Περιοδικό Ποικίλης Ύλης ! ...και θέματα απο το Δήμο Λασιώνος και την Ορεινή Ηλεία !
«Η τεράστια πολυπλοκότητα των εμβίων όντων και της ιδίας της ζωής δεν μπορεί να ερμηνευθεί με μηχανιστικό τρόπο, ούτε και έχει εντοπιστεί κάποιος φυσικός μηχανισμός αυτο–οργάνωσης της ύλης πού μπορεί να οδηγήσει σε βιολογικές δομές τέτοιας πολυπλοκότητας, έστω και μέσω εξελικτικών διαδικασιών και σε χρονικές κλίμακες πολλών εκατομμυρίων ετών».
Βασίλειος Τ. Γιούλτσης - Ομότιμος Καθηγητής ΑΠΘ
« Ο Θεολογικός λόγος και ο Λόγος των Φυσικών Επιστημών» (2012)
...Αν η απομυθοποίηση είναι η αποκαθήλωση του έρωτα, τότε ο μύθος του δεν είναι παρά ο σταυρός του μαρτυρίου που κουβαλάει ο κάθε ερωτευμένος...
Κύλα, μουρμούρη Πηνειέ , κάτω απ' τ' αρχαία κάστρα,
που μεσ' τα θεία σου νερά αντιφεγγίζουν τ' αστρα
και σμίγουν στα πλατάνια σου πουλιά και πεταλούδες,
κράτα τα λόγια που άκουσες και τα μυστήρια πού 'δες...
Oταν το κάστρο αφήνανε κόρες γιομάτες νειάτα
και στα νερά σου παίζανε, τα μυστικά τους κράτα..
και ρίξτα στου γιαλού που πάς τα μυρωμένα βάθη,
μαργαριτάρια να γενούν, κανείς να μην τα μάθη....
Τον άρχοντα τριών δει μέμνησθαι.
Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει..
Δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει..
Τρίτον ότι ουκ αεί άρχει.. !
Αγάθων 450-400 π.Χ.
Αρχαίος τραγικός
Μέμνησο, ότι υποκριτής ει δράματος, οίου αν θέλη ο διδάσκαλoς. Αν βραχύ, βραχέος. Αν μακρόν, μακρού. Αν πτωχόν υποκρίνασθαι σε θέλη, ίνα και τούτον ευφυώς υποκρίνη, αν χωλόν, αν άρχοντα, αν ιδιώτην. Σον γαρ τουτ' έστι το δοθέν, υποκρίνασθαι πρόσωπον καλώς. Εκλέξασθαι δ' αυτό άλλου.
(Επίκτητος, Εγχειρίδιο, κεφ. 17)
[ Να θυμάσαι ότι είσαι ηθοποιός θεατρικού έργου, τη φύση του οποίου θέλησε ο Διδάσκαλος. Αν το θέλησε σύντομο, θα είναι σύντομο. Αν μακρύ, θα είναι μακρύ. Αν σε θέλει να υποδύεσαι τον φτωχό, να τον υποδυθείς με επιδεξιότητα, όπως και τον χωλό, τον άρχοντα, τον απλό πολίτη. Γιατί αυτό είναι το καθήκον σου, να υποδύεσαι καλά το πρόσωπο που σου έχει ανατεθεί. Η επιλογή, όμως, αυτού είναι άλλου δουλειά. ]
"Tο δικαίωμά σας να ομιλείτε, δεν περιλαμβάνει και υποχρέωσή μας, να σας παίρνουμε στα σοβαρά !"
Hubert H. Humphrey
Ευχαριστώ πολύ όσους με διαβάζουν και με στηρίζουν, γνωστούς και αγνώστους στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό !
Ευχαριστώ πολύ ! !
Ευχαριστώ πολύ τον κ. Χρήστο Γιαννόπουλο, πολιτικό μηχανικό του Δήμου Λασιώνος Ηλείας, για το πλούσιο φωτογραφικό υλικό που ευγενώς μου παραχώρησε απο το προσωπικό του αρχείο, με την αδειά του να το δημοσιεύσω σε μια κοινή προσπάθεια να προβάλουμε τον τόπο μας .
Χρήστο , σε ευχαριστώ πολύ !
Ι.Β.Ντινόπουλος
(Ισοκράτης 436-338 π.Χ.)
"Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία"
(VII 20). Οι γάρ κατ' εκείνον τον χρόνον την πόλιν διοικούντες κατεστήσαντο πολιτείαν ουκ ονόματι μεν τω κοινοτάτω και πραοτάτω προσαγορευομένην, επι δε των πράξεων ου τοιαύτην τοις εντυγχάνουσι φαινομένην, ουδ' η τούτον τον τρόπον επαίδευσε τους πολίτας ωσθ' ηγείσθαι την μεν ακολασίαν δημοκρατίαν, την δε παρανομίαν ελευθερίαν, την δε παρρησίαν ισονομίαν, την δ' εξουσίαν του ταύτα ποιείν ευδαιμονίαν, αλλά μισούσα και κολάζουσα τους τοιούτους βελτίους και σωφρονεστέρους απαντας τους πολίτας εποίησεν....
(Ευχαριστώ πολύ τις φιλολόγους, κόρη μου Μαρία και φίλη μας Κατερίνα, για το αρχαίο κείμενο που μου στείλανε, πρός αποφυγήν παρεξηγήσεων.....)
"Ευγένεια καλό μεν, αλλά προγόνων αγαθόν. Πλούτος δε τίμιον μεν, τύχης κτήμα. Δόξα δε σεμνόν μεν, αλλ' αβέβαιον. Κάλλος δε περιμάχητον μεν, αλλ' ολιγοχρώνιον. Υγεία δε τίμιον μεν, αλλ' ευμετάστατον. Ισχύς δε ζηλωτό μεν, αλλά νόσω ευάλωτον και γήρα. Παιδεία δε μόνον των εν ημίν εστιν αθάνατον και θείον " (Πλούταρχος ο Χαιρωνεύς, 46-125 μ.Χ.)
...η αντίληψη περί της ευπρεπούς γυναίκας ήταν αυτή που καταγράφει ο Πλούταρχος: «υποτάττουσαι μεν γαρ εαυτάς τοις ανδράσιν επαινούνται, κρατείν δε βουλόμεναι μάλλον των κρατουμένων ασχημονούσι» (Πλουτάρχου, Γαμικά παραγγέλματα, 33 (142e), δηλαδή «Αν υποτάσσονται στους άντρες, επαινούνται, αν θέλουν να έχουν την εξουσία, είναι πιο αξιολύπητες απ' αυτούς που εξουσιάζουν»...
Θα μνημονεύσω σύντομα, το ονομα, την πατρίδα και απο ενα γνωμικό των Επτά Σοφών:
Ο μέν Κλεόβουλος ο Ρόδιος ειπεν οτι κάθε τι που γίνεται με μέτρο ειναι το καλύτερο .(Μέτρον άριστον)
Ο Χείλων δε εις την κοίλην Λακεδαίμονα, το Γνώθι σαυτόν.(Γνώθι σεαυτόν)
Ο Περίανδρος που εδόξασε την Κόρινθο, οτι πρέπει να συγκρατείς το θυμό σου.(Χόλου κρατέειν)
Ο Πιτακός που καταγόταν απο τη Μυτιλήνη, να μην εισαι σε τίποτα υπερβολικός.(Ουδέν άγαν)
Ο Σόλων απο την ιερή Αθήνα, οτι πρέπει πάντοτε να βλέπεις που θα ειναι το τέλος της ζωής σου.(Τέρμα δ' οράν βιότοιο)
Οι περισσότεροι ανθρωποι ειναι κακοί, ειπε ο Βίας ο Πριηνεύς.(Τους πλέονας κακίους)
και Να αποφεύφεις την εγγύηση, ο Θαλής ο Μιλήσιος.(Εγγύην φεύγειν
Κατά τον Πύρρωνα τον Ηλείο, τίποτε δεν μπορεί να είναι καθαυτό (από μόνο του) ηθικά καλό ή κακό, ωραίο ή αισχρό, δίκαιο ή άδικο (καθώς η ανθρώπινη συμπεριφορά ρυθμίζεται από τη συμβατικότητα, «νόμω και έθει» , δηλαδή από την καθιερωμένη συνήθεια και το έθιμο).
