Σάββατο ξημέρωμα......

Σάββατο ξημέρωμα ...

Σάββατο ξημέρωμα κοντά στις 4.00 στις εθνικές οδούς. Την ίδια ώρα που οι πόλεις κοιμούνται μακαρίως. Τις ίδιες ώρες που τα πάσης φύσεως bars κάνουν ταμείο… Οι κυνηγοί και το ταξίδι τους, η βόλτα τους στην ύπαιθρο, στα λιβάδια και στα βουνά, όπου υπάρχουν κυνηγότοποι, όπου υπάρχουν χώροι ελεύθεροι για καθαρό αέρα.

Δεν έχουν καλό αέρα οι πόλεις. Χάθηκε μαζί με τις γειτονιές και τις νεραντζιές, χάθηκε μαζί με τις κάτασπρες αυλές και τους χωματόδρομους. Χάθηκε μαζί με την παιδική μας ηλικία….
Όταν άλλαξε ο κόσμος - και πατάμε από τότε πλέον στην «υγιεινή» άσφαλτο, χάθηκαν και οι μυρωδιές. Όχι μόνο το μουσκεμένο από τη βροχή χώμα, αλλά και εκείνη η σκόνη η καλοκαιρινή που κολλούσε στο δέρμα με τον ιδρώτα από τις αλάνες. Πόσοι από εμάς σήμερα ένιωσαν να μοσχομυρίζει ο τόπος από καλαμιές σταριού στα «κίτρινα» χωράφια; Πόσα πράγματα ξεχάσαμε στο πέρασμα της Ελλάδας από αγροτική χώρα που ήταν και έγινε να μην πω τι!.

Ναι, τέσσερις το πρωί, και τρείς και δύο. Σάββατο ξημέρωμα. Στα καφέ και στα βενζινάδικα των εθνικών οδών, ένας κόσμος διαφορετικός κινείται. Οι κυνηγοί. Που σταματάνε να πάρουν ένα καφέ και να συνεχίσουν το δρόμο τους, σταματάνε για να ξεκουράσουν για λίγο τα σκυλιά τους από την κλεισούρα των αυτοκινήτων, σταματάνε στους σταθμούς και ενισχύουν την οικονομία του τόπου. Και συνεχίζουν, δίχως να ακούνε και να τρομάζουν από δελτία καιρού ειπωμένα με «χάρη από μοντέλα περιωπής». Τις καιρικές συνθήκες, όποιες και αν είναι τις συναντάνε στο δρόμο για το κυνήγι, στο βουνό, στο κάμπο, στη ποταμιά, στο βάλτο. Και ξέρουν να προφυλαχθούν από τα δύσκολα, δίχως να κινητοποιηθεί ο κρατικός μηχανισμός όπως συνηθίζεται όταν κάποιοι «εραστές της φύσης χάνουν τον προσανατολισμό τους λόγω της ομίχλης!» Οι κυνηγοί αγαπάνε τη φύση και τη σέβονται. Και μαθαίνουν συνέχεια απ’ αυτήν ακόμα και τα απότομα γυρίσματα του καιρού.

Ο πραγματικός οικολόγος, ο άνθρωπος που αγαπά την φύση, την περιπέτεια, το ταξίδι, ο κυνηγός είναι. Και η παρουσία του είναι έντονη την περίοδο του κυνηγίου παντού. Τα φώτα στις εθνικές οδούς όμως το ξημέρωμα του Σαββάτου, όλο και λιγοστεύουν. Και θα χαθούν σε λίγο καιρό. Μαζί με την φετινή κυνηγετική περίοδο. Μαζί με τους αχνιστούς καφέδες και το καμένο ξύλο της θράκας, μαζί με τις ιστορίες από «σπουδαία κατορθώματα», τις μυθοπλασίες όπως λέω.

Το ταξίδι όμως για τον κυνηγό στη φύση δεν σταματά μόνο στο κυνήγι. Το ταξίδι και όχι ο προορισμός είναι τρόπος ζωής σε όλες τις εκφάνσεις του έλληνα κυνηγού. Του παρεξηγημένου από μεγάλη μερίδα της κοινωνίας μας, επειδή «σκοτώνει αυτό που τρώει». Λές και αυτά τα σκουπίδια που καταναλώνει ο πλανήτης προς «βρώσιν και πόσιν» δεν θανατώνονται με τον χειρότερο τρόπο και υπό συνθήκες άθλιες.

Ο Έλληνας κυνηγός μπολιασμένος με αγάπη για την φύση, βρίσκεται και θα βρίσκεται σε αυτήν και πέρα από το κυνήγι. Είτε κάνοντας εκπαιδευτικά στα σκυλιά του, είτε πεζοπορώντας στα μονοπάτια που και πάλι αυτός έμαθε να συντηρεί κυνηγώντας. Αναρωτήθηκε ποτέ κανένας μας πόσα μονοπάτια στην Ελλάδα θα είχαν χαθεί δια παντός αν δεν τα τιμούσε η παρουσία του Έλληνα κυνηγού; Ακόμα κι εδώ, οι ορειβατικοί σύλλογοι που οφείλω να πω ότι προσπαθούν για τα ορεινά μονοπάτια και τη συντήρησή τους, επιλεκτικά συντηρούν. Και συνήθως, αυτά τα μονοπάτια που οδηγούν στη κορφή ενός βουνού, σε κάποιο ορειβατικό καταφύγιο, σε ένα προορισμό. Δεν υποτιμώ το έργο τους. Όμως ο κυνηγός πάει ακόμα μακρύτερα, πάει όπου και το θήραμα, δηλαδή φτάνει σε απρόσιτα σημεία.

Το κυνήγι πλησιάζει προς το τέλος του, ήδη τα τριχωτά θηράματα τα αποχαιρετήσαμε για τη σεζόν. Σε λίγο μας φεύγουν και τα πετούμενα παντός είδους. Και μαζί με αυτά θα αδειάσουν και οι εθνικοί και επαρχιακοί δρόμοι που έδιναν ζωή τα παγωμένα ξημερώματα οι πολυπληθείς κυνηγοί. Τα φώτα θα σβήσουν και οι δρόμοι τη νύχτα θα βρεθούν στη μεγάλη μοναξιά τους.

Θα μου λείψουν τα ξημερώματα του Σαββάτου. Θα μου λείψει η λαχτάρα να βρεθώ στο δρόμο και στο βουνό. Θα μου λείψουν όλα αυτά που γεμίζουν τη ψυχή με αέρα φρέσκο και καθαρό.
----------------------------------------------------------------------
--"Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Τύπος – Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009--"

(Δανεισμένο απο το Γείτονά μου... εδώ στο Γαλάτσι και εκεί... στην Κάπελη !)

Πηγή: Artozinos