Τα παράθυρα ήταν ανοιχτά γιά να μπει ο ήλιος κι΄ ο Θεός...
Τότες ήταν αλλιώς...Τα παράθυρα ήταν ανοιχτά γιά να μπει ο ήλιος κι΄ ο Θεός...
Και οι καρέκλες αργά το απόγευμα, έβγαιναν στο πεζοδρόμιο...
Ήταν τότες που οι άνθρωποι μοιράζονταν τη χαρά και τη λύπη, την πείνα, τον καημό και τ' όνειρο...
Σημείωση δική μου:
Το έχω επισημάνει και εγώ αλλού, μ αυτόν ακριβώς τον τίτλο !
"Τότε που ο κόσμος ήταν αλλιώς !"
Ι.Β.Ν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου