Ο λαγός, ο φτωχός και ο βάτραχος...

 Γράφει ο Ιωάννης Ντινόπουλος

Κάποτε -που λέτε- αποφάσισε ο λαγός ( Lepus Europaeus) να πάει να πνιγεί ! Αιτία για το διάβημά του αυτό ηταν το οτι εχει πολλούς εχθρούς που τον επιβουλεύονται και ο διαρκής φόβος που του προκαλούσε αυτή η κατάσταση. Πράγματι ο λαγός εχει πολλούς εχθρούς, ολα τα σαρκοφάγα:  λύκους, τσακάλια, αλεπούδες, αγριόγατες, νυφίτσες (εχθρούς εδάφους) και ολα τα αρπακτικά: ορνεα, αετούς, γεράκια (εχθρούς αέρος) .Κάπου διάβαζα οτι το γεράκι, στη βυθισή του να συλλάβει το λαγό , αναπτύσσει ταχύτητα που φτάνει τα 170 Kh την ωρα ! Και φυσικά και τον ανθρωπο που τον κυνηγάει για το νοστιμότατο "στφάδο" του ! ! Δικαιολογημένα λοιπόν θεωρείται το πιο φοβισμένο ζώο.

Οταν ομως εφτασε στο ποτάμι , για να πραγματοποιήσει την απόφασή του, τρία τέσσερα βατραχάκια που λιαζόντουσαν στα ποταμολίθια της οχθης του ποταμού, μπλούμ, μπλούμ πέσανε στη λιμνούλα και χαθήκανε με το μακροβούτι τους κάτω απο τις ρίζες ενός πλατάνου...

Αναθάρρεψε τότε ο λαγός, γιατί ειδε οτι και ο ιδιος προκαλεί φόβο σε κάποιους αλλους, και δεν πραγματοποίησε την απόφασή του...

Επέστρεψε-που λέτε- στην περιοχή του και αρχισε να οργανώνει τις αμυνές του...

Πρώτη του αμυνα , λοιπόν, ειναι το τρέξιμό του. Ο λαγός τρέχει πολύ και απο την ιδιότητά του αυτή βκήκε η φράση "εγινε λαγός.." 

Καί δεν τρέχει απλά πολύ, τρέχει στην ανηφόρα γιατί τον διευκολύνουν τα πίσω πόδια του που ειναι πιό μακριά απο τα μπροστινά. Ετσι λοιπόν τον κυνηγούν τα κυνηγόσκυλα αλλά δεν τον πιάνουν. Απ' εδώ βγήκε η φράση "περνάει η σκύλα το λαγό" που δηλώνει το αφύσικο, το ανέφικτο , το μη πραγματοποιήσιμο...

Δεύτερη αμυνά του ειναι ο πολλαπλασιασμός του, που σημαίνει οτι, οσοι απο το ειδος μας κι αν γίνουμε βορά στους εχθρούς μας, το ειδος μας δεν θα χαθεί...

(Αν το αντίθετό του εχει κάποια σχέση με το δημογραφικό των Ελλήνων θα ειναι καθαρά συμπτωματικό !)

Μόνο που εδω ο λαγός ειναι προικισμένος με μια ιδιαιτερότητα μοναδική ! Η μήτρα του θηλυκού ειναι δισχιδής με αποτέλεσμα να διακρατεί δυο γέννες ταυτόχρονα. Δηλαδή πριν απο τον τοκετό γονιμοποιείται ξανά και συλλαμβάνει , ενώ ειναι ηδη εγκυος. Το φαινόμενο αυτό δεν παρατηρείται σε κανένα αλλο θηλαστικό και ονομάζεται επικύηση..

Η ταχύτητα και  η αρμονία πολλαπλασιασμού του λαγού και του "ξαδερφού" του κουνελιού απασχόλησε το Fibonacci ( κάπου στο 1200 μ.Χ.) που εφτειαξε τη γνωστή κλίμακα Fibonacci που αγγίζει την αρμονία του χρυσού αριθμού Φ (1.618 ή τετετραγωνική ρίζα του 5 συν ενα δια δύο)

 δηλαδή ,πιο απλά ,ο κάθε αριθμός προκύπτει απο το αθροισμα των δύο προηγούμενών του, 1+1 =2 2+1=3 3+2=5 5+3=8 8+5=13  13+8=21...και ουτω καθ' εξής
(Μπορείτε να δείτε λεπτομέρεις εδώ_)

Μόλις γεννηθούν τα μικρά τα σκορπίζει δεξιά- αριστερά κάνοντας ετσι διασπορά κινδύνου και απ' εδώ βγήκε η φράση: " γίναμε σαν του λαγού τα παιδιά"..

Και πάμε στην τρίτη του αμυνα που ειναι η ιδιότητα του "κατεπτηχέναι", να ζαρώνει δηλαδή να μαζεύεται,  κάνοντας τον ογκο του πιο μικρό και αρα λιγότερο ορατό απο τα γερακίσια μάτια...και τους λοιπούς του εχθρούς.

Απ΄εδώ και πέρα θα παρακολoυθείστε το συλλογισμό μου, τι σχέση δηλαδή μπορεί να εχει ο λαγός με το φτωχό !

Ο λαγός λέγεται και πτώξ απο το κατεπτηχέναι..Πτώσει=εαυτόν κατακρύπτει, φοβείται
 (Λεξικόν Ησυχίου του Αλεξανδρινού, σελ.208)

Πτωχός (ιδια ρίζα) ειναι ο επαίτης (ειδατε αλήθεια καναν επαίτη να ζητιανεύει καμαρωτός;) παρά του πτώσσειν, ο εστι ταπεινούσθαι. Σημαίνει και το επαιτείν. "Αλλά πτώσσων κατά δήμον.." Απο της αυτής δε εννοίας επιθετικώς ο λαγωός πτώξ δειλόν γάρ το γένος και δια τούτο ταπεινούμενον.

(Ομηρικόν Λεξικόν, Απολλώνιοι σοφιστές σελ.137)

Πτώκας λαγωούς. Πτώξ=λαγωός. Πτώσσοντες=δειλιώντες. Πτωχός=επαίτης παρά το πτώσσειν, ο εστι ταπεινούσθαι.
(Φωτίου του Πατριάρχου σελ. 471)

 Το δε πτώξ λαγωός συνήθως επιθετον κατ' εξαίρετον, ωστε ότε τις ειπει μόνον το πτώξ, λείπει τότε το κύριον ο λαγωός.
(Ευσταθίου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης σελ.243)

Επανέρχομαι στο συλλογισμό μου: Ειδατε κάποιον φτωχό να περπατάει καμαρωτός κρατώντας με τους αντίχειρες τις τιράντες του στο υψος της κλείδας; Οχι βέβαια ! Μόνο οι πλούσιοι και ιδιως  οι νεόπλπουτοι περπατάνε ετσι...Γιατί ο φτωχός με τόσα μέτωπα που εχει να αντιμετωπίσει (τα πιο πολλά προβήματα επιλύονται με χρήματα-τα οποία δεν εχει-) περπατάει ως πτωξ, ζαρωμένος, πτυχωμένος, δειλός, ταπεινός,  σκυφτός!!!!....

Οι φόβοι του "πτώκα λαγωού", λοιπόν , δεν διαφέρουν και πολύ απο τους φόβους του"πτώκα ανθρώπου"...

...εκ του κατεπτηχέναι. Και οι δυό αμύνονται "διπλωμένοι" μειώνοντας τον ογκο τους, καθιστώντας τον ετσι μικρότερο στόχο στα βέλη των επιβουλέων τους...Για αυτό και οι φτωχοί ειναι ασημοι (οχι ασήμαντοι) γιατί ως "διπλωμένοι" εχουν μικρότερη κοινωνική επιφάνεια και περισσότερη ταπεινότητα, χωρίς φρου-φρου και αρώματα...

Σημείωση:

Το κουβαρντιλίκι χαραχτηρίζει κατά κύριο λόγο τους φτωχούς, για τους οποίους σημαίνει προσωρινή αναδίπλωση στην προσπάθειά τους να φανούν κοινωνικά ισοι (τρομάρα τους) με τους κατέχοντες....

Ι.Β.Ντινόπουλος

Η ανάρτησή μου αυτή αναδημοσιεύτηκε απο:
http://diolkos.blogspot.com/2011/06/blog-post_1410.html

και απο το:
http://artozinos.blogspot.gr/2009/10/blog-post_14.html