Φωτογραφία: Ιωάννης Ντινόπουλος
Εδώ και αρκετά χρόνια το θυμάμαι γκρίζο, μελαγχολικό, θλιμμένο, αφημένο στη φθορά του χρόνου...
Εικόνα πλήρους εγκατάλειψης...
Η ιστορία του μεγάλη.....
Θυμάμαι κάποιο γέροντα που μου ΄λεγε κάποτε...
-Παιδάκι μου και τα "άψυχα" έχουν ψυχή, κυρίως τα σπίτια, γιατί είναι ποτισμένα με τα συναισθήματα των ιδιοκτητών και των ενοίκων τους.
Και το συγκεκριμένο "κουβαλάει" πολλά συναισθήματα...
Φέτος, Της Παναγίας στις 23 Αυγούστου, το είδα όμορφο , φωτεινό, ανανεωμένο, γιορτινό, σαν να έβγαλε τα πένθιμα του ρούχα, χωρίς να μειώνει την ιστορία του και την αρχοντιά του.....
Το ιστορικό αρχοντικό του χωριού μου ανακαινίστηκε !
Μπράβο Τασία , εκανες το Κακοτάρι πολύ πιό ομορφο !..
(Ι.Β.Ντινόπουλος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου