Το χαμένο πορτοφόλι... ΧΑΝΣ ΡΑΙΣΛΕΡ

Η αίθουσα του καφενείου ήταν σχεδόν άδεια. Μόνον δυο τραπεζάκια ήσαν κατειλημένα και στο καθένα εκαθόταν ένας κύριος. Έξαφνα, άνοιξε η πόρτα και εμπήκεν ένας τρίτος κύριος, ο οποίος έσπευσε προς το τραπέζι του πρώτου:

 -Είμαι φοβερά στεναχωρημένος !.., είπε με καταφανή ταραχή στον φίλον του.

 - Τι συμβαίνει;

 -Ενα ατύχημα !

 -Δικό σου η δικό μου ;

 -Δικό μου.

 -Μα τι ακριβώς;

 -Εχασα το πορτοφόλι μου !

 -Με λεφτά ;

 -Ε, βέβαια...Είχα μέσα δέκα χιλιάδες.

 -Ισως να το...

 Ο σταναχωρημένος κύριος εκούνησε το κεφάλι του,  με υφος απελπισμένο:

 -Οχι !...Εψαξα ήδη παντού, αλλά δεν το ευρήκα πουθενά !...Ξέρω, άλλως τε, που το έχασα...

 -Πού;

 -Μέσα στο τράμ !....

 Την στιγμήν εκείνην, εσηκώθηκε ο κύριος από το διπλανό τραπεζάκι. Ήταν καλοντυμένος και έμοιαζε καθώς πρέπει άνθρωπος. Ψηλός, μάλλον αδύνατος, εφορούσε καφέ κοστούμι και στον λαιμοδέτην του έλαμπεν μια ωραία καρφίτσα από πλατίναν. Επλησίασε στο τραπεζάκι των δυο άλλων και εχαιρέρησε ευγενέστατα:

 -Με συγχωρείτε, κύριοι, αλλά άκουσα την συνομιλία σας και επειδή, σήμερα το πρωί ακριβώς, ευρήκα στο τράμ ένα πορτοφόλι...

 Ο κύριος που ειχε χάσει το πορτοφόλι του, ανετινάχθη κατασυγκεκινημένος :

 -Πού ειναι;...Μου το δείχνετε παρακαλώ ! Ο άγνωστος εμειδίασε φιλικώς :

 -Μα δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα...." είπε. Καταλαβαίνετε κύριε...Έχω ολην την διάθεσιν να σας επιστρέψω το πορτοφόλι σας. Μόνο...-και αυτό βέβαια δεν σημαίνει έλειψιν εμπιστοσύνης- θα πρέπη για την τάξιν, να μου δώσετε μερικά λεπτομερέστερα στοιχεία- όπως τα ζητούν άλλωστε- και σ' όλα τα αστυνομικά γραφεία, όταν παρουσιάζονται οι κάτοχοι των πραγμάτων, που έτυχε να βρεθούν...

 -Πολύ ευχαρίστως ! Τι θέλετε να σας πώ ;

 -Που και πότε εχάσατε το πορτοφόλι σας;...

 -Στο τράμ της γραμμής 5, λίγο μετά τας 9.

 Ο άγνωστος εκούνησε το κεφάλι του καταφατικώς:

 -Μάλιστα, το βρήκα, λίγο πρίν τας εννιάμιση. Ήταν κάτω από ένα κάθισμα. Τι χρώμα ήταν το πορτοφόλι σας και τι είχε μέσα ; Ο "απολέσας" απάντησε αμέσως:

 -Ηταν καφέ, λιγάκι εφθαρμένο, στην δεξιά επάνω γωνία του και είχεν μέσα δέκα χιλιάρικα, ένα απόκομμα εφημερίδας περί μελισσοκομίας, και μια καρτ-ποστάλ με την άποψι του Δημοτικού Πάρκου. Σας φτάνουν αυτά ;...Ο άγνωστος κύριος εφάνη να λυπάται ειλικρινώς:

 -Φθάνουν...Αλλά δυστυχώς, δεν μοιάζει με το δικό σας, το πορτοφόλι που βρήκα: Είναι μαύρο και περιέχει μόνον 4 κατοστάρικα. Και έβγαλεν, επάνω στο τραπέζι, ένα παμπάλαιο κι αρκετά κουρελιασμένο πορτοφόλι:

 -Δεν πιστεύω να είναι αυτό ;

 -Οχι...Δεν ειναι !....

 -Κρίμα!....Θα εχαιρόμουν πολύ, αν μπορούσα να σας εξυπηρετήσω...Αλλά....μην απελπίζεσθε ! Υπάρχουν ακόμη τίμιοι άνθρωποι. Ασφαλώς, θα το βρήκε κάποιος εισπράκτωρ η κανένας επιβάτης και θα το παρέδωσε στην Αστυνομία, στο Γραφείο των Απολεσθέντων Αντικειμένων. Γιατί δεν πάτε το απόγευμα ως εκεί;... Νομίζω οτι το Γραφείο ανοίγει στας 4 μ.μ.....Δεν είναι καθόλου απίθανον να το βρήτε εκεί το πορτοφόλι σας.

 Ολίγον μετά τας 4, ο κύριος, που ειχε χάσει το πορτοφόλι του, κατέφθανε στο Γραφείο των Απολεσθέντων Αντικειμένων:

 -Μήπως σας παρέδωσαν, σήμερα, ενα πορτοφόλι;

 -Πώς ηταν το πορτοφόλι αυτό;

 Ο επισκέπτης το περιέγραψε λεπτομερώς, αλλά το πρόσωπο του υπαλλήλου συνωφρυούτο ολοένα και περισσότερο, καθώς άκουγε την περιγραφήν:

 -Αυτό το πορτοφόλι, είπε στο τέλος, επεστάφη προ μιάς ώρας !...

 -Επεστράφη;....

 -Μάλιστα!...., εβεβαίωσεν ο αστυνόμος. Ήρθε ένας κύριος και εδήλωσεν, ότι σήμερα το πρωί, ολίγον μετά τας 9, μέσα στο τράμ της γραμμής 5, έχασε ένα πορτοφόλι καφέ, λίγο εφθαρμένο στην επάνω δεξιάν γωνίαν. Και, μιά και το το πορτοφόλι αυτό είχε, πραγματικώς, ευρεθεί εκεί και ο κύριος μας είπε επακριβώς το περιεχόμενό του- δέκα χιλιάρικα, ενα απόκομμα εφημερίδος περί μελισσοκομίας και μια κάρτ-ποστάλ με την άποψι του Δημοτικού Πάρκου- δεν υπήρχε καμία αμφιβολία, ότι αυτός ήταν ο νόμιμος κάτοχός του. 

Και φυσικά του το έδωσα...

 

(Απο το προσωπικό μου αρχείο)

Δακτυλογραφημένο απο έμένα. Δεν το βρήκα πουθενά στο διαδίκτυο .

Ι.Β.Ν.