Δεν απέχει πολύ....

Χθες διαβασα μία ιστορία που με συγκίνησε πολύ και θα ήθελα να την μοιραστώ μαζί σας.

Υπήρχε μία κοπέλα τυφλή, η οποία είχε απογοητευτεί από όλους, ακόμα κι από τους δικούς της ανθρώπους. Ένας μόνο άνθρωπος είχε αποδεχτεί την κατάστασή της. Το αγόρι της. Την αγαπούσε πάρα πολύ και την στήριζε σε όλες τις δύσκολες στιγμές της ζωής της.

Η κοπέλα του είπε: «Αν ποτέ καταφέρω να δω, θέλω να παντρευτούμε. Είσαι ο μοναδικός άνθρωπος στη γη που αγαπώ».Το αγόρι δέχτηκε ευχάριστα την απόφασή της και συμφώνησαν ότι έτσι θα γινόταν.

Ο καιρός πέρασε και η πολυπόθητη ώρα ήρθε.

Ένα ζευγάρι μάτια βρέθηκαν...και η κοπέλα έκανε μεταμόσχευση.
Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό. Η κοπέλα πια μπορούσε να δει. Το πρώτο πράγμα που ζήτησε ήταν να δει το αγόρι της ώστε επιτέλους να πραγματοποιήσουν την υπόσχεση που είχαν δώσει μεταξύ τους.

Αυτό κι έγινε.

Μόλις όμως τον συνάντησε, διαπίστωσε ότι ήταν τυφλός ! ! !
Τότε κάτι άλλαξε.... Του είπε ότι δεν θα μπορούσε να ζήσει όλη της τη ζωή με έναν τυφλό και ως εκ τούτου, δεν θα τον παντρευόταν.

Τον αποχαιρέτησε.!

Φεύγοντας, το αγόρι της είπε:

«Στο καλό αγάπη μου και... να προσέχεις τα μάτια μου».!!!!!!!!