχεδιαστεί με σκοπό.

Ο Δρ. Σουν σημείωσε ότι υπάρχουν στιγμές στη φυσική και τα μαθηματικά όπου θεωρητικές εξισώσεις, χωρίς φαινομενική σύνδεση με τον πραγματικό κόσμο, αποδεικνύονται αργότερα αληθείς. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η εξίσωση του Πολ Ντιράκ, καθηγητή στο Κέιμπριτζ, η οποία αμφισβήτησε τους γνωστούς φυσικούς νόμους.

Ο Ντιράκ, που θεωρείται «πατέρας της αντιύλης», ανακάλυψε θεωρητικά την ύπαρξή της, πριν επιβεβαιωθεί πειραματικά το 1932.

Προσπαθώντας να εξηγήσει γιατί ορισμένα σωματίδια φαίνεται να κινούνται ταχύτερα από το φως, ο Ντιράκ συνδύασε τη διάσημη εξίσωση E=mc² του Άλμπερτ Αϊνστάιν με την εξίσωση του Σρέντιγκερ από την κβαντομηχανική.

Η εξίσωση του Αϊνστάιν ορίζει ότι ένα αντικείμενο με μάζα δεν μπορεί να ταξιδέψει με την ταχύτητα του φωτός, ενώ η εξίσωση του Σρέντιγκερ υπολογίζει την πιθανότητα εντοπισμού ενός σωματιδίου σε συγκεκριμένη θέση και χρονική στιγμή.

Η αρχική λύση δεν απέδωσε, γι’ αυτό ο Ντιράκ πρόσθεσε έναν νέο τύπο ηλεκτρονίου με αρνητική ενέργεια.

Η επιστημονική κοινότητα έμεινε σαστισμένη, καθώς κανείς δεν γνώριζε τη σημασία ή τον σκοπό του. Ωστόσο, το αρνητικά φορτισμένο ηλεκτρόνιο απλοποίησε την εξίσωση τόσο πολύ, που ο Ντιράκ ήταν βέβαιος πως είχε δίκιο.

Λιγότερο από μια δεκαετία αργότερα, η ύπαρξη της αντιύλης επιβεβαιώθηκε μέσω παρατηρήσεων κοσμικών ακτίνων στην ανώτερη ατμόσφαιρα.

Η ανακάλυψη αυτή οδήγησε στην ανάπτυξη της κβαντικής θεωρίας πεδίου, ενός νέου κλάδου της φυσικής που συνδυάζει τη θεωρία των πεδίων, την αρχή της σχετικότητας και τις ιδέες της κβαντομηχανικής.

Το 1963, ο Ντιράκ περιέγραψε τον Θεό ως «έναν μαθηματικό πολύ υψηλού επιπέδου» σε επιστημονικά περιοδικά, γράφοντας:

«Φαίνεται πως ένα από τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της φύσης είναι ότι οι φυσικοί της νόμοι εκφράζονται μέσω μαθηματικών θεωριών εξαιρετικής ομορφιάς και δύναμης, που απαιτούν βαθιά μαθηματική κατανόηση».

«Ίσως αναρωτηθεί κανείς: Γιατί η φύση έχει αυτή τη δομή; Το μόνο που μπορούμε να απαντήσουμε είναι ότι, σύμφωνα με τις γνώσεις μας, η φύση είναι κατασκευασμένη με αυτόν τον τρόπο. Απλώς πρέπει να το αποδεχτούμε».

«Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι ο Θεός είναι ένας μαθηματικός πολύ υψηλού επιπέδου και ότι χρησιμοποίησε εξαιρετικά προχωρημένα μαθηματικά για να δημιουργήσει το σύμπαν».

Πολλοί επιστήμονες έχουν ισχυριστεί ότι έχουν βρει ενδείξεις για την ύπαρξη του Θεού στο σύμπαν.

Οι φιλόσοφοι Ρίτσαρντ Σουίνμπερν και Ρόμπιν Κόλινς ανέπτυξαν το «επιχείρημα της λεπτής ρύθμισης», βασιζόμενοι σε στοιχεία όπως:

• Η δύναμη της βαρύτητας: 
• Αν ήταν ελαφρώς ασθενέστερη, δεν θα είχαν σχηματιστεί γαλαξίες, αστέρια και πλανήτες. Αν ήταν ισχυρότερη, το σύμπαν θα είχε καταρρεύσει σε μια μαύρη τρύπα.
• Η αναλογία μάζας πρωτονίων και ηλεκτρονίων: 
• Αν ήταν σημαντικά διαφορετική, η χημεία όπως την ξέρουμε δεν θα υπήρχε, καθιστώντας αδύνατο τον σχηματισμό πολύπλοκων μορίων, όπως το DNA.
• Η κοσμολογική σταθερά: 
• Παράμετρος στις εξισώσεις της Γενικής Σχετικότητας του Αϊνστάιν που ρυθμίζει αν το σύμπαν διαστέλλεται ή συστέλλεται. Αν είχε διαφορετική τιμή, το σύμπαν είτε θα είχε επεκταθεί πολύ γρήγορα, είτε θα είχε καταρρεύσει πριν προλάβει να αναπτυχθεί ζωή.

Το επιχείρημα της λεπτής ρύθμισης αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα επιστημονικά επιχειρήματα υπέρ της ύπαρξης ενός «αρχιτέκτονα του σύμπαντος».

https://armyvoice.gr/2025/03/astrofysikos-tou-charvarnt-apodeiknyei-tin-yparxi-theou-video/