Εχεις ολη την αγάπη μου...Η μητέρα σου !

Η μητέρα του είχε μόνον ενα μάτι...Ντρεπόταν γι αυτήν και ώρες-ώρες τη μισούσε.

Η δουλειά της ήτανε μαγείρισσα στη φοιτιτική λέσχη. Μαγείρευε για τους φοιτητές και τους καθηγητές για να βγάζει τα εξοδά τους. Δεν ηθελε να του μιλάει για να μην μαθαίνουν ότι είναι παιδί μιας μητέρας με ένα.. μάτι. Οι φοιτήτριες έφευγαν γρήγορα, όποτε την έβλεπαν να βγαίνει λίγο από την κουζίνα κι έλεγαν πως δεν άντεχαν το θέαμα και πως τους προκαλούσε μια ανυπόφορη ανατριχίλα... Μα από μικρός είχε πρόβλημα με την εικόνα της μητέρας του. Μια μέρα, όταν ακόμη πήγαινε στο δημοτικό, πέρασε η μητέρα του σ' ενα διάλειμα να του πεί ενα γειά ! Ένοιωσε πολύ στενοχωρημένος. "Πως μπόρεσε να μου το κάνει αυτό", αναρωτιόταν.. Την αγνόησε, της έριξε μόνον ένα μισητό βλέμμα και έτρεξε. Την επόμενη μέρα ένας από τους συμμαθητές του φώναξε: "Εεεε, η μητέρα σου έχει μόνο ενα μάτι;..." Ηθελε να πεθάνει, ήθελε να εξαφανιστεί. Όταν γύρισε στο σπίτι της ειπε: "Αν είναι όλοι να γελάνε μαζί μου εξ αιτίας σου, καλλίτερα να πεθάνεις". Αυτή δεν του απάντησε. "Δεν μ' ενοιαζε τι είπα ή τι αισθάνθηκε, γιατί ημουν πολύ νευριασμένος", έλεγε αργότερα σ' ενα φίλο του. "Ηθελα να φύγω απο 'κείνο το σπίτι και να μην έχω καμία σχέση μαζί της. Έτσι διάβασα πάρα πολύ σκληρά με σκοπό να φύγω μια μέρα μακριά για σπουδές ....και τα κατάφερα. Μα ήρθε κι έπιασε αυτή τη δουλειά στη λέσχη για να με βοηθάει...Δεν μπορούσε να πάει κάπου αλλού;...."

Αργότερα παντρεύτηκε. Αγόρασε δικό του σπίτι, έκανε δικά του παιδιά και ήταν ευχαριστημένος με τη ζωή του, τα παιδιά του, τη γυναίκα του και τη δουλειά του. Μια μέρα -μετά απο χρόνια απουσίας, όπως ο ίδιος της ζήτησε- η μητέρα του πήγε να τον επισκεφτεί. Δεν είχε δεί ποτέ τα εγγόνια της. Μόλις εμφανίστηκε στην πόρτα, τα παιδιά του άρχισαν να γελάνε. Θύμωσε επειδή είχε πάει χωρίς να του το ζητήσει και χωρίς να τον προειδοποιήσει.Τότε της φώναξε: "Πώς τολμάς να έρχεσαι ξαφνικά στο σπίτι μου και να τρομάζεις τα παιδιά μου; Βγές εξω ! 

Φύγε !...." 

Η μητέρα του απάντησε γαλήνια. "Ααα, πόσο λυπάμαι κύριε ! Μάλλον μου έδωσαν λάθος διεύθυνση...." κι εξαφανίστηκε χωρίς να καταλάβουν τα μικρά πως είναι γιαγιά τους ! Πέρασαν χρόνια και μια μέρα βρήκε στο γραμματοκιβώτιο του σπιτιού του μια επιστολή για τη σχολική συγκέντρωση της τάξης του από το δημοτικό σχολείο, στην πόλη που γεννήθηκε. Είπε ψέματα στη γυναίκα του ότι θα έκανε ένα επαγγελματικό ταξίδι και πήγε. Όταν τελείωσε η συγκέντρωση των συμμαθητών, πήγε στο σπίτι που μεγάλωσε, μόνο από περιέργεια....Οι γείτονες του είπαν οτι η μητέρα του είχε πεθάνει πρόσφατα. Δεν έβγαλε ούτε ένα δάκρυ...Του έδωσαν ένα γράμμα που ειχε αφήσει για αυτόν:

"Αγαπημένε μου γιέ, σε σκέφτομαι συνέχεια..Λυπάμαι που ήρθα στο σπίτι σου και φόβισα τα παιδιά σου. Έμαθα ότι έρχεσαι για τη σχολική συγκέντρωση και ένοιωσα πολύ χαρούμενη. Αλλά φοβάμαι ότι μπορεί να μην είμαι σε θέση να σηκωθώ απο το κρεβάτι για να έρθω να σε δώ...Έγραψα αυτό το γράμμα να στο δώσουν αν δε με προφτάσεις. Στενοχωριέμαι που σε έφερνα σε δύσκολη θέση και ντρεπόσουν για μένα όσο ήσουν μικρός. Βλέπεις...όταν ήσουν πολύ μικρός είχες ένα σοβαρό ατύχημα και έχασες το μάτι σου. Δεν μπορούσα να σε βλέπω να μεγαλώνεις με ένα μάτι. Έτσι έδωσα το δικό μου....Ήμουν πολύ υπερήφανη που ο γιός μου θα έβλεπε τον κόσμο με τη δική μου βοήθεια, με το δικό μου μάτι...

Εχεις ολη την αγάπη μου...

Η μητέρα σου.

(Απο το περιοδικό Οσιος Νικάνωρ)

Ιστολόγιο Σοφά λόγια

Σημείωση δική μου: Αν σας πήρανε τα κλάματα, διαβάζοντάς το, μάλλον δεν είστε οι πρώτοι....