Γράφει ο Ιωάννης Ντινόπουλος
...Ελάτε να φτιάξουμε εναν καφέ της παλιάς εποχής, οπως τον φτιάχνανε τότε ... και που αποτελεί για μένα μια απο τις παιδικές μου παραστάσεις !
1/ Ο καφές αγοραζόταν απο το παντοπωλείο του χωριού μας σε κόκκους πράσινους..
2/ Για να "αβγατίσει" ή για να γίνει πιο γευστικός, προσθέτανε και λίγα ρεβύθια ή λιγα σπυριά στάρι ή κριθάρι...
3/ Παίρνανε το καφουρτιστήρι σε σχήμα κυλίνδρου, οπως το βλέπετε στη φωτογραφία, οπου απο τον αξονά του περνούσε μια σούβλα. Υπήρχε μια μικρή συρταρωτή "πορτούλα" που ανοίγοντάς την βάζανε μέσα τον καφέ μαζί με το συμπληρωματικό υλικό, και κλείνοντάς την.....
4/...ακουμπούσανε την ακρη της "σούβλας" στην πυροστιά που την τοποθετούσαν στο πίσω μέρος του τζακιού, με αναμμένη τη φωτιά ,ωστε να κάνει αρκετά κάρβουνα , και αρχίζανε να γυρίζουν τη "σούβλα"....ετσι...
5/...Ετσι ωστε ο κύλινδρος με το περιεχόμενο να βρίσκεται ακριβώς πάνω απο τη φωτιά..
Σταματούσανε κάπου -κάπου για να ελέγξουν-ανοίγοντας την πορτούλα με τη μασιά- αν πήρε χρώμα ο καφές....
6/ Αφου καφουρδιζόταν ο καφές και μοσχοβολούσε το σπίτι ολόκληρο απο το αρωμά του, τον αδειάζανε πάνω σε μια πετσέτα (αυτές τίς μπλέ ή κόκκινες καρώ...) για να κρυώσει λίγο...
μετά παίρνανε το μύλο του καφέ, βγάζανε το χερούλι και το καπάκι, τον ρυθμίζανε να κόβει ψιλά η πιό χοντρά, ανοίγοντάς τον στη μέση και στρίβοντας μια βίδα που ηταν στο κάτω μέρος του πάνω κομματιού του μύλου. Το κάτω μέρος ηταν ο αποθηκευτικός χώρος του μύλου για τον κομμένο πλέον καφέ που επιτυγχανόταν με την περιστροφή του χερουλιού...
7/ Βάζανε απο το φρεσκοκομμένο καφέ στο μπρίκι , με ανάλογο νερό και ζάχαρη και "ψηνόταν" στη θράκα. Σερβιριζόταν σε χοντρό φλυτζάνι η σε κείνα τα φλυτζάνια που εφεραν πολύ ομορφες εγχρωμες παραστάσεις...
Απ' ο,τι θυμάμαι απο τα παιδικά μου χρόνια ...
Υγ. Πάρτε κανα καφουρτιστήρι στο σπίτι, αχρείαστο να ειναι....αλλά ας υπάρχει καλού- κακού, μιάς και οι αγελάδες παραγίνανε ισχνές " ρε παιδί μου.....", που λέει και ο φίλος ο Θοδωράκης.....
Ι.Β.Ντινόπουλος
.webp)
6 σχόλια:
Καταπληκτική ανάρτηση!
Μοσχοβολάει άρωμα καφέ και παλιά γοητεία. Έχει την ανεπανάληπτη ομορφιά ενός τελετουργικού που έχει εκλείψει αλλά είμαι απολύτως σίγουρη πως έχει πολλούς νοσταλγούς!
Γιατί δεν το καθιερώνουμε και σήμερα ξανά;
Φιλιά πολλά και την καλησπέρα μου!
Που να βρεθούν τα σύνεργα Ιωάννη! ο εκσυγχρονισμός μας έχει κάνει να χάσουμε την αξία και το άρωμα αυτών των καθημερινών συνηθειών!
Φαντάζομαι άρωμα και γεύση ο τότε καφές!!
Καλή εβδομάδα να'χεις!!
Καλημέρα Μελίτη μου !
Μέσα στη γενικότερη φιλοσοφία της κατανάλωσης εφηύραν πράγματα πολυτελή και μας τα κατέστησαν αναγκαία !
Δηλαδή εκαναν την πολυτέλεια ανάγκη !
Απο δώ και πέρα ομως-και επειδή οι ισότητες λειτουργούν αμφιμονοσήμαντα-οποιος απο εμάς εξασφαλίζει τις βασικές του ανάγκες θα αποτελεί...προκλητική πολυτέλεια !
Επιστροφή στη δεκαετία του '60.
Αλήθεια Μελίτη μου, μάθε να ζυμώνεις σε παρακαλώ !
Θα καλούμε ο ενας τον αλλον και θα λέμε: εχω ψωμάκι απο τα χεράκια μου , ελα να σου κάνω το τραπέζι !
Τι; υπερβολές ; Καλά ! !
Καλή σου μέρα Μελίτη μου !
Καλημέρα "ΖΖ" μου !
Τί κάνεις;
Τα "σύνεργα" τα εχω Ζουζού μου, απλά οταν ειναι να σου φτιάξω αρωματικό καφέ-οντως πολύ αρωματικό-θα πρέπει να με ειδοποιείς μόλις ξεκινάς απο την πατρίδα σου , γιατί οσο να 'ναι θέλει κανα δυό ..ωρες η διαδικασία !
Εσύ οταν θα κάνεις καμιά χορτόπιττα η καμια ψαρόσουπα θα μας ειδοποιείς η θα μας στέλνεις κανα μπώλ με κούριερ !
Που θα πάει, πόσο καιρό θα κρατήσει η πείνα !!
Καλή σου μέρα !
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΕΡΙΕΡΓΡΑΨΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΙΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕ!!!!
Kαλημέρα φίλε Σκρουτζάκο !
Και πάντα με χαμόγελο, οπως πολύ σωστά λές !
Να εισαι πάντα καλά !
Δημοσίευση σχολίου