Εχεις ολη την αγάπη μου...Η μητέρα σου !

Η μητέρα του ειχε μόνον ενα μάτι...Ντρεπόταν γι αυτήν και ωρες-ωρες τη μισούσε.

Η δουλειά της ητανε μαγείρισσα στη φοιτιτική λέσχη. Μαγείρευε για τους φοιτητές και τους καθηγητές για να βγάζει τα εξοδά τους. Δεν ηθελε να του μιλάει για να μην μαθαίνουν οτι εναι παιδί μιας μητέρας με ενα.. μάτι. Οι φοιτήτριες εφευγαν γρήγορα , όποτε την εβλεπαν να βγαίνει λίγο απο την κουζίνα κι ελεγαν πως δεν αντεχαν το θέαμα και πως τους προκαλούσε μια ανυπόφορη ανατριχίλα... Μα απο μικρός ειχε πρόβλημα με την εικόνα της μητέρας του. Μια μέρα, οταν ακόμη πήγαινε στο δημοτικό, πέρασε η μητέρα του σ' ενα διάλειμα να του πεί ενα γειά ! Ενοιωσε πολύ στενοχωρημένος. "Πως μπόρεσε να μου το κάνει αυτό", αναρωτιόταν.. Την αγνόησε, της εριξε μόνον ενα μισητό βλέμμα και ετρεξε. Την επόμενη μέρα ενας απο τους συμμαθητές του φώναξε: "Εεεε, η μητέρα σου εχει μόνο ενα μάτι;..." Ηθελε να πεθάνει, ηθελε να εξαφανιστεί. Οταν γύρισε στο σπίτι της ειπε: "Αν ειναι ολοι να γελάνε μαζί μου εξ αιτίας σου, καλλίτερα να πεθάνεις". Αυτή δεν του απάντησε. "Δεν μ' ενοιαζε τι είπα ή τι αισθάνθηκε, γιατί ημουν πολύ νευριασμένος", ελεγε αργότερα σ' ενα φίλο του. "Ηθελα να φύγω απο 'κείνο το σπίτι και να μην εχω καμία σχέση μαζί της. Ετσι διάβασα πάρα πολύ σκληρά με σκοπό να φύγω μια μέρα μακριά για σπουδές ....και τα κατάφερα. Μα ηρθε κι επιασε αυτή τη δουλειά στη λέσχη για να με βοηθάει...Δεν μπορούσε να πάει κάπου αλλού;...."

Αργότερα παντρεύτηκε. Αγόρασε δικό του σπίτι, εκανε δικά του παιδιά και ηταν ευχαριστημένος με τη ζωή του , τα παιδιά του , τη γυναίκα του και τη δουλειά του. Μια μέρα -μετα απο χρόνια απουσίας, οπως ο ιδιος της ζήτησε- η μητέρα του πήγε να τον επισκεφτεί. Δεν ειχε δεί ποτέ τα εγγόνια της. Μόλις εμφανίστηκε στην πόρτα, τα παιδιά του αρχισαν να γελάνε. Θύμωσε επειδή ειχε πάει χωρίς να του το ζητήσει και χωρίς να τον προειδοποιήσει.Τότε της φώναξε: "Πώς τολμάς να ερχεσαι ξαφνικά στο σπίτι μου και να τρομάζεις τα παιδιά μου; Βγές εξω !, φύγε !...." Η μητέρα του απάντησε γαλήνια. "Ααα, πόσο λυπάμαι κύριε ! Μάλλον μου εδωσαν λάθος διεύθυνση...." κι εξαφανίστηκε χωρίς να καταλάβουν τα μικρά πως ειναι γιαγιά τους ! Πέρασαν χρόνια και μια μέρα βρήκε στο γραμματοκιβώτιο του σπιτιού του μια επιστολή για τη σχολική συγκέντρωση της τάξης του απο το δημοτικό σχολείο, στην πόλη που γεννήθηκε. Ειπε ψέματα στη γυναίκα του οτι θα εκανε ενα επαγγελματικό ταξίδι και πήγε. Οταν τελείωσε η συγκέντρωση των συμμαθητών, πήγε στο σπίτι που μεγάλωσε, μόνο απο περιέργεια....Οι γείτονες του ειπαν οτι η μητέρα του ειχε πεθάνει πρόσφατα. Δεν εβγαλε ουτε ενα δάκρυ...Του εδωσαν ενα γράμμα που ειχε αφήσει για αυτόν:

"Αγαπημένε μου γιέ, σε σκέφτομαι συνέχεια..Λυπάμαι που ηρθα στο σπίτι σου και φόβισα τα παιδιά σου. Εμαθα οτι ερχεσαι για τη σχολική συγκέντρωση και ενοιωσα πολύ χαρούμενη. Αλλά φοβάμαι οτι μπορεί να μην ειμαι σε θέση να σηκωθώ απο το κρεβάτι για να ερθω να σε δώ...Εγραψα αυτό το γράμμα να στο δώσουν αν δε με προφτάσεις. Στενοχωριέμαι που σε εφερνα σε δύσκολη θέση και ντρεπόσουν για μένα οσο ησουν μικρός. Βλέπεις...οταν ησουν πολύ μικρός ειχες ενα σοβαρό ατύχημα και εχασες το μάτι σου. Δεν μπορούσα να σε βλέπω να μεγαλώνεις με ενα μάτι. Ετσι εδωσα το δικό μου....Ημουν πολύ υπερήφανη που ο γιός μου θα εβλεπε τον κόσμο με τη δική μου βοήθεια, με το δικό μου μάτι...Εχεις ολη την αγάπη μου...

Η μητέρα σου.

(Απο το περιοδικό Οσιος Νικάνωρ)

Ιστολόγιο Σοφα λόγια

Σημείωση δική μου: Αν σας πήρανε τα κλάματα, διαβάζοντάς το, μάλλον δεν ειστε οι πρώτοι....