Φωτογραφία Κ.Παπαντωνόπουλος
www.antroni.gr
(Δήμος Τριταίας των Πατρών - Δήμος Λαμπείας τής 'Ηλείας)
Στό δρόμο από τήν Προστοβίτσα'ς τά Τσίπιανα, κατάνακρα'ς τό ποτάμι τής Γαστούνης, πού έχει τό κεφαλάρι του λίγο παραπάνου, ειναι ή Δρακότρουπα (μερικοί τήν λέν Διακότρουπα), μιά τρούπα πάνω κάτω ώς τρία μέτρα πλατειά καί άπατη· (γιατί όταν ρήχνης μέσα λιθάρι δέν ακούς τό χτύπο του 'ς τόν πάτο, καί λέν μάλιστα και πώς μιά φορά έχύθη μέσα τό ποτάμι τής Γαστούνης, δέν ξέρω πώς, κάνε γιατί ξεχείλισε άπό τοίς πολλαίς βροχαίς, κάνε γιατί επίτηδες τό έγυρίσανε τό ποτάμι μέσα, καί έτρεχε έτρεχε πολλή ώρα, και δέν τήν έγιόμισε). 'Από δώθε από τό ποτάμι φαίνονται τά χαλάσματα πολλών σπιτιών, καί πολλαίς καρυαίς καί άλλα δέντρα φανερώνουν τή θέση πού ήταν άλλοτες οί κήποι αύτών τών σπιτιών. Τά χαλάσματα αυτά είναι από τό χωριό Δερβινή, πού έρημώθη, γιατί οί χωριανοί τό άφησαν καί πήγαν καί έφτειασαν αλλο παραπάνου, δυό ώραις μακριά. Ή αιτία πού έρημώθη τό χωριό ήταν τό στοιχειό τής Δρακότρουπας, ένας Δράκος, πού έτρωγε τούς ανθρώπους καί κόντεψε νά τούς ξεπατώση. Μιά γιορτή πού έχορεύανε 'ς τ' άλώνι οί χωριανοί καί μαζί μ' αυτούς καί ή όμορφη παπαδοπούλα τού χωριού, ήρθε κ' ένας ξένος κ' έπιάστηκε 'ς τό χορό, κ' εκεί που χόρευε έλεγε ένα τραγούδι, που είχε παράξενο γύρισμα:
"Σάν άστράψη καί βροντήξη
Παπαδοπούλα θέ νά λείψη."
Καί άμα έτελείωσε τό τραγούδι άστραψε και έβρόντηξε, καί ό ξένος καί ή παπαδοπούλα έχάθηκαν. Μόνο οί χωριανοί είδαν νά βγαίνη τότες καπνός άπ’ τή Δρακότρουπα, καί κατάλαβαν πώς ό ξένος ήταν ό Δράκος καί άρπαξε τή παπαδοπούλα. 'Από τότες άρχισε θανατικό 'ς τό χωριό, καί έτσι άποφασίσανε οί χωριανοί καί άφήσανε τό χωριό, κ' έπήγαν καί φτειάσανε τό άλλο παραπάνου.
Ό Χρ. Κορύλλος, γιατρός τών Πατρών πεζοπόρος καί περιηγητής, γνωστός από τά βιβλία του «Χωρογραφία της Έλλάδος» καί «Πεζοπορία από Πατρών εις Καλάμας», το 1890 που επισκέφθηκε την περιοχή δίνει την δική του εξήγηση:
«Οί Μποκοβιναίοι λέγουσιν οτι έγκατέλιπον τό χωρίον αύτών, διότι τούς έτρωγε τό στοιχειό. Δι’ όμοιον, πρός αποφυγήν δηλαδή τού στοιχειού, ήτοι τών ένδημικών νόσων έγκατελείφθησαν υπό των κατοίκων καί τά χωρία 'Ανδρόνι καί Δερβινή τού δ. Λαμπείας της έπ. 'Ηλείας. Παρά τά έρείπια τής ού πρό μακρού χρόνου έγκαταλειφθείσης Δερβινής... παρά την όχθην τού μόλις ήδη έκ τού Έρυμάνθου αρχομένου Πηνειού ύπάρχει όπή διαμέτρου τριών περίπου μέτρων, απύθμενος... Ή όπή αύτή καλείται Δρακότρουπα ή Διακότρουπα καί θεωρείται ώς ή φωλεά τού Δράκοντoς η στοιχειού, όπερ έτρωγε τούς κατοίκους της παρακειμένης Δερβινής... 'Από τής έποχής έκείνης ( πού ό ξένος ήτοι το στοιχειό, ήρπασε τήν παπαδοπούλαν) έγκατέλειψαν οί κάτοικοι τό χωρίον… στις Καρυές καί συνώκισαν μικρόν τι ανωτέρω, εις απόστασιν μιας περίπου ώρας … εις τήν σημερινήν Δερβινήν πρός μεσημβρίαν βλέπουσαν καί τούτου ένεκα μή μαστιζομένην ύπό νόσων»…
Ο Γυμνασιάρχης Γεώργιος Παπανδρέου στις αρχές του 1900 στο βιβλίο του «Η Ηλεία διά μέσου των αιώνων» λέει: …«Περαιτέρω δε της προς την Βερβινή οδού και παρά τον Πηνειόν ολιγοϋδρή πλέον ενταύθα είναι η Διακότρυπα παρά την αριστεράν αυτού όχθην, ήτις είναι τόσο μεγάλη και βαθεία, ώστε ότι και άν ρίψει τις, αύτη δεν πληρούται, ο δε ποταμός εκχειλίζων μετά βροχάς και χυνόμενος εις αυτήν χάνεται και δεν την γεμίζει, διότι, φαίνεται, έχει κάπου έξοδον. Είναι δ’ αί όχθαι της εκ στεραιού τιτάνου και πλατείαι. Προς Δ. αυτής είς βραχίων του Πηνειού χωρίζει τον Ολονόν του Σκιαδοβουνίου και ανοίγει οδόν προς την Προστοβίτσαν και τα μέρη εκείνα»…
www.antroni.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου