Φωτογραφία: 1/ απο σελίδα της Ηλείας
Φωτογραφία: 2/ Ιωάννης Ντινόπουλος
Μίαν ωραν προς τα Β.Δ. του χωρίου Κακοταρίου (του δήμου Λαμπείας) και 1 1/4 ωρας πρός τα Ν.Δ. των Τσιπιάνων επι της δεξιάς οχθης και εγγύτατα του Ανω Πηνειού, επι βουνού χωριζομένου απο του υπερκειμένου Σκιαδοβουνίου δια διασέλου, εκτείνονται απειρα ερείπια μεταξύ δύο ρυάκων εκατέρωθεν του βουνού και εχόντων διεύθυνσιν απο Δ. πρός Α. εις τον ποταμόν.
Ειναι κατά χώραν χαλάσματα υπερχιλίων οικημάτων εν χώρω μεγάλω, ων πολλά ειναι ακόμη υπέρ το εδαφος και μέχρι δύο μέτρων. Εντός του σφόδρα εκτεταμένου τούτου χώρου ειναι τρείς πηγαί και ιχνη φρέατος και λείψανα ναού παρ' αυτήν την οχθην του Πηνειού.
Το ολον ειναι κατωφερές και προσήλιον, επι δε της κορυφής του εν τω χώρω βουνού ειναι ακρόπολις μέχρι δύο στρεμμάτων εχουσα την πύλην πρός τα Β.Α. και πέριξ απόκρημνον τείχος αρκούντως υψηλόν εισέτι επι πελωρίων τιτανωδών βράχων. Πρόκειται λοιπόν περί πόλεως μεγάλης και φρουρίου βυζαντινής εποχής (ή και φραγκικής) αναπτυχθέντων ίσως , ως συνήθως, επι αρχαίας πόλεως. Τα πάντα σχεδόν ειναι ανευ αμμοκονίας.
Ειναι η θέσις στρατηγικωτάτη και δεσπόζει της εκεί διόδου του Πηνειού και της οδού Κακοταρίου-Βερβινής-Βλασίας. Πρέπει δε ακόμη να ερευνηθή, διότι ουδείς των αρχαιολόγων πλήν του Peytier φαίνεται οτι ειδε την θέσιν ταύτην. Εν τω μέσω των συνήθων σφακών και των τιτανωδών πετρών εχει τις να ίδη πολλά. Περαιτέτω και επι της αυτής οχθης του Πηνειού ειναι και αλλα κτίρια εν θέσει Αγ. Γεωργίω, οπου κατά την παράδοσιν ητο μονή.
Περαιτέρω πάλιν και εν τη θέσει Παλαιοχωρίω ειναι αλλα κτίρια μεγάλα. Εν δε τη θέσει Λουτρώ επι της αριστεράς πλέον οχθης του Πηνειού, οταν κάμπτωμεν πρός Τσίπιανα, και εν τω αγρώ Σπυροπούλου ειναι ιχνη οικημάτων και οχετών.
Περαιτέρω δε της προς την Βερβινήν οδού και παρά τον Πηνειόν ολιγοϋδρή πλέον ενταύθα ειναι η Διακότρουπα παρά την αριστερήν αυτού οχθην, ητις ειναι τόσον μεγάλη και βαθεία, ώστε, ο,τι και αν ρίψη τις, αυτη δέν πληρούται, ο δε ποταμός εκχειλίζων μετά βροχάς και χυνόμενος εις αυτήν χάνεται και δεν την γεμίζει, διότι, φαίνεται, εχει κάπου έξοδον.
Ειναι δ' αι οχθαι της εκ στερεού τιτάνου και πλατείαι. Πρός Δ. αυτής είς βραχίων του Πηνειού χωρίζει τον Ωλονόν του Σκιαδοβουνίου και ανοίγει οδόν πρός την Προστοβίτσαν και τα μέρη εκείνα. Ο ανω λοιπόν αναφερόμενος πυκνός εις ερείπια συνοικισμός καλείται υπό των πέρυξ Κάστρο της Οχιάς.
Ειναι κατά χώραν χαλάσματα υπερχιλίων οικημάτων εν χώρω μεγάλω, ων πολλά ειναι ακόμη υπέρ το εδαφος και μέχρι δύο μέτρων. Εντός του σφόδρα εκτεταμένου τούτου χώρου ειναι τρείς πηγαί και ιχνη φρέατος και λείψανα ναού παρ' αυτήν την οχθην του Πηνειού.
Το ολον ειναι κατωφερές και προσήλιον, επι δε της κορυφής του εν τω χώρω βουνού ειναι ακρόπολις μέχρι δύο στρεμμάτων εχουσα την πύλην πρός τα Β.Α. και πέριξ απόκρημνον τείχος αρκούντως υψηλόν εισέτι επι πελωρίων τιτανωδών βράχων. Πρόκειται λοιπόν περί πόλεως μεγάλης και φρουρίου βυζαντινής εποχής (ή και φραγκικής) αναπτυχθέντων ίσως , ως συνήθως, επι αρχαίας πόλεως. Τα πάντα σχεδόν ειναι ανευ αμμοκονίας.
Ειναι η θέσις στρατηγικωτάτη και δεσπόζει της εκεί διόδου του Πηνειού και της οδού Κακοταρίου-Βερβινής-Βλασίας. Πρέπει δε ακόμη να ερευνηθή, διότι ουδείς των αρχαιολόγων πλήν του Peytier φαίνεται οτι ειδε την θέσιν ταύτην. Εν τω μέσω των συνήθων σφακών και των τιτανωδών πετρών εχει τις να ίδη πολλά. Περαιτέτω και επι της αυτής οχθης του Πηνειού ειναι και αλλα κτίρια εν θέσει Αγ. Γεωργίω, οπου κατά την παράδοσιν ητο μονή.
Περαιτέρω πάλιν και εν τη θέσει Παλαιοχωρίω ειναι αλλα κτίρια μεγάλα. Εν δε τη θέσει Λουτρώ επι της αριστεράς πλέον οχθης του Πηνειού, οταν κάμπτωμεν πρός Τσίπιανα, και εν τω αγρώ Σπυροπούλου ειναι ιχνη οικημάτων και οχετών.
Περαιτέρω δε της προς την Βερβινήν οδού και παρά τον Πηνειόν ολιγοϋδρή πλέον ενταύθα ειναι η Διακότρουπα παρά την αριστερήν αυτού οχθην, ητις ειναι τόσον μεγάλη και βαθεία, ώστε, ο,τι και αν ρίψη τις, αυτη δέν πληρούται, ο δε ποταμός εκχειλίζων μετά βροχάς και χυνόμενος εις αυτήν χάνεται και δεν την γεμίζει, διότι, φαίνεται, εχει κάπου έξοδον.
Ειναι δ' αι οχθαι της εκ στερεού τιτάνου και πλατείαι. Πρός Δ. αυτής είς βραχίων του Πηνειού χωρίζει τον Ωλονόν του Σκιαδοβουνίου και ανοίγει οδόν πρός την Προστοβίτσαν και τα μέρη εκείνα. Ο ανω λοιπόν αναφερόμενος πυκνός εις ερείπια συνοικισμός καλείται υπό των πέρυξ Κάστρο της Οχιάς.
πηγή:
Η Ηλεία δια μέσου των αιώνων
Γεωργίου Παπανδρέου Δ.Φ.Γυμνασιάρχου
Εκ του τυπογραφείου Π.Γ.Μακρή 1924
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου