Η Απάτη....Ι.Πολέμης

Στης ζωής το μονοπάτι
μόν’ η μάγισσα η Απάτη
οδηγεί τον ποιητή,
και βαδίζει πλάι-πλάι
κι όλο τού γλυκογελάει
κι απ’ το χέρι τον κρατεί...

Και του λέει: «δικά σου είν’ όλα...
τα χρυσά, τα μυροβόλα,
όσα θέλεις κι αγαπάς.
Βάδιζε να μη τα χάσεις,
λίγο ακόμα και θα φθάσεις,
λίγο ακόμα και θα πας.....

Και βαδίζει νύκτα-μέρα
και κολλά τα μάτια πέρα,
Κι αντηχούν τα βήματά του
ώσπου να βρεθεί μπροστά του
ένας λάκκος ―ο στερνός-
και να πέσει και να μείνει...

Θα ’ν’ ο λάκκος που θα γίνει
τάφος του παντοτινός...

Και στον τάφο καθισμένη
θα ’ν’ η Απάτη και θα υφαίνει
σάβανα, και θα γελά
και θα λέει: -Αυτός που εχάθη,
έπεσε σε μαύρα βάθη
γιατί... κοίταζε ψηλά.......


Σημείωση δική μου: Η Απάτη, η Γοητεία και η Φενάκη (περούκα) , κατά τον καθηγητή κ. Μικρογιαννάκη, ειναι αδελφές. Σκοπός τους κοινός: η εξαπάτηση ! Αν τις συναντήστε (και αν τις διακρίνετε...) , προσέξτε πολύ....


(Ι.Β.Ν.)