ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ !

15 Οκτωβρίου 2009

Ο καθένας απ' ο,τι εχει δίνει.......Ι. Ντινόπουλος

Μεγαλώσανε στην ίδια γειτονιά και είναι φίλοι από τότε..
Mαζί στα σχολεία τους, στα παιχνίδια τους, σε πολλές κοινωνικές εμφανίσεις ως ενήλικες, αφού είναι επώνυμοι στην ίδια πόλη !
Ακόμη και στο στρατό συναντηθήκανε για λίγο- σε κάποια μονάδα- ως έφεδροι αξιωματικοί...
Διευθύνουν και οι δυο τις επιχειρήσεις που κληρονομήσανε και είναι επιτυχημένοι επιχειρηματίες με αντικείμενα διαχρονικής αξίας.
Ο ένας έχει επιχείρηση εμπορία ξυλείας. Ένας ατέλειωτος αριθμός εφαρμογών στην καθημερινή μας ζωή. Και ο άλλος εμπορία δερμάτων. Ποιος δε φοράει παπούτσια δερμάτινα, ποιος δε φοράει ζώνη, ποια γυναίκα δεν κρατά στα χέρια της τσάντα δερμάτινη. Νομίζω ότι και οι από πεποίθηση "οικολόγες" θα φορέσουν κάποια στιγμή γόβα και θα κρατήσουν τσάντα δερμάτινη. Δε φαντάζομαι- βρε αδερφέ -να πάνε στο γάμο τους φορώντας ελβιέλες !
Τέλος πάντων, οι όμορφοι και πετυχημένοι νέοι της ιστορίας μας παντρευτήκανε (νυμφευτήκανε είναι το σωστό) δύο πολύ όμορφες νεαρές , που χιλιάδες άλλες γυναίκες θα θέλανε να βρισκόντουσαν στη θέση τους . Είχανε τα πάντα. Ναι τα πάντα...ακόμη και στα "Παρίσια" πηγαίνανε για ψώνια...
Σ' αυτή την περίπτωση, όταν δηλαδή η γυναίκα έχει τα πάντα ή όταν ο σύζυγός της προσπαθεί να της προσφέρει όσα περισσότερα μπορεί, η γυναίκα έχει δυο μόνον -τόσο απλές- υποχρεώσεις:
Η πρώτη είναι να του "κάθεται" περισσότερο και η άλλη είναι να του "αντιμιλάει" λιγότερο...(Και στις δυο περιπτώσεις ...το κέρδος είναι πολλαπλάσια  δικό της)
Η συνταγή δεν είναι δική μου, την άκουσα από μια γιαγιά αρκετά χρόνια πριν και τη βρίσκω σοφή  και άρα διαχρονική..
Απορώ με τους διαπρεπείς ειδικούς, ψυχολόγους, κοινωνιολόγους, οικογενειακούς συμβούλους και λοιπούς παρατρεχάμενους του είδους. Δεν το έχουν καταλάβει; Δεν μπορεί ! Ίσως εσκεμμένα να βάζουν αέρα στα μυαλά της γυναίκας, η οποία κάποιες φορές γίνεται η προσωποποίηση της άρνησης και της αντίρρησης, για να  προσβάλλουν το κύτταρο της κοινωνικής συνοχής που λέγεται οικογένεια.....Λέω ίσως....(Δεν είναι ανάγκη να το υιοθετήσετε !!!)
Τέλος πάντων παρασύρθηκα και πλατίασα λίγο , συγγνώμη...
Οι γυναίκες τους , είπαμε, είναι πανέμορφες, τουλάχιστον εξωτερικά...Γιατί η μία έχει το διάολο μέσα της- κατά το κοινώς λεγόμενον- Της φταίνε τα πάντα και όλοι... "Τρώγεται" ακόμη και με τα ρούχα της, εκείνα τα πανάκριβα που έφερε από τους Παρισίους...Και κυρίως ζηλεύει θανάσιμα τη γυναίκα του φίλου του άνδρα της , τη Φωτεινή , ας πούμε ότι τη λένε έτσι, γιατί χαμογελάει και γεμίζει ο τόπος φως...
Την άλλη τη "στριμμένη" και ζηλιάρα θα την ονομάσουμε Φαβιόλα ή όπως αλλιώς θέλετε αλλά με την ...ίδια κατάληξη...
Η Φαβιόλα , λοιπόν, ζηλεύει τη Φωτεινή και κάθε φορά προσπαθεί να την μειώσει, να την ξεφτιλίσει...
και αυτή της χαμογελάει όλο γλυκύτητα από το περίσσευμα της ψυχούλας της...
Μια μέρα, αγαπητοί μου, η Φαβιόλα έστειλε την υπηρέτριά της στο χασάπη τους και της είπε να του ζητήσει όλα τα κέρατα από τα τραγιά που έσφαξε εκείνη τη βδομάδα..
Πήγε λοιπόν η Φρόσω...και..
-Τι τα θέλει , ρε Φροσύνη,  τα κέρατα η αφεντικίνα σου;
-Δεν ξέρω κύριε, μου είπε να μου γεμίσετε το καλάθι...
Αγκομαχώντας η μικρόσωμη υπηρέτρια πήγε  τα κέρατα στη Φαβιόλα....
-Πάρτα, της είπε εκείνη και τράβα τα απέναντι στη Φωτεινή...και πες της "χαιρετίσματα" από την αφεντικίνα μου....
Τι να κάνει η Φρόσω, το ΄βλεπε το παράξενο, αλλά γεννήθηκε φτωχούλα με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
Τα φορτώνεται και πάλι τα κέρατα , εδώ ταιριάζει αυτό που λένε " γαμ.... το κέρατό μου" και τα πάει απέναντι στη Φωτεινή...
-Τι κουβαλάς Φροσούλα μου, της είπε όλο γλυκύτητα εκείνη, μόλις την είδε φορτωμένη...Κάτσε να σε φιλέψω κάτι , σου έχω και ένα φακελάκι-μη με παρεξηγήσεις- να το στείλεις στη Μανούλα σου....
Βούρκωσε η Φροσούλα και με χείλη που τρέμανε της είπε: Κυρία μου, κυρία Φωτεινή εσάς ήθελα να έχω κυρία....κοιτάξτε τι μου έδωσε να σας φέρω....και την πήρανε τα κλάματα...
-Μην στενοχωριέσαι κούκλα μου, της είπε η Φωτεινή και πήρε το καλάθι με τα κέρατα...
Πήγε στο πίσω μέρος του σπιτιού, το άδειασε στον κάδο απορριμμάτων, έπλυνε το καλάθι και το γέμισε με τριαντάφυλλα απ' τον κήπο της, από κείνα που μοσχοβολάνε...σαν την καρδούλα της...
Ανέβηκε στο σπίτι και έδωσε το καλάθι με τα τριαντάφυλλα στη Φροσούλα, λέγοντάς της τα εξής:
- Πολλούς χαιρετισμούς θα πείς στη φίλη μου τη Φαβιόλα, την ευχαριστώ πολύ για το δώρο της, ας δεχτεί και αυτή το δικό μου...και πες της Φροσούλα μου, ότι ο καθένας απ' ό,τι έχει δίνει, απ' ό,τι έχει, τ' ακούς ; ....

Πηγή:
Παιδικές μου μνήμες , απο τα παραμύθια της Μητέρας μου
Ι.Ντινόπουλος

17 σχόλια:

zoyzoy είπε...

Πανέμορφο με τον μοναδικό σου τρόπο γραμμένο.Το'χω ξαναδιαβάσει με σκουπίδια η Κα--γιόλα που'χε στείλει στο καλάθι αλλά η δική σου απόδοση είναι τέλεια.

Ομως να βάλω και το αντιδραστικό στοιχείο του χαρακτήρα μου.
Ιδανική σύζυγος για τα γούστα κάθε άντρα θα'ταν μια "βουβή" εντελώς ώστε να μη ανοίγει καθόλου το στόμα της:))

Καλό βράδυ με φιλιά θαλασσινά @@

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΤΕΛΕΙΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ.ΔΕΝ ΤΟ ΗΞΕΡΑ.Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ.

μξντ είπε...

Nόμιζα ότι ήταν συγγενείς της γιαγιάς μου,όταν μου διηγιόταν αυτή την ιστορία, με σκοπό να με παροτρύνει να δίνω ό, τι καλό έχω.Η αλήθεια είναι ότι εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί η γλώσσα.Μερικές φορές όμως-δυστυχώς-πολύ έντεχνα κάποιοι κεκαλυμμένοι από τα ωραία λόγια ή τους τύπους προσφέρουν τα πιο δηλητηριώδη άνθη.Για αυτό το λόγο θεωρώ ότι θα ήταν ωφέλιμο να εξετάζεται το κίνητρο κάθε πράξης.

Ιωάννης είπε...

Καλημέρα "ΖΖ" μου !

Χαίρομαι πολύ που σου αρεσε και η ιστορία και ο τρόπος απόδοσής της. Σε ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια.

Οσο για την "αντιδραστικότητά" σου , που λές, τη βρίσκω απολύτως λογική !
Μόνο που εγώ δεν ειπα "πάντα" και"καθόλου", ουτε θέλω τη γυναίκα "βουβή".
..ειπα "περισσότερο" στην πρώτη περίπτωση και "λιγότερο" στη δεύτερη υποχρέωση...Ξαναδές το κείμενο σε παρακαλώ..Ειπα περισσότερο ερωτική και λιγότερο αντιδραστική !

Και δεν ειπα στον κάθε αντρα αλλά στον αντρα που γίνεται θυσία για τη γυναίκα του και της προσφέρει τα πάντα...

Καλή σου μέρα "ΖΖ" μου

με φιλιά ...βουνίσια !

Ιωάννης είπε...

Καλημέρα σου φίλε Σκρουτζάκο !
Σε ευχαριστώ πολύ που πέρασες να με δείς, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια !

Ναι ! ετσι ειναι, οχι μόνον απο την ιστορία που διάβασες αλλά και απο την πείρα μου...
Οτι εχει ο καθένας δίνει φίλε !

Καλή σου μέρα και καλό χειμώνα !

Ιωάννης είπε...

Καλημέρα Μαράκι μου γλυκό !

Δε θα διαφωνούσα μαζί σου !
Μόνο που δίνεις περισσότερη εμφαση στη εξαίρεση !
Γιατί ο κανόνας ειναι αυτός που λές, οτι " εκ γάρ του περισσεύματος της καρδίας το στόμα λαλεί.."
και ειναι ρήση Θεϊκή !

Φιλάκια , καλή σου μέρα !

Μελίτη είπε...

Τελικά, δεν βλέπω από ανυπομονησία, την ώρα και την ημέρα που θα κάνεις καινούργια ανάρτηση, και κάθε φορά πέφτω με τα μούτρα να την διαβάσω! :-)))
Μα τι καταπληκτικά πράγματα λες κάθε φορά! Τέλειο το κείμενο κι ακόμα τελειότερος ο τρόπος που διηγείσαι. Ο τρόπος γραφής σου αιχμαλωτίζει.

Καλή σου ημέρα αγαπημένε μου φίλε!

Μελίτη είπε...

Post Scriptum
Πανέξυπνο το λογοπαίγνιο με την Φαβιόλα !!!

zoyzoy είπε...

Εχεις δίκιο το προσπέρασα "στον άντρα που γίνεται θυσία για τη γυναίκα του και της προσφέρει τα πάντα..." γιατί πιστεύω ελάχιστοι ανήκουν σ'αυτήν την κατηγορία!
Και αν πραγματικά βρεθεί ένας αξίζει πάντα την καλύτερη περιποίηση της συζύγου για ν'αντποδώσει την αξία που της δίνει.

Καλή Κυριακή με φιλιά θαλασσινά που έχουν και μυρωδιά θυμαριού.

thumbelina είπε...

Καλησπέρα, μπήκα τυχαία στο blog σου και με καθήλωσες με την όμορφη ιστορία σου. Μπράβο. Πράγματι ο καθένας δίνει ότι έχει και παίρνει ότι του αξίζει. Είδα πως έχεις διαβάσει το βιβλίο "οδός Αβύσσου αριθμός μηδέν" και με γύρισες αρκετά χρόνια πίσω, όταν μαθήτρια Λυκέιου ,νομίζω, το είχα διαβάσει και με είχε κυριολεκτικά συγκλονίσει. Καλό σου βράδυ.

Ιωάννης είπε...

Μελίτη μου καλησπέρα !

Με κάνεις και ντρέπομαι μ' αυτά που γράφεις.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ.

Ναι ! εχεις δίκιο. αυτή τη "χριστιανή" μόνον Φαβιόλα θα μπορούσε να την λένε !

Καλή σου νύχτα φίλη μου καλή !

Ιωάννης είπε...

Καλησπέρα Thumbelina !
Σε ευχαριστώ που πέρασες..
Εισαι πάντα ευπρόσδεκτη, μ ε την υπόσχεση οτι θα προσπαθήσω να μην σε απαγοητεύσω.
Πέρασα και εγώ απο τον χώρο σου να σε δώ και να σε ευχαριστήσω και εκεί για τα καλά σου λόγια.

Λουντέμη αρχισα να διαβάζω και εγώ εκεινη την εποχή, στην πανέμορφη μαθητική μου ζωή !

Καλή σου νύχτα !

Ιωάννης είπε...

Καλησπέρα "ΖΖ" μου !

Το οτι προσπέρασες μια "παράμετρο" μου βγήκε σε καλό !
Μου δόθηκε η ευκαιρία, οχι μόνο να σε ξαναδώ, αλλα και να εισπράξω και φιλιά θαλασσινά !

...Μη μου πείς, αλήθεια, οτι εχετε και παραθαλάσσιο θυμάρι; !

Εκτός κι αν σε φίλησε κανας βουνίσιος και εχει μείνει το αρωμά του στα χείλη σου ! ! !

Καλή σου νύχτα φίλη μου καλή !

andreas athanasopoulos είπε...

pragmatika poly kalo!!!

Ιωάννης είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ Αντρέα που πέρασες.
Χαίρομαι που σου αρεσε η ιστορία.
Καλή σου μέρα !

zoyzoy είπε...

Είσαι τρελός!!
Αλλά ωραίος τρελός!
Θα σου αποδείξω ότι έχουμε και μοσχομυρωδάτο θυμάρι!και όχι βουνίσιους!
Και μιας και σ'αρέσουν σου χαρίζω χωρίς φειδώ
φιλιά θαλασσινά και καλό απόγευμα!

Ανώνυμος είπε...

ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΕΙΜΕΝΟ....