Φωτογραφία απο το Διπόταμο: Ι.Ντινόπουλος
Για ψαγμένους ταξιδιώτες
Σάββατο, 04.10.08
Mικροί καταρράκτες, ρείκια και κουμαριές, πεύκα κι έλατα, η εναλλαγή των τοπίων είναι συναρπαστική στην πορεία από τον Ερύμανθο ως το Κακοτάρι, τα Τσίπιανα, την Κρυόβρυση, τη Δίβρη και τον Αστρά, από τις πιο ανεξερεύνητες και λιγότερο γνωστές ορεινές διαδρομές στο Νομό Ηλείας. Μικρά χωριά με παραδοσιακά πέτρινα σπιτάκια παρεμβάλλονται στο δρόμο μας καθώς οδεύουμε προς τη Λαμπεία ή Δίβρη. Χωμένο μέσα στα έλατα και τις καρυδιές, σημείο συνάντησης ανάμεσα σε τρεις νομούς του Μοριά, το κεφαλοχώρι της βορειοανατολικής Ηλείας στους πρόποδες των Λάμπειων ορέων, σε υψόμετρο 900 μέτρων, μάς υποδέχεται απλωμένο σε επτά μαχαλάδες, ο καθένας κι η βρύση του. Μουσική υπόκρουση ο ήχος του νερού καθώς ο παραπόταμος του Ερύμανθου συνεχίζει το αέναο ταξίδι του στη ρεματιά των αηδονιών, αθέατος μες στην πυκνή φυλλωσιά των δέντρων. Ιχνη αγριογούρουνου στις όχθες του ποταμού θυμίζουν ότι βρισκόμαστε στον τόπο που γέννησε το μύθο του Ερυμάνθιου κάπρου και φανταζόμαστε κάπου εδώ τον Ηρακλή να κυνηγά τον τεράστιο αγριόχοιρο της θεάς Αρτεμης για να εκτελέσει με επιτυχία τον άθλο του.
Από τις παρυφές του χωριού παίρνουμε το βατό χωματόδρομο για το ελατόδασος στα 1.100 μέτρα, ως την ιστορική μονή της Χρυσοπηγής 450 ετών, με το κρυφό σχολειό να σώζεται από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Ψαγμένοι weekenders, εραστές της τετρακινητήριας περιπέτειας, ενσκήπτουν εδώ με την πρώτη ευκαιρία για off-road διαδρομές με τα τζιπ μέσα στα έλατα και το χιόνι.
Το κόκκινο των κεραμιδιών στις στέγες έρχεται σε αντίθεση με το πράσινο τριγύρω, κλωσσόπουλα στις αυλές, τα ξύλα για τη σόμπα έτοιμα για το χειμώνα, κάποια καμινάδα καπνίζει ήδη στο χωριό κι ας είμαστε ακόμα στο φθινόπωρο. Διαβαίνουμε το κατώφλι της βυζαντινής εκκλησίας της Αγίας Τριάδας στη συνοικία Γκρουστάδες και, μέσα στο μισοσκόταδο θαυμάζουμε το διάκοσμο με αγιογραφίες του 12ου αιώνα. Δωρεά του Ανδρέα Συγγρού, το δημοτικό σχολείο μοιάζει βγαλμένο από παλιά γκραβούρα. Διάσπαρτα στις πλαγιές τα πέτρινα αρχοντικά, έργα ξακουστών Λαγκαδινών μαστόρων και πελεκητών της πέτρας που έφερε στα μέρη ο Ελευθέριος Βενιζέλος, όταν οραματιζόταν να υλοποιήσει εδώ την εγκάρσια οδό Αρχαίας Ολυμπίας-Αθηνών αλλά τον πρόλαβε ο πόλεμος στη Μικρά Ασία.
Στον κεντρικό δρόμο του χωριού, στο καφενείο της κυρα-Στέλλας, ο καιρός κυλά σε ρυθμούς slow, με τσιπουράκι δίπλα στο τζάκι και γλυκό του κουταλιού καρυδάκι, ρεμβάζοντας έξω τις κορυφογραμμές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου