Το χαμένο πορτοφόλι... ΧΑΝΣ ΡΑΙΣΛΕΡ

Η αίθουσα του καφενείου ηταν σχεδόν αδεια. Μόνον δυο τραπεζάκια ησαν κατειλημένα και στο καθένα εκαθόταν ενας κύριος. Εξαφνα, ανοιξε η πόρτα και εμπήκεν ενας τρίτος κύριος, ο οποίος εσπευσε προς το τραπέζι του πρώτου:

 -Ειμαι φοβερά στεναχωρημένος !., ειπε με καταφανή ταραχή στον φίλον του.

 - Τι συμβαίνει;

 -Ενα ατύχημα !

 -Δικό σου η δικό μου ;

 -Δικό μου.

 -Μα τι ακριβώς;

 -Εχασα το πορτοφόλι μου !

 -Με λεφτά ;

 -Ε, βέβαια...Ειχα μέσα δέκα χιλιάδες.

 -Ισως να το...

 Ο σταναχωρημένος κύριος εκούνησε το κεφάλι του, με υφος απελπισμένο:

 -Οχι !...Εψαξα ηδη παντού, αλλά δεν το ευρήκα πουθενά !...Ξέρω, άλλως τε, που το έχασα...

 -Πού;

 -Μέσα στο τράμ !....

 Την στιγμήν εκείνην, εσηκώθηκε ο κύριος από το διπλανό τραπεζάκι. Ηταν καλοντυμένος και εμοιαζε καθώς πρέπει ανθρωπος. Ψηλός, μάλλον αδύνατος, εφορούσε καφέ κοστούμι και , στον λαιμοδέτην του έλαμπεν μια ωραία καρφίτσα απο πλατίναν. Επλησίασε στο τραπεζάκι των δυο άλλων και εχαιρέρησε ευγενέστατα:

 -Με συγχωρείτε, κύριοι, αλλά άκουσα την συνομιλία σας και επειδή, σήμερα το πρωί ακριβώς, ευρήκα στο τράμ ενα πορτοφόλι...

 Ο κύριος που ειχε χάσει το πορτοφόλι του, ανετινάχθη κατασυγκεκινημένος :

 -Πού ειναι;...Μου το δείχνετε παρακαλώ ! Ο αγνωστος εμειδίασε φιλικώς :

 -Μα δεν ειναι τόσο απλά τα πράγματα....." είπε. Καταλαβαίνετε κύριε...Εχω ολην την διάθεσιν να σας επιστρέψω το πορτοφόλι σας. Μόνο...-και αυτό βέβαια δεν σημαίνει έλειψιν εμπιστοσύνης- θα πρέπη για την τάξιν, να μου δώσετε μερικά λεπτομερέστερα στοιχεία, οπως τα ζητούν άλλωστε, και σ' ολα τα αστυνομικά γραφεία, οταν παρουσιάζονται οι κάτοχοι των πραγμάτων, που ετυχε να βρεθούν...

 -Πολύ ευχαρίστως ! Τι θέλετε να σας πώ ;

 -Που και πότε εχάσατε το πορτοφόλι σας;...

 -Στο τράμ της γραμμής 5, λίγο μετά τας 9.

 Ο άγνωστος εκούνησε το κεφάλι του καταφατικώς:

 -Μάλιστα , το βρήκα, λίγο πρίν τας εννιάμιση. Ηταν κάτω απο ενα κάθισμα. Τι χρώμα ηταν το πορτοφόλι σας και τι ειχε μέσα ; Ο "απολέσας" απάντησε αμέσως:

 -Ηταν καφέ, λιγάκι εφθαρμένο, στην δεξιά επάνω γωνία του και ειχεν μέσα δέκα χιλιάρικα, ενα απόκομμα εφημερίδας περί μελισσοκομίας, και μια καρτ-ποστάλ με την αποψι του Δημοτικού Πάρκου. Σας φτάνουν αυτά ;.... Ο άγνωστος κύριος εφάνη να λυπάται ειλικρινώς:

 -Φθάνουν.....Αλλά δυστυχώς, δεν μοιάζει με το δικό σας, το πορτοφόλι που βρήκα: Ειναι μαύρο και περιέχει μόνον 4 κατοστάρικα. Και έβγαλεν, επάνω στο τραπέζι, ενα παμπάλαιο κι αρκετά κουρελιασμένο πορτοφόλι:

 -Δεν πιστεύω να ειναι αυτό ;

 -Οχι....Δεν ειναι !....

 -Κρίμα!....Θα εχαιρόμουν πολύ, αν μπορούσα να σας εξυπηρετήσω....Αλλά....μην απελπίζεσθε ! Υπάρχουν ακόμη τίμιοι άνθρωποι. Ασφαλώς, θα το βρήκε κάποιος εισπράκτωρ η κανένας επιβάτης και θα το παρέδωσε στην Αστυνομία, στο Γραφείο των Απολεσθέντων Αντικειμένων. Γιατί δεν πάτε το απόγευμα ως εκεί;... Νομίζω οτι το Γραφείο ανοίγει στας 4 μ.μ.....Δεν ειναι καθόλου απίθανον να το βρήτε εκεί το πορτοφόλι σας.

 Ολίγον μετά τας 4, ο κύριος, που ειχε χάσει το πορτοφόλι του, κατέφθανε στο Γραφείο των Απολεσθέντων Αντικειμένων:

 -Μήπως σας παρέδωσαν, σήμερα, ενα πορτοφόλι;

 -Πώς ηταν το πορτοφόλι αυτό;

 Ο επισκέπτης το περιέγραψε λεπτομερώς, αλλά το πρόσωπο του υπαλλήλου συνωφρυούτο ολοένα και περισσότερο, καθώς άκουγε την περιγραφήν:

 -Αυτό το πορτοφόλι, ειπε στο τέλος, επεστάφη προ μιάς ώρας !....

 -Επεστράφη;....

 -Μάλιστα!...., εβεβαίωσεν ο αστυνόμος. Ηρθε ενας κύριος και εδήλωσεν, οτι σήμερα το πρωί, ολίγον μετά τας 9, μέσα στο τράμ της γραμμής 5, εχασε ενα πορτοφόλι καφέ, λίγο εφθαρμένο στην επάνω δεξιάν γωνίαν. Και , μιά και το το πορτοφόλι αυτό ειχε, πραγματικώς, ευρεθεί εκεί και ο κύριος μας ειπε επακριβώς το περιεχόμενό του- δέκα χιλιάρικα, ενα απόκομμα εφημερίδος περί μελισσοκομίας και μια κάρτ-ποστάλ με την άποψι του Δημοτικού Πάρκου- δεν υπήρχε καμία αμφιβολία, οτι αυτός ηταν ο νόμιμος κάτοχός του. Και φυσικά του το έδωσα.......

(Απο το προσωπικό μου αρχείο)