Την Αγια Νύχτα !

  

Την Αγια νύχτα που γεννήθηκε ο Χριστός
μην περιμένεις να φανεί τ' αστέρι.
Αν της Αγάπης δε σε λάμπρυνε το φώς
στη Βηθλεέμ κανείς δε θα σε φέρει.

Μην περιμένεις τ' αστρο να φανεί
στη φάτνη και να ψάλλουν οι Αγγέλοι,
απο τα πάθη σ' αν δεν εχεις λυτρωθεί
κι' αν στη ψυχή σ' αυτό δεν ανατέλλει.

Καμπάνα δε θ' ακούσεις μυστική
αν δεν ηχεί βαθειά σου μ' αρμονία.
Κανένας ουρανός δε θ' ανοιχτεί
ν' ακούσεις το "εν ανθρώποις ευδοκία"

Ακόμη με τους Μάγους νοσταλγός
για μακρυνή πορεία μην ξεκινήσεις.
Το σπήλαιο που γεννήθηκ΄ο Χριστός
είναι πολύ κοντά να προσκυνήσεις.

Την Αγια, την ολόφεγγη νυχτιά,
που δεν τη σκιάζει της κακίας το νέφος,
γίνεται φάτνη κάθε αγνή καρδιά
και μέσα της.. το Θείον γεννιέται Βρέφος !

(Απο το προσωπικό μου αρχείο,
γραμμένο απο τη Χρυσάνθη Ζιτσαία
και δημοσιευμένο
απο τον " Φυσιολάτρη" το 1977)

 

                                                                                Ι.Β.Ν.