| H φαντασία Nάναι σα να μας σπρώχνει ένας αέρας μαζί προς έναν δρόμο φειδωτό που σβει στα χάη, και σένα του καπέλλου σου βαμμένη φανταιζί κάποια κορδέλλα του, τρελλά να χαιρετάει. Kαι νάν’ σαν κάτι να μου λες, κάτι ωραίο κοντά γι’ άστρα τη ζώνη που πηδάν των νύχτιων φόντων, κι’ αυτός ο άνεμος τρελλά, –τρελλά να μας σκουντά όλο προς τη γραμμή των οριζόντων. Kι’ όλο να λες, να λες, στα θάμβη της νυκτός για ένα –με γυάλινα πανιά– πλοίο που πάει όλο βαθειά, όλο βαθειά, όσο που πέφτει εκτός : όξ’ απ’ τον κύκλο των νερών –στα χάη. Kι’ όλο να πνέει, να μας ωθεί αυτός ο αέρας μαζί πέρ’ από τόπους και καιρούς έως ότου –φως μου– –καθώς τρελλά θα χαιρετάει κείν’ η κορδέλλα η φανταιζί,– βγούμε απ’ την τρικυμία αυτού του κόσμου… |
2 σχόλια:
......με 'φανταστική'γλωσσική σύλληψη η'φαντασία! ιδιαίτερα οι δεύτεροι στίχοι σε κάθε στροφή αναδεικνύουν μοναδική αλληλουχία στο αποτύπωμα της φαντασίας!
καλή συνέχεια με ό,τι καλύτερο!φιλιά,τα λέμε!
Καλησπέρα Βασιλική μου !
Κοίτα να ιδείς πόσα "αρνητικά" είχε ο αείμνηστος μπάρμπα-Γιάννης Σκαρίμπας..
...ήταν απόγονος αγωνιστών της Επανάστασης του 1821. Ξεκίνησε τις εγκύκλιες σπουδές του στο σχολαρχείο του Αιγίου και τις ολοκλήρωσε στην Πάτρα στο Α' Γυμνάσιο Πατρών. Υπηρέτησε στον Ελληνικό Στρατό ως ανθυπασπιστής στο 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων..
..όσο για τα γραφόμενά του (διηγήματα και ποιήματα)είναι πέραν κάθε σχολιασμού, ειδικά από μένα τον ταπεινό...
καλή σου νύχτα !
Δημοσίευση σχολίου