Ο Γενάρης του 1904. Ένα ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη
Είναι ένα από τα "Κρυμμένα" ποιήματα του Κωνσταντίνου Καβάφη. Ποίημα μνήμης του απωλεσθέντος έρωτα. Το ποιητικό υποκείμενο τις "απελπισμένες νύχτες" του Γενάρη του 1904 ανακαλεί στη μνήμη του την οπτασία της ερωτικής μορφής που σβήνεται και χάνεται...
Κ. Καβάφης, Ο Γενάρης του 1904
A ! οι νύχτες του Γενάρη αυτουνού,
που κάθομαι και ξαναπλάττω με τον νου
εκείνες τες στιγμές και σ’ ανταμώνω,
κι ακούω τα λόγια μας τα τελευταία κι ακούω τα πρώτα.
Aπελπισμένες νύχτες του Γενάρη αυτουνού,
σαν φεύγ’ η οπτασία και μ’ αφήνει μόνο.
Πώς φεύγει και διαλύεται βιαστική —
πάνε τα δένδρα, πάνε οι δρόμοι, πάν’ τα σπίτια, πάν’ τα φώτα·
σβήνει και χάνετ’ η μορφή σου η ερωτική.
Edvard Munch, Αυτοπροσωπογραφία. Ο περιπλανώμενος της νύχτας. 1923-24. Μουσείο Munch. Όσλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου