H δημοσιογράφος Μαρία Σκαμπαρδώνη γράφει για την εξωτερική εμφάνιση και την εσωτερική ομορφιά κάθε ανθρώπου
Η ομορφιά διαχρονικά και μέσα στους αιώνες, θεωρήθηκε αξία. Θεωρήθηκε ως ένας τρόπος συμβολισμού του ωραίου, εκείνου που αισθητικά ικανοποιεί, δηλαδή εκείνον που το βλέπει. Είναι ίσως το μοναδικό γνώρισμα του ανθρώπου, το οποίο δε χρειάζεται απόδειξη, υπάρχει χωρίς αυτή.
Η γυναίκα επιβαρυνόταν ανέκαθεν μέσα στην κοινωνία με την πίεση του να είναι «εξωτερικά όμορφη και ποθητή». Οι λόγοι είναι πολλοί και διάφοροι: Από την πατριαρχική αντίληψη, η οποία προσπάθησε να εμφυσήσει στη γυναίκα την άποψη ότι η ομορφιά είναι το ανώτερο προσόν για εκείνη, από τη βιομηχανία μόδας, που προωθεί διαρκώς καλλυντικά ομορφιάς, από την τηλεόραση, τους γονείς και τα περιοδικά.
Καλλιεργείται υποσυνείδητα από τους ξένους ανθρώπους, τους συγγενείς και γνωστούς, οι οποίοι μόλις δουν ένα κοριτσάκι το πρώτο, που θα πουν, είναι: «Πόσο όμορφο κοριτσάκι είναι!». Όλο αυτό περνάει μέσα στο μυαλό της γυναίκας, έστω και ασυνείδητα, το μήνυμα πως το μεγαλύτερο προσόν, το οποίο διαθέτει είναι η εξωτερική εμφάνισή της.
Ζούμε σε μία εποχή, η οποία κυριαρχείται από την εμμονή στην εξωτερική εμφάνιση και οι επιθέσεις σε ανθρώπους εξαιτίας αυτής είναι συχνό φαινόμενο. Όταν δεν καλλιεργείται στους ανθρώπους, από μικρή ηλικία κιόλας, πως υπάρχουν άλλα πράγματα που είναι σημαντικότερα από την εμφάνιση και όταν δε μαθαίνουμε να δίνουμε έμφαση στο εσωτερικό των ανθρώπων, η ανασφάλεια σε ό,τι αφορά αυτή βγαίνει στην επιφάνεια, καθώς και κερδίζει έδαφος.
Οι περισσότεροι δε γνωρίζουν ότι ένας άνθρωπος μπορεί να μην είναι όμορφος με βάση την «κοινωνικά κατασκευασμένη ομορφιά», αλλά να παραμένει γοητευτικός και ιδιαίτερα θελκτικός. Αγνοούν το γεγονός πως ένας άνθρωπος μπορεί να βελτιώσει την εμφάνισή του, σε αντίθεση με την έλλειψη παιδείας, η οποία μπορεί και να μη διορθωθεί ποτέ.
Η αλήθεια είναι πως όλες οι γυναίκες είναι όμορφες. Ο κάθε άνθρωπος έχει επάνω του κάτι μοναδικό. Αυτό που πρέπει να κάνει, είναι να το ανακαλύψει και να το καλλιεργήσει, όσο περισσότερο μπορεί.
Και είναι πολύ καλύτερο μία γυναίκα να έχει εσωτερική ομορφιά, η οποία όχι μόνο δε χάνεται στο πέρασμα του χρόνου, αλλά αναδύεται περισσότερο, παρά μία εξωτερική λάμψη, η οποία σβήνει με τα χρόνια (χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι αθέμιτο να φροντίζει και το έξω της).
Επιπροσθέτως, η εμφάνισή μας, είναι απόρροια κληρονομικότητας, γονιδίων, DNA και δεν οφείλεται καθαρά στην προσωπική προσπάθειά μας. Για αυτό και είναι ιλαρό να ακούς κάποιον να λέει πως είναι περήφανος για το ύψος του, από τη στιγμή που δεν το επέλεξε. Δεν επιλέγουμε τα περισσότερα στοιχεία, τα περισσότερα «καλά» ή «κακά» της εμφάνισής μας! Τα περισσότερα απλώς τα έχουμε από τη φύση μας.
Η πραγματικά αξία κάθε γυναίκας, όπως και κάθε άλλου ανθρώπου βρίσκεται μέσα του, στην ψυχή του. Αν πραγματικά η κοινωνική αντίληψη προσπαθήσει να ενσωματώσει και να προάγει αυτό το μήνυμα, ίσως να είναι η απαρχή για τη βελτίωση μίας νοσηρής κοινωνικής πραγματικότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου