Σκοπός 2-4, γερμανικό ! Ι. Ντινόπουλος

...Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί οι φαντάροι κουρεύονται ή τουλάχιστον κουρευόντουσαν γουλί;

Τρείς ειναι οι πιθανές εξηγήσεις για μένα...

Πρώτος λόγος -εξήγηση , ειναι η μείωση της προσωπικότητας με την αλλοίωση της μορφής..

(Ακόμη και σήμερα ισχύει η εκφραση "αντε να κουρεύεσαι" που ενέχει προσβολή και ευτελισμό..)

Αρα ελέγχομεν, κάμπτοντας τις αντιστάσεις , δι΄ευτελισμού !

Δεύτερος λόγος ειναι η εξομοίωση, δηλαδή ολοι κουρεμένοι και με την ιδια φόρμα, αρα "ελέγχειν δια του εξομοιούσθαι". Αντε να ξεχωρίσεις, πριν ακούσεις να μιλάνε , ποιός ειναι τί ; !

Και τρίτος λόγος ειναι, οτι πολλές φουντωτές κόμες...σε συγχρωτισμό, θα αποτελούσανε αριστο..φθειροβιότοπο, η πιο απλά, θα γιόμιζε ο τόπος ψείρες..

Αρα και για λόγους υγιεινής...

...Κουρεμένος και εγώ, λοιπόν , γουλί και με την ιδια φαιοπράσινη στρατιωτική φόρμα, η ενας στρατιωτικός αριθμός , γνωστός ως Α.Σ.Μ., ή ενα εμψυχο πολεμικό υλικό, βρέθηκα σε μάχιμη Mονάδα, χρόνια πρίν. Ως αριστα ικανός Ι 1 , ( δηλαδή ικανός στράτευσης πρώτης κατηγορίας), βρέθηκα (και λέω βρέθηκα γιατί δεν ηταν στις επιλογές μου), σε Eπίλεκτη Mονάδα Tεθωρακισμένων, η οποία θεωρείται ως η μετεξέλιξη του Παλαιού Ιππικού, σε πόλη της Θράκης.

...Μια απο τις βασικές υποχρεώσεις , για οσους δεν γνωρίζουν , ειναι και η υπηρεσία της φύλαξης της σκοπιάς και ενα απο τα χειρότερα νούμερα το δίωρο 2-4 τη νύχτα, το γνωστό και ως γερμανικό ...

Να το αποφύγω δεν υπήρχε περίπτωση, αλλά δεν φαντάστηκα οτι θα ηταν και τη πρώτη βραδυά που εφτασα στη Mονάδα !

..Εγκαταστάθηκα λοιπόν στη σκοπιά μου , στη Βόρεια Πύλη, με τη συνοδεία του δεκανέα αλλαγής και ο τομέας ευθύνης μου "μπήκε" στον απόλυτο ελεγχό μου...

Τα αρνητικά...δεν ησαν πολλά ! Νύχτα -σκοτάδι, χειμώνας- κρύο, αγνωστο μέρος- ερημιά, μόνον...

Βέβαια δεν ημουν παιδί της πόλης και ολα τα αρνητικά που ανέφερα με εμφαση , μου ησαν σχεδόν οικεία..

Ειχα ομως και τη σιγουριά, κάποιες φορές χρειάζεται, οτι ειχα οχτώ σφαίρες στο οπλο μου και μάλιστα απασφαλισμένο, και αλλες πολλές στην ντελαμώνα που φορούσα διαγώνια στο στήθος. Ηξερα ακόμη , απο τη βασική εκπαίδευση , οτι κανείς δεν τολμά να σε πλησιάσει, γιατί αν αστειευτεί, ή προσπαθήσει να περάσει χωρίς συνθηματικά, και με δεδομένο το φόβο των πιο πολλών νέων σκοπών, θα πάει σαν το σκυλί στ΄αμπέλι..

Κάνα τσιγάρο στα κλεφτά και οι σκέψεις που πήρανε το δικό τους δρόμο, θα μου κάνανε παρέα σ΄αυτό το πρώτο δύσκολο δίωρο..

Και τι δε σκέφτηκα εκείνο το βράδυ..

Πιό πολύ ομως η σκέψη μου γύριζε και ξαναγύριζε γύρω απο το πρόσωπο μιας γυναίκας που αγαπούσα και μάλιστα παράφορα .. Πολύ πρωτότυπο θα μου πείτε ειρωνικά..Και μην μου πείτε οτι δεν εχετε υπάρξει και 'σείς ως ..ασύνετοι, γιατί ερωτας και σύνεση ειναι εννοιες ασύμβατες..

Ασύνετος ...λοιπόν και φαντάρος, αυτήν σκεφτόμουνα, τι να κάνω ρε παιδιά !

Ακόμα και τώρα θυμάμαι τα ποιηματάκια-στροφές που εγραφα με το μυαλό για να της τα στείλω την αλλη μέρα σε γράμμα.

"Τώρα που ειμαι στο στρατό,

γλυκειά μου αγαπημένη,

τη σκέψη μόνο ορίζω εγώ

κι εκει σ' εχω κλεισμένη..."

Τι την οριζα δηλαδή , τέλος πάντων, αυτή την οριζε..

ή το αλλο:

"Θωρώ σε 'γώ 'πο μακρυά

με τσι ψυχής τα κυάλια

και πέμπω σου μια ζωγραφιά

να μου θωρείς τα χάλια..."

Ητανε Κρητικιά, π' ανάθεμά τηνε, ωρα τσι καλή !

Κάπου-κάπου αναβα και κανα-τσιγάρο, οπως σας είπα για να διευκολύνω τις σκέψεις και να ζεσταίνω τα χέρια και...τη στιγμή που εσκυψα να ανάψω ενα, με το οπλο ακουμπισμένο με την ξιφολόγχη στο στήθος....μια κουκουβάγια πέταξε μπροστά μου, φρουουου - κουκουάου ! και χάθηκε πίσω απο κάτι παλιές αποθήκες, που μόνο σαν απειλητικές σκιές εβλεπα μες στο σκοτάδι.

Αϊ στο διάολο, ειπα, παλιόπουλο, μου ΄κοψες το αιμα, και κατέβασα το οπλο που ειχε πάρει αστραπιαία θέση βολής !

...Α! ναι ! μιλούσαμε , μάλλον εγώ μιλούσα για κείνη ! Τη Μαίρη και τη φίλη της τη Χρύσα, την κολλητή της που τα ειχε με τον Γιώργο το Μεριανό. (Μπατζανάκη με ελεγε ο Γιώργης-καλή του ωρα-γιατί τα ειχαμε με δυό φίλες που ησαν σαν αδερφές)

Καλοί μαθητές και οι τέσσερις σε επαρχιακό Γυμνάσιο (τότε) αλλά και κόσμια πειραχτήρια..

Θυμάμαι τις κόντρες μας με τη φιλόλογό μας σε θέματα ετυμολογίας και παραετυμολογίας, τά πρώτα μας τσιγάρα, τις κοπάνες μας, τη εκδηλη ανδροποίηση μας, την γλυκειά γοητεία των νεαρών συμμαθητριών μας που κρύβανε μέσα τους υπέροχες γυναίκες, την αλαζονεία της νιότης....

"Δός μοι πα στώ και ταν γάν κινάσω", πιστεύαμε, τρομάρα μας...Αρχιμήδη τ΄ακούς;

Μετά το σχολείο η παρέα μας χάλασε , ο καθένας τράβηξε το δρόμο του, σκορπίσαμε σαν του λαγού τα παιδιά, που λέει και η παροιμία..

Ο Γιώργος ο Μεριανός ειχε περάσει στη Σχολή Ευελπίδων, η Μαίρη και η Χρύσα τελειώσανε τη Φιλοσοφική , η Χρύσα έμενε στη Ρόδο, η δικιά μου η Μαίρη στην Αθήνα και ο Γιώργος ο Μεριανός  ουτε που ηξερα, ειχαμε τελείως χαθεί..

Τώρα  εγώ εδω  στρατιώτης, εξ αναβολής στη Θράκη (θα ξαναπήγαινα ευχαρίστως αν με χρειαζότανε η Θράκη μας )..

...Με την ακρη του ματιού διέκρινα φώτα συσκότισης , και αμέσως μετά, ακουσα θόρυβο μηχανής αυτοκινήτου που πλησίαζε στο χωματόδρομο προς τη σκοπιά.

Οπα !, ειπα, εφοδος και μάλιστα εποχούμενη. Θα ειναι ο αξιωματικός υπηρεσίας της Ταξιαρχίας, σκέφτηκα, που κάνει εφοδο στις Mονάδες ευθύνης του και πήρα θέση με το οπλο προτεταμένο.

-Αλτ ! τις εί ; φώναξα πολύ δυνατά !

Η φωνή μου "χτύπησε" στην απέναντι πλαγιά και επιστρέφοντας ως αντίλαλος πέρασε απο τη ρεματιά που την επανέλαβε αλλοιωμένη δυό τρείς φορές..Αααλτ τιις ειειειειει; Αααλτ τιις ειειειειε ! που με ΄κανε να ανατριχιάσω !

-Εφοδος , αποκρίθηκε κάποιος απο το τζιπάκι που σταμάτησε λίγα μέτρα μπροστά μου !

-Προχώρει ο εφοδεύων !...

.......

-Σύνθημα ! ειπα πάλι δυνατά !

-"Βόλος", αποκρίθηκε η ψηλή σιλουέτα που μόλις ειχε κατέβει απο το στρατιωτικό οχημα..

-Προχώρει στο παρασύνθημα, "διέταξα" τον αγνωστο ελεγκτή της.. ετοιμότητός μου..

-"Θάλασσα", απάντησε και πάλι ο αξιωματικός...

Χωρίς να κατεβάσω το οπλο που τον σημάδευε , εκανα ενα βήμα δεξιά, αφήνοντάς τον να μπεί στη σκοπιά και να υπογράψει στο βιβλίο εφόδου, το οποίο ηλεγχαν την αλλη μέρα το πρωί στο Διοικητήριο της Mονάδος και αλλίμονο σε κείνο το σκοπό που θα του γράφανε "κακώς" και μάλιστα εφοδος υψηλότερου κλιμακίου.

Αυτό θα εσήμαινε οτι "ο σκοπός συνελήφθη κοιμώμενος, η οτι η φύλαξίς του εγένετο πλημμελώς η οτι η αναγνώρισις της εφόδου εγένετο με τρόπον ατονικόν !"

.. και αντε να ξεμπερδέψεις...

Ο αξιωματικός, αναψε ενα φακό, μπήκε στο κουβούκλιο της σκοπιάς και δεν παρέμεινε μέσα σ΄αυτήν πάνω απο μισό λεπτό. Βγήκε σιωπηρός, ανέβηκε στο οχημα που τον περίμενε με αναμμένη τη μηχανή και χαθήκανε στο βάθος της νύχτας...

Ουφ ! ειπα, ενα τσιγάρο ακόμη και τελείωσε και η αποψινή μου υποχρέωση προς την Πατρίδα !

..Και ανάβοντας το σπίρτο , μέσα στη σκοπιά, πριν ανάψω το τσιγάρο , ειπα να ρίξω μια ματιά να δώ τι εγραψε ο ψηλέας που πέρασε και μου σκόρπισε για λίγο τις σκέψεις, οπως και η κουκουβάγια..


...και βλέπω εκπληκτος...

/ 03:45 / Ανθυπίλαρχος / Μεριανός Γεώργιος / Καλώς / Υπογραφή...../

Σημείωση δική μου:

Στρατιωτικές μνήμες !

Οποιο απο τα ονόματα συμπέσει με πραγματικό, θα ειναι απο τύχη !

...εκτός απο το δικό μου....

Ι.Β.Ντινόπουλος

(Δικαιώματα κατοχυρωμένα)