1 Ιανουαρίου 2016
Η Πρωτοχρονιά κι ....ο Έλληνας ! ! !
Χειμώνας,νύχτα, βροχή, κρύο. Ένας ρωμιός χωρίς παρά κάθεται σ ένα καφενείο συλλογισμένος φοβερά. Ξάφνου σηκώνει το κεφάλι και του ξεφεύγει ένα..Ααα !!! Με ρούχα αλλόκοτα και κάλλη,σαν οπτασία σα σκιά,ψηλή γυναίκα εμπρός του στέκει και τον κυττάζει τρυφερά.-Τι θέλεις απο με κυρά;
Θέλει να πη αλλά τα μπλέκει..
Τον πιάνει φόβος ,πάει να φύγη,αλλά να φύγη δεν μπορεί,τρίβει τα μάτια του, τ΄ανοίγει, μα πάλι ΄μπρος του τη θωρεί..Από μετάξι η φορεσιά της και από τράπουλας χαρτιά,κάτου στο πάτωμα η ουρά της ξεσέρνεται μακρυά πλατειά ! Στους ώμους της διπλώνει ταίρι φτερά διαμαντοπλουτιστά.
Με χάρι στό ΄να της το χέρι ένα χρυσό ραβδί βαστά...
Και στ΄ άλλο της κρατεί ζεμπίλι, οπού μ΄ασήμι είναι φτιαστό, όλο γεμάτο ως τα χείλη, βαρύ-βαρύ αλλά κλειστό. Μα τι παράξενη ωραιότης και τι θωριά αστραφτερή ! ανάμεσα στο μέτωπό της, όπως των Τούρκων τα ουρί, λάμπει ένα κάρβουνο αναμμένο, ένα ρουμπίνι μαγικό και λέει στο νιο...
το σαστισμένο ... μ΄ένα χαμόγελο γλυκό:
Εγώ σταίς Μοίρες ειμ΄η πρώτη πάντα χιλιόπλουτη και νιά. Με χαιρετούν χαραίς και κρότοι, εγώ είμαι η Πρωτοχρονιά. Άλλους πλουτίζω, άλλους φτωχαίνω με ευσπλαχνία ή μ΄απονιά, όλους εδώ σας ξετρελαίνω, εγώ είμαι η Πρωτοχρονιά. Μα τώρ΄αυτά πώχω για σένα ποτέ καμμιά της γης γωνιά,
κανείς δεν τάειδε αριαδιασμένα, εγώ είμαι η Πρωτοχρονιά..
Πές μου τι θές να σου χαρίσω, αγαπημένο μου παιδί, λέγε μου, φτάνει να σ΄αγγίξω με το χρυσό μου το ραβδί. ! Θες να γλεντήσης στο Παρίσι; Θέλεις στη Λόντρα ν ακουστής; Να πας σ΄Ανατολή και Δύση ακούραστος σεργιανιστής; Θέλεις να χάσκουν , καβαλλάρης όταν περνάς κάθε μεριά;
Στην ομορφιά να είσαι Πάρις και Οδυσσεύς στην πονηριά;
Στην εκκλησία Πατριάρχης, Αρχιρραβίνος μες τη χάβρα, να γράφης στίχους σαν Πετράρχης, να λαχταρά για σε μια Λαύρα; Πες μου τι θέλεις να σε κάμω; Αυλάρχη, λόρδο , στρατηγό; Κατακτητή, σοφό, σουλτάνο,θησαυροφύλακα, Υπουργό; ό,τι κι αν θες, μικρό -μεγάλο μπροστά σου θα το ιδής ευθύς..
Φτάνει το χέρι μου να βάλω μες το ζεμπίλι....τι ποθείς;
Μόλις το στόμα της εκλείσθη και μόλις πήρε ανασασμό, αυτός λιγάκι εσυλλογίσθη και απαντά....
Δ ι ο ρ ι σ μ ό ! ! ! ! ! !...
Απο τη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Πατρών
Καλή χρονιά σε Ολους σας !
Ι.Β.Ν.
Ετικέτες
Ποίηση
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου