Ισκαριώτης... Ι.Πολέμης

 

Κρίμα στερνό εσυντρόφεψε τα κρίματά σου τ' αλλα

την ωρα που εσπαρτάριζες επάνω στην κρεμάλα

βιάστηκ' ο ηλιος να κρυφθή στη φλογερή του δύση

τη μαυρισμένη οψι σου μην τύχη κι' αντικρύση.

Κι' οταν η νύχτα εχύθηκε κι ανέβηκε η σελήνη

πίσω απο μαύρο σύννεφο εκρίφθηκε κ' εκείνη.

Κι οταν επρόβαλε η αυγή με μάτια νυσταγμένα

χάρηκε που δεν εύρηκε ουτε σκοινί ουτε εσένα...

Κανείς δεν ξέρει τι εγινες. Μα ενας διαβάτης ξένος,

που διάβηκε απο 'κεί δειλός και νυχτοπλανεμένος,

ελεγε... και διηγώντας το τρέμαν τα μέλη του ολα,

πως κάποιος μαυροφτέρουγος με μάτια φλογοβόλα

..που γελαστός παράστεκε στη φοβερή θανή σου,

πήρε μαζί του φεύγοντας και σε και το σκοινί σου..

Ι.Πολέμης