Ουλαλούμ…
Ήταν σα να σε πρόσμενα Κερά
απόψε που δεν έπνεε έξω ανάσα,
κι έλεγα: Θά ‘ρθει απόψε απ’ τα νερά
κι από τα δάσα.
Θά ‘ρθει, αφού φλετράει μου η ψυχή,
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι
και θα μυρίζει ήλιο και βροχή
και νειό φεγγάρι . . .
Και να, το κάθισμά σου σιγυρνώ,
στολνώ την κάμαρά μας αγριομέντα,
και να, μαζί σου κιόλας αρχινώ
χρυσή κουβέντα:
. . . Πως – να, θα μείνει ο κόσμος με το «μπά»
που μ’ έλεγε τρελόν πως είχες γίνει
καπνός και – τάχας – σύγνεφα θαμπά
προς τη Σελήνη . . .
.................................................................
Νύχτωσε και δεν φάνηκες εσύ·
κίνησα να σε βρω στο δρόμο – ωιμένα –
μα σκούνταφτες (όπου εσκούνταφτα) χρυσή
κι εσύ με μένα.
Τόσο πολύ σ’ αγάπησα Κερά,
που άκουγα διπλά τα βήματα μου!
Πάταγα γω – στραβός – μεσ’ τα νερά;
κι εσύ κοντά μου . . .
Πηγή-Εδώ
4 σχόλια:
...όμορφο,πολύ όμορφο ποίημα! δημιουργεί συγκίνηση που παραπέμπει στην αγάπη για
τη ζωή...καλό ξημέρωμα!
Καλησπέρα Βασιλική μου !
Σε ευχαριστώ που πέρασες..
Πραγματικά είναι πολύ όμορφο και συγκινητικό το ποίημα του μπαρμπα-Γιάννη του Σκαρίμπα
και με τον δικό του -μοναδικό τρόπο-γραμμένο !
Καλή σου νύχτα !
(Και ελπίζω να έχετε λίγο χιόνι -για την ομορφιά του- απόψε, αλλά όχι πολύ για τις δυσκολίες που προξενεί..)
Τα λέμε...
Πολύ γλυκό και τρυφερό
με αυτές τις ιδιαίτερες λέξεις το κάνει ακόμα πιο όμορφο
ο ποιητής!
Καλό ΣΒΚ να'χεις!
Καλησπέρα Ελένη !
Σε ευχαριστώ πολύ που πέρασες.
Καλό Σαββατοκύριακο και σε σένα !
ΥΓ. Μου αρέσει πολύ ο Σκαρίμπας. Έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο γραφής και στα ποιήματά του και στα διηγήματα του. Θα τον "συναντήσεις" πολλές φορές στο "χώρο" μου.
Με εκτίμηση
Ι.Β.Ν.
Δημοσίευση σχολίου