Βασικό αξίωμα των Σκεπτικών είναι η λεγόμενη «Αρρεψία» (αμφιβολία), ενώ ως το μόνο πραγματικό αγαθόν αναγνωρίζεται η Αρετή.
Δεν μπορούμε να διακρίνουμε, μετρήσουμε και κρίνουμε τα πράγματα, που χαρακτηρίζονται «αδιάφορα, αστάθμητα και ανεπίκριτα». Ούτε τα δεδομένα των αισθήσεων, ούτε οι κρίσεις μας μπορεί να είναι αληθείς ή ψευδείς.
Η πρώτη γραπτή χρονική αναφορά για την πραγματοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων στη Ολυμπία με την ευθύνη του Κράτους της Ιλιδος.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες που ετελούντο στην Ολυμπία πρός τιμήν του Διός, πατέρα των Θεών, αρχισαν, σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία, πολύ πρίν απο τον 8ο αιώνα π.Χ., και ιδρυτής τους στη Μυθολογία αναφέρεται ο Ηρακλής. Αλλά η πρώτη γραπτή καταχώριση Ολυμπιακών Αγώνων εγινε για τους Αγώνες του ετους 776 π.Χ.
Η καταγραφή εγινε απο τον Σοφιστή Ιππία τον Ηλείο, ο οποίος πρώτος συνέταξε κατάλογο των νικητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εκεί καταγράφεται ως πρώτος Ολυμπιονίκης ο Ηλείος δρομέας Κόροιβος
Οπόταν εκοβ' ο Θεός με τ' Αγιο Του το χέρι απ' του παπού μας την πλευρά, για να του δώσει ταίρι, ως φαίνετ' απ' τη δεξιά θα εκοψε πλευρά του...γι αυτό δεν εδωσε καρδιά εις την συντρόφισσά του....
"Αγχίνοες λόγοι εις το στόμα ενός μωρού ως και χρυσά νομίσματα εις τας χείρας του πτωχού, αείποτε γεννώσιν υποψίαν οτι προέρχονται εκ κλοπής.."
Όρκος είναι:
"Επίσημος ενίσχυσις δηλώσεως τινός, δι΄επικλήσεως του Θείου ως μάρτυρος της αληθείας.."(Και έχει δύο μέρη: Το βεβαιωτικό και το υποσχετικό)
Γαρδίκας.
Δηλαδή όποιος δεν ορκίζεται, στα δικαστήρια π.χ., δεν λέει κάτι επίσημο, άρα μειώνει το "χώρο", δεν λέει κάτι ισχυρό που μπορεί να κρίνει την έκβαση της δίκης, αφού δεν επικαλείται το Θείο για αυτά που λέει και άρα η όποια δήλωση-μαρτυρία του δεν έχει σχέση με την απόδοση δικαίου που θεωρείται Θεϊκό στοιχείο....
Να τον πιστέψουμε ; Τί λέτε;
(Ι.Β.Ν.)
Ηρωας του ΄21, οχι μόνον ορκίζεται, γονατίζει κιόλας...η στιγμή ειναι ακρως ιερή ( Σήμερα...τα εχουμε ξεπαράσει αυτά...καλέ που βρισκόμαστε !....)
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ :
Προς τι καλόν, τι όφελος ηθέλησεν η τύχη, κ' εν τη αδυναμία μου επλάσθην ποιητής; Μάταιοι είν' οι λόγοι μου• της λύρας μου οι ήχοι αυτοί οι μουσικότεροι δεν είναι αληθείς. Εάν θελήσω ευγενές αίσθημα να υμνήσω, όνειρα είν', αισθάνομαι, η δόξα κ' η αρετή. Παντού απογοήτευσιν ευρίσκ' όπου ατενίσω, κ' επί ακάνθων πανταχού ο πους μου ολισθεί. Η γη 'ναι σφαίρα σκοτεινή, ψυχρά τε και δολία. Τα άσματά μου πλανερά του κόσμου είν' εικών. Έρωτα ψάλλω και χαράν. Αθλία παρωδία, αθλία λύρα, έρμαιον παντοίων απατών!
Η ΜΟΥΣΑ :
Δεν είσαι ψεύτης, ποιητά. Ο κόσμος τον οποίον οράς εστίν ο αληθής. Της λύρας αι χορδαί μόναι γνωρίζουν τ' αληθές, και εις αυτόν τον βίον οι ασφαλείς μας οδηγοί μόναι εισίν αυταί. Του θείου είσαι λειτουργός. Σοι έδωκε τον κλήρον του κάλλους και του έαρος. Μελίρρυτος αυδή ρέει από τα χείλη σου, και θησαυρείον μύρων είσαι - χρυσή υπόσχεσις και άνωθεν φωνή. Εάν η γη καλύπτεται με σκότος, μη φοβείσαι. Μη ό,τι είναι έρεβος νόμιζε διαρκές. Φίλε, πλησίον ηδονών, ανθών, κοιλάδων είσαι• θάρρει, και βάδισον εμπρός. Ιδού το λυκαυγές! Ομίχλη μόνον ελαφρά το βλέμμα σου τρομάζει. Υπό τον πέπλον ευμενής η φύσις διά σε ρόδων, και ίων, κ' ευγενών ναρκίσσων ετοιμάζει στεφάνους, των ασμάτων σου ευώδεις αμοιβαί.
Έρως ανίκατε μάχαν, Έρως, ός έν κτήμασι πίπτεις, ός εν μαλακαίς παρειαίς νεάνιδος εννυχεύεις, φοιτάς δ' υπερπόντιος έν τ' αγρονόμοις αυλαίς, και σ' ούτ' αθανάτων φύξιμος ουδείς ούθ' αμερίων σε γ' ανθρώπων. Ο δ' έχων μέμηνεν.....
" Ζώον πολιτικόν" κατ' εκφρασιν Αριστοτελικήν, ("διότι δε πολιτικόν ο ανθρωπος ζώον...." Πολιτικά Α 1253α,8) .
...Ο άριστος κατά την ενότητα πνεύμα-μορφή υπήρξε ο φυσικός φύλαξ των "πολιτικών ανθρώπων" και ο φραγμός (έρκος) εναντίον εκείνων που στρέφονται κατά των θεσμών και της τάξεως, εναντίον εκείνων που ανευ αιδούς κλονίζουν το μέτρο και την εξ αυτού απορρέουσα αρμονία.....
Και εννοώ το εσωτερικό φώς....γιατι αυτή η λάμπα στάθηκε αρκετή να φωτίσει γενιές, να εξασφαλίσει γνώσεις, αξίες ,καταρτίσεις και δεξιότητες τόσες,.....που ουτε με προβολείς δεν εξασφαλίζονται σήμερα, γιατί λείπει κάτι ....."χαμήλωσαν τα φώτα της ψυχής"
( Ι.Β.Ν )
Γνωρίζουμε σήμερα οτι κάθε ειδος σωματιδίου εχει ενα αντισωματίδιο.Οταν το σωματίδιο και το αντισωματίδιό του συναντούνται, εξαϋλώνονται. Μπορεί να υπάρχουν ολόκληροι αντικόσμοι και αντιάνθρωποι που αποτελούνται απο αντισωματίδια. Αν ομως δείτε μπροστά σας τον αντιεαυτό σας, μην τον χαιρετήσετε με χειραψία ! Θα εξαφανιστείτε και οι δυό μέσα σε μιά μεγάλη λάμψη φωτός.
Stephen Hawking στο Χρονικό του Χρόνου
Προσέξτε το καλά ! Κινητοποιείται το ακίνητο...και ακινητοποιείται η κίνησή του ! Το απόλυτο, δηλαδή, μεταίχμιο....μεταξύ της μιάς και της αλλης κατάστασης....
(I.B.N.)
"Ο κόσμος ειναι ενα ανεξιχνίαστο μυστήριο του οποίου η βαθειά λογική και η ομορφιά εκδηλώνεται στη δική μας λογική σε απλοϊκές μορφές. Αυτή δε η γνώση και το βίωμα συνιστούν αληθινή θρησκευτικότητα."
Οι απόψεις αυτές περί του κόσμου ως "το ανεξιχνίαστο μυστήριο" και περί της "υπερόχου Λογικής του Σύμπαντος", προ της οποίας η ανθρώπινη Λογική ειναι ενα εντελώς μηδαμινό αποσκίασμα, εχουν ιδιαίτερη σημασία, διότι δεν εκφέρονται απο εναν θεολόγο, αλλά απο τον A.Einstein, τον κορυφαίο Φυσικό ολων των εποχών....
...Ο εγκέφαλος ειναι χωρικώς οργανωμένος, ενα κομμάτι της υλης δηλαδή που υπόκειται σε χωρο-χρονικούς περιορισμούς. Το πνεύμα ειναι "αχώρητο'', χωρίς περιορισμούς...
Πως μπορεί λοιπόν να παράγει ο εγκέφαλος κάτι που τόσο ριζικώς διαφέρει απ' αυτόν;
Με ενα λογο: Πως μπορεί να παράγεται το μη υποκείμενο σε χώρο εκ του υποκειμένου σε χώρο;
Αρα ο εγκέφαλος μπορεί να θεωρηθεί ως η εδρα του πνεύματος, αλλά σε καμμιά περίπτωση ως η ...αιτία του.....
Colin McGinn Βρετανός φιλόσοφος
απο το εργο του "Philosophy of mind".
“ Ρίζα ολων των κακών εχει ονομαστεί η φιλαργυρία, αλλά ειναι φανερό οτι η φιλαργυρία αποτελείται απο κενοδοξία και ηδονή...
Μάρκος ο Ασκητής
Πρωταγόρας ο Αβδηρίτης 480-411 π.Χ.
Η αλήθεια δεν ειναι καθολική αλλά προσωπική. Υπάρχουν τόσες αλήθειες οσοι εναι και οι ανθρωποι που τις πιστεύουν. Οι αισθητικές εμπειρίες και οι πεποιθήσεις ειναι αληθινές εφόσον ο ανθρωπος νομίζει η πιστεύει οτι ειναι αληθινές. Κάθε ανθρωπος ειναι απο μόνος του κριτήριο της αλήθειας. "Ο ανθρωπος ειναι το μέτρο για ολα τα πράγματα, για οσα ειναι για το πως ειναι, και για οσα δεν ειναι, για το πως δεν ειναι".
Δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια εξίσου εγκυρη για ολους. Κριτήριο "αληθείας" ειναι η υποκειμενική αντίληψη και εμπειρία. Η γνώμη κανενός ανθρώπου δεν ειναι περισσότερο εγκυρη απο τη γνώμη κάποιου αλλου...
α/ Ο νους του ανθρώπου φαινόμενα μονάχα μπορεί να συλλάβει, ποτέ την ουσία
β/ κι οχι ολα τα φαινόμενα, παρά μονάχα τα φαινόμενα της ύλης
γ/κι ακόμα στενότερα: οχι κάν τα φαινόμενα τούτα της ύλης, παρά μονάχα τους μεταξύ τους συνειρμούς
δ/ κι οι συνειρμοί τούτοι δεν είναι πραγματικοί, ανεξάρτητοι απο τον άνθρωπο, είναι κι αυτοί γεννήματα του ανθρώπου.
ε/ και δεν είναι οι μόνοι δυνατοί ανθρώπινοι, παρά μονάχα οι πιό βολικοί για τις πραχτικές και νοητικές του ανάγκες.
Ν.Καζαντζάκης
Ασκητική
"Διάγομεν εποχήν καθ' ην οι ερωτες και οι πόλεμοι διεξάγονται εντιμώτερον και ιπποτικώτερον παρά τοις πετεινοίς ή παρά τοις ανθρώποις.."
Πολ. Δημητρακόπουλος- Χρυσή Διαθήκη
"...Φοβού...τα τελειότερα των θηρίων και τους ατελεστέρους των ανθρώπων. Τα μέν πρώτα καθιστά επικίνδυνα η τελειότης των, τους δε δευτέρους η ατέλειά των..."
Πολ. Δημητρακόπουλος
Ο εγκαταλελειμμένος ηρωας Φιλoκτήτης στη νήσο Λήμνο, όταν μετά 10 χρόνια βλέπει να πλησιάζει καράβι, ρωτάει :
-Ξένοι από πού είστε; μοιάζετε με Έλληνες.. "σχήμα Ελλάδος στολής υπάρχει, φωνής δ' ακούσαι βούλομαι..."....Και όταν του απήντησαν οτι είμαστε Έλληνες, δεν χαίρεται για τη σωτηρία του, αλλά γιατί μετά απο τόσα χρόνια ακούει πάλι Ελληνικά, αναφωνώντας το περίφημο: "Ω φίλτατον φώνημα !...."
- Ας πάρουμε δυο φωτόνια τα οποία στο παρελθόν είχαν επιδράσει στενά μεταξύ τους. Ας θεωρήσουμε ότι μετά από την επίδραση αυτή απομακρύνθηκαν τόσο πολύ ώστε να βρίσκονται στα δυο άκρα του σύμπαντος. Αυτό που γνωρίζουμε σήμερα είναι ότι αφού κάποτε είχαν επιδράσει μεταξύ τους δεν είναι δυο ανεξάρτητα φωτόνια, θεωρούνται σαν ένα. Για το λόγο αυτό ονομάζω πολλές φορές χαριτολογώντας τα φωτόνια αυτά «ερωτευμένα φωτόνια.» Τι σημαίνει όμως αυτό; Ότι παρότι βρίσκονται στα δυο άκρα του σύμπαντος, αν γεμίσω με κάποιες πληροφορίες το ένα αυτομάτως οι πληροφορίες θα βρεθούν και στο άλλο. Αυτό δεν είναι μεταφυσική, είναι φυσική και μάλιστα αποδεδειγμένη πειραματικά. Και καταλαβαίνει κανείς τις θεολογικές και φιλοσοφικές προεκτάσεις που μπορεί να δοθούν σ’ αυτό το φαινόμενο . Αυτό σημαίνει ότι εάν το ένα φωτόνιο βρίσκεται στη Γη και το άλλο στο α του Κενταύρου, τότε αν στο α του Κενταύρου συμβεί κάτι, την ίδια στιγμή η πληροφορία αυτή έχει μεταφερθεί στο φωτόνιο που βρίσκεται στη Γη. Το φωτόνιο αυτό βέβαια μπορεί να βρίσκεται στον εγκέφαλό μας. Το αν θα πάρουμε αυτή την πληροφορία είναι πρόβλημα δικό μας και των αισθήσεών μας. Η πληροφορία υπάρχει εδώ. Ας αναπτύξουμε λοιπόν αυτό που λέγεται άνθρωπος, αυτό που λέγεται νους, αισθήσεις, για να μπορέσουμε να καταλαβαίνουμε τις πληροφορίες από το α του Κενταύρου την ίδια στιγμή που γεννιόνται εκεί.
ΜΑΝΟΣ ΔΑΝΕΖΗΣ-Αστροφυσικός
(Απο το βιβλίο του "Ακούγοντας τη φωνή του Σύμπαντος")
ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ : Ο Θούριος !
Ως πότε παλικάρια να ζούμεν στα στενά, μονάχοι σαν λιοντάρια, σταις ράχες στα βουνά; Σπηλιές να κατοικούμεν, να βλέπωμεν κλαδιά, Να φευγωμ' απ' τον Κόσμον, για την πικρή σκλαβιά, να χάνωμεν αδέλφια, Πατρίδα και γονείς, τους φίλους, τα παιδιά μας κι όλους τους συγγενείς; Καλλιό 'ναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνοι σκλαβιά και φυλακή!... "Ω Βασιλεύ του Κόσμου, ορκίζομαι σε Σέ, στην γνώμην των Τυράννων να μην έλθω ποτέ! Μήτε να τους δουλεύσω, μήτε να πλανηθώ εις τα ταξίματά τους, για να παραδοθώ. Εν όσω ζω στον κόσμον, ο μόνος μου σκοπός, για να τους αφανίσω, θε να 'ναι σταθερός. Πιστός εις την Πατρίδα, συντρίβω τον ζυγόν, αχώριστος για να 'μαι υπό τον στρατηγόν. Κι αν παραβώ τον όρκον, ν' αστράψ' ο Ουρανός και να με κατακάψη, να γένω σαν καπνός!''
Βουνά ορθόστητα ανεβαίνουν προς τον ουρανό, κι ας μάχονται νέφια βαριά να τα 'μποδίσουν. Βράχοι θεόρατοι, αγρυπνοι φρουροί της ερημιάς ,πυργώνονται ως τ' αστέρια, βιγλάτορες ακοίμητοι κόσμου τιτανικού...
Κάμποι και σύνδεντρες πλαγιές και ρεματιές και χέρσα γούπατα κι απαγγερά λακώματα σκύβουνε γύρω ταπεινοί προσκυνητές. Νερά κυλούν -και τραγουδούν τραγούδι αιώνιο-απο τα σπλάχνα τους. Πουλιά μυριάδες αφταστο σκοπό ταιριάζουν και συμφωνία θεϊκή αρμονίζουν μ' αγγέλων στόματα. Ασπιλα πέπλα διάφανα τα αιθέρια σκεπάζουν μια θεσπέσια πλάση...
Μ' απ' ολα πιότερο, ω αδερφοί εσείς βράχοι ακατάλυτοι, ατράνταχτα τοιχόβουνα, αθανασίας σύμβολα, θριαμβικά ως περνάτε οράματα, ναός για μένα αιώνιος εισαστε, θεμελειωμένος στην ασύγκριτη μεγαλοσύνη. Με δέος σας ατενίζει η σκέψη μου. Γι' αυτό προσκυνητής σας γονατίζω. Ευλαβικά και ταπεινά τα στήθη σας φιλώ. "Δόξα στην αφθαρτη ψυχή σας¨" κράζω. "Ωσανά" !....
Απο το εργο του Λυκειάρχη Παν.Παναγούλια απο τη Βλαχοκερασιά Αρκαδίας
Τα Δημοτικά μας τραγούδια ειναι ενα μέρος του πολιτισμικού και φυλετικού μας υποβάθρου! Ειναι ενα στοιχείο της Εθνικής μας ταυτότητος.
Ειναι ενα κοινό Ελληνικό γνώρισμα. Η ανάγκη να ακούγονται απο κάποιους δεν ειναι προσωπικό δεδομένο, ωστε να αποκρύβεται... και κυρίως δεν αποτελεί μομφή η ψόγο το ακουσμά τους....
...Βρέθηκα σ' ενα ΤΑΧΙ στην Κηφισίας, οταν σ' ενα φανάρι σταμάτησε δίπλα μας μια πολυτελής mercendes.
Ο οδηγός του ΤΑΧΙ ακουγε- και μαζί του και εγώ- Φιλιώ Πυργάκη. Τότε ο οδηγός της Mercendes ανοιξε περισσότερο το παράθυρό του και μας ειπε: "Δυναμώστε το λίγο ρέ παιδιά σας παρακαλώ....."
Προσωπικά, λοιπόν,εγώ προτιμώ mercedes και κλίτσα παρά mercedes και... περιφερόμενη ελαφρότητα ! ! !...
(I.Β.N.)
Εχω την ευθύνη για αυτά που γράφω,για αυτά που σχολιάζω και για αυτά που επιλέγω -ως ερανιστής- και αναδημοσιεύω.
Δεν ευθύνομαι ομως για το περιεχόμενο οποιουδήποτε δικτυακού τόπου ή σελίδας για την οποία υπάρχει υπερσύνδεση στον παρόντα δικτυακό τόπο.
Ι.Ντινόπουλος
2 σχόλια:
Όμορφος τίτλος ,εικόνα και περιεχόμενο! το διάβασα 'άμα τη εμφανίσει'και εισέπραξα την ομορφιά του....τα λέμε, καληνύχτα!
Βασιλική μου καλησπέρα !
Ευχαριστώ για την παρέα σου στην αποψινή διαδικτυακή μας συνάντηση !
Χαίρομαι ακόμη που σε "πήρε" λίγο το μοσχοβόλημα του ρόδου του Κωστή Παλαμά !
Καλή σου νύχτα !
Δημοσίευση σχολίου